ik kijk toe hoe je 1 voor 1 mijn geheimen ontsluierd.

Ik krimp in elkaar bij elke verbaasde blik die je op me gooit,

over hoe ik al die dingen geheim voor je had kunnen houden.

Ik had je al die dingen moeten vertellen voor je het uit me sleurde.

Ik ben blij dat je het nu weet,

ook al bekijk je me nu anders.

bevroren in de tijd,

maar ik verouder snel en 

wordt zwakker.

Hoe ouder ik wordt des te 

sneller smelt het ijs rond de tijd.

It fades away every lie.

It feels like I'm naked because you know the truth,

you took my lies.

You took my armer with you;

op het moment ben ik druk bezig met de examens, maar dat komt allemaal wel goed.

Dus ik doe het derde jaar ASO wetenschappen en hopelijk volgend schooljaar nog steeds.

In mijn vrije tijd lees ik veel zoals ik nu bezig ben ik 'Droomdochter' van Laini Taylor.

Dat boek moet ik je zeker aanraden, het is in het genre Fantasy en het is voor adolescenten (jongeren).

Taiko is ook één van mijn passies, ik doe het nu al 4 jaar en ik vind het nog altijd mega tof.

Taiko is een soort van Japans drummen .

Dan doe ik ook nog KLJ, dat is een jeugdbeweging. Dat is eens iets anders dan Scouts of Chiro.

Dat was het.

Love you all.

-x-

mij

deze keer geen gedichtje.

Als je al mijn gedichtjes hoort (of leest) denk je vast: 'wat een depressief meisje'.

Laat ik daar nu een verandering in brengen.

Jullie weten echt wel bijna niets van mij, ik zal me hier en nu in 5 woorden beschrijven:

- grappig

- een zotte meid

- verlegen

- flapuit

- en trouw aan mijn naasten (vrienden, familie, ...)

Ik zal nog wel vaker zo'n berichtjes op mijn blog zetten zodat jullie mij beetje bij beetje meer kunnen leren kennen.

Groetjes en een kusje

P.S.: die berichtjes zullen altijd met de tittel 'Just me' zijn aangeduid.

Wat heb ik toch een poëtische vriendinnen, hier komt het gedichtje.

Ik zie de spiegels van de toekomst,

ze reflecteren het verleden.

IK ZIE IN DE LEEGTE VAN GISTEREN, HET NIETS VAN MORGEN.

Ik zie het licht gebroken door de ramen,

weerkaatst door haar tranen.

IK ZIE GENAGELD IN ZIJN OGEN, EEN FLITS VAN WAT NOOIT TERUG ZAL KOMEN.

Haar tranen zijn de mijnen,

ZIJN PIJN IS MIJN VLOEK.

<3 you

The real me, never cries, never lies.

Never sad and never mad.

Never loves and never hopes.

Never relieved, never believed.

The real me doesn't even exist!

Hannetje, <3 you!!!

Wens me succes, want ik zal het nodig hebben.

-x-

mij

2 mensen liggen op een deken in dat veld.

2 muggen vliegen om hun oren.

1 iemand kijkt aan de zijlijn toe.

het verwoest me van binnenuit.

Schuldgevoel bekruipt me,

maar ik kan niet stoppen met je te kwetsen.

Zolang ik leef zal dat altijd zo blijven.

Het landschap verandert steeds naar het gevoel binnenin me.

Er is verder niemand,

de eenzaamheid bekruipt en besluipt me.

Ik voel me alleen en verloren.

Nu zweef ik door de ruimte en er verandert niets meer.

Ik slaag hem niet weg,

ik graai er ook niet naar.

Het slangetje vervolgt zijn weg.

Maar naarmate het dichter komt vervaagt het meer en meer.

Wat eerst een gevaar leek is nu geweken.

maar het lijkt alsof je lichtjaren van me verwijdert bent.

Jij zit op je ongrijpbare ster en ik op mijn persoonlijke roze wolkje,

wanneer kom je eindelijk bij me zitten?

De dauw verdwijnt samen met de geheimen die ik erin heb geschreven.

De wind neemt alles mee,

ook het verdriet dat ik aan jou heb overgelaten.

gone like the rain.

Why did you leave me?

You're gone like the storm,

gone like the sun.

Why didn't you take me with you?

You're gone like the thunder,

gone like the lightning.

I'll come to you one day.

maar daarna zal de zon weer volop schijnen

en het geluk je toelachen.

De vallende sterren houden zich gedeisd vanavond.

Een allesverwoestend verdriet ligt op de loer

om dit rustige tafereel te doorbreken.

Geniet er nog van nu het nog kan.

Vandaag zet ik een gedichtje op deze blog, dat ik heb geschreven toen ik ongeveer 8 jaar was samen met een goede vriend.

Het heet Sterretje.

Sterretje sterretje in de nacht ik heb hier op jou gewacht want ik heb nog zoveel dromen die ik wil laten uitkomen.

Het liefst zou ik een reus willen zijn en alles wordt plots heel klein. Kijk ik schop de wolken weg en iedereen doet wat ik zeg.

Op een draak rijden lijkt me fijn en niemand hoeft dan bang te zijn want alle kinderen mogen mee voor een reisje naar de zee.

Of ik zal duiken naar de oceaan kijk daar komen de vissen al aan.

We spelen met de zeemeerminnen en racen op de walvissen.

Of ik zou wensen dat ik vliegen kon naar de sterren of naar de zon.

Maar zonder vleugels is het ver, wat lief dat je kan schijnen ster.

Sterretje sterretje met je licht ik doe nu gauw mijn oogjes dicht en wat ik wensen zal, dat weet ik al.

Dat jij altijd schijnen zal.

Het is misschien een beetje kinderachtig, maar ik vind het zelf heel mooi. Hopelijk jullie ook.

Anzor (die goede vriend) als je dit leest, please laat iets van je weten. Ik mis je!

Een man in witte kleren stijgt op naar de hemel,

de rest van de demonen dwalen rond in het bos vol eeuwige duisternis

totdat één van hen opstijgt, een beter leven tegemoet.

Zo blijf ik wachten tot het mijn beurt is om op te stijgen.

lijkt het te vervagen en kom ik er niet.

Elk woord dat ik zeg wordt verdraait tot iets wat ik niet bedoelde

en sorry als je het misschien heeft gekwetst.

Ik kan er niets aan doen.

Jij bent mijn doel maar ...

je vervaagt steeds als ik dichter bij je wil komen

dus blijf ik maar op een veilige afstand toekijken.