MVC olé olé op karakter

Het was lang geleden dat De Smet nog eens tien goals om zijn oren kreeg, dus keek iedereen met veel belangstelling uit naar de confrontatie tegen Celtic. Bovendien liet onze grote concurrent Looney Tunes een steekje vallen. Spitsen Freddie en Tho voegden zich terug bij de groep en De Smet kon die extra aanvalskracht zeker gebruiken.

Het was een uiterst ontspannen De Smet aan de aftrap in Hipso. Celtic Towers komt er in het begin van de wedstrijd nauwelijks aan te pas. Een poging van ver ging wel maar net naast. De half geblesseerde keeper van  Celtic vroeg na tien minuten spelen zijn vervanging al aan. Net daarvoor had Tho de 0-1 op het bord gezet. De keeper voelde wellicht een afstraffing in de lucht hangen en besloot vroegtijdig het terrein te verlaten. De blessurepraatjes geven hem het voordeel van de twijfel. In het tweede kwart ging het wat meer op en neer. De Smet speelde niet altijd zuiver en Celtic profiteerde van die kleine foutjes om opnieuw in de wedstrijd te komen. Even later werd het dan ook 1-1. De Smet speelde niet meteen het meest hoogstaande voetbal, en de Schotten legden zich voor hun kot. Als de drank mijn kortetermijnsgeheugen niet heeft aangetast, moet het eerst nog 1-2 geworden zijn voor De Smet. We kwamen bijna nooit in de problemen, en het ging misschien iets te makkelijk voor De Smetjes.

Na de rust kon Celtic eerst gelijkmaken via een schepcorner. Even later kon een blinkend Celtic-mannetje onze keeper vanop afstand verslaan: 2-3. Het zag er even benard uit voor De Smet, en de kansjes werden schaarser en schaarser. Gelukkig hebben we heel de match goed druk gezet op hun keeper, want zo konden we veel ballen recupereren. Onze schepcorner werd niet benut, maar Bramme kon via een gelukje toch de gelijkmaker scoren: 3-3. Even later terug hetzelfde scenario aan de overzijde. Alhoewel het eigenlijk dezelfde zijde betreft, want Celtic scoorde opnieuw van op hun eigen helft. Dezelfde hoek, dezelfde speler, hetzelfde schot en 3-4 voor Celtic. Een doemscenario, want De Smet verdiende die achterstand niet. Thomas liet het niet aan zijn hart komen en rondde een mooie combinatie met Filemon af in doel: 4-4. De thuisploeg plooide massaal terug en voelde het angstzweet op hun rug komen toen De Smetjes op het doel afstormden. De afwezige Kennycoach had het zeker geapprecieerd dat zijn ploeg vocht voor elke meter. Meer dan eens werd de tegenspeler onderuit gehaald. Gelukkig voor ons, maar vooral voor Filemon, hield de ref de kaarten in zijn zak. De laatste vijf minuten zouden cruciaal worden voor De Smet. Bramme scoorde na een flits net voor doel de 4-5. De vogel was duidelijk gaan vliegen nu, want de moed zakte in de schoenen bij The Towers. Tho bracht de bal naar Nick die op zijn beurt de keeper van op rechts verschalkte, eindstand: 4-6.

Het was zeker niet altijd mooi, maar De Smet is een echte topper die niet altijd zijn beste niveau moet halen om de wedstrijd naar zijn hand te zetten. Een gezonde dosis agressiviteit in het laatste kwart volstond om de onmondige thuisploeg het zwijgen op te leggen. Miss Buffalo schitterde als nooit tevoren, en zag dat het goed was. Don Freddie was terug van op hoogtestage in Italië en Tho heeft zijn jetlag goed verteerd door in zijn rentree drie keer te scoren. Dat belooft alvast voor de volgende matchen!

Greetz, Bramski.

02-04-2008 om 20:20 geschreven door Bramski