Houden van is meer dan een lief gebaar, Houden van is meer dan houden van elkaar. Houden van is samen kunnen praten, Maar ook luisteren zonder meteen te haten. Houden van is kuneen vergeten en vergeven, Even kwaad zijn heel even. Het daarna terug bijleggen, Zonder iets te zeggen. Houden van is samen uit en samen thuis, Tesamen vertrekken ieder naar naar zijn oud vertrouwd huis. Houden van is geweldig, Maar zorg wel dat je kan zeggen: onze relatie is geldig. Houden van... je zegt het maar, Er is 1 ding dat je niet maar vergeten je lief gebaar.
Houden van jou is geweldig! Houden van jou is kei-cool! Houden van jou is zo... zo.. je weet wel hoe. Alles is zo anders met jou. Als ik jou zie sla ik tilt, Weet ik niet waar eerst kijken. Voel ik me keigoed. Alleen jou begrijp ik, Alleen jij begrijpt mij. Wij denken hetzelfde, En proberen hetzelfde te doen.
Ooit waren er ridders met zwaarden, Ooit waren er ridder op paarden. Ze woonden in een prachtig kasteel, Het is vast nog heel. Ze leerde de jongens vechten voor een prinses, Die was er ook nog maar zes. Maar ja ze moesten het leren, Een prinses te eren. Iedere dag was het groot feest, Dat was goed voor hun geest. Maar die tijd is nu voorbij, Nu lijden de mensen een gejacht leven. Oh kon ik maar even teruggaan naar de riddertijd, Wand ik heb spijt dat ik niet vroeger ben geboren. Oh ze moesten me horen.
Alles ging goed, Toen ik je heb ontmoet. De zon scheen mooi aan de hemel. Ik had veel pret met jou, Gewoon omdat ik van je hou. We waren onafscheidelijk. Tot die ene dag, Ze vroeg of je me echt mag. Ze vroeg: ga je met me mee? Je zei niet nee. Dat was de dag dat je verdween, En nooit meer verscheen.
Waarom stel ik me zoveel vragen, Wil ik alles weten. Waarom lijkt alles zo anders als gisteren? Waarom denken de mensen er vandaag heel anders over? Waarom hopen ze hier op nog een beetje geweld films op tv? En daar waar ze geweld in overvloed hebben, hopen ze op vrede. Waarom willen er mensen dood? Waarom moeten de mensen die het niet willen eerst gaan? Waarom moeten er dieren dood voor proeven van mensen? Waarom zijn de dingen niet zoals vroeger gebleven? Waarom moeten we geld verdienen en niet zelf achter eten gaan? Waarom is de wereld zo vervuild, Waarom zijn de mensen woest op de natuur? Waarom is er ruzie tussen de mensen? Respecteren ze elkaar niet zoals hij/zij is, Waarom zijn er mensen die niets van het leven begrijpen. Waarom zijn er mensen die vragen waarom.
Lieve meter Ik zat eens te kijken naar het kabbelen van een beekje, Ik dacht aan die ene dag dat ik zat te dromen bij het kreekje. De zon scheen mooi aan de hemel en gaf een warme gloed, Het gaf me wat moed. Alles leek zo ander, was er dan zoveel verandert? Ik dacht van niet, ik dacht van wel... ik wist het niet het ging zo snel. Ik telde er koeien in de wei, ze waren zo blij. Ze zaten heel de dag te niksen, hoe konden ze dat fixen? Alles wat goed ging, was plots een sleur. Het lag vast aan mijn humeur. Denk eens aan hoe het vroeger was, hoe alles was. Het was een goed verleden, maar dat zie ik nu pas. Je zwakte af tot niets meer, en daarom was het mij een eer. Bij jou te zijn en mee te leven in je pijn. Wat ze me zeiden kon me niks meer schelen, ik vond jou het belangrijkste. Het ergste wat me nu kan overkomen, is alleen naar het kreekje te komen. Alleen langs het beekje te gaan. Maar ik moet het alleen doen, wand ik wil hetzelde voor iemand doen als jij deed!
