De Ronde van Vlaanderen anno 2009 zit erop. We kunnen gerust spreken van een succesvolle editie voor de Midweek Specials. Iedereen reed de Ronde uit en dat is en blijft een fameuze sportieve prestatie. Zeker en vast voor diegenen die wat minder tijd in de voorbereiding konden steken !
Voor mij persoonlijk was deze editie iets minder succesvol. Na een val op het gezicht met de ambulance afgevoerd worden zorgt niet voor hetzelfde euforische gevoel dan wanneer je met 2 armen in de lucht de aankomst streep in Merelbeke overschrijdt. Wellicht mijn eigen schuld, ik had maar niet moeten lachen met de pater van Scherpenheuvel toen hij ons aan 't zegenen was ... ik dacht dat hij het niet gezien had. Wel dus !
Als je er niet bij bent is het moeilijk om een verslag van de rit te maken. Gelukkig was Walter J. ook van de partij, en die noteerde één en ander ...
Verslag Ronde van Vlaanderen 2009
Beste amigo's fietsers
Onze goede vriend Jan S. heeft mij aangeduid om deze keer, in zijn plaats, verslag uit te brengen over de Ronde die wij voorbije zaterdag 4-4-2009 gereden hebben. Hier gaan we dan....
Met veel plezier werden vrijdagavond op de boerderij van onze goede vriend F.Q. , of beter bekend in ons fietsclubke als "Boer Koen", de fietsen geladen. We werden opgewacht door boer Koen met zijn schone boerin in gepaste kledij. Dit gaf ons een glimp van het echte leven op de boerderij en wat voor knap volk er aan die kant van het dorp gaat paardrijden!
Op vakkundige wijze werden dan de fietsen perfect in de camionetten gezet.
De volgende ochtend of beter gezegd "nacht" om 4:15 ben ik met mijn auto langst de Veldenbergstraat gereden om er paar collega "atleten" op te pikken en zo richting café de Glenn te rijden om dan onze tocht verder te zetten richting Brugge. Was het niet zo vroeg geweest en had ik het wat kalmer aangedaan, zou ik mijn goede vriend SWT H. niet vergeten zijn!!! Ik had beloofd om ook hem op te halen, en natuurlijk ben ik dat vergeten!! Gelukkig had hij in geen tempo de fiets van zijn vrouwke kunnen pikken om toch zo de Glenn te bereiken. Dit bleek als laatste training voor de ronde niet slecht! Bij deze bied ik nogmaals mijn excuses aan.
Spijtig genoeg melde onze vriend F.V., beter bekend als de "grijze bosduif", dat hij wegens de vogelgriep niet mee kon vertrekken.
Groot was onze verbazing wanneer de bus op tijd arriveerde. De 27 zitplaatsen waren wel in orde maar de bagageruimte was nog net iets kleiner dan de koffer van een "Kever Cabrio"! dat was niet normaal! Wij hadden namelijk bagage bij om 4 dagen in Brugge te verblijven! Inclusief eten en drinken. Ja echt, want zo een ploeg wielertoeristen die de grote ronde VV. rijdt, moet achteraf wel voldoende drinken . "Voor en na de rit" vertelde een sportadviseur van de wel bekende sport kliniek "Nottheboom".
Wij waren voorzien van niks minder dan 1 bak kleine fleskes cola en voor de grote dorst 4 bakken Jupiler! Jawel je lees het goed 4 bakken van de gouden dorstlessende toverdrank! Natuurlijk hadden wij wel "gaw ene" kunnen zeggen maar goede fietsers dat we zijn, hebben wij ons kunnen inhouden tot na de ronde. Op de heenweg hebben wij onze bus omgetoverd tot een 4 sterren restaurant. Iedereen had zijn eigen speciale ontbijt bovengehaald om zo de grote tocht tot een goede einde te kunnen volbrengen. Op de menukaart heb ik van alles gezien, van boterhammen met kaas, hesp, honing tot koffie koeken, rijstpap en spaghetti ! jawel zelfs spaghetti om 5u ‘s morgens!
Om exact 06:30 s'morgens kwam onze buschauffeur tot de ontdekking dat zijn gps geen kaarten van Brugge had!! Jawel ! Dat wist hij niet toen hij die goedkope gps in den Aldi kocht! Heeft hij niet opgelet dat de kaarten van Brugge centrum een optie waren? We hebben hem dan maar met zijn allen wat geholpen en in iets minder dan 5 minuten arriveerden wij zonder problemen op de grote markt in Brugge.
Ik weet niet hoe het kwam maar zodra de bus geparkeerd was, spurtte iedereen op kwestie van 30 seconden uit de bus richting bijna ieder café rond het plein dat open was??? ik dacht eerst dat zij zich nog even gingen opwarmen voor de start, dan dacht ik dat ze gratis koffie aan het weggeven waren. Maar groot was mijn verbazing toen ik bij het binnen wandelen van een café (op zoek naar een toilet) bijna iedereen tegenkwam! Ja, ja iedereen stond netjes aan te schuiven in een lange rij iets kleiner dan deze van de acht-baan op een zondag in Bobbejaanland!!! Dat was wel niet voor de koffie maar om te KAKKEN! Zo weinig mogelijk gewicht meenemen op de fiets denk ik. Eerlijk gezegd, toen ik na 30 min. eindelijk aan de beurt was, heb ik bijna een volle pot kunnen drukken! Aaamaaaaiiii na 4 dagen spaghetti te eten, zag ik zelfs niet verteerde pieren in de pot liggen!! Die gene die achter mij kwam heeft gegarandeerd de ronde niet meer kunnen uitrijden!
Da was echt niet normaal! Jammer dat ik mijne kodak niet bij had ;-),
De spanning werd voelbaar in de groep, vooral aan de kant van onze goede vriend C.GVRS (of beter gekend als de "blinde koekoek") en familie want zij moesten voor 19:00u terug thuis zijn voor een familie drama... feestje bedoel ik. Dus in geen tijd hadden wij ons gat met "wonder" zalf ingesmeerd. Dit om te voorkomen dat het merk van het zadel op ons "poepeke" als tatoe voor eeuwig zou achterblijven. Kilos zalf werden er daar die ochtend verbruikt. Dan werden onze achterzakjes gevuld met wkupkes, (ik wist niet dat ik 8x van die dinges, 3 wafels, 2 bananen, 3 isostarbananenrepen, een biffi worstje en mijn gsm in mijn truitje kon krijgen!) en toen zijn we als een groep moedige krijgers aan onze zware tocht begonnen!
Massa's wielertoeristen passeerden wij... ons tempo lag iets hoger dan dat van de gemiddelde fietser en redelijk hoog voor een halve Mexicaan zoals ik, maar met het mes tussen ons tanden reden we volle bak richting de eindmeet.
Kritiek is op zijn plaats voor de minister van verkeer en voor de organisatoren. De fietspaden zijn te smal, overvol, slecht onderhouden en levensgevaarlijk om met 3000 man op hetzelfde moment met een snelheid van rond 40 km p/u te passeren.
En ja omwille van dit probleem hebben wij spijtig genoeg een zware valpartij in onze groep gehad. Bij het vertrek, na de eerste bevoorradingspost kwam ons goede vriend W.H. zwaar ten val (Geblesseerde knie, schaafwonden en blauwe plekken + achterwiel paraplu) midden op het slecht onderhouden fietspad. In ditzelfde spectaculaire incident werden onze goede vrienden J.L (schaafwonden, blauwe plekken + gekraste remhendel) en J.S. (schaafwonden, stembanden naar een lagere toon herwerkt, scheve tanden, gescheurde onderlip, bijna gebroken neus, gekneusde rug, gekneusde nek, gebroken bril, beschadigde fiets, enz) betrokken.
Een golf van opluchting ging door heel de groep toen de we de J.S. zagen bewegen en hoorden roepen "MILJARDEJU!!! heel mijn voorbereiding van de ronde naar de kloten!!! " "Is mijne fiets beschadigd ?? "vroeg hij kort daarna. Als een echte krijger probeerde hij nog recht te staan om zijne velo terug te pakken en zijn tocht verder te zetten. Hij was zich er echter niet van bewust dat hij bloedde als een rund en dat zijn lip nog ergens tussen zijn ketting hing. De aanwezige ploegdokters,
ZWT.H., Boer Koen en den dierenarts D. de VRJ gaven het verdict : zijn lip moest onmiddellijk genaaid worden, zo mocht hij zijn tocht niet verderzetten. Op dat moment voelde onze pechvogel de grond onder zijn voeten bewegen. Hij heeft dan de stoel van onze camionetten opgezocht om zo te bekomen van de zware val. Kort nadien beslisten de ploegdokters om de ambulance te laten komen om zo onze vriend een volledige onderzoek te laten ondergaan.
Jammer genoeg betekende dit incident het einde voor zijn ronde. Hij belde zelf het thuisfront om zijn vrouwke te verwittigen dat zij hem kon komen halen in de kliniek.
De sfeer in de groep was direct gezakt. Regelmatig vroegen wij ons af of er al nieuws was over onze onfortuinlijke vriend J.S.
De groep reed samen ongeveer een 140 km ver en wanneer de klimmetjes arriveerden namen wij een heel goede beslissing, namelijk de groep in 2 te splitsen: de "snelle" en de "supersnelle" rijders.
De verdeling was ongeveer 50% deelnemers voor elke groep.
De weergoden zijn ons wel gunstig geweest. Een temperatuur van ong. 12 gr. en droog weer, maar met een sterke wind bijna altijd op kop (zo heb ik het ten minste ervaren...) konden wij niet klagen.
Mijn dank gaat natuurlijk uit naar alle rijders van de "snelle" groep om telkens op mij te wachten.
Ik weet niet hoe dat zij het klaar krijgen maar ze waren telkens supersnel boven en ik die dacht dat ik "in form was"!
In de "supersnelle" groep was de spanning heel erg voelbaar. Er stonden immers een paar weddenschappen open tussen sommige rijders. Onze vriend "Boer Koen" heeft jammer genoeg wegens materiaalpech (gebroken trapas) zijn weddenschap verloren kort voor de streep. Hij is zondag gesignaleerd met een 50 tal flessen wijn in de buurt van de Glenn om zo zijn schuld af te lossen. Moraal van dit verhaal:
Onderhoud uw fiets zoals een fiets en niet als een tractor!
Na het bereiken van de laatste klim, begonnen wij de afdaling naar de welbekende gele boog van de Ronde van Vlaanderen. Even voelde ieder van ons zich echt superman... een onbeschrijfelijke ervaring.
Daarna zochten wij de camionetten op om zo onze kabassen te vinden en richting douches te spurten.
Nog even wat informatie over onze rit:
"Groep 1" 258 km gereden in 8:32u. 28.6 km/u gem.
"Groep 2" 258 km gereden in 9:20u. 27.8 km/u gem.
Na het douchen bezochten wij de grote tent om zo welverdiend "gaw ene" te drinken voor de terugkeer naar Merksplas. Groot was mijn verbazing toen ik bij het binnenkomen van de grote tent een spontaan applaus kreeg van de groep! Mijn dank aan iedereen voor dit mooie gebaar! Nu weet ik hoe S. Devolder zich voelt!
Na het binnensmakken van 2 vettige hamburgers, met veel ajuin, dubbele portie mayo en ketchup namen wij afscheid van de 93ste editie van de ronde van Vlaanderen; onze bus stond al te wachten. Zodra iedereen zat, begonnen wij aan de terugrit naar ons mooie "Spetsers" dorp. Natuurlijk met veel plezier en veel kabaal en deze keer vloeide rijkelijk de Jupiler. De fleskes gingen telkens op en neer op het welbekende refrein: arriba, abajo, al centro y pa' adentro!!!
Speciale dank gaat naar onze begeleiders in de volgwagens die ook de "Ronde" hebben gereden. Wel is waar in een auto en niet met de fiets! Zonder jullie hadden wij natuurlijk de Ronde niet kunnen uitrijden. BEDANKT !!!
Het succes van ieder individu, na de goede voorbereiding, hangt af van de hele ploeg en de perfecte ondersteuning van de begeleiding. Deze dag is vooral, meer nog dan de sportieve prestatie, een dag gebleken van collegialiteit en plezier onder vrienden.
Tot woensdag...
Walter
07-04-2009 om 20:42 geschreven door Jan 
|
