Seizoen 2010-2011 Tweede prov. B update 23/03/2011 01.Syn Merelbeke 22-57
02.Tachttal 22-56
03 IRS/AVS 23-54
04.La Viola 22-46
05.De Lijnstars 22-42
06.Union '06 22-34
07.Charlie's Leg 22-33
08.LVN Nevele 22-27 09.Duet Inc 22-24
10.Den Drummer 20-23
11.Gentbrugge 21-18
12.Multavici 22-13
13.Gantoise 21-12 14.XXX Gent 21-7
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
MVC I.R.S / AVS
Reeks 1 kern Gent-De Pinte - 2e PROV B Denis Champion: "In victory we deserve it, in defeat we need it!"
(w.churchill)
07-04-2011
KERNPLOEG VERRAST OPEL REGNIERS
06/04 MVC IRS/AVS - Opel Regniers 5-4, van onze correspondent ter plaatse
Het zijn altijd beladen duels met de troepen van Jan Ongenae, dat wisten we uit het verleden. Wij werden in de heenronde op een hoopje gespeeld door een aantal inderhaast aangesloten spelers van eersteprovincialer KFC Eeklo, wat we niet snel zullen vergeten. Ook nu kwamen ze druppelsgewijs binnen in Sint-Jozef, wat voor ons betekende dat er veel waarde wordt gehecht aan dit prestigetreffen tussen twee middenmoters. MVC IRS/AVS kwam, door omstandigheden, slechts met vijf spelers aan de aftrap. Maar het meest verheugende was dat zijn oude waarden kwamen bovendrijven: tomeloze inzet, onwrikbaarheid en een stevig collectief blok. Na een langzame start aan beide kanten was het Geronimo met een bal op de paal die de debatten opende. Wij komen nadien enkele keren goed weg, dankzij een sublieme redding van onze interim-doelman (wegens het ontbreken van Gert en Reggy) en Fredski die een tegendoelpunt voorkomt. Meestal is het dan aan de overkant wel prijs bij een aanval. Zo gebeurt het ook, wanneer onze kapitein met een schitterende streep de bal overhoeks in de kruising trapt (1-0). Ook in de tweede periode kreunen we af en toe onder de aanhoudende druk, maar begeven doen we niet. Geronimo en Fredski testen de bezoekende doelman zijn reflexen via uitstekende afstandspogingen, Amigo loopt ouderwets zijn lijntje af, terwijl de polyvalente BoB (ditmaal in de aanval) en youngster Niels voor de nodige beweging zorgen. Opel Regniers heeft het meeste balbezit, maar kan de kansen niet afwerken. Amigo toont dan maar hoe het wel moet, met een strakke trap in het zijnet (2-0). Onze vierde corner volgt snel, perfect afgewerkt door het duo Geronimo-Fredski (3-0). Dan valt de scheidsrechter even uit de toon, door een blokkage verkeerd te beoordelen en in te gaan op het geroep van de spelers. Penalty, omgezet door Pirelli junior en 3-1. Wij blijven rustig bij de kampwissel, goed beseffend dat de autojongens al drie corners verzamelden. Ze hebben het geluk ook wat mee, want door een schermutseling voor doel komt de bal voor de voeten van Pirelli. Zijn schot wordt echter onvoldoende geklemd door de benen van Geronimo, waardoor de bal tergend traag over de lijn rolt (3-2). Door hun omgezette vierde schepcorner is alles bij een 3-3-tussenstand te herdoen. Bij de laatste dertien minuten opent Opel Regniers met een bal op de lat. We komen dus goed weg, dat beseffen we maar al te goed. Het wordt een spel van kat en muis: hoge druk van de bezoekers, wij die proberen toe te slaan op de counter. Ons plannetje lukt, want Niels scoort de 4-3 op aangeven van BoB. Maar bij de volgende aanval van Opel Regniers zijn we er al aan voor de moeite, het wordt 4-4. Amigo gaat hier niet mee akkoord en maakt een doelpunt vanuit een bijna onmogelijke hoek (5-4). De reactie is heftig bij Pirelli en co: een bal op de paal, een mooie redding van Geronimo én het stranden bij het laatste fluitsignaal op een derde corner. Wij zijn overgelukkig met de drie punten, want in principe waren zij (op papier) kwalitatief veel sterker dan ons. Maar (mini)voetbal blijft een onvoorspelbare sport. Dat werd nog maar eens bewezen!
DOELPUNTENFESTIVAL PROVINCIALER TEGEN HEKKENSLUITER
30/03 MVC IRS/AVS - XXX Gent 16-5, van onze correspondent
Onze tegenstander, in het roze gehuld en met drie grote letters op de borstkas, kwam met zeven spelers afgezakt naar Sint-Jozef. Ze starten ook goed, want doelman Mario moet snel vaststellen dat er twee reuzenkansen de nek worden omgewrongen door de rode lantaarn uit het klassement. Wij voetballen langzaam, maar het is Tiësto die een gaatje vindt (1-0). Andreas, voor het eerst sinds lang opnieuw in de aanval, scoort dan op aangeven van Tiësto (2-0). XXX Gent laat zich echter niet wegdrukken, wij spelen bij momenten goed op balbezit en proberen gevaarlijk toe te slaan. Een individuele actie van Mario brengt bij het begin van de tweede periode de 3-0 op het scorebord, Tiësto denkt dan aan het publiek en scoort van achter het steunbeen (4-0). Ollie Borrie straft daarna een foutje cash af en knikt met het hoofd de vierde schepcorner, door Mario gelepeld, binnen (6-0). XXX Gent mist dan eens voor open doel, maar het is duidelijk dat we doelpunten zullen incasseren. Een mooie flits van Andreas (7-0) zorgt voor de ruststand. Mario staat nog wat te genieten bij het begin van de derde periode. Hij is bij de aftrap nog duchtig in gesprek met Geronimo, wat wordt opgemerkt. Het concentratieverlies wordt bestraft met een perfect uitgevoerde lobbal (7-1). Tiësto voert een nieuw nummertje op (8-1), onderschept daarna een bal en zorgt voor de assist aan Andreas (9-1). XXX Gent reageert met een knappe voetballende actie, gevolgd door een klutsgoal via Ollie Borrie (10-2). Tombo voorkomt daarna een goal, Ollie Borrie scoort prachtig na voorbereidend werk van Andreas (11-2) en treft ook nog eens de paal bij een poging. Hij stoort even later goed en scoort de 12-2, maar XXX Gent prikt tegen (12-3). De laatste time wordt (alweer) ingezet met een treffer van XXX Gent (12-4), meteen gevolgd door onze vierde schepcorner (13-4) via de combinatie Mario-Ollie Borrie. Fredski redt daarna een poging op de lijn, Geronimo scoort met een puntertje (14-4) en zorgt voor de juiste assist op de voet van Tiësto (15-4). XXX Gent kopt zijn vierde schepcorner binnen (15-5), Mario brengt met een pareltje van jewelste de 16-5 in de clubannalen.
IMMOBOSS RONSE TE STERK IN BEKER VAN OOST-VLAANDEREN
23/03 MVC IRS/AVS - IMMOBOSS RONSE 6-10, van onze correspondent
Een stunt zat er eventjes in, maar uiteindelijk bleken we met slechts zes spelers op het wedstrijdblad niet opgewassen tegen enkele balgoochelaars, wiens snelheid van uitvoering iets te hoog lag. We begonnen nochtans goed aan dit duel, met veel scherpte en inzet. Tiësto is de eerste die even het doelhout test op zijn stevigheid, terwijl ook collega-spits Ollie Borrie graag wil tonen wat hij in zijn mars heeft. Ronse heeft duidelijk de meeste voetballende kwaliteiten, maar onze wapens zorgen voor een voorsprong na dertien minuten. Na een mooie actie van Ollie Borrie is het Tiësto die de 1-0 aantekent. We beginnen heel sterk geconcentreerd aan de tweede periode, met sluitpost Gert die goed bij de pinken is en alle pogingen van de jonge Ronsenaren onschadelijk maakt. Ollie Borrie straft balverlies af, waardoor we met 2-0 even mogen dromen. Zeker als even later een vierde schepcorner door Immoboss niet wordt omgezet. Geronimo trapt keihard naar doel, Ollie Borrie devieert (al dan niet bewust) de 3-0 voorbij een verbouwereerde goalie. Onze jongste gaat op zijn elan verder en trapt vanop de eigen helft de 4-0 tegen de touwen. Even in de arm knijpen, is nodig. Na de kampwissel scoort Immoboss, via een afgeweken bal, een lucky goal (4-1). Het tempo gaat de hoogte in, Ronse komt beter in zijn spel doordat wij de ruimte weggeven en niet alles nog kunnen belopen. Een mooi schot van Amigo gaat pas een half metertje over, onze efficiëntie daalt. Amigo maakt een (lichte) strafschopfout, die voor de 4-2 zorgt. Ronse dreigt meer en wordt gevaarlijk, wij kraken onder de opgevoerde druk. Tiësto doet dan een ongelukkige actie (de bal voor doel ontzetten in plaats van de buitenkant op te zoeken), met de 4-3 tot gevolg. Een vierde corner brengt de bordjes op gelijke hoogte (4-4), alles is te herdoen. Tiësto scoort dan op assist van Amigo, maar door een prachtig afstandsschot staan we even snel op een 5-5-tussenstand. De laatste periode gaat alles snel op en af, maar onze afwerking stokt. Amigo komt net tekort op een bal van Geronimo, aan de overkant wordt er wel goed omgesprongen met de kansen. Vooral Mounir El Abdallati ontpopt zich tot kwelduivel van dienst, met drie opeenvolgende treffers (5-8). Geronimo mildert nog even tot 6-8, maar het vet is van de soep. Ronse countert naar hartelust en krijgt nog tweemaal de bal voorbij Gert.
18/03 Duet Inc. MVC IRS/AVS
5-7, net als het vorige verslag van de hand van onze kapitein terplaatse.
Zat de zware pandoering van de week
eerder nog in de kopjes of was het gewoon onderschatting van de tegenstander?
Sprankelend voetbal was er tegen deze middenmoter niet echt te bespeuren in ons
spel, maar de drie punten zijn binnen en dat was de belangrijkste opdracht van
de avond in het HIPSO. Onze selectieheer moest immers alweer puzzelen om een
gepast zevental binnen de lijnen te brengen. De eerste periode controleren we
gemakkelijk het spel, wat zorgt voor een 0-2-voorsprong na 13 minuten, via een
schepcorner (Borrie sr.-Fredski, 0-1) en een goaltje van Andreas (0-2). Een
aantal positiewissels in de tweede time komen ons echter niet ten goede, want
onze passing verslechtert en het aantal uitgespeelde kansen zakt zienderogen.
Meer zelfs, we moeten twee tegendoelpunten incasseren omdat er onderling te
weinig coaching is en positioneel behoorlijk wat fouten worden gemaakt
(2-2).
We sturen bij en hebben het geluk
dat Geronimo uitpakt met een tweetal bommetjes, waardoor we met 2-4 weer wat
ademruimte krijgen. Duet Inc geeft niet op en komt terug tot 3-4, maar Ollie
Borrie antwoordt op gepaste wijze met de 3-5. Net voor het laatste fluitsignaal
van de derde periode volgt echter een vierde schepcorner voor de tegenstander,
met de 4-5 tot gevolg. Onze routine komt van pers in de laatste dertien minuten,
waarbij we eigenlijk nooit echt in de problemen komen. Geronimo en Andreas
brengen de 4-6 en de 4-7 op het scorebord, een schot uit stand die iedereen op
het verkeerde been zet zorgt voor de 5-7 als eindstand. Volgende keer beter, zo
luidde achteraf eensgezind de conclusie.
Met een gehavende ploeg trokken we
naar Merelbeke, want om diverse redenen konden we geen beroep doen op de broers
Van Ooteghem en Niels. We geraakten wel aan acht spelers, maar waarbij er heel
wat twijfelgevallen bestonden over volledige fitheid. Voeg daar aan toe dat we
tegen een heel gemotiveerde (jonge) tegenstander kwamen te staan en je weet
meteen wat er kon gebeuren. Synergie stond op kop, rook bloed en de leeuwen
trokken vanaf het begin ten strijde aan een verschroeiend tempo. Wij ondervonden
tactisch behoorlijk wat moeilijkheden om de doorschuivende man te neutraliseren,
wat er zorgde dat we met de neus op de feiten werden gedrukt: 3-0 na een eerste
zinderende 13 minuten was ons lot. In de tweede periode verdween ons trage spel
en kwamen we iets agressiever voor de dag. Een vierde schepcorner levert meteen
resultaat op via de combinatie Borrie sr.-Fredski (3-1). Maar we kunnen hier
geen positief vervolg aan breien, worden echt overklast en krijgen bij momenten
voetballes, wat leidt tot 4-1 en 5-1. Dodelijk balverlies van Andreas zorgt
zelfs voor de 6-1 aan de kampwissel.
Onze efficiëntie voor doel stokt,
verdedigend laten we te veel ruimte, waardoor Synergie speculeert op de counter.
Ollie Borrie is wat gefrustreerd en pakt geel, onze afweer is zwak en we vinden
geen oplossingen. Een vierde corner voor Merelbeke brengt de 7-1 op het
scorebord, Fredski mist een schepbal van Borrie sr (te kort) en Mario geeft een
goal in geschenkverpakking weg (8-1). Het is duidelijk dat we de kelk tot op de
bodem moeten ledigen. Op de counter lukken de toekomstige kampioenen (meer dan
verdiend, waarvoor proficiat) nog de 9-1 en 10-1.
De grootste nederlaag in onze
clubgeschiedenis is een feit. Gelukkig panikeren we niet snel en zal onze
ervaren vriendenploeg op tijd en stond wel reageren met de voeten via goede
resultaten.
Het is niet mijn gewoonte, maar nu doe ik het toch: mijn onvrede naar buiten brengen over de man in het grijs... de scheidsrechter ! De man is er in geslaagd om een 100% faire en sportieve match naar de kl... te fluiten met protestcorners en een uitsluiting. Na de match bleek dat er in een andere kern al eens een akkefietje was geweest tussen dezelfde speler en scheids. Het had dus wat weg van een 'zoekactie' ! Gelukkig moesten we vaststellen dat we zelfs zonder die uitsluiting die avond NIET zouden gewonnen hebben van De Rafkes. Zij blijven in dit verhaal dus compleet BUITEN SCHOT !
HET RELAAS:
1 week na ons pijnlijk forfait moesten we weer aan de bak tegen een hoger geklasseerde tegenstander. We hadden in de heenronde "au grand complèt" die mannen gelopt met 11-3. Maar nu waren we allesbehalve compleet. Integendeel. De president moest op de dag van de match nog in allerijl een speler van de provinciale ploeg aansluiten om aan 6 man te geraken. De man zijn naam: TOMBO. De blonde pijl kwam om af en toe eens in te vallen....
Bij de eerste echte aanval van ons liep het al een beetje fout. Wes zette zich knap door op de rechterflank, werd lichtjes aangetikt maar bleef overeind en ging door. De scheids floot de actie af, met een tegenfout voor De Rafkes. Wat daarna volgde tart alle verbeelding. En ja hoor, we weten als geen ander dat je MOET ZWIJGEN tegen een scheidsrechter. Maar dat is niet altijd even gemakkelijk, zeker niet als je terecht boos bent. Om een lang verhaal kort te maken, Wes bleef wat ijsberen en kreeg prompt een eerste protestcorner, een tweede, een eerste gele kaart en een tweede gele kaart tegen. Exit onze sympathieke man uit De Pinte, en exit ook onze kansen op een goeie afloop ! In de geest van de match waren deze beslissingen TOTAAL OVERBODIG ! Maar wat doe je d'eraan ?
Met 5 krijgers gingen we verder, maar het mocht niet baten. De Rafkes brachten fris en monter minivoetbal en lieten ons niet in de match komen. Alleen in de laatste periode konden wij wat druk zetten. Bedankt Tiesto, Gert, Bob, Fré, Wes en Tombo om onze kleuren te verdedigen !
Maar zoals gezegd, De Rafkes wonnen verdiend ! We waren met onze vertimmerde ploeg niet sterk genoeg om te winnen. Op naar de volgende !
De match tegen leider Loungebar 't Putjen moest weer een aangename avond worden. Hoe het komt weten we niet, maar jaar na jaar zijn we het zwarte beest voor de toekomstige kampioen LBP. We "liggen" hen niet, zoveel is duidelijk. Maar in plaats van ze het dit jaar moeilijk te maken, hebben we voor Sinterklaas gespeeld. Door allerlei omstadigheden ( werk, ziekte, vervoer, vakantie, ... ) hadden we rond 18u maar zekerheid over 3 fitte spelers. Daarom hebben we , met pijn in het hart, voor de eerste (en hopelijk allerlaatste) keer forfait gegeven. Een maatregel die we zelf niet leuk vinden, integendeel. Maar woensdag kon het echt niet anders ! Nooit gedacht dat we dat konden tegenkomen met onze ruime kern. Sorry aan de competitieleider en onze tegenstander, op naar de volgende opdracht tegen De Rafkes.
Net voor de topper tegen Synergie
Merelbeke trokken we naar de Blosotempel aan de Watersportbaan met zeven fitte
spelers, want Borrie sr. had de inspanningen van een looptest een dag eerder
blijkbaar niet zo goed verteerd. Mario opent de debatten met een goed
afleggertje voor Geronimo, die meteen de 0-1 tegen de netten schiet. Ook Tiësto
is even later wakker genoeg om een strakke bal van Geronimo in doel te deponeren
(0-2). We gaan sterk op ons elan verder en Mario vindt vanop afstand een klein
gaatje om de 0-3 aan te tekenen. Paddle Jan besluit ook zijn duit in het zakje
te doen met een assist voor Tiësto, die bedankt met de 0-4. Opnieuw onze
SKV-jeugdcoördinator staat op de juiste plaats na een heerlijke dubbelpas met
Ollie Borrie. De 0-5 na amper 13 minuten is een feit. de tweede periode is het opnieuw
Geronimo die opent met een raket en de 0-6 scoort. Paddle Jan had gezien dat de
bal hard moest gespeeld worden. Een vierde schepcorner naar Ollie Borrie krijgt
jammer genoeg geen positief gevolg. Balverlies aan onze zijde leidt tot de 1-6,
aangezien Fredski op het verkeerde been staat en Mario de bal tergend traag
tussen zijn benen ziet binnen gaan. Mario is er eventjes niet goed van, want een
slordigheidje leidt tot de 2-6. Een harde voorzet van Geronimo wordt door een
oranjehemd in eigen doel (2-7) verwerkt, mede door het aandringen van Ollie
Borrie. Even later doet onze jongste wat hem wordt gevraagd, namelijk scoren
(2-8). Tiësto struikelt zich een weg naar de 2-9. Fredski brengt via een vierde
schepcorner, op aangeven van Paddle Jan, de 2-10 op de tabellen. Het regent
corners, Andreas krijgt de kans bij een vierde om zijn eerste doelpunt te maken
met het hoofd. Het lukt, 2-11 is de tussenstand. Multavici, het team van Daan
Hugaert (Van Deun uit Witse) komt nog terug tot 4-11, maar het zijn Ollie Borrie
(4-12) en Tiësto (4-13) die de eindstand vastleggen.
Op zaterdag 5 maart is de voorronde van het jaarlijkse kernkampioenschap gespeeld. De selecties van de verschillende minivoetbalkernen maken dan onder elkaar uit wie naar de finale van het kernkampioenschap mag in het Tolhuis ( voorwedstrijd finale beker van België )
De coach van de kern Gent-De Pinte, Tom De Bouver ( LB Putje ), riep ons sluitstuk Gert Desot op als laatste man. Gert en zijn team haalden een finaleticket voor het Tolhuis ! Proficiat !
25/02 MVC IRS/AVS-MV Tachttal
6-7, van onze kapitein terplaatse.
Bij het betreden van het terrein in
de Budapestsporthal te Eke werden we verwittigd door meerdere spelers van het
voorafgaande duel in derde nationale: let op voor deze gladde vloer, hier vallen
gegarandeerd geblesseerden! Toen we iemand met ijs rond de enkel de gladde
vloer zagen oversteken, wisten we dus waar we ons aan mochten verwachten. Temeer
daar de zaaluitbater gedurende het duel meermaals met een dweil de ondergrond
diende te betreden om de bestaande vochtigheid te
onderdrukken.
Toch beginnen we vrij goed aan de
partij, ondanks de afwezigheid van de gebroeders Van Ooteghem en de lichte
twijfels bij Ollie Borrie plus Andreas. Doelman Mario, volgens Tombo blijkbaar
toe aan de bijnaam Guido, heerst en verdeelt uitstekend het spel. Op een
doorsteekpass van Tiësto zet Fredski zich door, blijft met een gelukje na
tussenkomst van de bezoekende doelman in balbezit en scoort de 1-0. Even later
brengt onze aanvoerder ook de 2-0 op het scorebord, wanneer hij een vierde
schepcorner van Paddle Jan perfect tegen de touwen van het doel kopt. Lampie
kent bij zijn invalbeurt echter weinig geluk, want zijn balverlies lijdt tot een
meerderheidssituatie voor Tachttal, dat de 2-1 maakt. Even later moet Mario nog
een mooie redding in de korte hoek uitvoeren. Bij het begin van de periode
versieren ook zijn hun vierde corner, wat de 2-2 met zich meebrengt. Fredski
heeft dan tegenslag, wanneer onze schepcorner tegen de binnenkant van de paal
belandt en net voor de lijn blijft liggen.
Het keerpunt, want stilaan verliezen
we de greep op de wedstrijd en gaan we heel slecht om met de geboden kansen. Op de
counter valt onze efficiëntie weg en verliezen we duidelijk onze
koelbloedigheid. Als klap op de vuurpijl begaat Lampie een totaal onnodige fout
in de fatale zone: een terechte penalty, met de 2-3 als gevolg daarvan. We
moeten achtervolgen, het overleg ontbreekt bij sommigen, die zondigen aan
ondoordachte beslissingen en wilde schoten vanop afstand. Onze zuiverheid is
weg, ergernis ontstaat over de staat van het veld. Ollie Borrie scoort echter de
3-3-gelijkmaker na een rommelige fase voor doel. Nieuw balverlies van Lampie
resulteert in een nieuwe schepcorner voor onze tegenstander, die bedankt met de
3-4. Ook Andreas kent pech en loopt zich dood in plaats van een pass te geven,
wat de inleiding is voor de 3-5. Andreas krijgt het op zijn heupen, mist de
aansluitingstreffer en moet moedeloos toezien dat een onderschepping via een
lange bal vanop de eigen helft tot de 3-6 leidt.
Wat daarna volgt, tart elke
verbeelding. Het veld moet (door de staat van de ondergrond) ingekort worden,
wij dienen een vierde schepcorner te nemen op niet-reglementaire afstand,
waardoor Paddle Jan de bal te kort schept en we de kans op de 4-6 laten liggen.
Toch ontwikkelen we druk en scoren, via een overhoekse trap vanop links via
Fredski. Onze karaktersterkte komt naar boven: Mario vindt een gaatje vanop
afstand (5-6) en Tiësto scoort de meer dan verdiende 6-6-gelijkmaker. We
besluiten op ons elan verder te gaan, maar een foute beslissing van Mario
bezorgt ons de genadeslag (6-7). De conclusie is overduidelijk: we hebben de
nederlaag enkel en alleen aan onszelf te danken, als je het aantal
weggeefdoelpunten en missers optelt. Een leerrijke ervaring!
Tegenstanders vragen soms waarom wij 14 spelers aansluiten ? Je kan er toch maar 8 op een blad zetten ? Ja, dat klopt, en nee, we doen dat niet om de kas van de kern te sponsen. We doen dat gewoon om zeker te zijn. Zeker dat we altijd met 7 of 8 kunnen aantreden. Vraag dat maar aan Fredski, onze selectieheer. Week na week moet hij puzzelen. Dan komt zo'n ruime kern goed van pas ! Dat bleek nog maar eens tegen Gizmo. Daar allerlei omstandigheden kwamen we maar aan 4 (!) spelers. Tiësto liet zijn jarig vriendinnetje Elsien voor een uurtje of drie alleen, en Bob zocht inderhaast een babysit om alsnog aanwezig te zijn ! Chapeau !
Met 6 begonnen we aan onze opdracht. De laatste weken deed Gizmo het niet zo slecht, en ook nu zorgden zij voor het eerste echte gevaar. (lees doelpunt) Gert kwam hoog uitverdedigen en kreeg als bedank van Gizmo een mooie plaatsbal over zijn hoofd cadeau ! 0-1. De bezoekers voerden de druk wat op, maar we gaven geen krimp. Integendeel. De motor begon stilletjes aan te slaan. Bob nam zeer vlug een vrijschop, die kwam bij Tiësto en die zette gelijk. Even later waren die twee spelers opnieuw in actie. Bob zette zich knap door op rechts en gaf de 2-1 op een luxueus dienblad aan Tiësto. De reacties van Gizmo waren zonder succes. De druk kwam nu aan de andere kant te liggen. Een knappe 1-2 Bob-Fré zorgde voor de 3-1, en kapitein Fredski zette vanop corner de 4-1 op het bord. Tussendoor hield Gertje zijn netten stil met een knappe reflex op een vrijschop.
IRS/AVS meteen in de aanval in periode twee. Een mooie combinatie Fré-Tiësto ging naast, en even later poeierde Geronimo een bal via de doelman op de lat. Tiësto zorgde in de rebound voor een nog hardere knal op de paal ! Het spel bleef vlot over en weer gaan, en Gizmo bereikte zijn 4e corner: 4-2. Dan besloot Tiësto een solomoment in te lassen ter ere van zijn jarige madam ! Eerst zag hij de laatste man van Gizmo nog even in de weg staan, maar daarna scoorde onze duivel doe-t-al van Vinderhoute de 5-2 vanuit een zeer scherpe hoek. En wat meer is, na 5 komt 6 dacht Tiësto. Match gespeeld na twee perioden.
In een aangename en zeer sportieve derde set werd goed gevoetbald maar weinig gescoord. De twee sluitstukken op het veld deden hun job prima. Onze Gert ging zelfs luidop dromen van een doelpunt te maken en was regelmatig in de punt te zien ! Jammer genoeg zonder succes. Beide ploegen scoorden elk 1 keer (wij via Bob) : 7-3
In de laatste periode stuurde Fredski en perfecte pass naar Fré, maar die was te verrast om af te werken. Even later deed Tiësto hetzelfde, naast een lege goal koppen. Gizmo liet dan een vierde corner liggen, en wij prikten nog enkele keren tegen. Tiêsto maakte nog 2 mooie doelpuntjes en ook Bob liet het netje nog eens trillen. 10-3. De eerredder kwam er via de bezoekende nummer 6. Eindstand 10-4 na een sportieve match tegen een zeer aangename tegenstander.
We krijgen de komende weken een
stevig programma voor de kiezen, met enkele rechtstreekse concurrenten voor de
plaatsen op het podium van onze reeks. La Viola is altijd een stug team, die
enkele goede voetballers in zijn rangen heeft lopen en waartegen we in de
heenronde met 9-6 van wonnen. Onze eerste kans belandt op de paal, terwijl Jo al
snel ondervindt dat de paarse jongens hun voetje niet terugtrekken, waardoor
zijn scheenbeen vandaag een beetje blauwer (of paarser) zal kleuren. Ons
overwicht vanaf het begin wordt al snel bekroond met een vierde corner, perfect
omgezet door het duo Mario-Fredski (0-1). We ontwikkelen verder een steriele
druk, maar springen niet zorgvuldig om met de geboden kansen. Een mooie redding
van Mario voorkomst zelfs een treffer van La Viola. Ook de tweede dertien
minuten spelen we enkele mooie voetballende acties bij elkaar, maar een schot
van Tiësto sterft in het zijnet. Jo mist daarop vanop de eigen helft voor een
leeg doel. Wij controleren de partij, counteren ook vaak gevaarlijk, maar werken
niet adequaat af. Gelukkig zorgen de schepcorners voor soelaas: Mario en Fredski
tonen zich de perfecte combinatie en brengen bij de kampwissel de 0-2 op het
scorebord.
Bij het begin van de derde periode
viseert Geronimo de lat en ontsnappen we aan een tegendoelpunt, wanneer Mario
balverlies lijdt, maar Ollie Borrie zeer sterk terugkeert en de bal van de
doellijn veegt. Een steal van Tiësto, afgerond met een krachtig schot hoog in
doel, zorgt voor de 0-3. Andreas, terugkerend na examens, heeft het moeilijk en
schakelt daarom over op tomeloze inzet, die echter leidt tot een gele kaart.
Geronimo stapt uit, wat zijn ploegmaats verrast en waardoor we een vierde corner
incasseren. Gelukkig voor ons wordt het leder naast gekopt. Verdedigend zit
echter alles in goed elkaar en moeten we ons weinig zorgen maken.
La Viola besluit dan maar om in de
laatste periode hoog druk te zetten. Mario lijdt eens uniek balverlies, maar Jo
is er als de kippen bij om zijn coach te helpen en redding te brengen. Tiësto
toont zijn Torinstinct door aan de overkant een klasse-aanval, waarbij alles in
één tijd wordt gespeeld en elke medespeler zijn aandeel heeft, prachtig af te
ronden (0-4). Door wat concentratieverlies leidt een scrimmage voor ons doel tot
de 1-4, maar het zijn Ollie Borrie en Niels (bijna toe aan zijn 100 dagen en
waarschijnlijk met iets te veel vlinders in zijn buik vandaag) die na een
dubbele één-twee de 1-5-eindstand aantekenen. Het goaltje komt op naam van Ollie
Borrie. Niels schenkt Tiësto nog een gele kaart, door te laat van het terrein te
stappen bij zijn vervanging.
De volgende partij is opnieuw een
topper, ditmaal tegen het Tachttal.
Voor het duel tegen 1 van de staartploegen, Ben Diesel, konden we rekenen op een vrij sterke ploeg. Reggy verving Gert in doel, Ronny was aanwezig en ook Wesley tekende present. Dat konden we jammer genoeg NIET zeggen van de scheidsrechter. Die stuurde zijn kat ! Later zou blijken dat hij in Oosterzele stond ipv Oostakker !
Ben Diesel was vrij compleet en trok meteen in de aanval. Dat leverde jammer genoeg niets op. Toch konden zij de eerste goal scoren na welgeteld 4 minuten wedstrijd ! Daarna werd het een "one-way-game" IRS/AVS zette alles op alles en liep 1-3 uit na doelpunten van Bob en Wes (2)
Ook in de tweede periode was het al IRS/AVS wat de klok sloeg. Ronny draaide vrij snel een vrije trap binnen en Fré rondde een collectieve aanval knap af. Even later moest Reggy even tussenbeide komen, maar hij zag nog geen minuut later Wes opnieuw scoren na een knappe steal. 1-6. Onze man uit De Pinte deed dat een minuutje later nog eens over: 1-7. Ben Diesel kon milderen vanop 4e corner, maar Amigo zette ook een steal en plaatste de 2-8 tussenstand op het bord.
In de derde periode was er bij de onzen al een beetje ruimte voor 'spielerei' en Ben Diesel kwam weer meepraten. Wes scoorde eerste de 2-9, maar daarna kwam Ben Diesel terug tot 4-9. Net voor het einde van periode 3 zetten wij nog de 4-10 op het bord.
In de vierde en laatste periode kon IRS/AVS, ondanks enkele missers, de voorsprong verder uitdiepen. Wesley bleef zeer productief (4-11 en 4-12) en ook Reggy kwam meespelen. Iedereen vatte post op de helft van Ben Diesel en dat leverde nog een doelpuntje op. Het laaste woord was echter voor Ben Diesel, dat met ongelijke wapens vocht, maar toch behoorlijk overeind bleef ! 5-13.
Van onze kapitein terplaatse: MVC IRS/AVS-Charlie's Legends 7-2
We waren niet vergeten dat we in de
heenronde met heel veel moeite een gelijkspel uit de brand konden slepen tegen
Mo en co, waarbij vooral de kleine Messi ons vaak pijn deed. Bovendien hadden
deze youngsters uit Berlare en omgeving de afgelopen weken ook al Synergie en
Tachtal, andere titelkandidaten, punten afhandig gemaakt. Wij wilden absoluut de kersverse papa's Jo en Lampie een geschenkje bezorgen, in de vorm van een driepunter, voor
de geboorte van Laure en Navarro.
Dat de eerste twee periodes
werden afgesloten met een 0-0-tussenstand moet een unicum zijn in onze
bestaansgeschiedenis. Het betekende echter niet dat er geen kansen waren. Maar
de Legends raakten eens de paal, ook Tiësto trof eens het aluminium en Ollie
Borrie liet de 1-0 van zijn voet springen. De tweede time van dertien minuten
begon met goed en slecht nieuws. Geronimo trof de lat met een prachtige trap,
maar even later kopte Fredski (via de vierde schepcorner met Mario) op de paal.
Er weerklonk wat gevloek, omdat we heel goed beseften dat dit unieke
gelegenheden waren om te scoren. Bovendien wisten we dat de individuele
kwaliteiten bij de tegenstanders een sterk collectief geheel vereisten. Ollie
Borrie mist nog eens voor open doel; de Legends treffen nogmaals de paal nog
lullig balverlies aan onze kant.
Na de kampwissel tapten we gelukkig
uit een ander vaatje. Een treffer van de Legends, na verkeerd druk zetten en
fout positiespel aan onze kant, zorgde voor een kantelmoment. Fredski scoort de
gelijkmaker na een vierde schepcorner (met Mario als aangever), Tiësto vindt
kort daarop een gaatje en zorgt voor de 2-1. De Legends vinden nog maar eens de
paal op hun weg, maar ook Tiësto maakt er nog eens opnieuw kennis mee. Niet
getreurd, denkt onze SKV-allesdoener. Waarom niet eens een ren opzetten vanop
de eigen helft, iedereen er af lopen en overhoeks scoren. De 3-1 is een feit. De IRS/AVS spionkop Amigo-Cee wordt gek van geluk ! We
sprokkelen onze vierde corner, perfect omgezet door Fredski en Mario (4-1). De
Legends spartelen nog even tegen en brengen de 4-2 op het scorebord. Maar Ollie
Borrie beslist om zijn foutje van even voordien recht te zetten (5-2), kort
daarna gevolgd door een prachtige goal vanuit de draai (6-2). Een lange bal van
Geronimo (7-2) beslist deze aangename topper, waarbij aan een hoog tempo werd
gespeeld in een sportieve sfee
Voor het duel tegen ZWR Evergem moesten we Fré ( verkeerd uur opgeschreven ) en Wesley ( familiale omstandigheden ) missen. Bovendien stond er voor de provinciale ploeg ook een match op het programma, waardoor onze spitsen Tiësto en Niels zich een (klein) beetje moesten inhouden. Toch begonnen we zeer sterk aan de match. Niels zag een poging voorlangs gaan. Nadat ZWR een 2e corner kon versieren, draaiden wij toch eentje tegen de netten. De auteur van het doelpunt: Amigo. Achteraan doolde Ronny regelmatig met de tegenstander, het is moeilijk om hem een bal af te pakken. Dan maar op snelheid en collectief dachten ze bij ZWR: 1-1. IRS/AVS even van slag af, en nog voor het einde van de eerste periode stond het 2-1 na een steal.
In de tweede periode namen wij het initiatief weer in handen. Amigo zette zich mooi door op rechts, een assist naar Tiësto, en die draait de bal in de vlucht binnen: 2-2. Evergem draait op 2 sterke pionnen die niet voor niets met hun ploeg op de eerste plaats staan in eerse nationale: Jurgen Raman en sluitstuk Kevin Tollebeke. Zij organiseren alles perfect achteraan. Vooraan lopen de ZWR-aanvallers zich vast op de organisatie van Ronny Van Hecke. Ze scoren wel 2 keer met een goal uit de kluts: afgeweken bal en Gert op het verkeerde been: 4-2. We besloten een tandje bij te steken en krijgen na verdienstelijke pogingen van Tiësto en een sterk spelende Niels De Waele ook eventjes de geluksfee aan onze zijde: het schot van Ronny gaat via een Evergems been binnen. 4-3. Net voor halfweg pakken wij onze vierde corner, maar werken die niet af.
De druk van IRS/AVS blijft aanhouden in periode 3. We blijven de best voetballende ploeg. De tegenstander wordt er zowaar wat zenuwachtig van en werkt dat uit op de scheids, met een gele kaart tot gevolg. Wij bestoken intussen keep Tollebeke, maar die geeft geen krimp. Eerlijkheidshalve moeten we zeggen dat Gert ons ook 2 keer moet rechthouden met 2 schitterende reddingen. Er wordt niet gescoord in die derde periode.
In de vierde periode neemt onze druk wat af. ZWR komt nu opzetten. Via Kevin Tollebeke wordt het 5-3. Opnieuw bestoken we het Evergemse doel, maar Tollebeke is heer en meester in zijn goaltje ! Zijn ploegmaats versieren een 4e corner en het staat plots 6-3. Met opnieuw een afgeweken bal wordt het zelfs 7-3. IRS/AVS wordt weer wakker en trekt op zoek naar de aansluiting. Ronny prikt de 7-4 tegen de touwen, en via onze 4e corner wordt het 7-5. Evergem is weer even van slag af, zeker als Niels De Waele zijn sterke match besluit met een schitterende goal: 7-6. We dringen nog aan voor de gelijkmaker, maar de tijd is te kort. We verliezen met het kleinste verschil een match die volgens ons minstens een gelijkspel verdiende. Maar onderandere een sterke Kevin Tollebeke besliste daar anders over. Ze mogen hem ne keer trakteren daar in Evergem.
Er is nog een minimensje geboren in onze minivoetbalfamilie. Kevin Lampens en zijn vrouwtje zijn de trotse ouders van Navarro geworden. Ook voor hen een dikke proficiat vanuit de club.
Onze voetbalfamilie is weer een beetje groter geworden. Joachim Van Ooteghem en zijn vrouwtje Claire zijn vanmorgen papa en mama geworden van een tweede dochtertje. Lotje is nu grote zus van Laure. We wensen de ouders en nonkel Geronimo een dikke proficiat !
Hoewel we in de heenronde vrij
gemakkelijk afstand nemen van de gewezen veldvoetballers van Wippelgem wisten we
dat deze ploeg een moeilijke noot om kraken zou worden. Onze secretaris moest
fameus puzzelen om aan zes spelers te geraken, want het regende afzeggingen. Het
begin van het duel werd getypeerd door een lange studieronde, waarbij opviel dat
ons spel veel te traag verliep en de tegenstander heel goed voor zijn doel
terugkroop.
Toch slaagt Tiësto er in om een
steal op gepaste manier af te werken (1-0). Maar we kunnen op het einde van de
eerste periode niet langer weerstaan aan de druk van Los Galacticos, dat een
knap tegendoelpunt lukt (1-1). Ronny heeft het moeilijk tegen het stugge
verdedigingswerk, waarbij de scheids niet altijd even consequent optreedt. Bijna
wordt zijn balverlies afgestraft, maar ons collectief defensief doet haar werk
naar behoren. We versieren een vierde schepcorner, goed omgezet door
Gert-Fredski (2-1). We zitten op rozen, zo denken we, we kunnen het initiatief
laten aan de kameraden van collega-journalist Jan-Pieter De Vlieger (De Morgen).
Tiësto vergeet te scoren, na een knappe beweging van Fredski, en heeft even
later de pech dat een poging van onze SKV-topschutter wordt gered op de lijn.
Het regent corners, Gert lanceert het leder perfect op het hoofd van Fredski,
die bedankt met de 3-1.
Onze goalie toont zijn kunnen op de
lijn, door heel alert enkele pogingen van LG te neutraliseren. Ronny trapt nog
eens een bal in het zijnet, LG laat zelfs een schepcorner onbenut. Het is
duidelijk dat we door het oog van de naald kruipen en het geluk wat aan onze
zijde hebben. Toch scoort LG op schitterende wijze, nadat Amigo de bal verliest
aan het bezoekende doel en een lange bal tot de 3-2 leidt. Ronny treft de paal,
Fré zoekt naar zijn beste vorm en een constante prestatie, terwijl LG sterker en
agressiever wordt. Ons te trage spel wordt afgestraft, via een schot dat afwijkt
op de hiel van Ronny en Gert helemaal verrast (3-3). Amigo kent pech met een bal
op de paal.
De bezoekende doelman pakt uit met
een kanonskogel, die recht in de kruising belandt (3-4). We worden gedwongen te
reageren en doen dat via een treffer van Amigo (4-4). Tiësto forceert een vierde
corner, op ideale wijze afgerond door Gert-Fredski (5-4). Toch laten we ons
alsnog verrassen, wanneer een solerende speler van LG niet wordt afgestopt en
hij door een bos van benen de 5-5 op het scorebord zet. Een billijk gelijkspel,
na een heel sportief duel. Wij spelen dus voor de tweede opeenvolgende week
gelijk, telkens met dezelfde eindstand. Alweer zijn we een ervaring
rijker.
Onze tegenstanders kwamen slechts
met vijf opdagen in onze thuisbasis Sint-Jozef, maar het ging om een ervaren
groep, die in tweede provinciale A meedraaien in de middenmoot. De partijd is
echter gemakkelijk samen te vatten: eenrichtingsvoetbal, waarbij wij goed uit de
startblokken schieten en al snel afstand nemen. Tiësto opent de debatten met een
overhoeks schot, gevolgd door een bom van Geronimo van links naar rechts,
terwijl Niels op een knappe manier de 3-0 scoort. De jongens uit Assenede maken
een doelpunt na een lange bal, blijven voetballen en voluit hun kans gaan, maar
kruipen bij balverlies goed terug voor doel. Fredski vindt echter een kleine
opening, zowaar met de rechter (4-1).
Ook in de tweede periode is onze
kapitein de eerste die de weg naar doel kan vinden (5-1), Assenede mist een
vierde schepcorner, maar Geronimo werkt mooi af na een schitterende collectieve
combinatie. De Asserixboys scoren een lucky goal, waarmee de 6-2 een feit
blijkt.
Na de kampwissel scoort Ollie Borrie
in twee tijden, op aangeven van Amigo. Mario schept te kort, waardoor Fredski op
de knieën moet en de bal op de paal terechtkomt. Geen probleem, denkt Ollie
Borrie, en hij rondt perfect een steal af. Het geluk is aan de zijde van onze
verzekeringsman, want uit een kluwen voor doel trapt Ollie Borrie alweer de bal
tegen de netten. Spitsbroeder Niels wil duidelijk niet onder doen, want met een
hieltje ligt hij aan de basis van de 10-2. Ook Tiësto doet zijn duit in het
zakje, op aangeven van Ollie Borrie.
Amigo besluit de tegenstander een handje te
helpen, want een misverstand met Mario zorgt voor een owngoal. Geronimo lanceert
een bommetje, goed voor de 12-3. De ruimte wordt groter, wij profiteren optimaal
daarvan via een schepcorner via Fredski en treffers van Tiësto (3), Niels (2).
We onthouden bij de laatste treffer vooral de assist van Tiësto, een
luchtvolley, waarbij de bezoekende doelman zich al had omgedraaid en neergelegd
bij de zware nederlaag. Toch werd het een heel sportief
duel!
Een revanche was aan de orde, want
in de heenronde leden we - deels door onze eigen schuld - puntenverlies tegen
deze goede mix van jong en oud. Ook nu zagen we alweer dat hun beste speler, na
een verblijf van enkele maanden in het buitenland voor zijn studies, van de
partij was. Geen selectieproblemen voor ons, want nagenoeg iedereen tekende
present. Zelfs Lampie vierde zijn terugkeer, met dan ook nog de blije melding
dat hij eerstdaags vader wordt. Hij verving Jo, die Claire moest bijstaan in
haar laatste dagen, want Lotje krijgt er een broertje of zusje bij. Een
weggevertje van onze kant zorgde voor de 0-1, maar Tiësto bleek bij de pinken om
al snel de 1-1 aan te tekenen. Wat volgt, is een periode lang
holderdeboldervoetbal, waarbij we ons gelukkig mogen prijzen dat doelman Mario
de 1-2 kan voorkomen met enkele goede reddingen.
We besluiten het tempo op te
drijven. Een vierde corner wordt afgedwongen, maar Fredski reageert niet
adequaat op een perfecte schepbal van Paddle Jan. Weg kans, maar niet getreurd.
Fredski wil dit missertje snel rechtzetten. Een hard schot verdwijnt overhoeks
in doel, waardoor de 2-1 op het scorebord verschijnt. Toch blijft het een
gesloten partij, met twee teams die aan elkaar gewaagd zijn. Alleen Geronimo
slaagt er, via een puntertje (3-1) in om een opening te
vinden.
Een slordigheid verdedigend leidt
tot de 3-2, maar een mooie steal van Ollie Borrie brengt alweer een verschil van
twee goals op het scheidsrechterblad van afgevaardigde Dingske. Borrie sr.
panikeert niet, maar is wel zenuwachtig. Want vooral hun aanvoerder, de nummer
acht, die voor Sint-Denijs uitkomt in het veldvoetbal, blijft een gevaarlijk
heerschap. Gelukkig is er Tiësto, die als afscheidscadeau met een knappe trap
uitpakt en voor de 5-2 zorgt. Tussendoor toont Mario zijn lenigheid op de lijn,
met vinnige reflexen.
Een vierde corner voor Union brengt
weer spanning, want het wordt 5-3. Maar na een bijzonder mooie collectieve
aanval, waarbij iedere speler van het vijftal de bal raakt, maakt Ollie Borrie
een schitterend doelpunt. Een vierde corner wordt nu wel succesvol omgezet door
Paddle Jan en Fredski (7-3). Ollie Borrie scoort later nog op assist van Lampie,
die daarna wel een domme gele kaart incasseert. Het laatste wapenfeit is voor
Union, die Mario verslaat en de 8-4-eindstand vastlegt.
Voor de match tegen Muggepuut konden we bereoep doen
op Ronny en Kenny. Minder goed nieuws was het afhaken van Wesley
(knieperikelen). Er was bekervoetbal, maar Herman Brusselmans kon de skip toch overtuigen om
niet naar Woluwe te rijden. Muggepuut was dus vrij volledig (lees sterk), maar we
gingen van bij de start voor onze kansen. De eerste kans was voor Tiësto, Gunther stopte knap.
Direct daarna werd ook ons sluitstuk
opgewarmd. Gert was meteen bij de les. We bleven
zoeken naar mogelijkheden om de defensie van Muggepuut te forceren, en dat lukte halfweg eerste
periode via een pegel van Tiësto. 0-1. Lang konden we daar niet van genieten, want Muggepuut
zette meteen daarna gelijk. Toch mogen we
zeggen en schrijven dat de eerste periode die van ons
was. Gert zette vanop penalty de 1-2 op het bord, en even later kreeg Fré de perfecte assist van
Ronny en 1-3 op het bord.
Bij de start van de tweede periode forceerde Muggepuut
meteen de 4e corner. Gunther Schepens zette die zonder problemen om. We hadden weer een
match. Coach Brusselmans zag zijn pionnen plots beter renderen. Gert stopte een prima bal. Maar
aan de overkant moest Gunther ook aan de
bak op een schot van Amigo en even later eentje van
Tiësto.
In de derde periode probeerden wij eentje tegen te
scoren, en dat lukte via Fredski op corner. Even daarvoor plaatste Amigo de perfecte steal, maar de
afwerking was er net niet. De druk van onzentwege werd iets groter, Amigo trof de lat, Geronimo de skip.
Die onbenutte kansjes zouden ons later zuur
opbreken, want aan de overkant zat Muggepuut alweer
aan een 4e corner. 3-4 via Schepens. En we zagen nog kansjes voor IRS/AVS. Tiësto op de paalen
voorlangs. Intussen speelde ook de scheidsrechter een hoofdrol, tot ongenoegen van beide banken.
In de vierde periode moesten we het spel even
ondergaan. De overijverige nummer 6 van MP zette de 4-4 op het bord. Het was het begin van een periode
stevige druk van Brusselmans en co. Gelukkig zonder resultaat, alhoewel. Uit de kansenregen kwam toch weer
een 4e corner, de derde al ! Schepens 4-5. Wij kwamen even later ook op drie corners en werden
een penalty onthouden. Een fout in de zone werd plots een vrijschop. De storm op het einde leverde ons
toch nog een verhoopt gelijkspel op. Beide ploegen waren het eens dat dit een juiste uitslag was, al viel
de gelijkmaker wel zeer laat ( lees extra time ) Maar soit, een 5-5 na een spannende wedstrijd die niet
meteen een oscar zal krijgen als mooi kijkstuk.
Speciale wedstrijd voor onze
jongste, Niels, vanwege enkele vrienden die bij de tegenstander aantreden en hij
bijna daar onder contract lag. Hij krijgt ook de eerste kans van het duel, na
een lange studieronde, maar heeft iets te veel tijd alleen voor doel nodig en
besluit staalhard op de paal. VVE-trainer Mario besluit dan maar het goede
voorbeeld te geven: vanaf afstand een goed geplaatst schot (0-1). Kort er na wil
Jo iets te veel spelers dribbelen als verdediger, hetgeen wordt afgestraft met
de 1-1. Wij probeerden echter al voetballend de draad weer op te pikken. Sterk
en stevig aandringen van Tiësto leidt tot 1-2, Mario trapt daarna nog eens op de
paal, maar we slikken daarna een te vermijden goal (2-2). Even later wil Niels
poorten, maar een goede blokkage en het feit dat onze doelman niet tijdig kan
anticiperen brengt de 3-2 op het scorebord.
Een tactische bijstelling in de
tweede periode brengt niet meteen het gewenste effect, want we worden uit
verband gespeeld, met de 4-2 tot gevolg. Een duidelijke reactie is nodig en
volgt via een schot van Jo (4-3), een onbewust hieltje van Ollie Borrie (4-4)
en een prachtige combinatie over meerdere stations, afgerond door Ollie (4-5).
Geronimo voorkomt de gelijkmaker met een goede reflex, wij counteren en Ollie
staat altijd op de juiste plaats voor de 4-6. Geronimo lost een bommetje en zijn
schot zoeft voorbij de doelman, die nog om hulp had geroepen (4-7). Een steal
van Tiësto zorgt zelfs voor de 4-8, Jo trapt even later op de paal en we brengen
vooral snel en goed voetbal.
Na de wisseling van kant hebben we
het iets moeilijker, om kansen af te ronden, terwijl ook de tegenstander er voor
opteert om een hogere pressing te spelen. Gelukkig kent Mario zijn doel
ondertussen goed en schermt hij het goed af. Hij duikt zelfs even aan de
overkant op, om een vierde schepcorner succesvol op het hoofd van Fredski te
plaatsen (4-9).
Ook LVN krijgt een schepbal, die ze eveneens in doel werken
(5-9). Ollie Borrie scoort nog eens knap op tegenaanval (5-10), daarna vinden
onze spitsen elkaar niet meer en morsen ze wat met de kansen, terwijl de jongens
uit Nevele nog een gaatje vinden in onze nochtans goed spelende defensie (6-10).
Een belangrijke klip werd omzeild, zeker in de wetenschap dat leider Tachttal
alweer verloor en stevig met de punten begint te
morsen.
Altijd een taaie brok, Bugs Bunny en
co. Reggy belde af, wegens luisteren naar vriendin, Gert en Amigo lagen ziek te
bed en BoB vond de weg naar Nazareth via sporthal Budapest in Eke. Met slechts
vijf man op post begonnen we, onder leiding van scheids Luc Dhondt, op een derde
van het speelveld, wegens competitiewedstrijd volleybal. Wes wilde niet te lang
wachten en opende met een individuele actie én doelpunt de debatten (1-0).
Tiësto wilde niet onderdoen en vond ook tweemaal de weg naar doel (2-0 en 3-0).
Wij zijn veel sterker in de beginfase en zijn heel opportunistisch voor doel.
Wes laat ons nog eens zijn technische bagage bewonderen (4-0), terwijl Fré
uitpakt met een schicht die via de onderkant van de lat in kruising belandt
(5-0). Ondertussen toont Geronimo kunst- en vliegwerk om de tegenstander het
scoren te beletten.
Bij het begin van de tweede periode
gaat onze Hansbekeman met succes zijn kans (6-0), terwijl een schepcorner door
Fredski op de paal wordt gekopt na aangeven van Wes. Looney Tunes toont wel hoe
het moet en brengt bij de kampwissel de 6-1 op het
scorebord.
BoB, op aangeven van Wes, en Tiësto,
nadat hij zich afreageerde op het constante lawaai aan de overkant van de zaal
zorgen voor de geruststellende 7-1 en 8-1-tussenstand. Het geloof bij de Looney
Tunes, slechts gestart met vijf, ebt verder weg. Toch profiteren ze op
tegenaanval (8-2), maar zijn ze niet alert op een lange bal van Geronimo (9-2).
Een owngoal na een actie van Wes (10-2) en een gelukte schepcorner (11-2), via
Wes en Fredski, leiden tot een riante voorsprong bij het ingaan van de laatste
periode.
De concentratie verdwijnt even,
waardoor Geronimo enkele knappe reddingen uit zijn benen moet schudden. Wes
toont een sterk nummer op de korte ruimte en scoort (12-2), maar een gelukte
schepcorner (12-3), een steal na balverlies BoB (12-4) en een counter (12-5)
brengen de Looney Tunes dichterbij. Fré rondt echter op een schitterende manier
een combinatie, waarbij alle spelers de bal raken, af. (13-5). Voor de
statistieken maken ook de Looney Tunes er nog eentje
(13-6).
Wegens het ontbreken van Koen Cee en Dingske werden er geen notities bijgehouden. Borrie sr. had het te druk, met het bijhouden van de score;
Minder positief nieuws voor de aftrap, toen we te horen kregen dat Mario, ons betrouwbaar sluitstuk, met de gezondheid sukkelt en alsnog moet afhaken voor de partij tegen het als voorlaatst geklasseerde VSE Gentbrugge. Een team dat blijkbaar personele problemen kent, want vooraf krijgen we te horen dat er maar liefst drie nieuwe spelers werden aangesloten om tegen ons te kunnen aantreden. Wij prijzen ons daarom gelukkig dat onze kern heel breed is en we voldoende kunnen roteren. Op die manier geraakten we alweer aan acht inzetbare voetballers, terwijl er nog fitte jongens zitten te popelen van ongeduld om hun kans te grijpen één van de komende weken.
De partij zelf leidt tot eenrichtingsverkeer. We komen eigenlijk nooit echt in de problemen en kunnen gestaag een mooie voorsprong verder uitdiepen. Wat vooral opvalt, zijn de aardig opgezette combinaties en een hoge snelheid van uitvoering. Niels toont zijn bloedvorm, met in totaal zeven goals. De andere doelpunten komen op naam van Tiësto (2), Fredski (2), Ollie Borrie, Walter (zijn eerste voor onze ploeg) en Geronimo. Nu volgt een belangrijke confrontatie tegen LVN Nevele, een speciaal duel voor de jongste uit ons team.
Na de hoopgevende prestatie tegen Dikke Boom kregen we met Celtic Towers een stevige brok jeugdig enthousiasme voorgeschoteld. De tegenstander was ruim op tijd in Sint-Jozef, want de (te zware) nederlaag tegen Putje was duidelijk nog niet doorgespoeld. Ze wilden dan ook eens met eigen ogen zien hoe de Rafkes de titelkandidaat het leven zuur maakte. Een ideale opwarmer voor ons onderlinge duel, zo bleek. Wij dienden af te rekenen met een kuitletsel bij Wesley, maar Kenny bleek bereid om de papfles van zoon Sam te ruilen voor een uurtje minivoetbalplezier.
Vanaf het begin hadden we het echter moeilijk tegen de groen-witte ploeg van tafelverantwoordeijke Marc Palmer, die met zes kwam opdagen, waarbij een speler met een tijdelijke licentie. Ze toonden veel beweging, lieten het balletje goed rondgaan en zorgden al snel voor enkele hete standjes voor het doel van Gert. Kenny was de eerste die reageerde met een schot, dat echter afketste op de scheen van de bezoekende doelman. Gert, die aan de overkant twee spelers uit de jeugdopleiding van Opel Haeck Drongen had herkend, zette zijn supermotivatie om in een prachtige streep vanop afstand (1-0). We konden echter niet lang genieten van de voorsprong, want een frommelactie in de buurt van Kenny werd afgestraft met een overhoeks schot (1-1). Net voor het einde van de eerste periode waren we alweer niet attent op een mooie trap vanop de linkerkant (1-2), die succes kende.
Niels kon hier maar moeilijk mee leven, zakte goed af, behield het overzicht en legde de bal panklaar voor Gert. Onze routinier punterde (lees: met de tip) het leer in doel van een verbouwereerde CT-keeper (2-2). Een lange bal, kort daarop, van Amigo gaat maar nipt over. Maar we mogen vandaag meer dan een kaarsje branden voor Gert, want met enkele goede interventies verijdelt hij een hogere tegenscore. Toch staat hij ook machteloos tegenover vier schepcorners. CT profiteert optimaal, met de 2-3 als gevolg. Amigo is echter heel attent bij een onderschepping voor eigen doel, merkt op dat de CT-goalie ver uit zijn doel staat en toont zijn overzicht met de perfecte lange bal (3-3). De spanning blijft te snijden, want het spel gaat goed op en neer. Een schot vanuit de tweede lijn doet ons echter weer de das om, na concentratieverlies bij onze spitsen, waardoor we met 3-4 weer op achtervolgen zijn aangewezen. Hola, denkt Amigo, ik zal eens ouderwets mijn flank aangaan. Tiësto reageert heel attent en de 4-4 staat op het scorebord. Maar alweer laten we ons verrassen door een schicht (in de kruising) van de CT-doelman (4-5). Gelukkig volgt onze vierde schepcorner snel, perfect omgezet door Gert-Fredski (5-5). CT reageert met een schot op de paal, iets wat Kenny aan de overzijde imiteert.
Een wedstrijd in balans dus, bij het ingaan van de laatste 13 minuten. Wij lijken het te gaan halen, wanneer Tiësto aan de tweede paal een voorzet van Amigo binnentikt (6-5). De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat Gert daarna enkele miraculeuze saves uit zijn benen en lenden schudt, om de voorsprong vast te houden. Maar CT is slim, verzamelt zijn vierde corner en zet die om, waardoor het logische 6-6-gelijkspel als eindresultaat mag worden opgeschreven en onthouden.
foto: Niels De Waele ontpopte zich de voorbije weken tot vaste waarde bij de provincialers en kernploeg
Na het overmaken van de nodige nieuwjaarswensen stonden we voor onze eerste opgave van 2011. Bij onze tegenstander werd de naam Sven Van Ryckeghem op het wedstrijdblad ingevuld. Ex-doelman van SV Zulte Waregem (1 wedstrijd in eerste klasse), KV Oostende en sinds afgelopen zomer onder contract bij het Nederlandse HSV Hoek, waar de competitie pas volgende week wordt hervat.
We waren dus gewaarschuwd. Geronimo trok zich hier weinig van aan en lanceerde vanaf het begin een paar rake trappen. Eén van die ballen - om exact te zijn de derde poging - kende een bijzonder vreemde curve, waar de bezoekende doelman zich volledig op verkeek. De 0-1 was een feit. We konden goed druk zetten, in verdedigend opzicht werd de zone op perfecte wijze gehanteerd en ons spel vertoonde veel beweging. Niels treft eens de paal na een poging vanop eigen helft, maar bij een volgende schitterende actie (inclusief het hakje) brengt hij de bal tot bij Tiësto, die niet aarzelt (0-2). Jeroen haalt nog eens een bommetje boven en de 0-3 is een feit. MVC IRS/AVS voetbalt als een stevig blok, tot tevredenheid van voorzitter Borrie sr. en wedstrijdafgevaardigde Dingske. Het duo ziet net voor het einde van de eerste 13 minuten Geronimo balverlies lijden aan de middenlijn, maar gelukkig trapt de spits van MVV Gantoise de bal tegen de paal. We komen bij deze fase heel goed weg.
Bij het begin van de tweede periode is het Niels (foto) die na een mooie voetballende actie, waarbij alle spelers de bal raken, de 0-4 aantekent. Gantoise reageert met een poging op de deklat. Geronimo wil niet onderdoen en poeiert de bal tegen de kruising. Een vierde corner wordt succesvol omgezet door het duo Paddle Jan-Fredski (0-5). Ollie Borrie komt dan een stapje tekort om een mooie collectieve aanval succesvol af te ronden.
MVV Gantoise beslist niet bij de pakken te blijven zitten en voert een doelmannenwissel. Als herboren beginnen ze aan de derde periode. Ze scoren de 1-5 na een snelle tegenprik, treffen eens de paal vanop de eigen helft en doen de druk toenemen. Gelukkig voor ons laten ze een vierde schepcorner onbenut.
Wij proberen te voetballen, maar lopen te veel met de bal en bezondigen ons aan een onzorgvuldige passing. MVV Gantoise wordt sterker en profiteert optimaal. De infiltraties van de doelman, met een uitstekend schot in de linkervoet, zorgt voor de 3-5. We worden weg gedrukt en komen niet meer in ons spel. De 4-5 komt zelfs op het scorebord, terwijl Fredski ook al eens eerder een bal vanop de lijn diende weg te zetten. We ontsnappen dankzij Geronimo, die de verlossende treffer (4-6) maakt door heel alert te zijn en profiteert van het achtergelaten lege doel bij MVV Gantoise.
MVC IRS/AVS heeft 2011 in de kern Gent-De Pinte ingezet met een nederlaag. Na een uiterst spannende partij werd tegen Dikke Boom verloren met 9-6. Te zware cijfers volgens de wedstrijd. Een gelijkspel was misschien beter.
We konden voor deze wedstrijd tegen de "landskampioen" van reeks 1 geen beroep doen op Ronny Van Hecke. Onze ervaren man had zondag zijn team Vinderhoute aan de leidersplaats in vierde provinciale geholpen en moest deze week trainen, minivoetballen en zaterdag alweer de leidersplaats van Vinderhoute verdedigen. Maar geen nood, selectieheer Fredski wist, naast zichzelf, nog 7 andere krijgers te selecteren. Aan de overkant zag het er iets minder uit, Dikke Boom kwam naar het Tolhuis met 5 spelers, maar Grote Dikke Boom-baas Pascal zou er tijdens de eerste periode nog eentje extra uit zijn hoed schudden: Mario, the sleeping beauty !
We begonnen zeer gretig aan de wedstrijd. Wesley werd alleen op het sluitstuk van EDB gestuurd, maar de Michael bleef overeind. Even later moest hij zich toch gewonnen geven op een pegel van Geronimo, 0-1. Tiësto deed even later de actie van Wes ver. Alleen op de laatste man af, maar niet afwerken. Het zou ons later zuur opbreken. EDB kwam stilaan in de match, maar liet twee open kansen onbenut. Hilariteit bij de volgende aanval: een doorgebroken speler van EDB botst op onze laatste man Gert. De punt van zijn schoen staat in het scheenbeen van Gert, maar de scheids geeft penalty. Protest levert niets op, EDB komt op 1-1. Van aan de wedstrijdtafel roept president Cee zijn mannen op om sportief te reageren. En dat deden ze. Amigo krijgt voordeel van de scheidsrechter en scoort beheerst de 1-2. Algemeen gezaag bij de vrienden van EDB. Toch komen ze nog net voor affluiten op 2-2.
In het begin van de tweede periode speelt doelman Michael een belangrijke rol voor zijn ploeg. Hij kan pogingen van Wes en Geronimo pareren en laat de stand zo op 2-2 staan. Maar op onze Fred De Poorter had hij niet gerekend. Fred vuurde een bom af vanop links, knap in de hoek: 2-3. IRS/AVS voelt dat Dikke Boom te pakken is en trekt in de aanval. Zelfs Gertje gaat mee naar voren en schiet, maar zijn schot wordt geblokt en uit de tegenaanval scoort EDB de 3-3. Uit de twee volgende kansen scoren wij niet meer. 3-3 halfweg.
Het begin van de derde periode, "moneytime" in het minivoetbal, is opnieuw voor de onzen. Amigo, Niels en Fred werken zich in een gunstige schietpositie, zonder succes. En net als in de tweede periode komt het doelpunt vanop de flank. Tiësto met een schitterende schuiver: 3-4. We controleren de match en zijn de betere ploeg. Wes gaat alleen door op de laatste man, maar wordt bijna het truitje uitgetrokken door een verdediger. Penalty was de enige juiste beslissing, maar die komt er niet. In de kluts gaat EDB over en scoort de 4-4. Niets aan de hand roept Cee nog van aan de zijlijn, maar even later missen Gert en Fredski onze vierde corner en scoort EDB de 5-4. De situatie wordt plots anders. Wij moeten nu achtervolgen en doen dat met brio, maar de extra kansen leveren jammer genoeg geen doelpunt op.
In de laatste periode worden we meteen uit verband gespeeld door de kwieke aanval van EDB olv Glen Poppe. 6-4. Het spel wordt iets nerveuzer, en Amigo moet een balletje van de lijn halen. Even later stuurt Gert een bijna verloren bal naar voor, die maakt een gekke effect-krul, en Amigo kan met het hoofd verlengen achter de Michael 6-5. Een assist à la Boussoufa ! Het spel blijft goed over en weer gaan, en EDB scoort via een corner van Jurgen Standaert de 7-5. Maar Tiësto prikt meteen tegen 7-6. En dan alweer een uiterst betwistbare penalty voor EDB. Gert stopt op "gertiaanse" wijze (spectaculair dus) een harde bal en valt op de grond. Daardoor kan de speler van EDB niet meteen afdrukken. Hij moet de bal doodleggen en rond de gevallen Gert heen spelen. De scheidsrechter fluit meteen penalty, zonder dat er contact was tussen de bal en Gert. Bizar. EDB neemt het cadeau met plezier in ontvangst (dat zouden wij ook doen ! ) en scoort de 8-6. Meteen de boeken toe voor een moedig IRS/AVS dat op het eind nog een extra goaltje rond de oren kreeg. 9-6.
We speelden net als in de heenronde opnieuw een zeer sterke collectieve match tegen Dikke Boom, maar "penaltydetails" en onze eigen mindere afwerking op sommige cruciale momenten doen ons weer de das om. Dat is het verschil tussen onze ploeg en Dikke Boom. Zij scoren wel op die bepalende momenten. Na de match kon er nog een croqueske af, en werd er nog even naagepraat. IRS/AVS deed zoals altijd de deur dicht.
We kregen een ploeg uit de kern van
Merelbeke voorgeschoteld, zonder vooraf echt te weten wat ze waard waren. Onze
mix van jong en oud was vastbesloten om in het Tolhuis, waar de eigenaar de
dagen er voor beroofd van zijn tv-toestellen, stevig te presteren. Vanaf het
begin lag het tempo hoog en werd er heel geconcentreerd geacteerd. Tiësto vindt
vrij snel een opening (0-1), de doelman van Koekentienne staat in een echt
schietkraam, waarvan Ollie Borrie (0-2), op assist van Tiësto, ook profiteert.
IRS/AVS toont veel balvastheid en stabiliteit (verdedigend en aanvallend). Een
vierde corner wordt feilloos omgezet door het duo Paddle Jan-Fredski
(0-3).
De tweede periode van dertien
minuten begint met een heel attente Fredski, dieen een bal vanop de eigen helft
in doel plaatst (0-4). Ook Tiësto is bij de pinken en brengt de 0-5 op
het scorebord. Geronimo besluit een fantasietje uit zijn voeten en schoenen te
schudden en zorgt voor de 0-6. Niels wil niet achter blijven en scoort prachtig
na een assist van Tiësto. De 0-7 is een feit. Tiësto onderneemt even later
een eenmansactie, die hij ook nog eens succesvol afrondt (0-8). Koekentienne
probeert te voetballen en geeft de moed niet op. Een vierde schepcorner van onze
kant wordt door Ollie Borrie, die het goede voorbeeld van Fredski wou volgen,
niet binnengekopt.
Geen nood, want bij het begin van de derde time haalt onze
aanvoerder krachtig uit. Niet met zijn linker, maar hij scoort zowaar met de
rechtervoet (0-9). Koekentienne reageert met een steal op de eigen helft en een
mooi geplaatste lange bal (1-9). Tiësto ziet zoiets niet graag gebeuren en kan
een actie van Fredski goed afronden (1-10). Ollie Borrie besluit eens stevig te
pressen, zet de goalie zodanig onder druk dat hij kan scoren (1-11). Een vierde
corner leidt tot 1-12, via Paddle Jan en Fredski. Tiësto toont zijn
onbaatzuchtigheid en legt de 1-13 op een schoteltje voor spitsbroeder Niels.
Even later deponeert onze SKV-man zelf de bal in de netten (1-14). Niels straft
balverlies af en maakt de 1-15. Het doelpuntenfestival blijft
duren.
Met een schitterende trap vanop
afstand, bijna succesvol, opent Geronimo de debatten in de laatste periode.
Koekentienne krijgt wat meer vrijheid en profiteert (2-15). Niels scoort op
aangeven van Tiësto (2-16), Ollie Borrie (2-17) met de bil en Fredski met het
hoofd na schepcorner (2-18). Koekentienne reageert met de 3-18, maar Ollie
Borrie (3-19) - na een sterk nummer - en Tiësto (3-20) via een lange bal legt de
eindstand vast. We onthouden ook nog dat Tiësto een nummertje opvoerde, dat
lukte.
