Afgelopen zaterdag vertrokken we om 10.00 uur voor de eerste van onze 2 geplande Hageland ritten. Met 18 stuks zijn we vertrokken en, gelukkig, ook aangekomen.
We volgden ons gewone parcours om vervolgens, na de muur van Aarschot, richting Leuven te fietsen. Zoals je op het bijgevoegd tabelleke van Peter M. zijne gps kan zien volgden tussen km.50 en km. 130 de heuveltjes elkaar in snel tempo op.
Op die heuveltjes werd natuurlijk vandeeg doorgepeerd en het bleek duidelijk dat de voorbije trainingsweken hun vruchten beginnen af te werpen ! Iedereen geraakte gezwind overal op en over. Er moest nergens lang gewacht worden.
We besloten om in één keer door te rijden tot in Scherpenheuvel. Na ongeveer 130 km doken we daar een horeca zaak binnen en we aten er alle pistolets op die ze hadden. En ook nog wat boterhammen.
In tegenstelling tot de voorbije weken reden we deze keer geen enkele platte band. Dat en de hoge snelheid op de terugweg zorgde ervoor dat we rond een uur of 5 terug in Merksplas arriveerden met ongeveer 185 km op de teller.
Het feit van de dag speelde zich af op de brug over de snelweg in Wechelderzande. We kregen daar een koninginnenspurt te zien van wereldniveau ! De immer allerte Werner D. had in de gaten dat iedereen al behoorlijk vermoeid was van de geleverde inspanningen. Hij besloot dan ook ten aanval te trekken op deze laatste helling van de dag. Iedereen verschoot geweldig van het acceleratie vermogen van Werner en voor we het goed en wel beseften had hij een gat van 30 meter bijeengeknald. Dat is hier in de sjakosj dacht Werner, maar hij verschoot geweldig toen hij zegezeker toch nog even omkeek. Frank Q. was namelijk in de tegenaanval getogen en naderde met rasse schreden. Het onmogelijk gebeurde toch, Werner werd op de meet gevloerd door Frank. We hoorden Werner, die een hartaanval nabij was, nog in zijn eigen mompelen : dat zal volgende week gene waar zijn !!!!!. We zijn benieuwd
Volgende week staat dezelfde rit op het programma : vertrek om 10.00 uur aan de melkerij voor 185 km naar het Hageland. Voor de supporters ; we zullen vermoedelijk rond 16.30 uur aan de brug in Wechelderzande zijn !
Met 14 vertrokken we zaterdag voor een rit rond Scherpenheuvel. Er was zware regenval voorspeld, vandaar iets minder aanwezigen misschien. Maar, weer of geen weer, voor de Ronde moet er getraind worden, dus wij weg.
We waren net weg of de hemelsluizen gingen vollen bak open. Door deze ellendige weersomstandigheden bereikte de moraal van onze mental coach Werner D. al snel een dieptepunt. In Beerse besloot hij dan ook om huiswaarts te keren.
In Tongerlo hield Hild W. het ook voor bekeken zodat we met 12 stuks de heuvelzone rond Scherpenheuvel indoken. Door de verhoogde inspanningen geraakte iedereen wat opgewarmd en werd de tocht verder gezet.
Om de moed er in te houden gingen we onder leiding van Ben B. over tot het gezamenlijk vertolken van enkele liederen. Het viel daarbij op dat vooral kerkelijke gezangen zoals daar zijn Te Lourders in de Bergen, Hosannah in den Hoge en het zeer bekende Avé Maria geweldig in de smaak vielen. Daarnaast konden toevallige passanten genieten van enkele virtuoze uitvoeringen van evergreens zoals In de stille kempen, 7 anjers 7 rozen en Het was in 14-18. Zeker voor herhaling vatbaar zon zangstonde, en ook nog goed voor den asem !
Er moesten onderweg ook nog enkele banden gewisseld worden, maar dat zijn we ondertussen gewoon. Koploper in de stand om-ter-t-meest plat rijden blijft ongeslagen Fons V. die ook nu weer gerepatrieerd diende te worden door zijn bevallige echtgenote.
Verder kreeg de Swat nog een klot slijk in z'n oog en die ging er niet direct uit. Hopelijk is dat tegen volgende week in orde !
Volgende zaterdag zijn we weg voor onze beroemde Hagelandrit. 180 km onder leiding van de Swat. Opgelet, we vertrekken dan om 10.00 uur aan de melkerij !
En vergeet uw inschrijving voor de ronde niet, er zijn er nog maar 5 doorgegeven !
Met 20 stuks waren we afgelopen zaterdag.Onder leiding van de Swat reden we anders dan
anders naar en rond Scherpenheuvel.We
kregen enkele heuveltjes voor de wielen, kwestie van daar ook wat gewoon aan te
worden.
Mental coach Werner D. waagt zich ook meer en meer aan
weersvoorspellingen.Hij verklaarde bij
de start aan de melkerij op besliste en profetische wijze dat we vanaf 15.00 uur
bakken regen over ons heen gingen krijgen.Natuurlijk zou het de ganse dag droog blijven
Werner
had vermoedelijk
naar de buienradar van Oezbekistan gekeken.
En, wonder boven wonder, we reden maar 1 keer
plat.Danny A. was de pechvogel van
dienst, vlak voor de kerk van Tielen.
We konden in het verleden al meermaals vaststellen
dat niet elke medeburger een fan is van het wielertoerisme.Elke keer als we uitrukken is er wel één of
andere gefrustreerde automobilist die niet kan verdragen dat we op de weg
rijden.Vorige zaterdag kregen we te
maken met een heel fanatiek exemplaar. Toen we voor een gesloten overweg stonden
kwam er aan de andere kant een auto aangereden.Zodra de chauffeur in kwestie ons in de gaten kreeg opende hij zijn
portier en begon spontaan en overvloedig te braken !We wisten niet dat we ook dat soort effect
op mensen hebben.
Op de terugweg hadden we meestal de wind in de
rug, de snelheid ging wat in de hoogte en vlugger dan voorzien bereikten we onze
contreien.Omdat het nog volop licht en
droog was besloten we om er wat extra kilometers bij te lappen via den Bolksen
Dijk.Dat bleek niet zon goed
idee.De wind stond er schuin op de kop
en er werd een waaier gevormd.Altijd
gevaarlijk natuurlijk en inderdaad, door een zwieper in het peloton kwam Marc VG
ten val.De lichamelijke schade bleek
nogal mee te vallen, maar aan de Marc zijn vélo zijn wel wat kosten.
Verder dienen we nog te vermelden dat we volgende
week opnieuw om 12.00 uur starten aan de melkerij.We zijn dan weg voor een 140 kilometers met
de nodige bergskes op het programma.
Tussen de soep en de patatten toch nog rap een verslagje
van de laatste rit.
Afgelopen zaterdag verschenen er 23 fietsers om onze
wekelijkse tocht naar Scherpenheuvel aan te vatten. De trouwe blog lezers hebben kunnen
vaststellen dat we vorige week nogal wat tegenslag hadden met platte
banden. Deze keer was het nog veel
erger gesteld met de pech !
De miserie begon al in Vosselaar, waar onze populaire
mental coach Werner D. te kampen kreeg met een inzakkende zadelpen. Gewoonlijk wordt dit euvel veroorzaakt door
overgewicht, maar in het geval van Werner, die nu al messcherp staat, is daar
duidelijk geen sprake van. Onze vriend
wou de zaak oplossen door zijn vijs wat bij te draaien. Hij ademde eens diep in
en draaide vervolgens de vijs los over natuurlijk. Werner moest gedepanneerd worden door zijn
echtgenote, we zouden hem op de terugweg
tegenkomen.
Aan wat dat nu feitelijk ligt, ik zou het niet weten,
maar het regende platte banden. 10
(TIEN!!!) stuks in totaal. Sommigen
wijten dat aan de slechte staat van de wegen na de winter, anderen hebben het
over de mindere kwaliteit van de bandjes tegenwoordig, de natte
weersomstandigheden misschien, In ieder geval, dit is het eerste jaar dat we
zoveel plat rijden. Misschien voor het
vertrek toch eens naar de staat van de bandjes kijken en ze op tijd
vervangen.
De eerste prijs om-ter-t-meest-platrijden ging zonder
twijfel naar Fons V. die maar liefst 5 keer prijs had. Toen ter hoogte van Poederlee zijn 5° band
met een luide knal de geest gaf, kreeg de Fons een enorme depressie. Uit pure wanhoop besloot onze vriend om
eveneens naar zijn echtgenote te bellen om een depannage te
regelen.
Tot overmaat van ramp begon het te regenen, en de
duisternis deed haar intrede. Op de
grote baan rijden werd te gevaarlijk en we besloten dan ook om binnendoor langs
Vosselaar aan te komen. Zeiknat en
doorkoud bereikten we rond 18.15 uur Merkplas.
Buiten de immer dorstige boer Charel waren er geen kandidaten voor de
nabespreking in de Glenn. De meesten doken rechtstreeks in een heet
bad.
Volgende week hopelijk meer geluk
!
En ik zou het nog bijna vergeten. We waren natuurlijk allemaal heel blij met de
aanwezigheid van Gust C., de Koning van de Koppenberg, die zich met een door
hemzelf ontwikkeld trainingsschema prepareert voor de Ronde ! In de gaten houden die kerel
!
De route kan je via Google Earth bekijken (indien geïnstalleerd) door bijgevoegd bestand te downloaden en te openen.
VERSLAG
Zoals je op bijgevoegde foto kan zien bereikten we afgelopen zaterdag voor de eerste keer dit jaar de basiliek van Scherpenheuvel. De rit werd met 15 stuks afgehaspeld.Er waren nogal wat afwezigen omwille van de aangekondigde stormwind.Die wind bleek al bij al nog mee te vallen, het waren vooral de platte banden die ons parten speelden.
Het eerste slachtoffer was Jef VS die ergens tussen Herentals en Tongerlo plat reed. Jef is geweldig professioneel uitgerust en hij rijdt dan ook met echte tubes.Een platte tube kan je natuurlijk niet fixen door een nieuw binnenbandje te steken.Jef was dan ook voorzien van een speciaal product dat het midden hield tussen silicone en zelf gedraaide mayonaise.Op deskundige wijze injecteerde Jef het product in zijn tube en kon vervolgens zijn weg verder zetten.
Op de plaats van het eerder beschreven euvel ontsnapte mental coach Werner D. aan een hachelijk avontuur.Terwijl Jef zijnen tube repareerde maakte Werner van de gelegenheid gebruik om te plassen.Als locatie koos hij een naburig weiland uit.Werner was nog maar net aan zijn actie begonnen of hij werd opgeschrikt door een luid balkende ezel die duidelijk zin had in een wortel. Gepijpt worden door deze enthousiaste viervoeter ging onze mental coach toch iets te ver en hij trok zich dan ook wijselijk terug.Volgens sommigen onder ons een gemiste kans
Ter hoogte van de abdij van Averbode was het weer prijs.Twee platte banden, één voor boer Charel en één voor Sven R. Gelukkig geen ezel in de buurt.De reparatie verliep redelijk normaal.
Voor de eerste keer werd de Vinkenberg bedwongen en reden we vervolgens Scherpenheuvel centrum binnen.Na een bezoekje aan de bakker wilden we de terugtocht aanvatten toen we vaststelden dat Dirk D. plat stond.Vlak voor een marktkramer die zijn kost verdiende met de verkoop van gaine-onderbroeken voor dames.Voor de jongeren onder ons een openbaring, en voor velen onder ons een bron van inspiratie voor de nakende valentijn
Als kers op de taart reed de Jef nog een tweede keer plat ter hoogte van de abdij van Tongerlo.Omdat zijn reparatieproduct op was, restte Jef niets anders dan ter plaatste te blijven en zijn geliefde op te bellen.In afwachting van de repatriëring bezocht Jef een plaatselijke horeca zaak alwaar hij enkele Tongerlos degusteerde om zijn tegenslag te verwerken.
De rest van de rit verliep zonder problemen.Door de vele platte banden waren we maar net voor den donkere binnen in ons club lokaal.
Naar goede gewoonte volgde er nog een interessant evaluatie gesprek waar na verloop van tijd en tot onze grote verbazing ook St. Niklaas aan deelnam
Het andere is een bestand om de route te zien via Google Earth. Zij die dit hebben geïnstalleerd kunnen via klikken op het bestand dit downloaden en openen. In Google Earth zie je dan de gereden route.
Veel plezier!
VERSLAG
Afgelopen zaterdag stonden er 17 vertrekkers aan de melkerij. Het was behoorlijk koud, maar de zon scheen, en dat zorgt altijd voor een uitstekende gemoedsgesteltenis. We besloten om voor de eerste keer dit seizoen naar Scherpenheuvel te rijden. Een route die iedereen onderhand wel los van buiten kent. Alles verliep naar wens : de snelheid bleef binnen de afgesproken perken en naar goede gewoonte werden de andere weggebruikers uitbundig begroet.
Het enige oponthoud werd veroorzaakt door Frank Q. wiens zakske begon te scheuren en de inhoud ervan dreigde tussen zijn wielen te geraken. Toch eens laten nakijken Frank.
Ter hoogte van de abdij van Tongerlo kreeg Hild W., de enige vrouw in onze rangen, een kleine inzinking. Ze wou dan ook op eigen kracht de terugweg naar Merksplas aanvatten. Maar onze mental coach Werner D. dacht daar duidelijk anders over. Middels een kort en krachtig motivatiegesprek wist hij Hild te overhalen om de tocht samen met ons verder te zetten. Volgens Danny A. heeft Hild W. die nacht goed geslapen !
Diezelfde mental coach werd even later het slachtoffer van een aanval van volledige zinsverbijstering. Aan de kop van het peloton rijdend draaide hij bijzonder enthousiast de expresweg Westerlo-Aarschot op. We ontsnapten ter nauwernood aan een katastrofe.
De rest van de rit verliep voorspoedig en na 120 km bereikten we terug de heimat.
Volgende zaterdag verzamelen we opnieuw om 13.00 uur aan de melkerij. De weersvoorspellingen zijn goed : droog en 10°, meer moet dat niet zijn. Aansluiten is nog altijd mogelijk, hoe meer zielen hoe meer vreugd !
Gezien onze vaste verslaggever ziek was (tesamen met enkele anderen) is deze week het verslag opsteld door Walter J. Deze week helaas geen foto's of route-informatie.
Om 13u zoals afgesproken aan de melkerij vertrokken richting... was nog niet duidelijk??? Scherpenheuvel of "Drei Eiken". Verschillende mensen waren net genezen van een valling en wilden eigenlijk niet te ver fietsen. De weergoden waren ons redelijk goed gezind: temp. 5 graden, bewolkt maar droog!! ideale omstandigheden om te fietsen.
Groot was onze verbazing toen wij aan de start om 13.15u nog steeds verschillende collega's misten, Peter M., Werner D., Dirk D., Jan S. normaliter zijn deze goede "koptrekkers" er maar we hebben ze niet gezien... Achteraf hebben wij vernomen dat die allemaal ook met een of ander virus van de griep in hun bed lagen, Mexicaans of niet is niet geweten. Hopelijk zijn ze tegen volgende week terug gezond.
In groep vertrokken richting "Beers" (ik begrijp nog altijd niet waarom wij niet langs de Moerstraat rijden, het is er veel rustiger). Het tempo was vlotjes maar perfect! Iedereen kon goed volgen maar af en toe moesten we toch eventjes fluiten of roepen om de km-teller in de gaten te houden, waar dan ook meteen op gereageerd werd met een aanpassing van de snelheid. Iedereen was enthousiast en blij dat het droog was.
We zijn tot de weg daar in "Drei Eiken"gereden, waar de eerste heuveltjes ons stonden te wachten. Daar was wel te zien dat mijn conditie nog verre van goed is. Ik was op dat moment kop aan't trekken maar ik moest meteen een plaats of 6 naar achter schuiven! En tot mijn grote verbazing ging mijn hartslagmeter tot 265!!! Dus bij deze mijn "zakske" (buik volgens Cees) zal toch wel weg moeten anders gaat het niet lukken!!!
Op de terugweg op de hoogte van Wechelderzande moesten wij het tempo wat lager houden. Er waren een paar collega's die de afstand in de beentjes begonnen te voelen en deze deden pijn natuurlijk. De afstand zit er nog niet helemaal in maar dat komt wel goed. In totaal hadden wij 112km op de teller toen wij arriveerden in ons stamkroeg "Cafe De Glenn". We hebben in totaal een keer of 3 plat gereden, de laatste zelfs van Frank Q. op welgeteld 1.5km voor het eind!! Maar het is wel begrijpelijk als men de slechte staat van onze wegen en fietspaden ziet!
Zo beste vrienden, zoals jullie kunnen lezen, de voorbereiding voor de Ronde van dit jaar is moeizaam begonnen, maar een ding is zeker... Zorg dat je niet te veel ritten mist want anders.... ....... kan je niet meer volgen....
....... kan je niet meer volgen....
