Afgelopen zaterdag verschenen er 23 fietsers om onze wekelijkse tocht naar Scherpenheuvel aan te vatten.  De trouwe blog lezers hebben kunnen vaststellen dat we vorige week nogal wat tegenslag hadden met platte banden.  Deze keer … was het nog veel erger gesteld met de pech !

De miserie begon al in Vosselaar, waar onze populaire mental coach Werner D. te kampen kreeg met een inzakkende zadelpen.  Gewoonlijk wordt dit euvel veroorzaakt door overgewicht, maar in het geval van Werner, die nu al messcherp staat, is daar duidelijk geen sprake van.  Onze vriend wou de zaak oplossen door zijn vijs wat bij te draaien. Hij ademde eens diep in en … draaide vervolgens de vijs los over natuurlijk.  Werner moest gedepanneerd worden door zijn echtgenote, we zouden hem op de terugweg tegenkomen.

Aan wat dat nu feitelijk ligt, ik zou het niet weten, maar het regende platte banden.  10 (TIEN!!!) stuks in totaal.  Sommigen wijten dat aan de slechte staat van de wegen na de winter, anderen hebben het over de mindere kwaliteit van de bandjes tegenwoordig, de natte weersomstandigheden misschien, … In ieder geval, dit is het eerste jaar dat we zoveel plat rijden.  Misschien voor het vertrek toch eens naar de staat van de bandjes kijken en ze op tijd vervangen.

De eerste prijs om-ter-t-meest-platrijden ging zonder twijfel naar Fons V. die maar liefst 5 keer prijs had.  Toen ter hoogte van Poederlee zijn 5° band met een luide knal de geest gaf, kreeg de Fons een enorme depressie.  Uit pure wanhoop besloot onze vriend om eveneens naar zijn echtgenote te bellen om een depannage te regelen.

Tot overmaat van ramp begon het te regenen, en de duisternis deed haar intrede.  Op de grote baan rijden werd te gevaarlijk en we besloten dan ook om binnendoor langs Vosselaar aan te komen.  Zeiknat en doorkoud bereikten we rond 18.15 uur Merkplas.  Buiten de immer dorstige boer Charel waren er geen kandidaten voor de nabespreking in de Glenn. De meesten doken rechtstreeks in een heet bad.

Volgende week hopelijk meer geluk !

En ik zou het nog bijna vergeten.  We waren natuurlijk allemaal heel blij met de aanwezigheid van Gust C., de ‘Koning van de Koppenberg’, die zich met een door hemzelf ontwikkeld trainingsschema prepareert voor de Ronde !  In de gaten houden die kerel !