Smetjes halen het op de valreep

De Smet kreeg na de nederlaag tegen AVS een weekje rust ingelast van hun coach. Dat moest zich vertalen naar extra scherpte op het veld. De nederlaag zette ons terug met beide voetjes op de grond. De ondertussen tweede in het klassement nam het deze week op tegen Celtic Towers, dat slechts 9 punten puurde uit evenveel duels.

De Smet en Towers tastten elkaar in het begin voorzichtig af. Beiden kwamen niet verder dan de tweede lijn. Na een vijftal minuten begon De Smet het laken naar zich toe trekken. Een mooie combinatie aan de rechterkant resulteerde in een diagonale bal naar een vrijstaande Bram. Die nam de bal in één tijd op de slof en krulde hem in de winkelhaak. Maar de 1-0 was niet meteen de bevrijdende treffer waar De Smetjes op hoopten. Celtic Towers kwam opzetten en sprokkelde enkele kansjes bijeen. Er werd nochtans goed verdedigd, maar die ene keer dat ze voorbij onze beste verdediger raakten was het meteen prijs met een puntertje.

De Smet liet Towers misschien net iets te veel voetballen en rekende zo ook iets te veel op de counter. Een jagende en onvermoeibare Freddie liep de zolen van onder zijn sloffen en verdedigde voortreffelijk. Maar aanvallend liep het in het tweede kwart voor geen meter bij De Smet. De nodige ruimte werd niet benut en de spitsen liepen zich vast in de stevige achterlijn van de Towers. Wie weet liep er bij de Towers wel een Schot, maar bij De Smet liep het op een gegeven moment schots en scheef. De Smet gaf wel weinig kansen weg, maar volgens de coach werd er zwak gespeeld.

Celtic Towers voelde dat er misschien iets te rapen viel en begon te geloven in zijn kansen. Toen een speler van hen van op links naar binnen schoof en de 1-2 scoorde, wist De Smet dat het nog moeilijk zou worden. Even later dook Celtic Towers ook diep op aan hun rechterkant. The Wall moest achteruit en zag de 1-3 langs zijn voet tegen de netten schuiven. Met de moed der wanhoop moest De Smet alsnog voor de zege zien te gaan. Twee goals zijn niet meteen een onoverbrugbare kloof. Kenny Coach pepte ons op en de kapitein van de Towers kreeg minder ruimte. In een dolle vijf minuten kwamen de Drongenaars terug op gelijke hoogte. Bram week uit naar links en trapte de bal overhoeks in doel. Ook de gelijkmaker kwam van zijn linkervoet. Een terugvallende bal werd zo in één tijd achter de doellijn gewerkt.

 Een schepcorner bracht de bezoekers terug op voorsprong. Een schepcorner aan de overkant was dan weer goed voor de 4-4. Eerder in de wedstrijd werd er nog eentje gemist, maar nu ging de schepcorner er vlot in. De wedstrijd kon met deze stand nog elke kant uit. De bal ging werkelijk heen en weer in no time. De ruimte lag voor het grijpen. Een mooie solo van Thomas op links strandde nog op de paal, de Towers waren gewaarschuwd! Meer en meer kregen de spelers het gevoel dat wie scoorde, ook de wedstrijd ging winnen. Dus gingen de spelers ook iets heviger tekeer. Nick pakte voor de tweede maal dit seizoen geel, maar belette wel de tegenstander de vrije baan naar doel. De coach schreeuwde zijn ploeg naar voren. Maar blaffende honden bijten niet, en Kennycoach bleef al bij al rustig achter de balustrades. Een opgerukte Filemon kreeg twee minuten voor het einde de bal in zijn voeten geduwd door Bram. Een vrijstaande Filemon bedankte de coach voor het vertrouwen en schoof de winning goal netjes in doel: 5-4. ,,De wafeltjes die Freddie meebracht, gaven me de extra energie om de bal tegen de netten te prikken’’, aldus nog de matchwinnaar. Een anticlimax dus voor Celtic Towers dat het grootste deel van de wedstrijd op voorsprong stond. Een adembenemend slot voor de neutrale toeschouwer, maar vooral een enorme ontlading bij De Smet, dat nu al 24 punten telt uit tien duels.

Op naar de volgende match! Dit seizoen hebben we nog niet gestunt tegen een topper, misschien lukt het ons nu woensdag om 20u in Sint-Jozef tegen Wicked. Greetz, Bramski.

24-11-2007 om 16:36 geschreven door Bramski