De Smet tegen zes man

De Smetjes draaien met hun 15/18 in de terugronde volop mee met de subtop van het klassement. Het verschil met de top is bijzonder klein, en met een tegenstander als Roko kregen we misschien terug een klepper voor ons, maar zeker geen onhaalbare kaart. Dat bewezen we al in de heenronde toen we oude vossen puntenloos naar huis stuurden. Roko was dan weer gebrand op een zege uit revanche, en om de titel van vicekampioen binnen te halen.

De Smetjes stonden met zes op het wedstrijdblad vandaag. Nicopolonaise en Tomba zaten niet in de selectie, en dat ten koste van Razorbl8, die terug zijn vertrouwde positie innam. Een andere opvallende aanwezige was Kennycoach. De motivator stond de hele match als een echte veldheer rechtop langs de zijlijn zijn ploeg aan te moedigen. De Smetjes startten goed georganiseerd aan de wedstrijd, en duwden Roko in het begin van de wedstrijd goed achteruit. Even later werd De Smetjes zelfs een penalty ontnomen. Bramme werd tweemaal aangetikt in het strafschopgebied en ging neer. De scheidsrechter meende dat Roko de bal speelde, en floot geen fout. De verontwaardiging was nog groter toen hij ons ook geen corner gaf. Roko kwam goed weg, en even later konden ze de 1-0 op het bord zetten. Een mooie goal, dat wel, maar op dat moment een onverdiende voorsprong voor de thuisploeg. Roko had enkele ogenblikken later het geluk dat onze eerste schepcorner van de avond niet werd benut. Maar opmerkelijke lezers van deze blog weten echter dat als Kennycoach in de catacomben te zien is, dat zijn poulain Freddie boven zichzelf kan uitsteken. En hopsa, Freddie scoorde de 1-1 vanuit een scherpe hoek. Meteen zijn 22^e doelpunt van het seizoen. Roko bracht eigenlijk weinig weerwerk, maar de thuisploeg haalde uit zijn schuchtere doelpogingen veel corners en via een schepcorner kwamen ze dan ook op een 2-1 voorsprong.

Sterke Smetjes vs. slappe scheids

Na de bordjeswisseling bracht De Smet iets meer risico in zijn spel. Roko werd meer en meer onder druk gezet en hun spitsen waren moeilijk aanspeelbaar. De sterkte van Roko is dat ze achterin alles goed gesloten hielden, en dat De Smetjes dus met enkele schaarse pogingen het tij moesten zien te keren. Een van die kansen was toen we de bal ontfutselden en we de bal trachtten te scoren langs de uitgekomen keeper. De goalie hield de bal tegen met de hand, en de scheidsrechter floot enkel fout. Geen kaart of geen rechtstreekse corner, maar een vrije trap met alle verdedigers van Roko achter de bal. De man in het zwart kreeg het zwaar te verduren, maar gaf geen krimp. Even later was er alweer opschudding toen Bramme op snelheid doorging en achteraan werd aangetikt. De scheidsrechter floot voor een fout, gaf een gele kaart, maar vergat wel een rechtstreekse schepcorner te geven. Weg kans dus, en Roko kon terug met vijf man postvatten achter de bal. De Smetjes waren nu duidelijk de sterkste ploeg op het veld, en dat vertaalde zich in een tweede schepcorner. De tweede van de avond ging mooi binnen, en Phil kroont zich daarmee tot tweede topschutter van de ploeg. In het ultieme slot van de wedstrijd gingen de mannen van Roko op zoek naar de winnende treffer. Verdedigend klopte het plaatje perfect bij De Smetjes. De spitsen vonden geen opening en besloten dan maar voor de corners te gaan. In de allerlaatste seconden van de wedstrijd kreeg Roko alsnog hun derde schepcorner van de avond. Ze scoorden de 3-2 en De Smetjes bleven na een beresterke partij puntenloos achter.

Beide ploegen speelden vanuit een sterke organisatie en hielden alles goed dicht. De wedstrijd zat op slot, maar het was de man in het zwart die de sleutel vast had. In de cruciale fases ontnam hij De Smetjes een penalty en twee schepcorners. Roko mocht zich die avond gerust in de handen wrijven, want zo werden de Smetjes steeds op achtervolgen gewezen. De scheids floot vrij zwak en mag zich gaan bezinnen met een les in logisch redeneren want hij was misschien wel onze grootste tegenstander van de avond.

De volgende wedstrijd is misschien wel het belangrijkste van het seizoen, en daarom moeten we deze match zo snel mogelijk vergeten! Op naar MVC 1997! Tot dan, greetz, Bramski.

17-03-2009 om 13:39 geschreven door Bramski