De laatste speeldag van de eerste ronde moest het duel van de wederopstandig worden, na een aantal weken van impasse inzake resultaten. Het was tevens de avond van het bekerduel tussen AA Gent en Anderlecht, wat er voor zorgde dat onze tegenstander geen beroep kon doen op sterspeler Jelle Van Parijs (Opel Haeck Drongen). Ons niet gelaten natuurlijk, want wij wilden absoluut de driepunter om ons totaal na de heenronde te brengen op 30 (van de 42) punten. Andy haakte in de vooravond af, Ollie Borrie bleek ook verhinderd, waardoor Dingske in laatste instantie onze gelederen versterkte.Een lange studieronde kregen we tijdens de eerste periode. Alleen Terry vond een gaatje, waardoor we met 1-0 konden gaan rusten. Ook de tweede periode bleef eigenlijk spektakelarm. De mannen van Boudewijn namen rustig de tijd om onze vesting te bestoken, maar moesten vaststellen dat onze defensie goed in mekaar stak. Geronimo wilde absoluut iets aan de stand veranderen en scoorde tweemaal, waarna ook de mannen van aanvoerder De Poorter onze Gert nog eens te grazen namen. Een gesloten duel kreeg 1-3 als ruststand. Terry toonde in de derde periode hoe je puntertje maakt en bracht ons verdiend 1-4 voor. Ik mag niet onderdoen voor mijn collega-spits, dacht Tiësto. Hij werd tweemaal perfect bediend en liet ons verder uitlopen. Maar een licht gefloten penalty, omdat een speler struikelde terwijl Gert al op de grond lag, en een schepcorner brachten de spanning nog wat terug in de partij. Met 3-6 moest het wel lukken om dit duel naar onze hand te zetten. We kwamen niet echt meer in de problemen, ook al sprongen we niet altijd even zorgvuldig om met de aangeboden kansen. Opnieuw Terry en Tiësto zorgden voor de bevrijding, want Forza Boudewijn kon maar één keer onze defensie verschalken. Onze balans na de heenronde oogt mooi, want we blijven meedoen voor de Europese plaatsen. ;-)
Selectieheer Borrie sr. verzamelde in totaal acht spelers, om in Oosterzele het op te nemen tegen Green Garden, een ploeg die uitkomt in de derde reeks van de kern Oudenaarde. Aangezien de dames voor ons heel wat tijd nodig om de benen te strekken bij hun fitnessoefeningen bleven de deuren gesloten tot exact 21 uur. Dan mocht ons gemengd team de arena in. Onze start was veelbelovend en leidde al snel tot een 2-0-voorsprong, dankzij goals van Ollie Borrie en Tiësto. Maar nonchalance in onze gelederen zorgde er voor dat de tuinjongens (een selectie van ervaring en wat jong geweld) nog voor het fluitsignaal van de eerste dertien minuten de aansluitingstreffer kon netten voorbij Geronimo. Dit konden we niet laten gebeuren. Er werd beslist een versnelling hoger te spelen en hun aanvalsgolven beter op te vangen. Het wapen van de counter gebruikten we goed. Na een korte tussensprint stond het 7-2 aan de rust, na doelpunten van Ollie Borrie (prachtig in één tijd na een opwipper van Geronimo), Dingske, Tiësto (2) en Fredski. We dachten dat het varkentje gewassen was. In de derde periode werd die (verkeerde) mentaliteit eens stevig aangepakt en werden we getrakteerd op vijf tegengoals. Gelukkig voor ons bracht Borrie sr. via een penalty soelaas, waardoor we de laatste time ingingen met een krappe 8-7-voorsprong. Het gezonde verstand kwam bovendrijven, we speelden rustiger en maakten optimaal gebruik van de ruimte die ontstond. Ollie Borrie, Kevin en Fredski maakten de kloof weer wat groter, waardoor een tegendoelpunt nog weinig hielp voor Green Garden. Volgende tegenstander, op maandag 25 januari om 21 uur in Sint-Jozef, wordt derdeklasser De Lelie Wondelgem. Zij schakelden Oliver Boys uit, de ploeg van onze spelers Bob en Tjoepie. Het belooft een leuke clash te worden tegen de tweede ploeg van nonkel Eddy, bovendien een prettige waardemeter. We zullen de routine en rust van goalie Gert kunnen gebruiken.
Nous sommes très
ravis de pouvoir annoncer que notre sponsor Denis Champion sera à la Belgique le 20 janvier,
pour assister aux matches de MVC IRS/AVS!
We zijn biezonder fier te kunnen aankondigen dat onze sponsor Denis Champion naar Belgie komt op 20 januari om naar de wedstrijden van MVC IRS/AVS te komen kijken !
Fredski zijn verslag vanop het tornooi van de Landelijke Gilden in Lovendegem. Jaar na jaar een sterk bezet tornooi 4 tegen 4.
Zes spelers van onze vriendenclub konden aanwezig zijn in de
Gemeentelijke Sporthal, waar Amigo optrad als gastheer. De eerste drie duels
werden op zaterdag(voor)middag afgewerkt. Het kanon van onze jongens, in de
kleine zaal met 4 tegen 4, stond goed afgesteld. De eerste tegenstanders werden
immers ingeblikt met sprekende cijfers: 12-1, 7-1 en 11-2. Meer moest dat niet
zijn.
Voor de kwartfinale, op zondagmorgen om half tien, diende Geronimo verstek te
geven en kon Gert er niet zijn. We speelden tegen wat jong geweld, maar hielden
goed het kopke erbij. Een schepcorner mocht zelf nog tegen de paal worden
gekopt, na tweemaal 13 minuten werd het 3-3. De zenuwen stonden gespannen bij
de reeks strafballen, die we uiteindelijk zegevierend afsloten, ook al toonde Fredski
aan dat het balletje van de grond krijgen niet eenvoudig is. Eind goed,
al goed.
In de halve finale wachtte Take Away ons op, een select gezelschap uit Zomergem
samengesteld door Jan Mees. Tiësto verkeerde echter in bloedvorm en toonde zijn
scorend vermogen, zelfs met het hoofd op een lange bal van goalie Gert. Door
een goede organisatie haalden we het met 6-3.
Voor de eindstrijd hadden we weinig te verliezen tegen uitgesproken favoriet
The Soloboys. In de eerste twee van vier periodes vingen we hen goed op en
braken we gemakkelijk uit. 2-5 bij het draaien was dan ook een verdiende
ruststand.
De mannnen van manager Eddy Verdegem begonnen meer risico's te
nemen, hetgeen resulteerde in een 7-5-voorsprong enkele minuten voor het einde.
Maar MVC IRS/AVS telt enkele gasten met haar op de tanden. Niet met ons, zo
oordeelden Tjoepie en Amigo. We sleepten alsnog een 7-7-gelijkspel uit de
brand. Jammer genoeg verloren we wel de schepcorners, na een lange thriller.
Het werd daarin 9-8 (!)
We kregen een mooie beker, een ploegfoto en zes flessen Augustijn als beloning.
Bovendien werd onze Tiësto tweede bij de topschutters, na Gouden Minivoetballer
van het Jaar Thomas De Meyer. Chapeau!
Na de recente 0 op 9 wou MVC I.R.S/ AVS iets rechtzetten, het vertrouwen was groot. We moesten het wel doen zonder onze kapitein Fredski. We hadden hem naar Jan Breydel gestuurd om een oefenmatchke vast te leggen tegen FCB of Toulouse. Maar het was de kapitein zijn verjaardag, we zouden ons dus dubbel plooien. Enige hindernis: de tegenstander. Ondanks het feit dat het allemaal toffe kerels zijn, zal MINI MELSEN nooit onze favoriete tegenstander worden. De ploeg moet het hebben van een betonsterke defensie en een vlijmscherpe counter, en dat was nu ook het geval. Wij vonden daar geen antwoord op en lieten ons ringeloren ! De betere kansen waren voor ons, al moest Gert ook wel enkele keren gepast tussenbeide komen. Ook het aantal corners sprak zwaar in ons voordeel ! Maar al dat positieve was niet voldoende om de muur van MM te slopen. De Melsenaren straften balverlies genadeloos af en vingen ons voor de rest perfect op. De organisatie bij MM klopte als een bus. Tsjoepie kon niets anders doen dan voor de tweede keer op enkele dagen verliezen van Mini Melsen, al was de tweede nederlaag iets minder zwaar. Eindstand 4-6 en een 0 op 12. Het kan alleen maar beteren, wie weet tegen Forza Boudewijn, de laatste tegenstander van de heenronde.
Onze club staat in het weekend van 12 en 13 december met een stand op het Kerstdorp van Sint-Martens Latem. Je kan daar genieten van heelwat activiteiten en tussendoor "bubbels" proeven bij uw favoriete minivoetbalclub. Een aanrader ! Zin om een handje toe te steken, bel onze kapitein !
Vorig weekend is een MVC I.R.S/AVS-speler gespot in eerste nationale ! Ons sluitstuk Gert Desot ging "Nonkel Eddy" depaneren bij Opel Haeck Drongen. Onze bevriende club zat met een doelman-probleem en vroeg Gert om mee te doen. Gert is jeugdcoördinator bij OH Drongen en 4e doelman in rij. Hij staat ook op de spelerslijst van de tweede ploeg van OH Drongen ( De Lelie ) . Volgens insiders is Gert zijn "truuken" nog niet afgeleerd, en speelde onze laatste man een beresterke match. Wie had daar aan getwijfeld ? Volgende vrijdag gaat hij nog eens mee naar Oostkamp. Als het meezit haalt OH Drongen daar de herfsttitel binnen. Alweer een feestje in de kleedkamer. Een tip voor nonkel Eddy: Gert is intussen het alomgekende en beminde fruitsap van Denis Champion gewoon !
Onze provinciale ploeg is met brio herfstkampioen geworden. Op het moment dat de kernploeg aan het afzien was tegen De Woody's speelden de IRS/AVS-ers hun topmatch tegen Capibara, de nummer 2 in de stand. Ook deze 13e competitiematch werd gewonnen met 10-6, zodat onze ploeg met een knappe 39 op 39 staat. Dat zijn nu al 11 punten meer dan Capibara !
De motor van de kernploeg is na een zeer sterk seizoensbegin, met 9zeges op rij, aan het sputteren. Na de nederlaag tegen Tuinen Guy Maes werd nu ook verloren van De Woody's met 5-3. We moesten wel schuiven in onze ploeg, want op hetzelfde moment speelde de provincialer de topper tegen Capibara, de nummer 2 in de stand. Geronimo en Kevin hielpen daar de zege binnenhalen. Bovendien haakte Andy op het laatste moment af met een kleine kwetsuur. Michael " BOB" De Moor deed daardoor zijn wederoptreden. Ook Terry De Grande was van de partij.
Toch moesten we de eerste periode aan De Woody's laten. Herman Brusselmans was met zijn sterkste opstelling aan de match begonnen en speelde direct een versnelling hoger dan ons. Dat resulteerde in enkele kansjes en een eerste doelpunt via Lino Van Reeth. We probeerden iets terug te doen, maar de weinige kansjes die er kwamen werden gemist of gepakt door een beresterke Gunther Schepens.
We zagen een vlotter spelend IRS/AVS bij de start van de tweede periode. De controle over de match werd overgenomen, met alweer enkele mooie kansen. Dankzij de reddingen van Gunther Schepens versierden we al gauw onze vierde corner. Gert schepte die vakkundig op de knikker van Fredski: 1-1. De ploeg voelde dan dat er meer inzat en ging door. Bob viel goed in en onderschepte nauwkeurig 2 ballen van de Woody's. De skip bleef intussen de hoofdrol opeisen binnen het team van De Woody's. Hij kon zijn ploeg in een moeilijke tweede periode overeind houden. Net op dat moment besloten wij nog wat late Sinterklaascadeaus uit te delen: vooral de 2-1 en de 4-1 waren er met een strikje om. De 3-1 kwam vanop corner.
In de derde periode moesten we alles op alles zetten, er kwam ruimte voor De Woody's en Schepens scoorde met een mooie verre plaatsbal de 5-1. De duels werden nu iets steviger, met foutjes aan beide kanten. Tiësto scoorde de 5-2, en even later scoorde Fredski zijn tweede corner van de dag 5-3.
In de vierde en laatste periode gebeuren nog weinig zaken die de geschiedenisboeken zullen halen. IRS/AVS probeerde, maar botste 2 keer op een perfecte lijnkeeper ! Gunther was woensdag van goudwaarde voor zijn ploeg. Het bleef bij de 5-3, want Fredski liet, opgeschrikt door de hooligans uit de Woody's-spionkop, nog een corner liggen. IRS/AVS haalt zo een 0 op 9 en parkeert zijn clubnaam op de 4e stek in het klassement. De komende week gaan we even op zoek naar de automatismen van in het begin van het seizoen om de laatste 3 confrontaties van 2009 aan te vatten: Mini Melsen, Forza Boudewijn en een bekermatch tegen Green House Oudenaarde.
De nederlaag tegen Eendracht Dikke Boom was al een tijdje vergeten toen we Tuinen Guy Maes in de ogen moesten kijken. Na het parket van het Tolhuis kregen we terug onze vertrouwde vloer van Sint-Jozef onder de voeten. Daar voelen wij ons nog altijd op ons sterkst ! En dat bleek ook uit de eerste speelminuten. Tuinen Guy Maes kwam via Reggy Labeeuw van Agence Rosseel Latem op voorsprong, maar het antwood van onze krijgers op het veld mocht er zijn. Tiësto prikte de eerste tegen de netten, Amigo zette dan via een knappe steal een solootje in en werkte koelbloedig af. En even later deed Tsjoepie die steal over, maar de afwerking was voor Geronimo. IRS/AVS 3-1 voor op amper 2 minuten. Ons laatste man Gert Desot moest dan weer enkele keren zijn kunnen etaleren. De Tuinen werden er moedeloos van, al die kansen gepakt door ons sluitstuk ! Toch konden ze Gert nog 1 keer verschalken. Stand na het eerste kwart 3-2.
Vanaf de tweede periode kregen we minder ruimte om te voetballen. Tuinen Guy Maes kwam er enkele keren goed uit en prikte 2x tegen: Wij gaven nu veel te veel ruimte weg, en dat mag je tegen een ervaren ploeg als TGM niet doen. Geronimo redde even de meubelen 4-4, en even later parkeerde diezelfde Geronimo een schitterende verre plaatsbal tegen de pal. 4-4 halfweg.
We probeerden bij te sturen in de derde periode, maar TGM had ons door. Opvangen en tegenprikken op de counter: Gert moest zo een 4e corner toestaan 4-5. Aan de overkant testte Tiësto ook eens de kwaliteit van de SJG doelpaal, en Geronimo deed hem dat na. TGM had geen last van de doelpaal, maar wel van dat "ervaren mannetje" in het doel. Gert stopte werkelijk alles, behalve die laatste bal, net voor affluiten: 4-6 op het einde van het derde kwart.
Met man en macht begonnen we aan de laatste periode. Maar de kleine kansjes die we kregen werden niet afgewerkt. TGM scoorde wel, en sloeg een beslissend kloofje 4-7. De hoop werd iets groter toen Gert vanop de penaltystip de 5-7 scoorde, maar die hoop werd meteen de kop ingedrukt door TGM 5-8 en 5-9. Het werd duidelijk, IRS/AVS stevende af op een 0 op 6. Fredski en Tiësto redden de eer voor onze ploeg: 7-9 of de tweede nederlaag op rij. Niet dat we echt onderlagen, maar TGM was op de cruciale fases kalmer en efficiënter ! Twee nederlagen op rij dus, maar aan het vertrouwen en de groepsgeest is niet geraakt: de flesjes werden met plezier geopend. Op naar de confrontati met de Woody's. Alweer in de minivetbaltempel HET TOLHUIS.
Onze provinciale ploeg blijft goed op dreef. Ook de 12e wedstrijd werd gewonnen, zodat een knappe 36 op 36 achter onze naam prijkt in derde provinciale A. Nog nie .... , een verslag van kapitein Fredski.
Wedstrijd 12: MVC IRS/AVS-MVC De Brug Zelzate 9-4
Onze jonge vrienden uit Zelzate kwamen slechts met vijf opdagen in Sint-Jozef, maar leken vastbesloten om de leider eens een voetje te lichten. Ollie Borrie vond dat echter niet zo'n goed idee en opende sterk met twee treffers, waarvan één perfecte lob over het sluitstuk van de Brugboys. Maar we waren voor de rest niet zo goed bij de les en lieten ons wat in slaap wiegen. Tweemaal lieten we ons, met onze ervaring, ringeloren door de snelheid van onze bezoekers, wat leidde tot een 2-2-tussenstand na dertien minuten.
In de tweede periode staken we een tandje bij. Fredski, op aangeven van Geronimo, moest even door de knie gaan om de vierde schepcorner in doel te deponeren. En Filip Dingske vond een mooie opening, waardoor de bal aan de tweede pal in het zijnet verdween. Een geruststellende voorsprong, zou je dan denken. Maar nee, we hadden nog altijd niet geleerd. De groenhemden scoorden net voor het rustsignaal, waardoor we van kamp wisselden met een 4-3-voorsprong.
Dit moet veranderen, oordeelden Kevin en Joachim. Ze sloegen de motor weer aan, en onze aanvaller van Sleidinge zag een strak schot door de benen van de bezoekende doelman binnen vliegen. Het tempo werd de hoogte ingejaagd, de bal ging vlotter rond en de tegenaanvallen schaarser. Ook Fredski pikte nog een goaltje mee, alvorens de laatste periode in te gaan. Tiësto spaarden voor het zwaardere werk, zijn spitsbroeders Ollie Borrie, Kevin en Geronimo toonden hoe je kansen afmaakt. Uiteindelijk moesten we nog één doelpunt slikken, waardoor we eindigden met 9-4. De 36 op 36 is een feit. Volgende week de confrontatie met het tweede geklasseerde Capibara...
De provinciale ploeg stoomt door in derde provinciale. Een 33 op 33 is een SCHITTEREND RESULTAAT ! Een kijk op de match vanwege onze vaste clubkapiteil Frederic "Fredski" Vanheule.
PROVINCIALE:
Wedstrijd 11: Schrijnwerkerij De Ruyver-MVC IRS/AVS 4-12
Na de elektriciens kregen we nu andere klusjesmannen voorgeschoteld. Onze vriendengroep trok naar de Bloso, in stevig regenachtig weer, met slechts zes inzetbare spelers. Paddle Jan werd door zijn Tine opgedragen veel te proeven (en vooral niet te koken), Joachim haakte af, terwijl onze Kevin waarschijnlijk iets te fel had genoten van de sfeer op de Zesdaagse de avond er voor. Gsm verloren in de wagen van een kameraad, blijkbaar?!
De scheids, overgewaaid vanuit Kortemark, besloot er slechts een wedstrijdje van 4x12 minuten van te maken, aangezien de minivoetballers voor ons (de interne competitie van de Bloso) het iets te lang hadden getrokken. MVC IRS/AVS begon heel geconcentreerd aan de partij, was stevig op zijn hoede voor de leepheid van de tegenstander en bouwde geduldig op. De geringe kansen werden niet meteen omgezet, maar wel voldoende corners afgedwongen. Ollie Borrie kwam, na een aperitiefje een paar uur er voor, echter scherp in. Zijn eerste baltoets leidde meteen tot een goaltje. Tiësto wilde natuurlijk niet onderdoen voor zijn spitsbroeder en prikte er ook eentje tegen de netten. Op het einde van de eerste periode kopte Fredski, op aangeven van Borrie sr., perfect de toegestane schepcorner binnen.
Met 0-3 begonnen we dus de tweede time. Bij De Ruyver gaven ze de hoop niet op. Met vier kropen ze voor hun eigen goal terug, waardoor het moeilijk was om een gaatje te vinden. Dan maar via een vrije trap iets forceren, dachten de schrijnwerkers. Borrie sr. positioneerde zijn muur iets te optimistisch en had geen rekening gehouden met de stevige buitenkant voet van de nummer 16: recht in de winkelhaak en 1-3. Meteen herstelden we het evenwicht, via een mooie (eentijds)aanval over verschillende stations: Geronimo-Tiësto en Ollie Borrie die afrondde. Maar alweer de nummer 16 wou niet afgeven en vloerde Borrie sr: 2-4.
Na het wisselen van kant hervond MVC IRS/AVS zijn betere spel. We liepen dan ook gemakkelijk uit naar 2-8, na goals van Ollie Borrie, Borrie sr. (op penalty, na stevige charge door de doelman op de enkels van Ollie), Tiësto en Fredski (schepconer).
Van de vierde periode onthouden we de drie doelpunten van Geronimo + nog eentje van Ollie. De verdedigende organisatie verliep niet altijd even subliem, wegens de aanvalsgolven van ons, waardoor De Ruyver nog twee keer Borrie sr. vloerde. Verder onthielden we dat Geronimo zeker geen beste vriend zal worden van de aanvoerder bij De Ruyver. Het bleef gelukkig bij verbaal geweld. Na de wedstrijd volgden er nog wat bubbels + een collectieve uitstap naar 't Passantje voor de hongerige magen. Nog nie..., spa...
De eerste nederlaag is een feit. Op speeldag 10 is de kernploeg van MVC I.R.S / AVS voor het eerst gesneuveld. De tegenstander was Eendracht Dikke Boom, een ploeg die de laatste jaren altijd meespeelt voor de prijzen en uitpakt met een zeer ambitieus spelersbestand. Namen als Jurgen Standaert, Steven Vanderdonck en Glen Poppe doen bij vele minivoetballiefhebbers zeker een belletje rinkelen.
Onze ploeg trok vol vertrouwen naar DE minivoetbaltempel van Gent, het Tolhuis. Wij hadden immers niets te verliezen. De eerste 9 wedstrijden waren een groot succes met zeges tegen LBP, Opel Regniers en De Rafkes. Zelfs een nederlaag zou ons nog altijd op de eerste plaats houden. Onze spelerslijst mocht er ook zijn, met Gertje in doel, geflankeerd door Geronimo, Tiësto, Tsjoepie, Dingske, Andy, Amigo en Fredski. De wedstrijd startte goed. Geronimo kon al vrij vlug de 0-1 scoren met een verre bal. Het sluitstuk van EDB zag hem nooit komen. We speelden goed mee en kwamen zelfs af en toe gevaarlijk opzetten, maar de verdiende 0-2 kwam er niet. Integendeel, de thuisploeg scoorde de 1-1 en even later de 2-1.
Ook in periode 2 werden we niet echt weggespeeld. We deden het gemor bij de spelers van EDB zelfs grondig toenemen. Toch namen ze stilletjesaan het initiatief over. De echte klik kwam er direct na de derde periode. MVC I.R.S / AVS liet de kans liggen op de 5-3 en de moed zakte wat in de schoenen. Ook de vermoeidheid bij de veldvoetballers begon toe te slaan. EDB kreeg meer en meer ruimte en dreef de score te hoog op. Maar het dient gezegd, EDB is meester in het snel omschakelen. De match werd afgesloten met een 11-2 op het scorebord, een te zware maar oververdiende zege voor EDB. Na de match werd er eentje extra gedronken op de verjaardag van "jonge gast" Dingske, en onze tegenstander zorgde voor lekkere boterhammen met kaas en gehakt, waarvoor onze welgemeende DANKUWEL !
Bij de provincialer is de 30 op 30 een feit ! Ook de 10e match tegen Den Elektrieker werd gewonnen. Een verslag van onze kapitein Fredski.
Wedstrijd 10: MVC IRS/AVS-DEN ELEKTRIEKER 9-4
Je hebt zo elk jaar van die wedstrijden waar het echt niet vlot loopt. Dat was nu het geval, ondanks het feit dat onze Geronimo snel uitpakte met twee pegels. De doelman stond verstijfd en vol bewondering te kijken naar de wondermooie doelpunten. Maar wat daarna volgde, kan je gemakkelijk samenvatten in volgende omschrijvingen: misverstanden, verkeerde passing en wat gemekker met de tegenstander(s). Het gevolg was dat we nog twee (vermijdbare) tegengoals slikten voor het einde van de eerste periode. Gelukkig besloot Ollie Borrie om even uit zijn krammen te schieten. Zijn debuut fleurde hij op met twee treffers, alvorens een vermijdbare gele kaart te slikken. Verdorie, niet goed voor onze fair playambities. Bovendien werd een schepcorner, perfect gelobd door Geronimo, door Fredski op de bal gekopt. Spanning troef, want de elektriekers kwamen terug in de match. We draaiden met 4-3.
Wapenstilstand in de derde periode, al vonden we toch ons betere spel terug. Fysiek begonnen onze gasten er wat onder door te gaan, onze balcirculatie verhoogde, we sprokkelden gemakkelijk corners. Maar de doelpunten volgden nog niet.
In de vierde time schakelden we een tempo hoger, grepen we de mannen uit Lochristi naar de keel en vonden we nu wel een gaatje in hun strakke verdediging. Twee schepcorners werden nu wel succesvol omgezet, Ollie Borrie scoorde nog eens (na een perfecte assist van Kevin), terwijl ook Tiësto nog tweemaal de netten deed trillen. De schepcorner op het einde van de wedstrijd was slechts een eerredder voor de elektriekers. Filip Dingske opende achteraf nog een Magnumke voor zijn 39ste verjaardag, de dertig op dertig is een feit! Ambiance...
Net als de kernploeg, blijft ook de provinciale ploeg in goede doen ! Na 9 matchen staan er ook hier 27 verdiende punten achter onze clubnaam. We blijven met de voetjes op de grond, maar al wat we hebben, hebben we ! Een verslag van onze kapitein !
Wedstrijd 9:Rodebol.be-MVC IRS/AVS 3-10
Voor het eerst dit seizoen mochten we richting de Blosotempel, vlak naast de Topsporthal aan de Watersportbaan. Een mooie gelegenheid dus om ook een topprestatie neer te zetten tegen de vierde uit het klassement, Rodebol.be. Die jongens hadden net twee opeenvolgende nederlagen geslikt tegen Capibara en Squadra Caruso, dus waakzaamheid en opperste concentratie was een absolute aanrader. MVC IRS/AVS pakte zelfs uit met acht man, wegens de onzekerheid van Dingske met zijn traanklierke; terwijl de geblesseerde Andreas werd vervangen door Kevin, die zijn terugkeer vierde sinds de tweede speeldag.
Geronimo had het van bij het begin niet begrepen op de wedstrijdbal van de gastheren, wegens te slap. Toen hij zijn eerste bal vanop afstand wilde trappen, werd die geblokkeerd en onderschept door een snelle Rodebolspits die het leder gemakkelijk in ons doel deponeerde. We wisten bij de 1-0-achterstand meteen wat ons te doen stond, want bovendien pakte onze tegenstander uit met een heel eigenaardige veldbezetting. Maar hun doelman hield geen rekening met de leepheid van onze spitsen Jo'tje en Kevin, die nog voor het einde van de eerste periode er elk twee binnen prikten en zo zorgden voor een 1-4-tussenstand.
Ons rotatiesysteem werd aangesproken, de vele wissels lukten perfect en ons vriendenteam liep in de tweede dertien minuten nog verder uit met treffers van alweer Kevin en een goed omgezette schepcorner via Fredski (op aangeven van Borrie sr.). De klus leek geklaard bij 1-6, maar een strikte verdedigende organisatie aangeraden. MVC IRS/AVS toonde zijn vastberadenheid en gaf weinig tot niks weg. Jo'tje besloot in de derde periode om even van aan het eigen doel een perfecte (lange) bal te trappen, terwijl Kevin mooi devieerde op een heerlijke assist van achteruit van Geronimo. Paddle Jan wilde voor zo veel schoonheid niet onderdoen, maar had wat minder meeval bij de afwerking, na een spectaculaire carambole. De moedige jongens van Rodebol scoorden ook nog, via een balletje door de benen van Dingske.
De laatste periode stelde niet zo heel veel voor. Wij behielden goed de controle, scoorden nog eens via Kevin en Geronimo. Ook Rodebol vond nog eens een gaatje in onze verdediging, waardoor we eindigden bij een 3-10-eindstand. In de kleedkamer werden de flesjes Denis Champion ontkurkt, werd het een korte douche (wegens slechte sproeiers) en trokken de meeste spelers nog naar het Drongense sfeercafé Los Sueños. In de kantlijn werd er ook nog een transfer gerealiseerd: Ollie Borrie werd vrijgegeven door MVC Kameleon en kan vanaf woensdag meedoen tegen denelektrieker.be. Hij weet ondertussen wat er wordt verwacht bij een eerste optreden. ;-)
MVC I.R.S/AVS zal het even zonder Kenny Vijncke moeten stellen. Onzen "Danny" brak tijdens een wedstrijd met SK Vinderhoute zijn neus op verschillende plaatsen. Hij ging intussen al onder het mes ! Kenny, veel beterschap en tot gauw in dat lekkere MVC IRS/AVS-shirt !
Wedstrijd 9: MVC IRS/AVS-Tover Express For Ever 9-1. Ook de vrienden van Tover Expres For Ever zijn er niet in geslaagd om ons te doen struikelen. Het relaas van alweer een heerlijke voetbalavond door kapitein Fredski.
Onze tegenstander is altijd een moeilijk te bekampen ploeg. Dat wisten we op voorhand. Slechts zes punten op hun conto, maar toch o zo moeilijk te manoeuvreren. Ze konden zelfs spelers van veldvoetbalploeg Dikkelvenne in burger aan de tafel zetten, maar de boomlange Dieter Hubeau is wel basiskracht van tweedeprovincialer KME Machelen en speelde toch mee. Geronimo besloot echter om meteen zijn kanon goed af te stellen. Zijn eerste bal vanop afstand verdween dan ook gemakkelijk in het zijnet en leidde tot de 1-0. Tiësto vond het echter nog te vroeg om al een feestje te vieren, en speelde een bal iets te kort terug op onze laatste man, waarvan de Toverboys profiteerden met de gelijkmaker. Maar daar kon onze Terry niet mee lachen: hij knalde de 2-1 kort daarna tegen de netten.
In het begin van de tweede periode werden we beloond voor de corners die we hadden gesprokkeld. Fredski kopte perfect binnen op de assist van Geronimo. Geduldig probeerden we de verdedigende instelling van de Toverboys te ontmantelen. Het was opnieuw Geronimo die een gaatje vond, vanop afstand, doordat Tiësto goed opsprong bij het schot en daarmee de doelman op het verkeerde been zette.
De derde time achtte Tiësto zijn moment gekomen. Tweemaal rondde hij in één tijd perfect een actie van achtereenvolgens Tjoepie en Terry af. We zaten veilig op rozen, zeker na een nieuwe vierde schepcorner, keurig uitgevoerd door Geronimo en Fredski. Wat we verder onthielden, was een gemene fout op de enkels van Amigo, die terecht werd bestraft met een gele kaart. Ook onze defensie toonde zich (alweer) ijzersterk en was _ ondanks de afwezigheid van sluitstuk Gert _ op geen foutje te betrappen.
De laatste periode kregen we nog twee treffers van Terry, waarvan er eentje een echte beauty was. Een lange bal van achteruit, door Geronimo verstuurd, even lichtjes raken met het hoofd en kassa kassa. MVC IRS/AVS kan met vertrouwen de topper tegen Dikke Boom tegemoet zien, na een prachtige 27 op 27.
Jaja, het is zover ! MVC I.R.S / AVS is de enige overblijvende ploeg met het maximum van de punten ! We zijn dus alleen leider in de grootste minivoetbalkern van Vlaanderen ! De topper tegen Looney Tunes werd afgesloten met een verdiende zege ! Na Opel Regniers, Loungebar 't Putje en De Rafkes een vierde zege tegen een topper. Je zou voor minder een extra "boeteilken" kraken !
Het zette nochtans niet zo goed op. Door allerlei omstandigheden moesten we met 6 spelers afreizen naar het verre Kruishoutem. Maar de spelers ( Gert, Geronimo, Tiësto, Fredski, Dingske en Tsjoepie ) hadden er allemaal zin in ! De "anciens" wisten nog dat Looney Tunes de enige ploeg was die de de kampioenenploeg van 2 jaar geleden kon verslaan. We gingen inderdaad over naar reeks 1 met 1 verliesmatch. Dat gegeven werd in de taktische bespreking voor de match nog eens goed besproken met Tsjoepie en Gert.
En zij hadden het goed begrepen. Onze twee nieuwkomers zouden mee bepalend zijn voor de 3-6 zege in de topper. Na de lange studieronde in periode 1 stoomde uw favoriete minivoetbalploeg in periode door van 1-0 naar 1-6, ondermeer dankzij een wereldgoal van Tsjoepie, the "Vinnie" Vercauteren. Uit zo'n hoek zullen er weinig scoren. Tsjoepie wel, op zijn dooie gemak alsof het niet was. Pa Vercauteren zag vanop de tribune dat het goed was !
Aan de overkant zorgde ons sluitstuk Gertje voor enkele spectaculaire reddingen. De tegenstander werd er moedeloos van ! Ook de anciens vochten voor wat ze waard waren. Geronimo in zijn gekende stijl, Tiësto al kilometervretend, Dingske met de precisie van een paswerker en Fredski als de patron van de bende. Kortom, veel ruimte kregen de Looney Tunes niet meer. MVC IRS/AVS haalde een karakterzege (3-6) en kroonde zich tot enige leider in reeks 1 !
Dat kunnen ze ons toch niet meer ontnemen ! Forza MVC AVS !
Even zag het er benard uit in Wondelgem, want vijf minuten voor aanvang van deze topper (de eerste tegen de vierde) bleek er geen scheidsrechter aanwezig in de zaal. Voor onze tegenstander geen nieuw gegeven, want ze hadden hetzelfde meegemaakt twee weken er voor, toen ze Rodebol dienden te bekampen. Maar de man in het zwart belde twee minuten voor aanvang van het duel naar de zaalwachter, met de melding dat hij tien minuutjes later zou zijn. Zo geschiedde dan ook.
Tijd voor een lange studieronde bleek niet nodig, want de eerste aanval zorgde er voor dat Paddle Jan als bordjesman zijn handen uit de mouwen moest steken. TIësto besloot, samen met spitsbroeder Jo'tje en Fredski, om de puntjes meteen op de i te zetten. Na amper vijf minuten stond het daardoor al meteen 0-4, terwijl ook de verdediging van onze vriendenploeg weinig tot geen kansen weggaf. In de tweede periode namen we wat gas terug, toonde Borrie sr. hoe een bal bij een meesleepbeweging soms eens tussen beide benen kan blijven steken. Het zorgde voor een 1-4-tussenstand, maar onze Tiësto - die ditmaal geen volleyballende vriendinnen moest opvangen - pikte nog vlug zijn goaltje mee, aangezien hij een dag later toch geschors moest toekijken bij het veldvoetbal, op bezoek bij Latem B.
We wisselden van kant bij 3-5, gedeeltelijk veroorzaakt door de vele wissels en sommige misverstanden. Maar natuurlijk lieten we de youngsters van de Squadra niet volledig terugkeren in de match. Een kleine tussensprint, via treffers van Dingske, TIësto (2) en Fredski zorgde voor 3-9. Net voor het laatste fluitsignaal van de derde periode moesten we nog een goaltje slikken, wat leidde tot 4-9 bij het ingaan van de vierde time. De scherpte was wat weg, de efficiëntie voor doel ook, we werden vroeger onder druk gezet, maar kwamen nooit echt in de problemen. Gevolg: elk twee nieuwe doelpunten tegen de touwen, voor ons binnengetrapt door Geronimo, na een mooi combinatie, en Jo'tje, die als broer natuurlijk niet kon achterblijven!
In de kleedkamer werden nog enkele flessen gekraakt, in het bijzijn van de nagenoeg complete familie Borremans. De zaalwachter, die absoluut om half twaalf wou afsluiten, durfde zelfs het aanbod van een flutje niet te aanvaarden, wegens 'nog een rit met de wagen naar Melle'. Tja...
Ook die andere uitgebalanceerde MVC IRS/AVS ploeg blijft overeind ! Net als de kernploeg werden nog geen punten vrijgegeven. Ook hier staat ons ploegske bovenaan het klassement. Nijp eens in mijn wang ... ik denk dat ik droom ! Een verslag van Fredski !
Wedstrijd 7: MVC IRS/AVS-MV De Lijnstars 10-4
We kregen het bezoek van (de wet van) Murphy, want in de loop van de namiddag regende het een pak afzeggingen. Jo'tje lag ziek te bed met hoge koorts, Kevin was verhinderd door werkverplichtingen, terwijl ook nog eens Tiësto in de vooravond liet weten dat de klassenraden in Wetteren wat langer uitlopen dan aanvankelijk de bedoeling was. Gelukkig konden we rekenen op de goede wil van Vossie, die een avondcursus Spaans oversloeg om ons vriendenploegje uit de nood te helpen.
Het zorgde er voor dat we, in aanwezigheid van twee sponsors, met slechts zes spelers aan de aftrap konden verschijnen. We dienden dan ook wat te improviseren in de ploegopstelling, hetgeen er voor zorgde dat onze eerste periode geen goed niveau haalde. De passing was onnauwkeurig, de schoten niet goed gekadreerd, de weinige kansen werden onbenut gelaten en op de koop toe scoorde onze tegenstander de openingstreffer door wat concentratieverlies van onze kant. Niet getreurd echter, wij weten ondertussen wat terugvechten is. Vossie gaf de juiste aanzet, door een bal _ op tegenaanval _ op de paal te mikken. Het zou wel goedkomen, verzekerde onze youngster ons. Hij kreeg nog gelijk ook, wat wil zeggen dat hij al de kwaliteiten van zijn team goed kent.
Na de kampwissel stuurden we wat bij, hetgeen meteen leidde tot een treffer van Geronimo. Onze organisatie stond wat beter op punt, de mannen van de Lijn vonden minder de openingen en beten hun tanden stilaan stuk op ons hecht collectief. Ook Vossie stond nog eens aan het kanon, waarmee hij een treffer van de tegenstander ongedaan maakte. Rust: 2-2, alles nog mogelijk!
Tiësto bereikte ondertussen Sint-Jozef, had wat moeite om de geschikte kledij te vinden (dat komt er van als je drie mogelijke tenues meesleurt) en maakte zijn opwachting. Maar de 'oudjes' wilden onze SKV-man alleen maar laten invallen bij een voorsprong, hetgeen gebeurde via een goaltje van Geronimo. En onze 'supersub' wou zijn ex-ploegmakkers Nicolas Rombaut en Kevin Vanhooren ook nog eens tonen waarom hij zo gemakkelijk scoort. De tegenstander prikte nog eenmaal tegen. Na drie periodes was het 4-3 voor de tv-boys.
De laatste time beslisten de Lijnstars om vroeg te storen en hun doelman (ex-Olympialibero Erwin Toch) ver te laten doorschuiven. Een tactiek die hen zuur opbrak, want Filip Dingske (een wondermooie airbal) en Fredski toonden aan dat ze ook van ver het doel weten staan. Sluitstuk Borrie sr. moest zich maar één keer gewonnen geven en diende zelfs niet naar de overkant te sprinten voor een vierde (schep)corner, want we verzamelden slechts drie stuks in 52 minuten. Het werd uiteindelijk 10-4, een zege op karakter die veel deugd deed...
Wat een start, wat een start. Na 7 speeldagen staan we met ons ploegske nog steeds ongeslagen aan de leiding in de beresterke reeks 1 van de kern Gent-De Pinte. Als we achter ons kijken en zien dat we 't Putje, Opel Regniers, en nu De Rafkes al gehad hebben, dan mogen we zeggen dat we verdiend op die leidersplaats staan. De kernploeg is dit jaar perfect in balans ! De sfeer zit goed en iedereen gaat voor elke bal ! Makkers, maten, ... Denis Champion is de leuze.
Match 6: Moehaha-MVC IRS/AVS Traditioneel geen gemakkelijke pot voetbal voor ons. Moehaha is een stugge tegenstander die ook speelt vanuit een goeie organisatie. Twee dezelfde ingestelde teams geven niet altijd het mooiste voetbal. Het spel ging goed over en weer in de eerste periode, maar echt schrijfwerk kregen we niet aan de tafel. Even was er wat opwinding na een shot van Geronimo en kansjes voor Tsjoepie en Tiësto. Allen zonder resultaat. De beste uitgespeelde kans was in die eerste periode voor Moehaha.
In periode 2 verloor Moehaha de 6e speler met een spierblessure. Het belette hen niet om voluit door te gaan. Gertje moest zijn goal met hand en tand verdedigen. Voor ons waren er kansjes voor Tiësto, Andy en Tsjoepie. Net op het moment dat we dachten dat de 0 ook na periode twee op het bord bleef staan kwam er een mooie collectieve IRS/AVS aanval. Tiësto bekroonde dat samenspel met een doelpunt: 0-1 halfweg.
Perdiode drie opende meteen met onze 4e corner. Perfect geschept door Gert en binnengekopt door onze kapitein Fredski. Al gauw bleek dat die corner wel eens belangrijk zou kunnen zijn. Want het bleef stug voetballen. Gelukkig werkte Moehaha niet af, want de kansen kwamen er ! De druk moest iets opleveren, via een 4e corner en een schitterend afstandshot kwamen de Moehaha'ers 2-2 gelijk. Geronimo kreeg dan even onder zijn vijs van de scheids, en hij pakte revanche met een prachtig doelpunt: 2-3 !
In de vierde periode noteerden we nog enkele slordige balletjes, maar IRS/AVS nam nu de controle over. Gert bleef achteraan zijn werk met verve uitvoeren, en vooraan deed werkpaard Tiestö Moehaha de das om : 2-4. Een moeilijke match, maar moeilijk gaat ook !
MATCH 7: IRS/AVS-De Rafkes Voor onze 7e match wisten we dat we goeie papieren gingen nodig hebben. De Rafkes ( spelers van tweede provincialer SD Westrem ) vormen een goed voetballend blok en staan net als ons bovenaan het klassement. Selectieheer Fredski kon een sterk team de wei insturen.Toch waren het De Rafkes die het tempo bepaalden in de eerste periode. Ze kwamen al vlug 0-1 voor. De reactie kwam er via de driehoek Geronimo-Tiesto-Amigo. De laatste tikte binnen. Net voor het einde van de eerste periode vuurde Terry nog een bom van een vrijschop af, de keep bleef overeind. Hij voelt het nog !
De Rafkes leggen ons ook in periode 2 een verschroeiend tempo op. Technisch laten ze bij momenten schitterende dingen zien. Ze komen dan ook 1-2 voor. Maar dan raakt de diesel van IRS/AVS op toerental. In geen tijd staat het 6-2 ! Fredski (op corner ), Tiësto ( na een mooie actie met Tsjoepie ) , Tsjoepie zelf ( keihard in de kruising ) en Andy (2X) zorgden voor de doelpunten. De Rafkes waren aangedaan maar bleven voetballen. De nr 8 scoorde een schitterende tegengoal. Stand halfweg 6-3.
In periode 3 en 4 kwam het erop neer om te controleren. Maar da's tegen zo'n goeie ploeg gemakkelijker gezegd dan gedaan. De Rafkes kwamen zeer hoog storen. Alertheid was de boodschap. Uiteindelijk werd het nog een verdiende 10-5 zege, met de laatste pot van Terry als orgelpunt. De ervaring haalde het vandaag van het jeugdig voetbaltalent. De "boeteilkes" werden met plezier open gedaan. Het beloofde spaghetti'tje komt dichtbij !
De bestuursleden en spelers van MVC IRS/AVS hebben alle reden om met een grote glimlach rond te lopen. Naast de kernploeg is ook de provincialer aan een ZEER sterke seizoensstart bezig. Ook in derde provinciale A prijkt onze clubnaam bovenop het lijstje ! Fredski kroop ook in zijn pen om ons een verslagje te bezorgen van de 5e match tegen Het Trappistenhuis. Bedankt kapitein !
Wedstrijd 5: MVC Trappistenhuis-MVC IRS/AVS 1-19
Slecht nieuws voor aanvang van de partij tegen de hekkensluiter van de reeks: Andreas moest aantreden met de beloften van Latem tegen het Sleidinge van Kevin, Joachim was verhinderd, terwijl Tombo nog altijd geblesseerd is en Scoring Deef met voetbalitis zit opgescheept.
De overvloedige regenval in Aalter zorgde er voor dat ons sluitstuk Borrie sr. maar net op tijd de aftrap haalde. We begonnen dus met een noodformatie van vijf man, maar wel allemaal spelers die mekaar al jaren kennen. Tiësto werd vooraf al onthaald door twee bevallige volleybalspeelsters. De thuisploeg geraakte slechts aan vier aanwezigen. Geronimo knalde na pakweg twintig seconden al meteen de 1-0 tegen de netten, bij het binnenkomen van een aangeklede Borrie sr. lag ook de tweede bal al in het mandje.
Daarmee was de wedstrijd zo goed als gespeeld, want in de eerste periode scoorde alleen Fredski nog. 0-3, boeken toe voor een heel sportieve tegenstander die zich echter weerde als een duiveltje in de wijwatervat. Wij speelden zelf iets te slordig, maar slaagden er toch in de score op te drijven. Na 1-7 (na twee times), 1-15 (na drie periodes) werd het uiteindelijk 1-19.
Positief is dat iedere speler een doelpunt maakte, al dan niet geholpen door de aanwezige speler aan tafel. Het tekent alleen maar de goede sfeer. De zege werd dan ook gevierd met twee fleskes. Ook Paddle Jan, nog nooit zo snel gedoucht, nipte even van zijn glaasjes en verdween razendsnel vanuit Wondelgem in de (jonge) nacht.
De kernploeg blijft op kop in reeks 1. Nadat de eerste 3 wedstrijden werden gewonnen, kregen ook match 4 en 5 een positief resultaat. 15 op 15 dus, een resultaat dat niemand had durven hopen. Vooral omdat er toch al enkele "grote" tegenstanders gepasseerd zijn. Hieronder het relaas van match 4 en 5 door de ogen van onze kapitein Fredski.
Wedstrijd 4: ZWR Evergem-MVC IRS/AVS 1-5
We trokken naar Mariakerke met acht man, in de veronderstelling dat nog minstens drie spelers een uurtje later in Sint-Jozef moesten geraken voor een duel met de provinciale ploeg. Ollie Borrie kwam daardoor, ondanks zijn veelvuldig blessureleed de laatste maanden, voor het eerst opnieuw bij de selectie. Tegen ZWR Evergem, een ploeg die toch een serieuze verjongingskuur onderging, maar altijd een stugge opponent blijft, beleefden we een lange studieronde. De eerste periode waren er slechts een paar kansen, die echter niet benut werden. Een pluim moeten we echter geven aan goalie Gert, die op de juiste momenten de perfecte reflexen in huis had om een tegentreffer te verijdelen. Gelukkig stapelden we geleidelijk de corners op, wat in de tweede time leidde tot een schepbal. Geronimo lifte ideaal op de knikker van Fredski, die de score opende en de 0-1 op het scorebord plaatste.
Na de kampwissel werden we gedwongen de licht geblesseerde Gert in doel te vervangen door Geronimo. Hij besloot samen met Tiësto dat de 'money time' moest omgezet worden in goaltjes. Elk twee schoten ze er raak, terwijl de jongens van Guido Steyaert alleen via Bert Bekaert een gaatje vonden in onze stevige verdedigende organisatie.
Wedstrijd 5: MVC IRS/AVS-Opel Regniers 6-4
Als je competitieleider Willy als scheidsrechter krijgt toegewezen, en merkt dat er in het HIPSO op het veld naast je met Luc D'Hondt eveneens een topref werd aangeduid voor het duel tussen Putje en Rafkes werd afgevaardigd, dan weet je voldoende. Er stond een avondje topvoetbal in de kern op het programma. Ook onze partij kreeg alle ingrediënten van een echt toptreffen: veel doelpunten, een rode kaart, veel discussie op het einde en een bloedstollende ontknoping.
Wij herinnerden ons nog de 1-9-pandoering die we garageboys vorig seizoen gaven. Jan Ongenae was dat duidelijk ook niet vergeten, want hij had maar liefst acht spelers opgetrommeld. Wij konden opnieuw een beroep doen op onze goalgetter Terry, waarvan we hoopten dat hij zijn niveau van bij Wingene (competitieleider in de West-Vlaamse tweede provinciale) kon evenaren. Ook Kenny, Danny voor de vrienden, moest eens niet werken. Ons team startte als een goed geoliede machine, liep meteen 2-0 uit na treffers van Tiësto en Andy. Alleen Filip Banovic kon tegenprikken. In de tweede periode schakelden we nog een versnelling hoger: een schepcorner via Fredski ging binnen en Tiësto lukte twee goals. Bovendien hielp Banovic, samen met Paelinck een sterkhouder bij onze tegenstander, ons een handje door domweg twee gele kaarten te incasseren.
In de derde periode verdedigden we vrij relax onze 5-1-voorsprong. We incasseerden alleen een goaltje, maar een 5-2-tussenstand moest wel volstaan voor nieuwe winst. De laatste time was echter een thriller, waarbij Opel Regniers stilaan dichterbij sloop en wij er niet in slaagden het geruststellende extra doelpuntje te maken. Het was uiteindelijk Terry die de verlossende treffer, op het einde, tegen de netten trapte en de geruststellende 6-4 aantekende. Dat we nu ook al in het HIPSO onze affiches kunnen zegevieren, zorgt voor een enorme boost. De vijfde periode werd dan ook goed ingezet...
Ons ploegje staat nog steeds te blinken bovenaan het klassement van derde provinciale A. Kapitein Fredski maakte de 2 volgende wedstrijdverslagen, waarvoor onze dank !
Wedstrijd 3: MVC Gijzenzele-MVC IRS/AVS 3-9
Het resultaat laat vermoeden dat het hier om een gemakkelijke zege, maar dat strookt niet volledig met de realiteit. MVC Gijzenzele is een uitgekookt team vol routine, met een spits die meer 'oe' en 'ah' roept en op die manier _ net als zijn medespelers _ een scheidsrechter probeert te bespelen. Gelukkig beschikken wij stilaan ook over de nodige dosis ervaring, die zich niet laat vangen aan dit soort van spelletjes, terwijl ook de man in het grijs het hoofd goed koel hield.
We mochten een (jeugdige) nieuwkomer begroeten, met Andreas. Aanpassingsproblemen kende hij niet tot weinig, want ook hij liet zich niet intimideren en scoorde maar liefst twee keer in zijn debuutduel. Het bijhorende flesje bubbels beloofde hij alvast één van de volgende keren mee te brengen.
Het wedstrijdverloop was vrij eenvoudig. De eerste twee times aftasten en zoeken, hetgeen resulteerde in een billijke 2-2-tussenstand, na twee treffers van Fredski.
Met één simpele positiewissel in het team konden we vanaf de derde periode de druk wat opdrijven, hetgeen resulteerde in een vlot scoreverloop. Tiësto, Fredski en Andreas (2) stonden aan het kanon en zorgden voor een 2-6-voorsprong. Filip Dingske wou niet onderdoen voor zijn ploegmaats, maakte in de laatste time ook zijn doelpunt, terwijl Paddle Jan er voor zorgde dat de tegenstander slechts drie keer een gaatje vond in onze verdediging. Met een 3-9-overwinning vertrokken we goed gemutst vanuit Oosterzele, waar de kantinier zijn reputatie van goede gastheer (chipkes bij de dranken) bevestigde.
Wedstrijd 4: MVC IRS/AVS-MVC Creativo 6-5
Ook nu konden we alweer een nieuw gezicht verwelkomen, namelijk Joachim, broer van onze Geronimo. Hij moet ons aanvallend compartiment (door de afwezigheid van het meerderheid van onze andere spitsen) wat versterken. Voor aanvang wisten we van onze tegenstander dat ze slechts één keer (nipt) hadden verloren, dus we dienden op onze hoede te zijn. Het gepiep van schoeisel op de gang, gepaard gaand met wat gebrabbel en gelach in een vreemd taaltje, zorgde voor de rest: opperste concentratie vanaf de eerste minuut.
MVC IRS/AVS begon goed, met een steal van Andreas, die de bal uit de voeten van de doelman speelde en koelbloedig bleef voor het lege doel. Maar nadien maakten onze jongens met ene zekere Mehmet Kutler, een heel beweeglijke balgoochelaar, constant op zoek naar een één-tweetje en opportunistisch voor doel. Hij zorgde voor de 1-3, waarna Joachim net voor het einde van de tweede periode nog de 2-3 aantekende.
We werden echter geconfronteerd met een vervelende factor: het missen van opgelegde kansen. Nagenoeg iedereen bij ons zat opgescheept met dit virus. Tel daar nog bij dat we voor het eerst dit seizoen tweemaal een schepcorner onbenut lieten, hetgeen de spanning alleen maar opdreef. Gelukkig was onze tegenstander ook zo lief er eentje te missen. Over de derde time kunnen we kort zijn: gelijkopgaand, waarbij elke ploeg eenmaal scoorde. Voor ons vond Joachim nog eens de weg naar de netten, nadat hij net als Andreas eerder een kans voor open doel liet liggen en we ook nog eens het doelhout op onze weg vonden.
In het begin van de laatste periode hervonden we echter onze koelbloedigheid, en liepen we uit via treffers van Tiësto, Andreas en Fredski. Gelukkig voor ons liep de irritatie bij MVC Creativo wat op, hetgeen resulteerde in twee gele kartonnetjes en slechts één goaltje opleverde. Met twaalf op twaalf miste MVC IRS/AVS zijn start alleszins niet!
Net als de kernploeg heeft ook de provinciale ploeg een supersterke start genomen. Na 2 wedstrijden staan de boys uit derde provinciale A mee aan de leiding. De eerste match tegen Victoria Sociedad werd met overtuigende 10-2 gewonnen. Voor de tweede match mochten we in de vertrouwde SJG sporthal aantreden tegen VISO Mariakerke, een ploeg die we nog kennen van vorig jaar. Ook deze keer werd vlotjes gewonnen: 11-3 ! Een knappe 6 op 6 dus, en meteen een sterke seizoensstart voor de volledige club !
Goed begonnen is half gewonnen, dat hebben onze
leraars op de lagere school ons honderden keren ingepompt. We vonden het
destijds allemaal wat flauwekul ! Het was een of andere slinkse manier om de
aandacht bij de les te houden. Als je een goeie start nam, kwam je in de gratie
van de meester en kon je weinig mis doen ! Zou dat nu nog zo zijn ? Want MVC
IRS/AVS heeft een goeie start genomen in reeks 1 van de kern Gent-De Pinte !
Competitieleider "meester Willy" gaf ons eerst 2 matchen tegen nieuwkomers,
kampioenen van vorig jaar in 2e ! Het werden 2 matchen waarin een beetje getest
werd. Hoe zouden de nieuwkomers hun overstap naar onze ploeg verteren, hoe zou
het nog zijn met sporthal Keiskant (onze roots) , ... De 2 matchen verliepen
vlot, heel vlot. Na een lange studieronde in de eerste match tegen All Blacks (
zie verslag hieronder van de site van AB ) werd het toch 7-1 !
van op de site van all blacks:
De eerste wedstrijd van dit
seizoen, in de eerste reeks, spelen we tegen een ploeg die vorig jaar de vierde
plaats behaalde. Ze bleken een te sterke tegenstander te zijn. We speelden in
de legbatterij (warm, geel licht) van Drongen. In het eerste kwart worden we vaak
weggedrukt en bij balverlies was het oppassen voor de snelle counters. Onze
verdediging stond er wel, en anders was Kurt er om de netten schoon te houden,
maar in de achtste minuut vloog een schot onhoudbaar tegen de netten. Twee
minuten later stond het 2-0. Zelf krijgen we ook twee mooie kansen via David,
onze nieuwe aanwinst. Alleen stond de keeper van IRS/AVS zeer sterk te keepen,
en vooral bij de tweede kans had hij een superreflex in huis. Het tweede kwart was nog maar net
begonnen als een scherpe voorzet langs Filip aan de tweede paal wordt binnen
getikt. 3-0. Edwin krijgt geel na een duw (?). Ondanks de achterstand proberen
we toch nog wat kansen bij elkaar te krijgen. Benny en Dries waren er dicht
bij. Bij balverlies wordt er van ver de 4-0 gescoord. Kurt kan milderen tot
4-1. Mooi afgewerkt. Kort voor het rustsignaal krijgt de tegenstander een
vierde corner, die feilloos wordt omgezet. 5-1. Ook in het derde kwart blijven we
meevoetballen, maar veel grote kansen levert het niet op. Ik herinner me wel
nog een mooie combinatie tussen Frederic, Dries en opnieuw Frederic. Achteraan
werd de tegenstander goed opgevangen. Toch weer een tegengoal vanop afstand in
het lege doel. 6-1. Vroeg in het laatste kwart wordt
er weer gescoord. Er volgen nog enkele kansen, maar de uitslag loopt niet
verder uit. Zelfs niet die keer dat drie AVS'ers alleen voor Filip kwamen. Zelf
slagen we er ook niet in om nog te scoren, dus de eindstand bleef 7-1.
Ook in match 2 speelden we tegen een
nieuwkomer: MVC CODE. Speciaal voor deze match haalden wij Andy Vanhastel uit
de minivoetbalkast. De succesvolle jeugdtrainer van Hansbeke had ons op het
tornooi van Olympia Gent aangenaam verrast en kreeg zo een vet contract
aangeboden ! Hij heeft meteen bedankt met een sterke prestatie, al was hij
tegen MVC Code wel bijna zijn neus kwijt. Maar Andy is een taaie en overleefde
de aanslag op zijn neus. Ook Vinnie Vercauteren deed hier voor de eerste keer
mee ! Hij had net een hoogtestage achter de rug in de Turkse gebergtes en
toonde meteen zijn organiserende kwaliteiten achteraan. Je moet al goeie
papieren hebben om Vinnie te passeren, en als je hem passeert staat Gert er ook
nog ! Kortom, we waren de betere ploeg tegen de 5 spelers van CODE en wonnen
met 1-6. De 6 op 6 was een feit !
Verslag van op de site van MVC CODE:
Vandaag de nr. 6 van vorig jaar... Door een
blessure en afwezigheden kon Code maar 5 man aan de aftrap brengen... het
belooft een moeilijke avond te worden. Code begon ook erg slecht, na amper
5 min. stond het 0-2... Geen floddergoalen, maar knappe acties van de
tegenstander. Gelukkig konden we ons goed herpakken. Erwin scoorde even later
met een knaller op afstand voor de 1-2. IRS/AVS domineerde echter de
volledige wedstrijd. De ruimte die ze kregen werd goed benut, er volgden
verschillende kansen. Code begon echter ook wel wat te combineren, ook wij
kregen enkele kleine kansen. Fysiek ging het echter beter dan vorige week.
Code bleef strijden tot de laatste min. IRS/AVS knikte 2 lobcorners
binnen (en miste er nog eentje) en scoorde 1 floddergoal... Erwin
scoorde nogmaals, echter in eigen doel.Code zal de fase onthouden in
kwart 2 waarbij Sam onderuit werd gelopen in het strafschop gebied (toen 1-2),
er kwam geen penalty. De strafcorner die erop volgde werd gemist, nadien werd
er nog eentje gemist.IRS/AVS wint verdiend... Hun overwicht was erg duidelijk,
al scoorden ze echter maar 2 doelpunten bij uitgespeelde kansen... Het smaakt
naar meer, met een volledig Code! Daarnaast effe de vermelding ivm
sportiviteit van IRS/AVS: plezant om tegen jullie te spelen!
En dan match 3, de match waar we
allemaal naar uitgekeken hadden ! Die tegen de landskampioen van de kern
Gent-De Pinte van vorig jaar: Loungebar t Putje ! In laatste instantie
moesten we Gert missen door een blessure, maar Geronimo was klaar om achteraan
een supermatch te spelen. Vinnie, Dingske, Fredski, Tiësto, Amigo, Kev en Andy
waren de andere krijgers die op zoek gingen naar een stunt ! Bij de witte
brigade van voorzitter Phile ontbraken 3 basisspelers, maar met ondermeer Tom
De Wulf erbij hebben ze nog altijd voetballend talent genoeg om het alle clubs
lastig te maken. Het eerste kwart liepen we achter de feiten aan. t Putje
controleerde en wij moesten verdedigen. Toch staken we efkes de neus aan het
venster, met kansjes voor Amigo, Vinnie en Tiësto. Maar de eerste goal viel aan
de andere kant. Kort daarna moest Geronimo nog 2 super-reddingen uitvoeren om
de stand niet verder te laten uitlopen. 0-1 na periode 1.
We kwamen met een iets andere
ingesteldheid van de bank af. Geronimo vuurde 1 van zijn bommen af, maar de
Koen stond perfect opgesteld. Even later konden we onze vierde corner
verzilveren. Een klus voor kapitein Fredski die daarvoor speciaal van de bank
kwam: 1-1. Derop en derover hebben we toen
gedacht. Geronimo ging op wandel en schotelde copain Andy de 2-1 op de voet,
meteen de stand halfweg.
Bij de start van periode 3 kwamt Putje
met wat geluk langszij. Tom De Wulf vlamde de bal voor doel, een maatje kwam
per ongeluk ingelopen. Een doelpunt volgens het boekje, al hebben we zo onze
twijfels of het altijd zou lukken. Maar soit, we waren niet van slag af en
voelden dat er iets mogelijk was. LBP was niet machtig genoeg om het verschil
te maken. Geronimo zette met een bom de 3-2 op het bord, maar LBP scoorde
meteen weer tegen. Een gelijkspel leek in de maak, maar op dat moment zetten
wij een schitterende collectieve aanval op, over 4 stationnetjes en
uiteindelijk staalhard afgewerkt via Tiêsto. 4-3 op het einde van de derde
periode.
In de vierde periode startten we beiden
met 2 corners. Geronimo moest meteen alle registers opentrekken om de 4-4 tegen
te houden. Even later werd Andy foutief gestopt. Hij krulde zelf de vrijschop
tegen de touwen, maar blijkbaar had de scheids zn arm in de lucht gehouden.
Geen doelpunt ! Even later kreeg LBP DE kans om gelijk te zetten, maar de 4e
corner werd tegen de lat gekopt. Aan de overkant deed Fredski beter, 5-3 en de
eerste stunt was meteen een feit. LBP kon nog milderen tot 5-4, maar op dat
moment maakte de scheids een einde aan de faire match. We zijn zowat de enige
ploeg die al 2 keer kon winnen tegen de kampioen. De zege werd duchtig gevierd,
en in de kleedkamer konden we zien dat de nieuwkomers al goed ingeburgerd zijn
!
Voila, we zijn er aan begonnen. Aan het tweede jaar in de eerste reeks van de kern gent-de pinte en aan het tweede jaar in derde provinciale. De komende weken kan je hier weer het wel en wee van onze sympathieke ploegen volgen.
Wat is er nieuw dit seizoen ?
1/ beide teams spelen onder de naam MVC IRS/AVS 2/ nieuwe spelers: voor de kernploeg haalden we een nieuwe laatste man, en wat voor één ! Gert Desot verdedigde jaren het doel van AZ'77 Maldegem in eerste nationale. De club degradeerde eind vorig seizoen en Gert besloot het nationale minivoetbal vaarwel te zeggen. Wij zijn biezonder blij dat hij voor onze club gekozen heeft en wensen hem veel succes ! Onze vaste laatste man van de vorige seizoen , Geronimo, zal zich nu op het veld en in de provinciale ploeg uitleven ! Vincent Vercauteren en Michael De Moor spelen samen bij The Oliver Boys. Ze zullen nu ook bij MVC IRS/AVS hun truitje nat maken. Ook hen wensen we veel succes ! Andy Vanhastel proefde op de Lenssenscup van Olympia Gent ( verdiende 2e plaats voor ons ) van de sfeer bij MVC IRS/AVS en was meteen verkocht. De balgoochelaar van VVE Hansbeke zal regelmatig in onze plunje te zien zijn.
3/ nieuwe uitrusting: dankzij de schitterende samenwerking met champagnehuis Denis Champion, en met de steun van IRS, tuinmachines Heye-Cornelis en Iso-bouw zullen er binnenkort nieuwe uitrustingen te bewonderen zijn. Hou ons in de gaten !
En ja hoor, de eerste 6 punten voor de kernploeg zijn intussen binnen. Het verslag lees je binnenkort !
Ook de provinciale ploeg mag terugblikken op een meer dan geslaagd seizoen. De "oudjes" , zoals ze door sommigen jonge veulens van andere ploegen in derde provinciale c genoemd worden, eindigen in hun maidenseizoen in het provinciale minivoetbalop een schitterende en onverhoopte 4e plaats ! Ook dat mag wel eens gezegd worden, want ook in 3C spelen heelwat jongens die goed "uit de voeten" kunnen.
De laatste match van het seizoen, op vice-kampioen en promovendus VN'81 Nevele, was een heel speciale. Voor MVC IRS/AVS stond alles in het teken van het afscheid van Patje "boem-boem" Heye. Een man van het eerste uur bij de voetbalfamilie van MVC AVS. Eerst als bereidwillig slachtoffer tijdens de vele recreatieve oefenpartijtjes, dan als speler van de kampioenenformatie MVC AVS (maakte de 2 promoties en de bekerfinale mee ) , dan als gewillig bezoeker van de champagnestreek, dan als bereidwillig sponsor van de recente outfit van MVC AVS, dan als bereidwillig organisator van de zomer BBQ, en uiteindelijk als rots in de branding bij MVC IRS/AVS. Kortom, een kerel zoals er maar weinig rondlopen. En nee, het is niet mevrouw Heye die vraagt om te stoppen, integendeel. Het is de knie die Patje aan de kant zet. Dat komt ervan als je de 25 gepasseerd bent. Maar daarom Pat, nog eens vanwege alle spelers van de beide ploegen : VAN HARTE BEDANKT VOOR ALLES WAT JE VOOR ONZE TWEE PLOEGEN GEDAAN HEBT !
Naast Patje gaf ook Eric te kennen dat hij moet stoppen met voetballen. Eric leerden we , net als de witten, kennen via Patje. Jammer genoeg te laat. Want ook Eric wist zich te onderscheiden op het veld. Als het werk het toeliet konden we altijd op hem rekenen. Dat doet deugd voor een ploeg. Ook voor jou Eric, VAN HARTE BEDANKT VOOR DE FIJNE SAMENWERKING !
En dan het relaas van de afscheidsmatch: heel simpel ! Gelegenheidskapitein Patje zag bordeaux-brigade een schitterende zege halen. De match ging goed over en weer, maar IRS/AVS bleek de beste ploeg. Nooit echt in de verlegenheid gespeeld en een terechte overwinning. Patje tikte zelfs een beauty tegen de netten. Het afscheid werd verdergezet met enkele flesjes Denis Champion en daarna i de Passe-Vite.
Het is nu definitief, MVC AVS zal in het eerste jaar in reeks 1 van de kern op een 6e plaats eindigen. We zijn daar biezonder fier op, want als we het verschil tussen reeks 2 en reeks 1 eens goed bekijken .... amai ! In reeks 1 lopen heelwat jongens rond die hun minivoetbalstrepen al meer dan waard zijn. Spelers uit eerste, tweede en derde nationale, ze zijn schering en inslag ! Ook veldvoetballers uit 1e provinciale of soms hoger, alles is mogelijk. Als je dan ziet dat we regelmatig met ons ploegske van vorig jaar gespeeld hebben, dan kunnen we niet anders dan tevreden zijn. Plaats 6 is biezonder mooi !
De voorbije drie matchen gaven we nog enkele punten weg. Al is dat tegen Eendracht Dikke Boom niet zo abnormaal. We trokken die dag naar Kruishoutem met een geïmproviseerde ploeg. Geen Amigo, geen Geronimo, geen Mario, .... Dan maar Tombo, Dingske en Olie Borrie weer inschakelen. Vooral "de kleinen" speelde zich die match in de kijker. AVS gaf alles wat mogelijk was en zorgde ervoor dat de spelers van Dikke Boom weer een reden hadden om te zagen tegen elkaar. Vooral de laatste man was kop van jut. Maar goed , we scoorden 8 keer en da's meer dan behoorlijk tegen de ex-kampioen. Uitslag 8-13.
Een week later kregen we Het Gouden Hoofd voor de tanden. Een ploeg die dit seizoen afscheid neemt van de eerste reeks. Net als in de voorgaande wedstrijd moeten we vaststellen dat er nochtans voetballend vermogen in de ploeg zit. Ze hebben alleen geen geheel. En dat doet hen de das om ! De verdediging van GH zat muurvast, het was moeilijk om er door te komen. Toch werd de 14e zege een feit ! 8-3. Opmerkelijk die match, de return van Terry !
En dan de derde match in dit drieluik: die tegen de oud-bekenden van The Outcast. Ook Solo en zijn ploegje nemen afscheid van de eerste reeks. En ook hier moeten wij hetzelfde zeggen als van het Gouden Hoofd: jammer. Want voor de tweede keer op rij pakte de selectieheer van de withemden uit met een sterk team. MVC AVS, moest weer alles uit de kast halen om een gelijkspel uit de brand te slepen. Het werd 7-7. We maken ons nu op voor de laatste competitiematch: die tegen kampioen Loungebar 't Putje. Het duel vindt woensdag plaats om 21u in SJG.
Trouwe bezoekers van deze blog of de harde kern van de AVS-supporters trillen nog altijd op hun benen als ze de naam Frituur Danny horen. Niet dat ze iets hebben tegen de bekende frituur op de Mariakerksesteenweg , nee hoor FD is de ploeg die twee jaar geleden als kampioen overging naar eerste. Je weet wel, dat jaar dat wij zo superieur waren maar waar de tegenstanders van FD regelmatig forfait gaven. Maar goed, daar konden zij zelf niets aan doen. We legden ons neer bij de titel van Frituur Danny en bleven nog een jaartje rijpen in tweede.
Intussen gaat het minder vlot bij de Frituurboys. 2 lange schorsingen zorgen voor een lastig seizoen. De ploeg staat onderaan het klassement en legt zich blijkbaar neer bij een verblijf in tweede volgend seizoen. En dat zullen we geweten hebben . De witte brigade kondigde zich aan met 7 spelers in de sint-jozefsporthal, maar MVC AVS kon al gauw 0-4 uitlopen. De doelpunten werden netjes verdeeld onder Geronimo ( vooral de eerste was schitterend ! ) en Amigo. Frituur Danny probeerde iets terug te doen en kon daarvoor rekenen op wat voetbaltalent, maar de cohesie ontbrak. In de zone van de waarheid lukte zo goed als niets.
In de tweede periode bouwden Fredski en Amigo de voorsprong verder uit. 0-6. Het sein voor de plaatselijke nummer 7 om wat kunstjes uit zijn oranje sloefen te toveren. Heel veel techniek, echt waar. Maar jammer genoeg voor FD geen afwerker. Nochtans mocht de man zijn schot er zijn. Vraag dat maar aan de benen van sluitstuk Fredski en de beentjes in de muur bij een vrije trap.
In de derde periode controleerden we de wedstrijd, maar toch kwam FD er af en toe uit. Maar op dat moment konden we rekenen op een betrouwbaar sluitstuk Fredski. Aan de overkant trapte Geronimo de 0-7 knap in het hoekje en even later nam de pocketspits ook de 0-8 voor zijn rekening. Op dat moment was er van de tegenstander geen sprake meer. "Dat het maar vlug 0-10 is, dan spreken we van een forfait" hoorden we achter ons. De witte frituurbrigade liet zelfs een strafschop liggen. Tombo had net daarvoor de 0-9 tegen de touwen geprikt.
In de vierde periode viel de eerredder voor FD, maar Amigo had het meer voor 1-10 en scoorde het laatste doelpunt van de match. Een bizarre match tegen een onthoofd Frituur Danny dat maar een schim was van het sterke FD van weleer. Jammer, want in die ploeg zitten zeker mogelijkheden. De volgende opdracht is die inhaalmatch tegen Eendracht Dikke Boom. Niet van het poezeke !
Neeneen, MVC IRS/AVS was de heenmatch niet vergeten. Schrijnwerkerij De Ruyver had zich toen in St-Jozef gepresenteerd als een moeilijk te bespelen ploeg, ondanks hun bescheiden rol in het klassement van derde provinciale. De teeveeboys verloren het eerste duel tegen 4 man zelfs met 7-6. "Dat zou nu wel es anders zijn" hadden Patjen en co zichzelf moed ingesproken, vooraf in de kleedkamer.
Maar in de grote sportzaal van Bloso aan de Blaarmeersen werd MVC IRS/AVS meteen geconfronteerd met de harde realiteit. Een lange bal en een kleine deviatie met het hoofd later stonden de lila's al 0-1 achter.
"Onze besten kan eindelijk es meedoen", was de reactie van de man aan de tafel. Slik. De stroeve achtervolging zou tot op het einde van de derde periode duren. Pas dan kwamen onze lievelingen voor het eerst op voorsprong bij 4-3. Tot dan blonken beide ploegen uit in traag spel. Wie had de knop van de vertragingsmachine vergeten uit te zetten?
Alle respect voor de Schrijwerkerij, naar eigen zeggen met voorsprong de oudste ploeg uit de reeks en ook de oude knoken beginnen wat tegen te pruttelen, maar verdedigen en counteren kunnen de houtbewerkers nog altijd als de beste. Een muurtje is rap getimmerd. Na de eerste gelijkmaker van Eric S, lukte de diepe bezoekende boor een knap doelpuntje buitenkantje-rechts. Precies afgeveild. 1-2 na de eerste periode.
Die tussenstand prijkte ook bij de rust nog op het scorebord, want Fredski miste een schepcorner en Kevin L bewerkte als een echte schrijnwerker twee keer het doelhout. Na de rust liep De Ruyver via een schaarse speldenprik uit naar 1-3, maar via een gelukte schepcorner van Fredski en een knappe volley van de figuurzaag van Kevin kroop MVC IRS/AVS langszij. Om daarna toch de drie punten te pakken via een derde schepcorner en twee flitsen van Scoring Deef, die de vijzen nog wat strakker indraaide. 6-3, de gehoopte plaats in de top 5 is een feit.
Terwijl onze eerste reeks-ploeg weer van de zege kon genieten, zorgde ook de 3e provincialer voor enkele opmerkelijke resultaten. De bordeaux-garde wist zich de voorbije weken alleen op die verhoopte 4e plaats te nestelen. Dit zijn de laatste resultaten:
De AVS-ploeg bleef in 2009 serieus op zijn honger zitten. 1 op 21, het waren weinig fraaie cijfers. Nochtans speelden we bij momenten goed voetbal. Maar de bal wilde niet rollen zoals profvoetballers dat zo mooi zeggen. Onzin natuurlijk, de bal rolde wel, maar gewoon aan de verkeerde kant ! Met 1 gelijkspel op 7 matchen moesten we topper Opel Regniers Gent partij geven. Van flauwe geloofsbrieven gesproken. Maar karakterploeg zoals we zijn trokken we naar dat duel zonder schrik. Alles mocht, niets moest ( dat zal wel tegen Banovic en co )
De competitieleider stak ons voor deze match in de Bourgoyensporthal in Mariakerke. Een zaal waarin de volleybaldames van VDK Gent al veel heroïsche duels hebben uitgevochten. Maar voetballen hebben ze daar nog weinig gedaan. En das maar best ook. Want de sportvloer is daar nog 3 keer gladder dan in het Tolhuis. Das wellicht de reden waarom het voetbalspel soms even op ballet leek. Hoedanook, MVC AVS met Kenny en Mario in de basis, leek zich het beste aan te passen aan deze ondergrond. De jongens van Jan Ongenae leken niet meteen hun beste avond te hebben en de AVSers counterden er maar op los. Met een aanval uit het boekje zette Amigo de 1-0 op het bord. Even later kon Mario een balletje onderscheppen en stond het 2-0.
Jan gaf zijn mannen na de eerste periode een donderpreek. Zo zal het niet lukken. De Opel-boys kwamen dan ook met de snelheid van een nagelnieuwe Opel Insignia uit de startblokken. Het leverde hen 2 loepzuivere kansen op. Maar Geronimo kon zijn netten ongeschonden houden. AVS nam het initiatief weer over en tikte dat het een lieve lust was. Een schitterende driehoek Fredski-Amigo-Mario was goed voor de 3-0. De sportieve patron van Regniers zag dat zijn mannen niet veel zin hadden om terug te keren na een aanval. AVS deed dat wel en controleerde de match.
In de derde periode schaatsten we als getrainde elfstedentochters over het gladde parket van Bourgoyen. Alles lukte, we speelden de perfecte match. Vanop de vierde corner scoorden we de 4-0. Net daarvoor waren er gemiste kansen voor Kevin (paal) en Amigo (voorlangs) Het werd duidelijk, dit zou onze avond worden. Zeker toen Opel Regniers een strafschop liet liggen. Filip Banovic trapte hem op de paal.
In de vierde en laatste periode zetten we door. Vanop penalty werd het 5-0, en even later strafte Mario een balverlies van het gele sluitstuk af. Hij gaf de 6-0 op een blaadje aan Kevin, en die bedankte met een mooie goal. AVS bleef komen en toonde bij momenten voetbal uit het veelgeprezen minivoetbalboekje. In drie tijden tot aan de goal en 7-0 via Mario. Het sein voor President Cee om zijn eigen even een lap om de oren te geven. Hij dacht te zitten dromen. Maar niets was minder waar. AVS profiteerde volop van een off-day van de volledige Opel Regniers-ploeg. Kevin dropte een heerlijke bal boven het hoofd van de laatste man en 8-0 ! Jawel 8-0 !! De eerredder kwam er vanop de vierde corner 8-1, maar onze pocketspits Mario Hendrickx zette de kroon op het werk. Een snelle uitbraak en eindstand 9-1. Een uitslag die niemand op voorhand had durven pronostikeren. Zeker ondergetekende niet. Ik was al blij geweest met een gelijkspel.
Zou dit het startschot geweest zijn voor MVC AVS ? Wellicht wel, deze zege gaf zon boost dat we de week nadien Moehaha ook een nederlaag toedienden 4-7 en 6 op 6, het was een tijdje geleden. Die 2 zeges parkeerden ons intussen weer op de 6e plaats, en die plaats willen we nog een tijdje vasthouden.
Daarom zouden ook De Duvelkes er moeten aan geloven. Maar die Duvelkes waren, in vergelijking met de heenmatch, met ruim 50% meer spelers. Met 7 ! En ze liepen allemaal aan 200% Het zou dus geen gemakkelijke voetbalavond worden. We kwamen zelfs op achterstand. Maar dan ging het in 1 tijd naar 3-1 en leek de match in een definitieve plooi te vallen. Maar de rood-witten bleven goed aanklampen. De match bleef lang op 5-3 staan, maar die 3 doelpunten waren het maximum dat De Duvelkes uit hun onaflaatbare inzet haalden. AVS liet nog 2 schepcorners liggen, maar won toch met, weliswaar overdreven, 9-3 cijfers na een sportieve wedstrijd met een goede leiding. Na de match hoorden we dat De Duvelkes er mee ophouden. De tennissers hebben het moeilijk om wekelijks aan 5 spelers te komen. Jammer, want al bij al een sympathieke tegenstander. Maar goed , MVC AVS haalt een 9 op 9 en dat doet deugd, veel deugd ! De volgende confrontatie is die tegen het onthoofde Frituur Danny dat het met 3 spelers minder moet doen. We zien wel .
match gezien en gespeeld door verslaggever TOMBO:
Hoe begin je aan een wedstrijd met wat stand-ins van de B-ploeg tegen een tegenstander die de week voordien 20-6 heeft gewonnen? Met schrik? Met bluf? Of gewoon goed georganiseerd? Helm op, de oude waarden bovenhalen en de loopgraven in. Mja, vooral veel lopen, want het tempo van Home Boudewijn lag verschroeiend hoog. Jonge gasten die lekker kunnen ballen, dribbelen of combineren, het maakte niet uit. Maar The A(VS)-team sprong uit de zwarte bestelwagen, Hannibal Cee tekende een plannetje uit en het werd zowaar 0-1 na een knal van Dingske door de benen van Tombo. De 0-2 van Tiësto bleef zelfs op de paal hangen. Home Boudewijn schoot af en toe wel es terug, soms met een waterpistool, soms met kalashnikov. Fredski ving alles op met zijn kogelvrije vest, maar tegen één rebound was ie kansloos. 1-1. En toen ie volgens de scheidsrechter zijn arm had gebruikt, benutte de thuisploeg een licht toegekende penalty om zo met een kleine voorsprong het eerste kwarter af te sluiten.
De tweede periode werd al in een lagere versnelling afgewerkt en MVC AVS moest minder naar adem happen. Dat kwam het spel en de afwerking wel ten goede. 2-2 via Tiësto op aangeven Geronimo, die een bleke eerste periode afwerkte op de tribune. Maar de suikers van de Cola gaven de wondersloefkes extra poer en het sluitstuk poeierde de 2-3 op het bord. Fredski kopte de schepcorner van Geronimo binnen en Kevinho tikte de mooiste aanval van de avond binnen. 2-5, Kevinho mikte een grotere voorsprong op de paal. Ja, de pingelaars van Home Boudewijn moesten even in hun ogen wrijven.
Maar na de pauze nam de thuisploeg de match in handen en net als zo vaak in 2009 kreeg de tv-ploeg het moeilijk. Kevinho had te warme deostick gebruikt, Tombo bleef aan de kant met een gekneusde grote teen en Geronimo riskeerde zijn leven in het schietkraam. Home Boudewijn sloop dichterbij tot 4-5 toen Dingske voor een lege goal een stuk van de muur naar beneden haalde. Een belangrijk moment, want in de vierde periode bleef HB drukken, de gelijkmaker viel en toen HB kort voor tijd ook op voorsprong kwam, was de veer gebroken bij de AVS-veteranen. Het werd uiteindelijk 8-5 tegen een sterke ploeg.
Daar waar de kernploeg koortsachtig zoekt naar de eerste zege van 2009, blijft de provinciale ploeg verbazen. Onze ideale leeftijdsmix doet het goed in derde provinciale C. Een mooie 5e plaats is zeker niet slecht ! Dit is een overzicht van de eerste prestaties van 2009: Het jaar werd ingezet met een 3-3 gelijkspel tegen de politiemannen van PSV. Een weekje later werd overtuigend gewonnen van Caruso met 6-2. Die zege gaf de ploeg vleugels, want een week later werd de laatste in de stand, Endelarm, getrakteerd op een 2-11 nederlaag. La Viola was de eerste ploeg die ons punten kon afpakken in 2009. Na een goeie gelijkopgaande match werd het 4-6. Een uitschuiver die meteen daarna werd rechtgezet tegen de jonge gasten van Flamingo Gantoise: een karaktermatch van onze provincialers en 4-5 gewonnen ! En dat na een "sprintje" naar de sporthal. We weten nu ook dat "OOST" niet Oosterzele is maar wel Oostakker ! En dat we op ons best zijn tegen jonge springers bewijst ook de zege tegen De Gnirk. IRS/AVS kwam al snel 2-0 achter, maar sloeg nooit in paniek en zette de scheve situatie om in een 5-7 zege. De spionkop van de thuisploeg was er niet bepaald gelukkig mee ! Dit jaar kunnen we nog proberen om naar de vierde plaats te stijgen. Met nu al 11 op de 19 matchen gewonnen kunnen we sowieso spreken van een geslaagde campagne !
MVC AVS zoekt nog steeds naar eerste zege van 2009 !
Het nieuwe jaar is intussen al bijna anderhalve maand ver, en nog steeds zoekt MVC AVS naar de eerste zege. We zijn er nochtans al dikwijls dichtbij geweest. Een overzichtje van de voorbije weken:
De eerste match van 2009 was die tegen Tuinen Guy Maes. In de eerste ronde door ons ploegske vakkundig weggezet, nu nipt verloren. We spelen gans de match perfect mee, maar laten de zege toch uit handen glippen. 8-6
De tweede match was die tegen ZWR Evergem. Ook die werd in de eerste ronde afgesloten met een ruim verdiende zege. Maar de familie Raman had de pionnen wat herschikt en won met 5-8. Ook nu speelden we goed mee, maar de puntjes bleven achterwege.
Match 3 dan maar, tegen de ervaren boys van Mini Melsen. Een thriller ! Superspannend en twee ploegen die elkaar waard zijn ! De vele honderden supporters in SJG spreken nu nog van een van de mooiste matchen ooit gezien, maar de uitslag .... 9-8 voor Mini Melsen ! Je koopt weinig met goede matchen !
Tussendoor speelden we een bekermatch in het kader van de beker van Oost-Vlaanderen. Na kernploeg Tigra's uitgeschakeld te hebben trokken we een hoofdvogel: derdeklasser G&H Oudenaarde. Onze kassier wreef in zijn handen ! Er zaten maar liefst 2 ! mensen op de tribune: van elke ploeg 1 ! Een recordopkomst ! Nog nooit gezien. De afwezigen hadden weer es ongelijk. AVS trok met 8 kloeke strijders naar de jachtvelden. Aan de overkant was G&H- boegbeeld Geert De Naeyer er ook niet gerust op. Hij zorgde ook voor 8 spelers en zette een oud-scheidsrechter aan de tafel. ( daar zou hij nog spijt van krijgen, zie later ) G&H opende staalhard. AVS toonde te veel respect voor de tegenstander en stond meteen 0-2 in het krijt. Maar in de tweede periode kon Scoring Deef de laatste man van Oudenaarde verschalken. Vanop 4e corner werd het 1-3. Even later werd Amigo vakkundig tegen de grond gewerkt, maar de kaarten bleven op zak. In de derde periode begon de zenuwachtigheid bij de Oudenaardisten toe te slaan. De man aan de tafel nam zowaar de taak van de scheidsrechter over en begon te schreeuwen om een kaart bij een fout van Kevin. We hebben al voor minder een protestcorner of gele kaart gezien ! MVC AVS werd stilaan de betere ploeg. De combinaties liepen vlot en we kregen onze vierde corner. Geronimo was er niet en Paddle Jan nam de scheptaak over. Het lukte net niet en G&H liep uit tot 1-4, maar daarna namen wij weer over. We kwamen vlot terug tot 3-4, maar werden dan door onze over-ijverigheid koud gepakt. G&H scoorde nog 2 keer en mag verder bekeren. Net als vorig jaar nipt uitgeschakeld door een derdeklasser ! We mogen terecht fier zijn !
Dan maar alles op de competitie en de FTC ! De volgende competitiematch was die tegen het stugge Mari-Mile. Een ploeg die het perfecte evenwicht heeft tussen ervaren krijgers en jonge springers. AVS kon maar 6 man in lijn brengen, want onze kapitein was geschorst. Eric van "den twee" was onze mental coach. Hij zag zijn collegas al snel 0-1 achter komen maar dat duurde niet lang. Deef draaide weer zon typisch scoring deef-goaltje binnen. Even later lieten we onze corner liggen ( kopper fredski was er niet hé ) en Mari Mile kwam met een echte piet-goal op voorsprong. Ze dachten dat de buit binnen was, maar dat was zonder karakterploeg AVS gerekend. Tiesto, Deef en Kevin maakter er meteen 4-2 van. In de derde periode verhhogden vader en zoon Van Borm de druk en Mari Mile kwam op 4-4, maar de AVSers waren niet onder de indruk. Via Deef, Tiesto en Geronimo werd het 7-4. Match gespeeld zou je dan denken ! Maar niets is minder waar. We lieten onze eerste 2 reuzekansen onbenut en Mari Mile kwam terug tot 7-7 ! Via protestcorner kwamen wij dan op 4 corners uit, iets wat door de tegenstanders niet in dankbaarheid werd aangenomen. Alsof het onze schuld is ! Er vielen wat flauwe verwijten maar het stond intussen wel 8-7. De match werd wat grimmiger en 10 seconden voor tijd krijgen we nog een penalty tegen : 8-8 en match gedaan. De akkefietjes werden naderhand onder elkaar aan de toog weegespoeld en vergeten en vergeven. Het eerste punt van 2009 was binnen! Alleluja !!
En dan de clash tegen De Woodys. Zij waren de nederlaag uit de heenronde nog niet vergeten en brachten Michiel VD Heyden in stelling. Herman Brusselmans kon dus uitpakken met een sterk offensief team. Wij moesten op de valreep Geronimo en Mario missen maar trokken toch onze plan In de eerste periode kwamen we zelfs 0-1 voor via Kevin. Maar anton carlier maakter er net voor het einde van de eerste periode 1-1 van. Het spel ging vlot over en weer tegen een hels tempo. Veel tijd om na te denken was er niet. Balverlies en 2-1 voor de Woodys. Even later werd het 3-1 vanop schepcorner, maar Kevin maakte in de bluts 3-2. Bij de start van de derde periode kregen wij al direct onze vierde corner. Ons vast duo was er, door het ontbreken van Geronimo, niet en Kenny nam zijn verantwoordelijkheid. De bal ging naast. Toch konden we na een mooie 1-2 tussen Kevin en Scoring Deef 3-3 van maken. Schitterend afgewerkt trouwens door Scoring Deef. Fredski moest even later alles uit de kast halen om een bal uit zijn goal te halen, maar even later moest hij zich toch gewonnen geven. Weer een klein foutje in de verdediging en 4-3. In de laatste periode scoorden De Woodys de 5-3 vanop 4e corner, en na balverlies werd het nog 6-3. Iets te zware cijfers voor een zeer sportieve match tussen 2 ploegen die mekaar waard zijn. We deden weer goed mee, maar enkele kleine schoonheidsfoutjes doen ons de das om. Maar met die mentaliteit komt het zeker goed ! Nog te noteren: de schitterende wedstrijdleiding ! Ook dat doet deugd !
