Bram 60 Tho 26 Phil 26 Freddie 16 Nick 15 Nico 5 Tom 5 Michel 4 Jensen 1 Bart 1
Kaarten:
Freddie 4 Nick 2 Thomas 4 Bram 1 Michel 2 Phil 2 Nico 1 Jensen 2
Was:
Phil 5 Bram 5 Nico 3 Tho 4 Nick 3 Freddie 5 Tom 5 Jensen 5
MVC De Smet
Drongense topploeg
20-11-2008
MVC De Smet - Oud Ijzer
MVC ondermaats
De Smet stond met heel wat vraagtekens aan de aftrap dinsdagavond.
Tho zit weer eens in het buitenland en Bramme moest geschorst toekijken van aan
de zijlijn. Ook Nico en Tomba stonden niet op het wedstrijdblad. Vinni moest
daarom zijn voetbalschoenen vanonder het stof halen zodat De Smetjes alsnog met
vijf konden aantreden.
Kennycoach en Bramme zagen in het begin van de wedstrijd een
goed georganiseerd De Smet dat enkele keren gevaarlijk dicht bij doel kwam.
Razorblade sneed naar binnen maar besloot net naast doel. Ook Freddie en Phil prikten,
maar hun pogingen konden de bezoekende doelman niet verschalken. Oud Ijzer leek
wat onwennig in het begin en combineerde moeizaam. Razorblade ging langs de
zijlijn net iets te fel door op een afvallende bal en werd bestraft met een
penalty: 0-1. Het doelgevaar bleef verder beperkt, en in het tweede kwart eiste
De Smet het balbezit op. De bal bleef goed in ons kamp, maar echt doelgevaar
kwam er niet uit voort. De enkele malen dat Oud Ijzer naar voren stormde, waren
bijna telkens goed voor een corner. Oud Ijzer zette dan maar ook al te graag
via een schepcorner de 0-2 op het bord.
Oude Wijven
Na de rust móesten de Smetjes wel komen. Met vijf man is het
niet altijd makkelijk, maar er werd heviger gestoord en de inzet ging omhoog. Dat
resulteerde in meer balverlies van Oud Ijzer en een prachtig omgezette
schepcorner van De Smet: 1-2. De Smetjes geraakten spijtig genoeg niet in hun goede tempo
om het Oud Ijzer naar het containerpark te dragen. De Smet miste diepgang en de
open kansen waren op één hand te tellen. Freddie en Phil waren er nog het
dichtst bij, maar ze besloten respectievelijk over doel en op de keeper. De
Smet zette alles op alles, maar een eerste echte goede combinatie van Oud Ijzer
bracht de thuisploeg verder in verlegenheid: 1-3. Het kalf was verdronken en Oud Ijzer maakte zelfs de 1-4. De bezoekers hadden enkel nog maar
gewonnen van Nelde dit jaar, dus deze uitslag mag je gerust een afgang noemen.
The Wall maakte van op afstand nog de 2-4, maar de goal kon de pijn van het
verlies niet verlichten.
Kennycoach was na afloop hard voor zijn spelers: ,,Oude
wijven tegen oud ijzer, besloot de man met het stalen kapsel. Razorblade was
misschien wel de enige op niveau, maar ook hij kon de wedstrijd niet naar zijn
hand zetten. Oud Ijzer was nochtans een zwakke ploeg, en kon bijna geen enkele
goede combinatie op het veld toveren. De Smet kan zich nu een weekje of twee
bezinnen, en er dan terug met volle moed tegenaan gaan. De volgende
tegenstanders is immers een taaie en rechtstreekse concurrent: Melangoest. Tot
de volgende! Bramski.
Deze week was het Nicolas die eens een wedstrijd van De Smet
aan zich liet voorbijgaan. Voor de rest was ieder Smetje op het appel. Met MVC
1997 kregen we een taaie brok voorgeschoteld. De ploeg degradeerde net uit de
eerste reeks en doet het in reeks 2A net iets beter dan ons. Gewone kost voor
De Smetjes dus, die week na week een wedstrijd op het scherpst van de snede
spelen.
De wedstrijd begon meteen dramatisch voor De Smet. Een fout
van Phil werd met geel bestraft en de thuisploeg kreeg een schepcorner
erbovenop. Gelukkig voor ons werd die niet omgezet in een doelpunt. De Smet was
meteen gewaarschuwd, maar Bramme zorgde in een woelig begin voor de 0-1. De
wedstrijd ging goed op en neer en vooral de voorspelers van MVC 1997 maakten
bij de thuisploeg het verschil. De verdediging van De Smet werd meerdere malen
het vuur aan de schenen geschopt, en tot twee maal toe kon 1997 terugkomen na
een achterstand. Na de 1-1 scoorde Bramme op snelheid nog zijn tweede van de
avond, maar een vermeende penaltyfout van Tomba la Bomba bracht 1997 terug in
de wedstrijd: 2-2. De Smet had ondertussen al enkele mooie kansen de nek
omgewrongen, maar MVC 1997 moest op dit punt zeker niet onderdoen. De Smet
voelde dat er meer inzat, maar een speler van 97 schoot iets uit zijn sloffen
zodat de thuisploeg met een 3-2 voorsprong de tweede wedstrijdhelft kon
aanvatten. De Smetjes hadden op dat moment ook al een schepcorner laten liggen.
MVC relativeert
De tweede wedstrijdhelft begon De Smet meer en meer te
storen. De druk leverde niet meteen doelpunten op, maar we konden 97 toch
verplichten de moeilijke pas te geven. De thuisploeg bleef zo minder en minder
in balbezit en moest het meer en meer hebben van de individuele acties van een
van hun voorspelers. De Smet kon wel eerst nog tweemaal scoren van op een
stilstaande fase. En het was onze best scorende verdediger die tweemaal een
streepje achter zijn naam kreeg. Phil scoorde eerst een schepcorner, en mocht
daarna ook een penalty binnentrappen: 4-4. Maar hoewel het spelpeil van 1997 nu
het niveau van een derdereekser benaderde lees: lange ballen en blind
wegtrappen kon De Smet nog altijd niet scoren. Freddie besloot in het zijnet,
Tho net over het doel, en Bramme van dichtbij op de keeper. En dan was er nog
die reuzenkans voor Phil, die op aangeven van Bramme onbegrijpelijk overschoot.
Het was typerend voor de wedstrijd. Het meeste initiatief kwam van De Smetjes, maar
het was MVC 1997 die in het laatste kwart nog de 5-4 op het bord zette. De zege
van 1997 noem ik zeker niet onverdiend, maar dat de zege niet naar De Smet
ging, kunnen we enkel aan onszelf wijten, want kansen waren er in overvloed. Dat
MVC 1997 niet altijd in hun spel kwam, was zeker onze eigen verdienste.
Maar de Smetjes zouden geen Smetjes zijn moesten ze de
nederlaag niet goed kunnen relativeren en na afloop een pintje drinken in de
kantine van Sint-Jozef, en nog een pintje, en nog een pintje We voelden
nochtans dat we op dreef waren, en deze nederlaag kwam heel onverwacht, maar
met de volgende match tegen Oud Ijzer kunnen we terug de puntjes op de i
plaatsen. Een plaats in de top zes van het klassement is nog steeds onze
ambitie! En we hebben nog altijd geen tegenstander gehad die ons van de mat
veegde, en dat stemt ons hoopvol! Laten we de volgende speeldag nog eens
toveren, en brandhout maken van dat oud ijzer! Greetz, Bramme.
Een bijna volledig De Smet gisteren in Hipso. Enkel
Razorblade en Samba Tho waren niet van
de partij. De tegenstanders van de avond waren de jonge gasten van de Ghent
Globeshotters. Het was dus de zesde tegen de zevende van het klassement die
tegenover elkaar stonden. En De Smet zal het deze avond niet voor de supporters moeten doen. De enige
aanwezige was immers Miss Buffalo op haar geliefkoosde stoeltje van délégué.
De Smet begint langzaam aan de partij en laat zich vroeg
ingraven. Nu de herfst in het land is en de bomen hun blaadjes beginnen te
verliezen, is het alsof De Smetjes in een vervroegd winterslaapje verzeild
raakten. The Globes voetbalden duidelijk iets sneller en korter op de bal, en
dat vertaalde zich in een vroege 2-0 achterstand voor De Smet. De bal bleef
vaak lang in het kamp van De Globes, maar De Smet stelde zich achteraan goed
op. De keeper van de thuisploeg zag mettertijd geen oplossing meer en verloor
enkelecruciale ballen. Bramme scoorde
eerst de aansluitingstreffer en even later maakte hij een foutje genadeloos af:
2-2. Bramme zijn spitsbroeder scoorde even later een magistraal doelpunt. Een
zoveelste slecht ingespeelde bal werd in één tijd en met effect in doel
geschoten. Ruststand: 2-3. De Smet stelde de situatie recht vanuit hun
organisatie. En de Globes? Die hadden ondertussen even de zaag bovengehaald.
Freddie lag strijk
Een echt goed gevoel hadden De Smetjes niet bij de rust. The
Globes waren misschien niet de best voetballende ploeg, maar met hun snelheid
en hun karakter maakten ze de wedstrijd. De Smet speelde zijn geliefkoosde spel
en wachtte de counter af. Een snelle uitbraak van Bramme belandde via een been
in de loop van Freddie en die knalde van ver de 2-4 op het bord. De Smet
speelde nu iets meer bevrijd en de Globes waren verplicht risicos te nemen. Bramme
ging voor een vierde corner maar mocht met de bal tot aan de eerste paal lopen
en hij scoorde de 2-5. Even later was het terug de beurt aan de Globes die deze
keer wat meer geluk hebben bij hun afwerking. Het wordt in een mum van tijd 4-5
en De Smet voelt dat het de zege niet meer uit handen mag geven. We zijn
inmiddels al in het laatste kwart en de schepcorner van Freddie en Phil wordt
feilloos omgezet: 4-6 en terug even een geruststellende voorsprong. Verdedigend
speelden we wel steeds harder en Bramme ontsnapte aan een gele kaart. Nog even
opschudding op het einde toen de Globes vanuit een onmogelijke hoek een volley
in de korte hoek scoorden. De klok tikte, the Globes namen risicos en de gaten
vielen langs alle kanten. Bramme zette voor naar Freddie, maar de
onfortuinlijke keeper van de Globes kwam tussenbeide en legde de bal in zijn
eigen doel: 5-7 en de match was gespeeld.
De Smet toonde gisteren wederom zijn efficiëntie. Aan een halve kans heeft MVC dezer dagen genoeg om het laken naar zich toe te trekken. Het minste foutje wordt afgestraft zonder dat we echt druk hadden gezet. We
voetbalden de eerste kwarten nauwelijks mee, maar kwamen toch op voorsprong. We lieten hen wat voetballen en sloegen dan genadeloos toe. "We waren gierig in ons medelijden", analyseerde onze kapitein aan Studio 1. De
voorhoede prikte goed tegen en de verdediging gaf terug weinig weg. The Globes
waren zoals gezegd niet de meest verfijnde ploeg, maar ze gingen ervoor, en dat
siert hen wel. Na de match werden de facebookavonturen bovengehaald en Freddie
lag strijk. Onze muzikant was gisteren uiterst amusant en verblijdde zijn
medespelers met grappen en grollen. We sloten terug de hipso af, en keerden met
de glimlach terug naar huis. Greetz, Bramski.
De Smet was vroeg op het appel gisteren in Merelbeke. Al van
in het begin was duidelijk dat elk Smetje bijzonder scherp stond. De enige die
ontbrak was onze linkervoet Tomba, en voor de rest speelde MVC met hun vaste
formatie van drie aanvallers en drie verdedigers. Kennycoach was ook van de
partij. Als een waar jurylid verwachten we dan ook dat hij binnenkort zijn
licht laat schijnen op de wedstrijd.
Vierentwintig matchen op rij ongeslagen. Dat was de
indrukwekkende reeks dat Roko kon voorleggen vanavond. De Smet daarentegen moet
het doen met twee overwinningen op rij. Maar MVC olé olé kan altijd net iets
meer tegen topploegen. De Smet verwachtte zich dan ook aan een super-Roko, maar
de thuisploeg kon die verwachtingen nooit waarmaken. De Drongenaars kwamen in
het eerste kwart al enkele keren voor de keeper, maar Bramme kon tweemaal net
niet scoren. Dan maar vanop afstand moet Tho gedacht hebben, en onze
International bracht met een prachtige boogbal De Smet op 0-1. Even later was
het de beurt aan Razorblade. De linksachter liep zijn flankje af en kon met
zijn linker de 0-2 op het bord zetten. Meteen de eerste van het seizoen voor
onze Volvo-man die maar tweewekelijks kan meedoen. Enkele minuten later de
meest opmerkelijke fase van de wedstrijd. Bramme schoot de bal op de paal, en
via de andere paal kwam de bal terug in het veld. De scheidsrechter floot eerst
voor een doelpunt en nam ons zo de rebound af. Ook al was het dan geen
doelpunt, de scheidsrechter kwam vreemd genoeg na een halve minuut terug op
zijn beslissing. The Wall kreeg geel voor aanhoudend protest en De Smet was
precies even aangeslagen van het tumult die ontstaan was rond het voorval en
liet zich kort na elkaar twee maal ringeloren: 2-2.
Juplaaaaa
In de tweede helft een beetje hetzelfde verhaal als het
eerste halfuur. Roko heeft meer balbezit, maar kan dat niet omzetten in
doelpunten. De counters van De Smet waren snedig en scherp, maar de keeper
behoedde ons van een nieuwe voorsprong. Gelukkig doet ons nieuw schepcornerduo
Freddie-Phil wat ze moeten doen: 2-3 voor De Smet. Roko bleef aandringen en
scoorde de gelijkmaker via een snelle combinatie. The Wall kwam nog een paar
keer goed tussen, maar kon niet beletten dat Roko de 4-3 scoorde. De aanvallers
van De Smet voelden dat er meer in zat en zetten nu hoog druk op Roko. Het ging
er net ietsje bitsiger aan toe, maar het was wel De Smet dat nu de betere ploeg
was. We konden enkele malen goed de bal ontfutselen en enkele mooie aanvallen
opzetten. De gelijkmaker kwam er na een onmogelijke een-twee tussen Bram en
Razorblade bij een vrije trap. De Smet kwam nu helemaal onder stoom en Bramme
kreeg spijtig genoeg zijn derde geel van het seizoen. Roko wou de bal vlug
laten circuleren, maar het ontbrak de thuisploeg aan scherpte en snelheid. Ons
gouden schepcornerduo bracht ons verdiend op voorsprong: 4-5. Roko zette nog
even alles op alles, maar via een gelukje kon Freddie alsnog de 4-6 eindcijfers
vastleggen. ,,Freddie scooooooooort!, zou Filip Joos roepen in de microfoon. ,,Binneeeuuuuuh!,
zou Frank Raes scanderen, maar MVC De Smet houdt het dezer dagen bij een
welgemeende ,,Juplaaaaaa!.
De Smetjes waren werkelijk groots gisteren en leerden Roko de
regels van het minivoetbal. Elk Smetje speelde een superpartij. Roko kon enkel
aanklampen, en als De Smet het tempo zelf in handen nam, waren ze eraan voor
hun moeite. We legden enkele pijnpunten bloot van de thuisploeg en dat zal bij
Roko wellicht nog enkele weken blijven hangen. De carapintjes van Freddie
vielen na afloop bijzonder in smaak. Het vertrouwen is terug bij De Smet en met
dezelfde mentaliteit als gisteren moeten we elke ploeg in de reeks aankunnen! Tot
volgende week! Greetz, Bramski.
Bijna een voltallige ploeg deze week aan het
Sint-Pietersstation. Enkel Razorblade kon via werkverplichtingen niet aanwezig
zijn. Tegenstander van de avond was Après Foot, een nobele onbekende die enkel
nog maar op de eerste speeldag de drie punten wist mee te graaien.
De Smetjes vingen goed aan deze week. We speelden kort op de
bal en zetten goed druk op de helft van de tegenstander. De massa kansen die
daaruit voortkwamen waren evenveel onze eigenste verdienste dan de onkunde van
de tegenstander om de bal goed weg te werken. Het werd al snel 0-1 voor De Smet
via Bram en Tho en Freddie zetten die trend op hun gemakje voort: 0-3. Het
tweede kwart terug hetzelfde verhaal. Après Foot liet het opgekomen publiek
vermoeden dat de match zelf slechts een opwarmertje is voor hetgeen de ploeg erna
nog moet verzetten. Met ogenschijnlijk gemak liepen De Smetjes uit tot 0-5. Dan
vond Après Foot het welletjes. Met enkele aanvalletjes konden ze toch even onze
doelman bedreigen en als bij toeval scoorden ze de 1-5. Meteen ook de
ruststand.
Koninklijk De Smet
De Smetjes staken bij de rust even de koppen bij elkaar en
besloten verder hoog druk te zetten op de tegenstander. Après Foot werd op alle
gebieden overlopen en moest in elk Smetje zijn meerdere erkennen. De doelpunten
in het derde en vierde kwart waren van hoog niveau! De Smet bleef voor het
eerst dit seizoen lang in balbezit, de bal ging steeds vlot heen en weer naar
de meest vrijstaande speler en de tegenstander liep zich te pletter. Après Foot
zweette, pufte, draaide en keerde. Al snel stond het dan ook 1-8. Met de moed
der wanhoop konden ze tussen de doelpunten van De Smet nog hun doelpuntenaantal
van de avond verdubbelen, maar daar bleef het ook bij. De Smet dribbelde en
combineerde op koninklijke wijze. Tiktakvoetbal, een-tweetjes, dribbelen én bovendien
nog scoren. En het moet gezegd zijn, ook al liet de afwerking het soms zelfs nog
afweten gisteren, De Smet scoorde maar liefst dertien keer gisteren, een
seizoensrecord! Een ruime zege (2-13) voor De Smetjes, en dat deed hen deugd ook. Onze reporter noteerde gisteren nog een gemiste schepcorner,
een ontnomen doelpunt en missen voor een leeg doel. Maar de spelers en
entourage waren na afloop danig tevreden over de zege dat al deze zaken
vergeten waren nog voor het eerste Smetje huiswaarts trok.
De aanval van MVC stond er terug! De drie spitsen namen
twaalf van de dertien doelpunten voor hun rekening. Philemon kroonde zich tot best
scorende verdediger een zelf uitgevonden titel om zijn moraal wat op te
krikken en de verdediging gaf weer bijzonder weinig weg deze speeldag. Tomba
dronk interne bronnen spreken van als voorbereiding Ice Tea. Het
vertrouwen is merkbaar terug, en dat zullen we zeker kunnen gebruiken tegen de
gasten van Roko.
De bank van MVC De Smet leek deze week wel een ziekenboeg. Ondanks
de lange rustperiode in de competitie stonden drie Smetjes op het wedstrijdblad
met lichte blessures. Vooral de ribbekes blijken een gevoelig plekje te zijn
voor de bonken van MVC.
De Smet stond vanaf de aftrap meteen honderd procent scherp.
De ingefluisterde woorden van Dr. Phil bij Bramme deden wonderen. Bramme
scoorde in de eerste tien minuten maar liefst vier keer en bezorgde de
thuisploeg meteen een kater van formaat. Bramme schoot zichzelf de
geschiedenisboeken in, maar met een 4-0 voorsprong in het eerste kwart is de
zege nog niet binnen uiteraard. Cocoon liet zich zeker niet doen en kon vrij
snel de 1-4 scoren. Even later was daar het moment de gloire van Freddie
Fuse. De meegebrachte banaan en suikertjes stelden het vizier van Freddie
zodanig scherp dat hij met een magistrale krulbal van op zijn eigen helft de
1-5 op het bord zette. Spijtig genoeg was blijkbaar toen al het vet van de soep
bij De Smetjes. We zakten meer en meer weg en konden steeds minder prikken.
Weergaloze Phil
De vroege voorsprong liet ons nochtans toe om ons favoriete
countervoetbal boven te halen, maar daar dacht Cocoon anders over. Beetje bij
beetje namen ze het spel meer in handen en verkleinde onze voorsprong. Tussen
de tegendoelpunten door kon Phil nog de zesde treffer van de avond scoren met
zijn immer bekende binnenkant-rechts. De hele avond had MVC olé olé op
voorsprong gestaan, maar in het laatste kwart leek alles even verloren toen
Cocoon op uiterst fortuinlijke wijze de 6-6 kon optekenen. Cocoon hield
achteraan alles gesloten en De Smet kon maar moeilijk meer de doelman aan de
overkant bedreigen. De brancard werd nog even boven gehaald voor een speler van
Cocoon die slecht neerkwam, en daardoor was Cocoon misschien heel even uit zijn
lood geslagen. Philemon vond de laatste minuut van de wedstrijd een goed moment
om nog eens uit te halen met een weergaloos schot. De bal verdween recht in de
winkelhaak en luttele seconden later floot de scheidsrechter het laatste
fluitsignaal. Eindstand: 6-7. Het was
werkelijk kantje boord bij De Smet. De zege hing aan een zijden draadje, maar
met een 9 op 15 staan we nu toch terug tussen de mensen. De sfeer na de match
was optimaal en doet menig Smetje al watertanden naar de volgende bijeenkomst! Greetz,
Bramski!
MVC olé olé was net terug van op afzondering in de Ardennen.
Teambuilding in de bossen moest de gelederen versterken en de acties rond de
pokertafel moesten de concentratie verscherpen. Tegenstanders van de week waren
de Wackos, een van de mindere goden uit de reeks.
De Smet begon vrij sterk aan de partij. De Wackos konden maar
moeilijk in balbezit blijven en De Smet kon geregeld naar voren trekken. Na
enkele minuten was het al raak. Een snelle aanval werd door Bram afgelegd en
Tho International bracht de 1-0 op het bord. Dat de Wackos niet gekomen waren
om te achtervolgen, lieten ze al snel blijken. The Wall behoedde ons van de
gelijkmaker. Even later was het opnieuw de beurt aan De Smetjes. Bramme sneed
naar binnen en vlamde de bal binnen: 2-0. MVC kon nu zijn vertrouwde spel
spelen: achteraan alles toe houden en de counter afwachten. Maar nog vooraleer
we ons op deze tactiek konden beroepen, scoorden de Wackos in een tweetal
minuten de aansluitingstreffer en de gelijkmaker. En als dat nog niet gek
genoeg was, konden de Wackos in het derde kwart ook de 2-3 en de 2-4 scoren. Alle gekheid op een stokje was het dan nog de eerste keer dit seizoen dat de Wacko's op voorpsrong stonden...
Ondermaats De Smet
Onze reporter ter plaatse zag dat bij de eerste treffer van
De Wackos De Smet ineenzakte als een kaartenhuisje. De Wackos konden op korte
tijd enkele belangrijke goals maken, en bij De Smet ontbrak het aan de nodige
automatismen om het spel terug naar zich toe te trekken. Vooral op verdedigend
gebied kwamen De Smetjes te kort. De Wackos konden naar hartenlust
een-tweetjes opvoeren in het hart van onze verdediging. En eenmaal de Wackos
dan op voorsprong stonden, was er opeens geen ruimte meer om nog deftig te
combineren. Bramme kon in de korte hoek nog de 3-4 aantekenen op aangeven van
Tomba en even later kreeg MVC een schepcorner. Spijtig genoeg bracht de
afzondering geen oplossing voor dit probleem. Het bleef 3-4 en de Wackos
scoorden even later de 3-5. De Smet smeet alles in de aanval, maar daarvoor was
het nu te laat. Nico liep de ziel uit zijn lief en Filemon pakte zijn tweede
geel van het seizoen. Tho en Bramme kregen nog de kans om te scoren, maar de
keeper van de uitploeg zat telkens goed in de weg. Van op hun eigen helft
scoorden de Wackos dan nog de 3-6. Overdreven cijfers, maar zeker niet
onverdiend. De Smetjes moeten vooral naar zichzelf kijken. We speelden onder ons
niveau en gaven de 2-0 voorsprong te gemakkelijk weg. Hoe goed we ook voor de
dag kwamen de vorige speeldagen, des te weinig daar dinsdag van te zien was De Smet staat met een 6 op 12 terug met zijn voetjes op de grond!
De volgende speeldag is pas binnen drie weken. Hopelijk kan MVC
dan terug rekenen op spare-my-rib-Freddy en zijn druivensuiker. De Leuvense cap
heeft met zijn afwezigheid iets recht te zetten nu. De Smet heeft nu drie weken
om zich te bezinnen. De volgende tegenstander is Cocoon! Aanvalleeeuuuh! Greetz, Bramski.