Seizoen 2010-2011 Tweede prov. B update 23/03/2011 01.Syn Merelbeke 22-57
02.Tachttal 22-56
03 IRS/AVS 23-54
04.La Viola 22-46
05.De Lijnstars 22-42
06.Union '06 22-34
07.Charlie's Leg 22-33
08.LVN Nevele 22-27 09.Duet Inc 22-24
10.Den Drummer 20-23
11.Gentbrugge 21-18
12.Multavici 22-13
13.Gantoise 21-12 14.XXX Gent 21-7
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
MVC I.R.S / AVS
Reeks 1 kern Gent-De Pinte - 2e PROV B Denis Champion: "In victory we deserve it, in defeat we need it!"
(w.churchill)
14-02-2011
NIPT VERLIES TEGEN ZWR EVERGEM
Voor het duel tegen ZWR Evergem moesten we Fré ( verkeerd uur opgeschreven ) en Wesley ( familiale omstandigheden ) missen. Bovendien stond er voor de provinciale ploeg ook een match op het programma, waardoor onze spitsen Tiësto en Niels zich een (klein) beetje moesten inhouden. Toch begonnen we zeer sterk aan de match. Niels zag een poging voorlangs gaan. Nadat ZWR een 2e corner kon versieren, draaiden wij toch eentje tegen de netten. De auteur van het doelpunt: Amigo. Achteraan doolde Ronny regelmatig met de tegenstander, het is moeilijk om hem een bal af te pakken. Dan maar op snelheid en collectief dachten ze bij ZWR: 1-1. IRS/AVS even van slag af, en nog voor het einde van de eerste periode stond het 2-1 na een steal.
In de tweede periode namen wij het initiatief weer in handen. Amigo zette zich mooi door op rechts, een assist naar Tiësto, en die draait de bal in de vlucht binnen: 2-2. Evergem draait op 2 sterke pionnen die niet voor niets met hun ploeg op de eerste plaats staan in eerse nationale: Jurgen Raman en sluitstuk Kevin Tollebeke. Zij organiseren alles perfect achteraan. Vooraan lopen de ZWR-aanvallers zich vast op de organisatie van Ronny Van Hecke. Ze scoren wel 2 keer met een goal uit de kluts: afgeweken bal en Gert op het verkeerde been: 4-2. We besloten een tandje bij te steken en krijgen na verdienstelijke pogingen van Tiësto en een sterk spelende Niels De Waele ook eventjes de geluksfee aan onze zijde: het schot van Ronny gaat via een Evergems been binnen. 4-3. Net voor halfweg pakken wij onze vierde corner, maar werken die niet af.
De druk van IRS/AVS blijft aanhouden in periode 3. We blijven de best voetballende ploeg. De tegenstander wordt er zowaar wat zenuwachtig van en werkt dat uit op de scheids, met een gele kaart tot gevolg. Wij bestoken intussen keep Tollebeke, maar die geeft geen krimp. Eerlijkheidshalve moeten we zeggen dat Gert ons ook 2 keer moet rechthouden met 2 schitterende reddingen. Er wordt niet gescoord in die derde periode.
In de vierde periode neemt onze druk wat af. ZWR komt nu opzetten. Via Kevin Tollebeke wordt het 5-3. Opnieuw bestoken we het Evergemse doel, maar Tollebeke is heer en meester in zijn goaltje ! Zijn ploegmaats versieren een 4e corner en het staat plots 6-3. Met opnieuw een afgeweken bal wordt het zelfs 7-3. IRS/AVS wordt weer wakker en trekt op zoek naar de aansluiting. Ronny prikt de 7-4 tegen de touwen, en via onze 4e corner wordt het 7-5. Evergem is weer even van slag af, zeker als Niels De Waele zijn sterke match besluit met een schitterende goal: 7-6. We dringen nog aan voor de gelijkmaker, maar de tijd is te kort. We verliezen met het kleinste verschil een match die volgens ons minstens een gelijkspel verdiende. Maar onderandere een sterke Kevin Tollebeke besliste daar anders over. Ze mogen hem ne keer trakteren daar in Evergem.
Er is nog een minimensje geboren in onze minivoetbalfamilie. Kevin Lampens en zijn vrouwtje zijn de trotse ouders van Navarro geworden. Ook voor hen een dikke proficiat vanuit de club.
Onze voetbalfamilie is weer een beetje groter geworden. Joachim Van Ooteghem en zijn vrouwtje Claire zijn vanmorgen papa en mama geworden van een tweede dochtertje. Lotje is nu grote zus van Laure. We wensen de ouders en nonkel Geronimo een dikke proficiat !
Hoewel we in de heenronde vrij
gemakkelijk afstand nemen van de gewezen veldvoetballers van Wippelgem wisten we
dat deze ploeg een moeilijke noot om kraken zou worden. Onze secretaris moest
fameus puzzelen om aan zes spelers te geraken, want het regende afzeggingen. Het
begin van het duel werd getypeerd door een lange studieronde, waarbij opviel dat
ons spel veel te traag verliep en de tegenstander heel goed voor zijn doel
terugkroop.
Toch slaagt Tiësto er in om een
steal op gepaste manier af te werken (1-0). Maar we kunnen op het einde van de
eerste periode niet langer weerstaan aan de druk van Los Galacticos, dat een
knap tegendoelpunt lukt (1-1). Ronny heeft het moeilijk tegen het stugge
verdedigingswerk, waarbij de scheids niet altijd even consequent optreedt. Bijna
wordt zijn balverlies afgestraft, maar ons collectief defensief doet haar werk
naar behoren. We versieren een vierde schepcorner, goed omgezet door
Gert-Fredski (2-1). We zitten op rozen, zo denken we, we kunnen het initiatief
laten aan de kameraden van collega-journalist Jan-Pieter De Vlieger (De Morgen).
Tiësto vergeet te scoren, na een knappe beweging van Fredski, en heeft even
later de pech dat een poging van onze SKV-topschutter wordt gered op de lijn.
Het regent corners, Gert lanceert het leder perfect op het hoofd van Fredski,
die bedankt met de 3-1.
Onze goalie toont zijn kunnen op de
lijn, door heel alert enkele pogingen van LG te neutraliseren. Ronny trapt nog
eens een bal in het zijnet, LG laat zelfs een schepcorner onbenut. Het is
duidelijk dat we door het oog van de naald kruipen en het geluk wat aan onze
zijde hebben. Toch scoort LG op schitterende wijze, nadat Amigo de bal verliest
aan het bezoekende doel en een lange bal tot de 3-2 leidt. Ronny treft de paal,
Fré zoekt naar zijn beste vorm en een constante prestatie, terwijl LG sterker en
agressiever wordt. Ons te trage spel wordt afgestraft, via een schot dat afwijkt
op de hiel van Ronny en Gert helemaal verrast (3-3). Amigo kent pech met een bal
op de paal.
De bezoekende doelman pakt uit met
een kanonskogel, die recht in de kruising belandt (3-4). We worden gedwongen te
reageren en doen dat via een treffer van Amigo (4-4). Tiësto forceert een vierde
corner, op ideale wijze afgerond door Gert-Fredski (5-4). Toch laten we ons
alsnog verrassen, wanneer een solerende speler van LG niet wordt afgestopt en
hij door een bos van benen de 5-5 op het scorebord zet. Een billijk gelijkspel,
na een heel sportief duel. Wij spelen dus voor de tweede opeenvolgende week
gelijk, telkens met dezelfde eindstand. Alweer zijn we een ervaring
rijker.
Onze tegenstanders kwamen slechts
met vijf opdagen in onze thuisbasis Sint-Jozef, maar het ging om een ervaren
groep, die in tweede provinciale A meedraaien in de middenmoot. De partijd is
echter gemakkelijk samen te vatten: eenrichtingsvoetbal, waarbij wij goed uit de
startblokken schieten en al snel afstand nemen. Tiësto opent de debatten met een
overhoeks schot, gevolgd door een bom van Geronimo van links naar rechts,
terwijl Niels op een knappe manier de 3-0 scoort. De jongens uit Assenede maken
een doelpunt na een lange bal, blijven voetballen en voluit hun kans gaan, maar
kruipen bij balverlies goed terug voor doel. Fredski vindt echter een kleine
opening, zowaar met de rechter (4-1).
Ook in de tweede periode is onze
kapitein de eerste die de weg naar doel kan vinden (5-1), Assenede mist een
vierde schepcorner, maar Geronimo werkt mooi af na een schitterende collectieve
combinatie. De Asserixboys scoren een lucky goal, waarmee de 6-2 een feit
blijkt.
Na de kampwissel scoort Ollie Borrie
in twee tijden, op aangeven van Amigo. Mario schept te kort, waardoor Fredski op
de knieën moet en de bal op de paal terechtkomt. Geen probleem, denkt Ollie
Borrie, en hij rondt perfect een steal af. Het geluk is aan de zijde van onze
verzekeringsman, want uit een kluwen voor doel trapt Ollie Borrie alweer de bal
tegen de netten. Spitsbroeder Niels wil duidelijk niet onder doen, want met een
hieltje ligt hij aan de basis van de 10-2. Ook Tiësto doet zijn duit in het
zakje, op aangeven van Ollie Borrie.
Amigo besluit de tegenstander een handje te
helpen, want een misverstand met Mario zorgt voor een owngoal. Geronimo lanceert
een bommetje, goed voor de 12-3. De ruimte wordt groter, wij profiteren optimaal
daarvan via een schepcorner via Fredski en treffers van Tiësto (3), Niels (2).
We onthouden bij de laatste treffer vooral de assist van Tiësto, een
luchtvolley, waarbij de bezoekende doelman zich al had omgedraaid en neergelegd
bij de zware nederlaag. Toch werd het een heel sportief
duel!
Een revanche was aan de orde, want
in de heenronde leden we - deels door onze eigen schuld - puntenverlies tegen
deze goede mix van jong en oud. Ook nu zagen we alweer dat hun beste speler, na
een verblijf van enkele maanden in het buitenland voor zijn studies, van de
partij was. Geen selectieproblemen voor ons, want nagenoeg iedereen tekende
present. Zelfs Lampie vierde zijn terugkeer, met dan ook nog de blije melding
dat hij eerstdaags vader wordt. Hij verving Jo, die Claire moest bijstaan in
haar laatste dagen, want Lotje krijgt er een broertje of zusje bij. Een
weggevertje van onze kant zorgde voor de 0-1, maar Tiësto bleek bij de pinken om
al snel de 1-1 aan te tekenen. Wat volgt, is een periode lang
holderdeboldervoetbal, waarbij we ons gelukkig mogen prijzen dat doelman Mario
de 1-2 kan voorkomen met enkele goede reddingen.
We besluiten het tempo op te
drijven. Een vierde corner wordt afgedwongen, maar Fredski reageert niet
adequaat op een perfecte schepbal van Paddle Jan. Weg kans, maar niet getreurd.
Fredski wil dit missertje snel rechtzetten. Een hard schot verdwijnt overhoeks
in doel, waardoor de 2-1 op het scorebord verschijnt. Toch blijft het een
gesloten partij, met twee teams die aan elkaar gewaagd zijn. Alleen Geronimo
slaagt er, via een puntertje (3-1) in om een opening te
vinden.
Een slordigheid verdedigend leidt
tot de 3-2, maar een mooie steal van Ollie Borrie brengt alweer een verschil van
twee goals op het scheidsrechterblad van afgevaardigde Dingske. Borrie sr.
panikeert niet, maar is wel zenuwachtig. Want vooral hun aanvoerder, de nummer
acht, die voor Sint-Denijs uitkomt in het veldvoetbal, blijft een gevaarlijk
heerschap. Gelukkig is er Tiësto, die als afscheidscadeau met een knappe trap
uitpakt en voor de 5-2 zorgt. Tussendoor toont Mario zijn lenigheid op de lijn,
met vinnige reflexen.
Een vierde corner voor Union brengt
weer spanning, want het wordt 5-3. Maar na een bijzonder mooie collectieve
aanval, waarbij iedere speler van het vijftal de bal raakt, maakt Ollie Borrie
een schitterend doelpunt. Een vierde corner wordt nu wel succesvol omgezet door
Paddle Jan en Fredski (7-3). Ollie Borrie scoort later nog op assist van Lampie,
die daarna wel een domme gele kaart incasseert. Het laatste wapenfeit is voor
Union, die Mario verslaat en de 8-4-eindstand vastlegt.
Voor de match tegen Muggepuut konden we bereoep doen
op Ronny en Kenny. Minder goed nieuws was het afhaken van Wesley
(knieperikelen). Er was bekervoetbal, maar Herman Brusselmans kon de skip toch overtuigen om
niet naar Woluwe te rijden. Muggepuut was dus vrij volledig (lees sterk), maar we
gingen van bij de start voor onze kansen. De eerste kans was voor Tiësto, Gunther stopte knap.
Direct daarna werd ook ons sluitstuk
opgewarmd. Gert was meteen bij de les. We bleven
zoeken naar mogelijkheden om de defensie van Muggepuut te forceren, en dat lukte halfweg eerste
periode via een pegel van Tiësto. 0-1. Lang konden we daar niet van genieten, want Muggepuut
zette meteen daarna gelijk. Toch mogen we
zeggen en schrijven dat de eerste periode die van ons
was. Gert zette vanop penalty de 1-2 op het bord, en even later kreeg Fré de perfecte assist van
Ronny en 1-3 op het bord.
Bij de start van de tweede periode forceerde Muggepuut
meteen de 4e corner. Gunther Schepens zette die zonder problemen om. We hadden weer een
match. Coach Brusselmans zag zijn pionnen plots beter renderen. Gert stopte een prima bal. Maar
aan de overkant moest Gunther ook aan de
bak op een schot van Amigo en even later eentje van
Tiësto.
In de derde periode probeerden wij eentje tegen te
scoren, en dat lukte via Fredski op corner. Even daarvoor plaatste Amigo de perfecte steal, maar de
afwerking was er net niet. De druk van onzentwege werd iets groter, Amigo trof de lat, Geronimo de skip.
Die onbenutte kansjes zouden ons later zuur
opbreken, want aan de overkant zat Muggepuut alweer
aan een 4e corner. 3-4 via Schepens. En we zagen nog kansjes voor IRS/AVS. Tiësto op de paalen
voorlangs. Intussen speelde ook de scheidsrechter een hoofdrol, tot ongenoegen van beide banken.
In de vierde periode moesten we het spel even
ondergaan. De overijverige nummer 6 van MP zette de 4-4 op het bord. Het was het begin van een periode
stevige druk van Brusselmans en co. Gelukkig zonder resultaat, alhoewel. Uit de kansenregen kwam toch weer
een 4e corner, de derde al ! Schepens 4-5. Wij kwamen even later ook op drie corners en werden
een penalty onthouden. Een fout in de zone werd plots een vrijschop. De storm op het einde leverde ons
toch nog een verhoopt gelijkspel op. Beide ploegen waren het eens dat dit een juiste uitslag was, al viel
de gelijkmaker wel zeer laat ( lees extra time ) Maar soit, een 5-5 na een spannende wedstrijd die niet
meteen een oscar zal krijgen als mooi kijkstuk.
Speciale wedstrijd voor onze
jongste, Niels, vanwege enkele vrienden die bij de tegenstander aantreden en hij
bijna daar onder contract lag. Hij krijgt ook de eerste kans van het duel, na
een lange studieronde, maar heeft iets te veel tijd alleen voor doel nodig en
besluit staalhard op de paal. VVE-trainer Mario besluit dan maar het goede
voorbeeld te geven: vanaf afstand een goed geplaatst schot (0-1). Kort er na wil
Jo iets te veel spelers dribbelen als verdediger, hetgeen wordt afgestraft met
de 1-1. Wij probeerden echter al voetballend de draad weer op te pikken. Sterk
en stevig aandringen van Tiësto leidt tot 1-2, Mario trapt daarna nog eens op de
paal, maar we slikken daarna een te vermijden goal (2-2). Even later wil Niels
poorten, maar een goede blokkage en het feit dat onze doelman niet tijdig kan
anticiperen brengt de 3-2 op het scorebord.
Een tactische bijstelling in de
tweede periode brengt niet meteen het gewenste effect, want we worden uit
verband gespeeld, met de 4-2 tot gevolg. Een duidelijke reactie is nodig en
volgt via een schot van Jo (4-3), een onbewust hieltje van Ollie Borrie (4-4)
en een prachtige combinatie over meerdere stations, afgerond door Ollie (4-5).
Geronimo voorkomt de gelijkmaker met een goede reflex, wij counteren en Ollie
staat altijd op de juiste plaats voor de 4-6. Geronimo lost een bommetje en zijn
schot zoeft voorbij de doelman, die nog om hulp had geroepen (4-7). Een steal
van Tiësto zorgt zelfs voor de 4-8, Jo trapt even later op de paal en we brengen
vooral snel en goed voetbal.
Na de wisseling van kant hebben we
het iets moeilijker, om kansen af te ronden, terwijl ook de tegenstander er voor
opteert om een hogere pressing te spelen. Gelukkig kent Mario zijn doel
ondertussen goed en schermt hij het goed af. Hij duikt zelfs even aan de
overkant op, om een vierde schepcorner succesvol op het hoofd van Fredski te
plaatsen (4-9).
Ook LVN krijgt een schepbal, die ze eveneens in doel werken
(5-9). Ollie Borrie scoort nog eens knap op tegenaanval (5-10), daarna vinden
onze spitsen elkaar niet meer en morsen ze wat met de kansen, terwijl de jongens
uit Nevele nog een gaatje vinden in onze nochtans goed spelende defensie (6-10).
Een belangrijke klip werd omzeild, zeker in de wetenschap dat leider Tachttal
alweer verloor en stevig met de punten begint te
morsen.
Altijd een taaie brok, Bugs Bunny en
co. Reggy belde af, wegens luisteren naar vriendin, Gert en Amigo lagen ziek te
bed en BoB vond de weg naar Nazareth via sporthal Budapest in Eke. Met slechts
vijf man op post begonnen we, onder leiding van scheids Luc Dhondt, op een derde
van het speelveld, wegens competitiewedstrijd volleybal. Wes wilde niet te lang
wachten en opende met een individuele actie én doelpunt de debatten (1-0).
Tiësto wilde niet onderdoen en vond ook tweemaal de weg naar doel (2-0 en 3-0).
Wij zijn veel sterker in de beginfase en zijn heel opportunistisch voor doel.
Wes laat ons nog eens zijn technische bagage bewonderen (4-0), terwijl Fré
uitpakt met een schicht die via de onderkant van de lat in kruising belandt
(5-0). Ondertussen toont Geronimo kunst- en vliegwerk om de tegenstander het
scoren te beletten.
Bij het begin van de tweede periode
gaat onze Hansbekeman met succes zijn kans (6-0), terwijl een schepcorner door
Fredski op de paal wordt gekopt na aangeven van Wes. Looney Tunes toont wel hoe
het moet en brengt bij de kampwissel de 6-1 op het
scorebord.
BoB, op aangeven van Wes, en Tiësto,
nadat hij zich afreageerde op het constante lawaai aan de overkant van de zaal
zorgen voor de geruststellende 7-1 en 8-1-tussenstand. Het geloof bij de Looney
Tunes, slechts gestart met vijf, ebt verder weg. Toch profiteren ze op
tegenaanval (8-2), maar zijn ze niet alert op een lange bal van Geronimo (9-2).
Een owngoal na een actie van Wes (10-2) en een gelukte schepcorner (11-2), via
Wes en Fredski, leiden tot een riante voorsprong bij het ingaan van de laatste
periode.
De concentratie verdwijnt even,
waardoor Geronimo enkele knappe reddingen uit zijn benen moet schudden. Wes
toont een sterk nummer op de korte ruimte en scoort (12-2), maar een gelukte
schepcorner (12-3), een steal na balverlies BoB (12-4) en een counter (12-5)
brengen de Looney Tunes dichterbij. Fré rondt echter op een schitterende manier
een combinatie, waarbij alle spelers de bal raken, af. (13-5). Voor de
statistieken maken ook de Looney Tunes er nog eentje
(13-6).
Wegens het ontbreken van Koen Cee en Dingske werden er geen notities bijgehouden. Borrie sr. had het te druk, met het bijhouden van de score;
Minder positief nieuws voor de aftrap, toen we te horen kregen dat Mario, ons betrouwbaar sluitstuk, met de gezondheid sukkelt en alsnog moet afhaken voor de partij tegen het als voorlaatst geklasseerde VSE Gentbrugge. Een team dat blijkbaar personele problemen kent, want vooraf krijgen we te horen dat er maar liefst drie nieuwe spelers werden aangesloten om tegen ons te kunnen aantreden. Wij prijzen ons daarom gelukkig dat onze kern heel breed is en we voldoende kunnen roteren. Op die manier geraakten we alweer aan acht inzetbare voetballers, terwijl er nog fitte jongens zitten te popelen van ongeduld om hun kans te grijpen één van de komende weken.
De partij zelf leidt tot eenrichtingsverkeer. We komen eigenlijk nooit echt in de problemen en kunnen gestaag een mooie voorsprong verder uitdiepen. Wat vooral opvalt, zijn de aardig opgezette combinaties en een hoge snelheid van uitvoering. Niels toont zijn bloedvorm, met in totaal zeven goals. De andere doelpunten komen op naam van Tiësto (2), Fredski (2), Ollie Borrie, Walter (zijn eerste voor onze ploeg) en Geronimo. Nu volgt een belangrijke confrontatie tegen LVN Nevele, een speciaal duel voor de jongste uit ons team.
Na de hoopgevende prestatie tegen Dikke Boom kregen we met Celtic Towers een stevige brok jeugdig enthousiasme voorgeschoteld. De tegenstander was ruim op tijd in Sint-Jozef, want de (te zware) nederlaag tegen Putje was duidelijk nog niet doorgespoeld. Ze wilden dan ook eens met eigen ogen zien hoe de Rafkes de titelkandidaat het leven zuur maakte. Een ideale opwarmer voor ons onderlinge duel, zo bleek. Wij dienden af te rekenen met een kuitletsel bij Wesley, maar Kenny bleek bereid om de papfles van zoon Sam te ruilen voor een uurtje minivoetbalplezier.
Vanaf het begin hadden we het echter moeilijk tegen de groen-witte ploeg van tafelverantwoordeijke Marc Palmer, die met zes kwam opdagen, waarbij een speler met een tijdelijke licentie. Ze toonden veel beweging, lieten het balletje goed rondgaan en zorgden al snel voor enkele hete standjes voor het doel van Gert. Kenny was de eerste die reageerde met een schot, dat echter afketste op de scheen van de bezoekende doelman. Gert, die aan de overkant twee spelers uit de jeugdopleiding van Opel Haeck Drongen had herkend, zette zijn supermotivatie om in een prachtige streep vanop afstand (1-0). We konden echter niet lang genieten van de voorsprong, want een frommelactie in de buurt van Kenny werd afgestraft met een overhoeks schot (1-1). Net voor het einde van de eerste periode waren we alweer niet attent op een mooie trap vanop de linkerkant (1-2), die succes kende.
Niels kon hier maar moeilijk mee leven, zakte goed af, behield het overzicht en legde de bal panklaar voor Gert. Onze routinier punterde (lees: met de tip) het leer in doel van een verbouwereerde CT-keeper (2-2). Een lange bal, kort daarop, van Amigo gaat maar nipt over. Maar we mogen vandaag meer dan een kaarsje branden voor Gert, want met enkele goede interventies verijdelt hij een hogere tegenscore. Toch staat hij ook machteloos tegenover vier schepcorners. CT profiteert optimaal, met de 2-3 als gevolg. Amigo is echter heel attent bij een onderschepping voor eigen doel, merkt op dat de CT-goalie ver uit zijn doel staat en toont zijn overzicht met de perfecte lange bal (3-3). De spanning blijft te snijden, want het spel gaat goed op en neer. Een schot vanuit de tweede lijn doet ons echter weer de das om, na concentratieverlies bij onze spitsen, waardoor we met 3-4 weer op achtervolgen zijn aangewezen. Hola, denkt Amigo, ik zal eens ouderwets mijn flank aangaan. Tiësto reageert heel attent en de 4-4 staat op het scorebord. Maar alweer laten we ons verrassen door een schicht (in de kruising) van de CT-doelman (4-5). Gelukkig volgt onze vierde schepcorner snel, perfect omgezet door Gert-Fredski (5-5). CT reageert met een schot op de paal, iets wat Kenny aan de overzijde imiteert.
Een wedstrijd in balans dus, bij het ingaan van de laatste 13 minuten. Wij lijken het te gaan halen, wanneer Tiësto aan de tweede paal een voorzet van Amigo binnentikt (6-5). De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat Gert daarna enkele miraculeuze saves uit zijn benen en lenden schudt, om de voorsprong vast te houden. Maar CT is slim, verzamelt zijn vierde corner en zet die om, waardoor het logische 6-6-gelijkspel als eindresultaat mag worden opgeschreven en onthouden.
foto: Niels De Waele ontpopte zich de voorbije weken tot vaste waarde bij de provincialers en kernploeg
Na het overmaken van de nodige nieuwjaarswensen stonden we voor onze eerste opgave van 2011. Bij onze tegenstander werd de naam Sven Van Ryckeghem op het wedstrijdblad ingevuld. Ex-doelman van SV Zulte Waregem (1 wedstrijd in eerste klasse), KV Oostende en sinds afgelopen zomer onder contract bij het Nederlandse HSV Hoek, waar de competitie pas volgende week wordt hervat.
We waren dus gewaarschuwd. Geronimo trok zich hier weinig van aan en lanceerde vanaf het begin een paar rake trappen. Eén van die ballen - om exact te zijn de derde poging - kende een bijzonder vreemde curve, waar de bezoekende doelman zich volledig op verkeek. De 0-1 was een feit. We konden goed druk zetten, in verdedigend opzicht werd de zone op perfecte wijze gehanteerd en ons spel vertoonde veel beweging. Niels treft eens de paal na een poging vanop eigen helft, maar bij een volgende schitterende actie (inclusief het hakje) brengt hij de bal tot bij Tiësto, die niet aarzelt (0-2). Jeroen haalt nog eens een bommetje boven en de 0-3 is een feit. MVC IRS/AVS voetbalt als een stevig blok, tot tevredenheid van voorzitter Borrie sr. en wedstrijdafgevaardigde Dingske. Het duo ziet net voor het einde van de eerste 13 minuten Geronimo balverlies lijden aan de middenlijn, maar gelukkig trapt de spits van MVV Gantoise de bal tegen de paal. We komen bij deze fase heel goed weg.
Bij het begin van de tweede periode is het Niels (foto) die na een mooie voetballende actie, waarbij alle spelers de bal raken, de 0-4 aantekent. Gantoise reageert met een poging op de deklat. Geronimo wil niet onderdoen en poeiert de bal tegen de kruising. Een vierde corner wordt succesvol omgezet door het duo Paddle Jan-Fredski (0-5). Ollie Borrie komt dan een stapje tekort om een mooie collectieve aanval succesvol af te ronden.
MVV Gantoise beslist niet bij de pakken te blijven zitten en voert een doelmannenwissel. Als herboren beginnen ze aan de derde periode. Ze scoren de 1-5 na een snelle tegenprik, treffen eens de paal vanop de eigen helft en doen de druk toenemen. Gelukkig voor ons laten ze een vierde schepcorner onbenut.
Wij proberen te voetballen, maar lopen te veel met de bal en bezondigen ons aan een onzorgvuldige passing. MVV Gantoise wordt sterker en profiteert optimaal. De infiltraties van de doelman, met een uitstekend schot in de linkervoet, zorgt voor de 3-5. We worden weg gedrukt en komen niet meer in ons spel. De 4-5 komt zelfs op het scorebord, terwijl Fredski ook al eens eerder een bal vanop de lijn diende weg te zetten. We ontsnappen dankzij Geronimo, die de verlossende treffer (4-6) maakt door heel alert te zijn en profiteert van het achtergelaten lege doel bij MVV Gantoise.
MVC IRS/AVS heeft 2011 in de kern Gent-De Pinte ingezet met een nederlaag. Na een uiterst spannende partij werd tegen Dikke Boom verloren met 9-6. Te zware cijfers volgens de wedstrijd. Een gelijkspel was misschien beter.
We konden voor deze wedstrijd tegen de "landskampioen" van reeks 1 geen beroep doen op Ronny Van Hecke. Onze ervaren man had zondag zijn team Vinderhoute aan de leidersplaats in vierde provinciale geholpen en moest deze week trainen, minivoetballen en zaterdag alweer de leidersplaats van Vinderhoute verdedigen. Maar geen nood, selectieheer Fredski wist, naast zichzelf, nog 7 andere krijgers te selecteren. Aan de overkant zag het er iets minder uit, Dikke Boom kwam naar het Tolhuis met 5 spelers, maar Grote Dikke Boom-baas Pascal zou er tijdens de eerste periode nog eentje extra uit zijn hoed schudden: Mario, the sleeping beauty !
We begonnen zeer gretig aan de wedstrijd. Wesley werd alleen op het sluitstuk van EDB gestuurd, maar de Michael bleef overeind. Even later moest hij zich toch gewonnen geven op een pegel van Geronimo, 0-1. Tiësto deed even later de actie van Wes ver. Alleen op de laatste man af, maar niet afwerken. Het zou ons later zuur opbreken. EDB kwam stilaan in de match, maar liet twee open kansen onbenut. Hilariteit bij de volgende aanval: een doorgebroken speler van EDB botst op onze laatste man Gert. De punt van zijn schoen staat in het scheenbeen van Gert, maar de scheids geeft penalty. Protest levert niets op, EDB komt op 1-1. Van aan de wedstrijdtafel roept president Cee zijn mannen op om sportief te reageren. En dat deden ze. Amigo krijgt voordeel van de scheidsrechter en scoort beheerst de 1-2. Algemeen gezaag bij de vrienden van EDB. Toch komen ze nog net voor affluiten op 2-2.
In het begin van de tweede periode speelt doelman Michael een belangrijke rol voor zijn ploeg. Hij kan pogingen van Wes en Geronimo pareren en laat de stand zo op 2-2 staan. Maar op onze Fred De Poorter had hij niet gerekend. Fred vuurde een bom af vanop links, knap in de hoek: 2-3. IRS/AVS voelt dat Dikke Boom te pakken is en trekt in de aanval. Zelfs Gertje gaat mee naar voren en schiet, maar zijn schot wordt geblokt en uit de tegenaanval scoort EDB de 3-3. Uit de twee volgende kansen scoren wij niet meer. 3-3 halfweg.
Het begin van de derde periode, "moneytime" in het minivoetbal, is opnieuw voor de onzen. Amigo, Niels en Fred werken zich in een gunstige schietpositie, zonder succes. En net als in de tweede periode komt het doelpunt vanop de flank. Tiësto met een schitterende schuiver: 3-4. We controleren de match en zijn de betere ploeg. Wes gaat alleen door op de laatste man, maar wordt bijna het truitje uitgetrokken door een verdediger. Penalty was de enige juiste beslissing, maar die komt er niet. In de kluts gaat EDB over en scoort de 4-4. Niets aan de hand roept Cee nog van aan de zijlijn, maar even later missen Gert en Fredski onze vierde corner en scoort EDB de 5-4. De situatie wordt plots anders. Wij moeten nu achtervolgen en doen dat met brio, maar de extra kansen leveren jammer genoeg geen doelpunt op.
In de laatste periode worden we meteen uit verband gespeeld door de kwieke aanval van EDB olv Glen Poppe. 6-4. Het spel wordt iets nerveuzer, en Amigo moet een balletje van de lijn halen. Even later stuurt Gert een bijna verloren bal naar voor, die maakt een gekke effect-krul, en Amigo kan met het hoofd verlengen achter de Michael 6-5. Een assist à la Boussoufa ! Het spel blijft goed over en weer gaan, en EDB scoort via een corner van Jurgen Standaert de 7-5. Maar Tiësto prikt meteen tegen 7-6. En dan alweer een uiterst betwistbare penalty voor EDB. Gert stopt op "gertiaanse" wijze (spectaculair dus) een harde bal en valt op de grond. Daardoor kan de speler van EDB niet meteen afdrukken. Hij moet de bal doodleggen en rond de gevallen Gert heen spelen. De scheidsrechter fluit meteen penalty, zonder dat er contact was tussen de bal en Gert. Bizar. EDB neemt het cadeau met plezier in ontvangst (dat zouden wij ook doen ! ) en scoort de 8-6. Meteen de boeken toe voor een moedig IRS/AVS dat op het eind nog een extra goaltje rond de oren kreeg. 9-6.
We speelden net als in de heenronde opnieuw een zeer sterke collectieve match tegen Dikke Boom, maar "penaltydetails" en onze eigen mindere afwerking op sommige cruciale momenten doen ons weer de das om. Dat is het verschil tussen onze ploeg en Dikke Boom. Zij scoren wel op die bepalende momenten. Na de match kon er nog een croqueske af, en werd er nog even naagepraat. IRS/AVS deed zoals altijd de deur dicht.
We kregen een ploeg uit de kern van
Merelbeke voorgeschoteld, zonder vooraf echt te weten wat ze waard waren. Onze
mix van jong en oud was vastbesloten om in het Tolhuis, waar de eigenaar de
dagen er voor beroofd van zijn tv-toestellen, stevig te presteren. Vanaf het
begin lag het tempo hoog en werd er heel geconcentreerd geacteerd. Tiësto vindt
vrij snel een opening (0-1), de doelman van Koekentienne staat in een echt
schietkraam, waarvan Ollie Borrie (0-2), op assist van Tiësto, ook profiteert.
IRS/AVS toont veel balvastheid en stabiliteit (verdedigend en aanvallend). Een
vierde corner wordt feilloos omgezet door het duo Paddle Jan-Fredski
(0-3).
De tweede periode van dertien
minuten begint met een heel attente Fredski, dieen een bal vanop de eigen helft
in doel plaatst (0-4). Ook Tiësto is bij de pinken en brengt de 0-5 op
het scorebord. Geronimo besluit een fantasietje uit zijn voeten en schoenen te
schudden en zorgt voor de 0-6. Niels wil niet achter blijven en scoort prachtig
na een assist van Tiësto. De 0-7 is een feit. Tiësto onderneemt even later
een eenmansactie, die hij ook nog eens succesvol afrondt (0-8). Koekentienne
probeert te voetballen en geeft de moed niet op. Een vierde schepcorner van onze
kant wordt door Ollie Borrie, die het goede voorbeeld van Fredski wou volgen,
niet binnengekopt.
Geen nood, want bij het begin van de derde time haalt onze
aanvoerder krachtig uit. Niet met zijn linker, maar hij scoort zowaar met de
rechtervoet (0-9). Koekentienne reageert met een steal op de eigen helft en een
mooi geplaatste lange bal (1-9). Tiësto ziet zoiets niet graag gebeuren en kan
een actie van Fredski goed afronden (1-10). Ollie Borrie besluit eens stevig te
pressen, zet de goalie zodanig onder druk dat hij kan scoren (1-11). Een vierde
corner leidt tot 1-12, via Paddle Jan en Fredski. Tiësto toont zijn
onbaatzuchtigheid en legt de 1-13 op een schoteltje voor spitsbroeder Niels.
Even later deponeert onze SKV-man zelf de bal in de netten (1-14). Niels straft
balverlies af en maakt de 1-15. Het doelpuntenfestival blijft
duren.
Met een schitterende trap vanop
afstand, bijna succesvol, opent Geronimo de debatten in de laatste periode.
Koekentienne krijgt wat meer vrijheid en profiteert (2-15). Niels scoort op
aangeven van Tiësto (2-16), Ollie Borrie (2-17) met de bil en Fredski met het
hoofd na schepcorner (2-18). Koekentienne reageert met de 3-18, maar Ollie
Borrie (3-19) - na een sterk nummer - en Tiësto (3-20) via een lange bal legt de
eindstand vast. We onthouden ook nog dat Tiësto een nummertje opvoerde, dat
lukte.
Jawel, d'er wordt hard gewerkt aan de toekomst van onze club ! Nadat we eerder babyberichten hadden van Dingske en Fré kunnen we nu nieuws melden van Kenny Vyncke. Op dinsdag 28 december werd de kleine Sam Vyncke geboren. We wensen mama en papa een dikke proficiat !
De hamvraag vooraf was of we er zouden in slagen om eens zes op zes te halen en zo aansluiting konden vinden bij de top vijf uit het klassement. In principe hadden we voldoende spelers inzetbaar, maar we beslisten om slechts met zeven manschappen af te zakken (of te glijden) naar Merelbeke. We vierden de terugkeer van Gert en Tiësto, terwijl ook Ronny van de voetballoze dagen gebruik maakte om bij ons zijn conditie wat te onderhouden. Ook Fredski en Amigo tekenden present, waardoor Danny, Geronimo, Niels (uitrusten van de slopende examens) en Fré (volop aan het verbeteren) werden gespaard. De wedstrijd zou beginnen om 20u15. Tien minuten voor de aftrap ontstond er lichte zenuwachtigheid bij onze secretaris, aangezien Reggy en Wesley nog niet ter plaatse waren. Een telefoontje richting De Pinte leerde dat de chauffeur van dienst nog niet was komen opgedagen. We wisten dus meteen wat ons te doen stond: met vijf man voldoende collectieve kracht tonen om de nummer vier van de rangschikking punten te ontfutselen.
MVC Roko, nog kampioen in het seizoen 2009/10, kon beroep doen op zeven spelers. Ze pakten vanaf de beginfase uit met een snelle balcirculatie. Tot echt concreet gevaar leidde dat niet, want defensief zorgden Gert en Ronny voor een strakke organisatie. We werden voor ons doel gedrongen en moesten een paar schepcorners incasseren. Bij onze schaarse tegenprikken belandde er eens een bal van Fredski op de lat, terwijl een voorzet van Ronny de paal raakte. Amigo en Tiësto zorgden voor veel beweging en probeerden wat ruimte te creëren. Na dertien minuten stond het echter 0-0.
Bij het begin van de tweede periode slikten we al vrij snel onze vierde schepcorner. Gelukkig voor ons werd die echter naast gekopt door MVC Roko. Tiësto begon kort er na aan een solo over het veld, die hij bekroonde met een lage schuiver voorbij een verbouwereerde doelman (0-1). De Merelbekenaars reageerden meteen. Een ver schot werd door Gert mooi gestopt, maar tegen de rebound - met een gelukje en op halve hoogte - had onze routinier geen verhaal (1-1). We panikeerden echter niet, lieten de bal goed rond gaan en beperkten het aantal doelrijpe kansen door een solide verdediging.
Na het wisselen van kant haalden onze jongens het betere minivoetbalwerk boven. We verzamelden onze vierde schepcorner, die succesvol werd omgezet door het duo Gert-Fredski (1-2). Onze goalie bracht even later, na een heerlijke rush op links en een goede doorsteekpass van Fredski, met een voorzet in één tijd Tiësto voor doel, die niet twijfelde en de 1-3 op het scorebord zette. Een ideale uitgangspositie dus, net voor de laatste dertien minuten.
Het werd nog mooier, want de aanhoudende druk en bijhorende risico's van MVC Roko leidde tot balverlies, die vanop de eigen helft werd afgestraft door een perfecte lange bal van Tiësto (1-4). We opteerden er voor om op balbezit de wedstrijd te proberen uit te spelen, maar de tegenstander wilde niet opgeven. Een scrimmage voor doel, en een afwijken van de bal via Tiësto, leidde tot de 2-4. MVC Roko speelde ook handig in op het verzamelen van cornerballen. Een vierde schepcorner werd nu wel tegen de netten gekopt (3-4). Er moesten nog vier minuten worden gespeeld. Amigo had nog eens tegenslag met een lobbal die net over de lat ging. Ronny werd meerdere malen aangetikt door de opzittende Rokospelers, maar de goed leidende scheidsrechter had die foutjes goed doorzien. Eenmaal werd onze SKV-routinier echter goed onder druk gezet, waardoor twee spelers ontsnapten. Balverlies van Ronny leidde dus tot de 4-4, want een sliding van Fredski kwam net te laat. We konden ons verzoenen met een gelijkspel, zeker gezien de omstandigheden. Maar onze goede intenties werden alsnog beloond met een winnende treffer, toen Tiësto bij één van onze uitbraken de vrijstaande Amigo vond, die heel beheerst de 4-5-zege aantekende. Eind goed, al goed. We trekken met een goed gevoel de winterstop in!
Onze laatste thuiswedstrijd in de
heenronde van tweede provinciale kon, bij winst, zorgen voor een hoopgevend rapport van 30 op 39. Niet
slecht voor een promovendus, die zich vrij goed bij de eerste vier van het
klassement nestelt. Duet Inc besloot echter, met een combinatie van veel
ervaring en wat jong geweld, in Sint-Jozef vrank en vrij zijn kans te gaan. Ze
counteren heel gevaarlijk, maar moeten vaststellen dat de afwerking niet altijd
even goed volgt. Wij slagen er in de bal snel te laten rondgaan, wat enkele
kleine kansen oplevert. Duet Inc krijpt echter goed voor zijn doel terug,
waardoor de oplossing vanop afstand moest komen. Geronimo slaagt er als eerste
in een bom via de onderkant van de lat in doel te krijgen (1-0). Een geharrewar
voor ons doel en een afgeweken bal, via Andreas, zorgen voor een snelle 1-1. Wij
worden echter sterker, kiezen voor mooie combinaties over de grond en één van de
acties wordt knap afgerond door Jo (2-1). Hola, denkt Paddle Jan. Wat Jo kan,
moet ik ook nog wel kunnen. Op assist van Walter tikt hij de bal in één tijd
voorbij de verbouwereerde goalie van de tegenstander (3-1). Met een gelukje, via
Andreas, belandt ook onze vierde treffer (4-1) nog voor de eerste dertien
minuten om tegen de touwen.
Bij het begin van de tweede time
krijgt Duet Inc zijn vierde corner, die naast wordt gekopt. Geronimo scoort
opnieuw (5-1), gevolgd door een eerste treffer van youngster Niels (6-1), die
kort daarop de bal ontfutselt en de 7-1-tussenstand op het scorebord plaatst. Jo
viseert daarna nog eens de paal. Een vierde corner voor ons brengt via Paddle
Jan en Fredski niet het gewenste resultaat, maar niet getreurd. Voetballend
vinden we de ruimte en blijven we vrij rustig. Geronimo, met buitenkant voet,
zorgt voor een nieuwe goal (8-1). Duet Inc geeft zich niet verloren, scoort de
8-2, maar laat een penalty (tegen de paal) onbenut. Dan verliest de
scheidsrechter even de pedalen, door gemekker en verbale reacties van onze kant
te bestraffen met twee gele kaarten, een schepcorner (8-3) en een vrije trap
(8-4). Niels wordt aangetrapt op de enkel, reageert en incasseert daarmee ook
geel, meteen goed voor zijn tweede dit seizoen.
De laatste periode willen we goed
afsluiten, door ons betere voetbal terug te vinden. Een vierde schepcorner wordt
nu wel omgezet door Paddle Jan-Fredski (9-4), Andreas zorgt kort er na voor de
10-4, terwijl Niels en Andreas unieke kansen laten liggen op een hoger
scoreverloop door de bal naar elkaar te spelen in plaats te scoren. Duet Inc
spartelt nog even tegen (10-5), maar Jo rondt even later een prachtige
combinatie af (11-5). Het slotakkoord is voor de tegenstander, met een omgezette
vierde corner (11-6).
Zoals wij voor het seizoen werden
afgeschilderd als een titelkandidaat (ahum), zo kreeg Mini Melsen het etiket van
potentieel degradant opgekleefd. Het kan verkeren, zei Bredero ooit. Wij konden
uitpakken met een sterke ploeg, want de ervaring van Reggy, Wesley en vooral
Ronny zou ons goed van pas kunnen komen. Dat bleek ook later nog. Mini Melsen
begon furieus aan het duel en sprokkelde vrij snel corners. Ze trokken de
offensieve kaart en werden daar ook voor beloond met een vierde schepcorner
(0-1) en een weggevertje na foute communicatie tussen Reggy en Wes (0-2). Ronny
wou dit niet laten gebeuren, gaf centraal een pass naar Wes, die in de draai met
links verwoestend uithaalde (1-2). In plaats van met twee, moet het ook met drie
lukken, dacht onze man van SKV. Ronny stuurde Fré diep, die zag voor doel Amigo,
die beheerst afwerkte (2-2). Het balletje ging goed rond en de orde werd vrij
snel hersteld.
De tweede periode raakten we echter
onder stoom en haalden we een hoog rendement. Eerst moesten we, door
concentratieverlies, wel nog de 2-3 incasseren. Maar een vierde corner
(Amigo-Wes) (3-3), een persoonlijke actie van Ronny (4-3), een 1-2 tussen Ronny
en Amigo (5-3) en een knappe combinatie tussen Wes en Niels (6-3) bekroonden
onze tussensprint. Mini Melsen wilde niet opgeven: het zette ook een vierde
corner om (6-4) en bleef gevaarlijk dreigen. Reggy rukte eens mee op, vond in
Kenny een goed afspeelpunt en bracht met de tip van de voet de 7-4 op het
scorebord. Een driehoek, via Ronny en Wes, liet Fré dan weer toe om de 8-4 aan
te tekenen.
Wedstrijd gespeeld, denk je dan.
Niks van, want in de derde periode scoren we niet. Reggy, die zich kort er voor
een diesel noemde, verslikt zich bij een actie, komt te laat en incasseert geel
+ een schepcorner. Gelukkig voor ons wordt de bal naast gekopt. We acteren nu
iets te laks en Fré treft enkel nog - met rechts - de paal. Bij het begin van de
laatste time krijgen we de 8-5 binnen, gevolgd door de 8-6 na counter en de 8-7
uit balverlies van Amigo. We spelen wat met vuur, maar dan komt de routine van
onze nationalers boven. Ronny onderschept de bal, betrekt Wes in de actie en kan
aan de tweede paal Niels vinden, die de 9-7 aantekent. Niels countert daarna nog
eens gevat en bedient Wes, die voor de 10-7-eindstand zorgt.
De leider van de reeks kon uitpakken
met een briljante 36 op 36-score, wat liet vermoeden dat het hier om een stevig
geheel ging. Een wedstrijd op vrijdag om half zeven, het werd een race tegen de
tijd voor heel wat van onze spelers. Bovendien moest onze Tiësto geblesseerd
afhaken met een letsel aan de rug, maar hij was toch op post om zijn teamgenoten
aan te moedigen vanuit de tribune. Tombo Tor werd echter bereid gevonden om, na
maanden van blessureleed, zijn terugkeer te vieren. Ook Ollie Borrie was nog
eens present.
Wij hadden duidelijk moeite om in de
wedstrijd te komen, ook al omdat we niet voltallig aan de aftrap waren
verschenen. Een eerste actie van Tachttal werd knap afgewerkt (1-0), waardoor we
meteen op achtervolgen bleken aangewezen. Nadat hun openingsoffensief wat ging
liggen, kwamen wij beter in het duel, al moest Fredski wel een balverlies van
Mario redden. Geronimo beslist een raket af te vuren, die zorgt voor de 1-1.
Moet nog wel eens lukken, denkt onze man van VVE en hij brengt de 1-2 op het
scorebord.
De tweede periode begint met een
sterke parade van Mario, die een schitterende redding uitvoert (via de paal).
Concentratieverlies en een fout positiespel van onze mannen leidt echter tot de
2-2, vrij snel gevolgd door de vierde corner voor onze tegenstander. Gelukkig
voor ons wordt de bal te kort geschept, waardoor we evenwicht blijven. Een
afstandsschot van Mario bezorgt ons de vierde corner, succesvol omgezet door
Paddle Jan-Fredski (3-2).
Na de kampwissel beroert Ollie
Borrie slim een inspeelpass van Fredski. De deviatie leidt tot de 4-2, maar
wordt na een knappe combinatie van Tachttal gevolgd door de 4-3. Daarna wordt de
partij gekenmerkt door veel slordig spel, dom balverlies, maar er wordt niet
meer gescoord. Een uitgekookt team als de leider sprokkelt echter zijn corners
en slaagt er in de laatste periode nu wel in om zijn vierde om te zetten (4-4).
Mario verslikt zich dan in de bal, wat cash wordt afgestraft en leidt tot de
5-4. Tijd om te reageren. We blijven rustig, zoeken de gaatjes en kunnen ook
onze vierde corners omzetten via Paddle Jan-Fredski (5-5).
Een billijk gelijkspel, zeker gezien
we niet helemaal op ons sterkst konden aantreden. Toch een leuke pot voetbal
opgeleverd, met veel strijd en overgave aan beide zijden.
