Seizoen 2010-2011 Tweede prov. B update 23/03/2011 01.Syn Merelbeke 22-57
02.Tachttal 22-56
03 IRS/AVS 23-54
04.La Viola 22-46
05.De Lijnstars 22-42
06.Union '06 22-34
07.Charlie's Leg 22-33
08.LVN Nevele 22-27 09.Duet Inc 22-24
10.Den Drummer 20-23
11.Gentbrugge 21-18
12.Multavici 22-13
13.Gantoise 21-12 14.XXX Gent 21-7
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
MVC I.R.S / AVS
Reeks 1 kern Gent-De Pinte - 2e PROV B Denis Champion: "In victory we deserve it, in defeat we need it!"
(w.churchill)
05-11-2010
VERLIES TEGEN LB 't PUTJE
De voorbije jaren waren we telkens het zwarte beest van de witte brigade van LB 't Putje. Ook deze keer waren de poulains van manager Philippe Dullaert er niet gerust op. Er ontbraken enkele spelers ! Nu moet je weten dat de ploeg genoeg talent in huis heeft om dat op te vangen, en wat je ook nog moet weten: wij konden geen beroep doen op Ronny Van Hecke, Kenny Vijncke en Terry Degrande. Bovendien waren Amigo en Tsjoepie nog altijd in revalidatie. Onze selectieheer Fredski moest schuiven en kwam aan volgend zevental: Gert, Fré, Fredski, Geronimo, Niels, Wesley en Tiësto. Vooral die laatste is, na het aantrekken van een nieuwe "madam", biezonder vinnig aan het voetballen. Vraag het maar na bij zijn veldclub Vinderhoute. De laatste weken loopt het biezonder vlot ! Merci Elsien ! Onze Tiësto loopt wat af op zo'n match, en als hij nog wat steun krijgt van zijn collega's is hij biezonder gevaarlijk. De 1-0 kwam dan ook van zijn voet: een mooie actie van Wes op het doellijntje van de tegenstander, knappe voorzet en 1-0. De honger was groot bij Tiësto. Zo groot dat hij even later een plaatsbal knap vanop eigen helft in het mandje van LBP laatste man Koen VDW dropte 2-0. IRS/AVS bleef de voetbalwet dicteren in dat eerste kwart. Gert en Wes zagen hun poging nipt naast gaan. Als LBP dan toch eens gevaarlijk was stond onze Gert perfect te keepen. Terug naar de overkant dan, voor een solo van Tiësto, afgerond met een splijtende pass naar Geronimo, die met een gekende "geronimo-bom" de paal terroriseert. Naar het schijnt zit er nu een putteke in de paal. Het zette LBP aan tot heldendaden, want even later deed sluitstuk Koen VDW net hetzelfde. Kwestie dat de goaltjes in Sint-Jozef hetzelfde blijven: elk met een putteke ! 2-0 na periode 1 !
De tweede periode begon zoals de eerste : met Tiësto ! Hij zette direct de 3-0 op het bord. 't Putje wist even niet wat er gebeurde. Vanop de bank werd er wat geprutteld, en LBP trok onder impuls van Anton Carlier in de aanval. 3-1. Even later was er al de vierde corner voor 't Putje, door ex-Woody Carlier al duikend op de buik omgezet 3-2. We voelden de adem van LBP in de nek en besloten nog eens "te gaan". Geronimo gooide eerst zijn volledige torso in de strijd om LBP van de gelijkmaker te houden en paste even later op Wesley, die van ver de bal nipt naast het kader plaatste. Een mooie aanval via de driehoek Fre, Wes, Tiësto ging even later ook nipt over. 3-2 halfweg, de kansen waren er maar werden niet afgewerkt.
In de derde periode maakte Wesley het de LBP'ers knap lastig. Af en toe een geknipte dribbel op het lijntje en ook de 4-2. Maar dan kwamen er 3 dramatische minuten. Thibeau Deliens scoorde eerst knap in de hoek de 4-3, en nog geen 20 seconden later zette Anton Carlier gelijk met een lucky shot en de rug van Gert. Het geluk kon niet op voor de bezoekers, want via een afgeweken schot op het been van Tiësto werd het 4-5. IRS/AVS voor het eerst op achterstand. Op de koop toe kenden we pech bij onze vierde corner. De kopbal van Wes ging naast. 't Putje ging aanvallender spelen, met Anton in de goal, en dat rendeerde. Het tempo werd duchtig opgetrokken en er werd gescoord. Al was de 4-6 opnieuw met de nodige portie geluk. LBP scoorde dus 3 goals zonder het echt te weten, maar ja ... ook die puntjes tellen mee !
IRS/AVS leek moegestreden in het vierde kwart. Deliens strafte balverlies af 4-7. Het sein voor LBP om het balletje rond te spelen achteraan. Er stonden op dat moment nog 8 minuten op de klok. Maar de jus was weg uit de IRS/AVS-benen en we kregen nog een extra balletje binnen.
Eindstand IRS/AVS-LBP 4-8, een te zware uitslag na een meer dan verdienstelijke partij waarin we het eigenlijk in de eerste twee perioden hadden kunnen beslissen. Maar de witte brigade van LBP leek iets meer uitgekookter dan onze champagneploeg. Op naar de volgende opdracht. Alweer een pittig matchke tegen De Rafkes, die deze week Dikke Boom in bedwang hielden !
Verslag De Lijnstars-MVC IRS/AVS door onze kapitein.
Een Halloweenactie voor de SKV-jeugd
zorgde er voor dat we onze topschutter niet konden inzetten, terwijl ook onze
geblesseerdenboeg nog altijd goed bevolkt zit. Het busje uit Aalter kwam, door
een vergissing in de afspraak, pas vijf minuten voor aanvang van de wedstrijd
toe. Mario oogde toen nog ontspannen, hetgeen later niet langer het geval was.
Daarover straks meer. We beschikten dus over zeven spelers, samen met onze
(geblesseerde) délégué Dingske, die ook zijn muilke liet
zien.
De Lijnstars lagen gebrand op een
sterke prestatie, zoveel was duidelijk. Ze bleken op de hoogte van scouts hoog
in de tribune van competitieleider Tachttal, dat diezelfde avond al had gewonnen
van Café den Drummer. De busjongens, inclusief drie verantwoordelijken langs de
lijn, begonnen ook het best aan de wedstrijd. Onzorgvuldig verdedigen van ons
leidde er toe dat een voorzet keihard voor doel kwam, waar de spits de bal
voorbij Mario in doel deponeerde (1-0). Een waarschuwing, zoals er nog enkele
speldeprikjes volgden. Wij hadden het duidelijk moeilijk om ons ritme te vinden,
de aanvangsperiode oogde heel zenuwachtig en vaak ook vrij chaotisch. De
tegenstander kroop stevig terug, waardoor we het vaak van afstand dienden te
proberen. Naarmate de eerste time vordert, nemen wij het overwicht. Jo
onderschept een bal, vindt na samenspel met Fredski Niels die de 1-1 binnenduwt.
Maar de Lijnstars sprokkelen corners, hun vierde zorgt voor de 2-1 na 13
minuten.
Bij het begin van de tweede time
pakt Jeroen uit met zijn gevreesd wapen. Een eerste keer kan de doelman van de
busjongens het gevaar nog weren, direct daarna prijkt de 2-2 dan toch op het
scorebord. Doorgaan op dit elan is de boodschap van Paddle Jan vanaf de zijlijn.
Een gevaarlijke counter wordt net niet afgerond door ons, Mario moet tussenkomen
aan de middenlijn en wordt door de scheidsrechter bestraft met een lichte gele
kaart. Ons oudje antwoordt op gepaste wijze, door te scoren vanop afstand (3-2).
Kort daarna gaan echter de poppetjes aan het dansen, na een nieuwe fout van
Mario in het veld, door de referee beoordeeld als gevaarlijk spel: een tweede
gele kaart, plus een omgezette schepcorner (3-3) zijn het
gevolg.
De derde periode wijzigen we onze
veldbezetting wat. De opgelegde kansen die we krijgen, worden echter niet benut.
De paal of de lat zijn een spelbreker voor Jo, Andreas en Niels. Andreas komt
eens alleen voor de doelman, maar trapt de bal op zijn benen, in plaats van
eenvoudig af te leggen voor de mee opgerukte Niels. Dit zal afgestraft worden,
is dan een logische conclusie. Het gebeurde ook, wanneer Niels rond zijn as
probeert te draaien net voor het dichtbevolkte doel, zijn schot wordt afgeblokt
en de lange bal in ons lege doel verdwijnt (4-3). Andreas miste daarna nog een
kans, maar via de vierde schepcorner en de automatismen tussen Paddle Jan en
Fredski wordt het 4-4. Balverlies van Fredski zorgt bijna voor een gevaarlijke
counter, maar iedereen keert op tijd terug. Het toont aan dat de blokvorming
goed zit.
In de laatste dertien minuten pakken
we snel uit met mooi combinatievoetbal. Een schitterende pegel van Geronimo
bezorgt ons de 4-5-voorsprong. Daarna komen we door het gemis van een zuivere
passing en een gebrek aan efficiëntie voor doel bijna nog in de problemen. De
Lijnstars helpen ons dan, doordat de doelman met beide voeten vooruit
lichtgewicht Niels bijna torpedeert. Samen met de gele kaart ontvangen we een
schepcorner, die via Paddle Jan en Fredski resulteert in de vrij geruststellende
4-6. Net voor affluiten ontneemt Jo alle spanning, door een mooie collectieve
aanval af te ronden en de 4-7-eindstand vast te
leggen.
MVC IRS/AVS-Multavici, van onze reporters Filip Dingske en Fredski terplaatse.
We kregen een scheidsrechter in opleiding voorgeschoteld, gelukkig bijgestaan door een begeleider, zowaar het hoofd van het arbitrale korps. Ondanks de twee duels op één avond geraakten we uiteindelijk aan zeven volwaardige pionnen, met een nieuwkomer in onze rangen: Mario, die zich tussen al dat jonge geweld ongelofelijk goed in zijn sas voelde. De tegenstander was immers ook jong van leeftijd, waar het enthousiasme van af spatte. Maar we aarzelden niet te lang om hen het vuur aan de schenen te leggen. Een steal van Fredski leidde al snel tot een perfecte voorzet voor Tiësto, die de 1-0 tegen de netten prikte. Het balletje gaat gemakkelijk rond, pogingen van Mario en Jo van ver gaan maar nipt naast. Het is duidelijk dat iedereen scherp staat. Oké, denkt Tiësto, we moeten natuurlijk ook wat efficiënt voor de dag komen. Alleen voor de doelman maakt onze SKV-schutter de 2-0. Onze dominantie resulteert in een vierde schepcorner, succesvol omgezet door het duo Paddle Jan-Fredski (3-0). Mario toont kort er na hoe je de bal via de binnenkant van de paal perfect in de winkelhaak moet droppen (4-0).
De tweede periode lukken we exact even veel doelpunten als in de eerste dertien minuten, waarbij vooral opvalt hoe gemakkelijk we elkaar vinden via mooie combinaties over de grond. Eerst Tiësto (na samenspel met Niels), dan Jo (na pass van Fredski), vervolgens Niels (assist Jo) en nogmaals Jo (beslissende voorzet door Andreas) scoren. Niels beslist de jongens van Multavici wat te helpen, want ons talent kaatst iets te hard met Mario, waardoor de bal in ons eigen doel verdwijnt (8-1).
Multavici van slag, wij duidelijk lekker rustig de bal rondtikkend en een pak uitgespeelde kansen verzamelend. Toch komt de oranje brigade nog even terug tot 8-3, waarna Andreas het welletjes vindt. Hij maakt twee treffers, na snelle tegenprikken, terwijl Niels en Fredski de kloof verder uitdiepen tot 11-3. Een vierde corner wordt omgezet door Multavici, op de voet gevolgd door het duo Paddle Jan-Fredski (13-4). De laatste periode wordt er slechts een gaatje gevonden in de defensie van Multavici, door Mario, waardoor we afsluiten met 14-4. Nu wachten er ons met Lijnstars en Synergie Merelbeke twee echte toppers. We zijn benieuwd of we onze plaats bij de eerste vijf in het klassement kunnen behouden.
Derde zege op rij voor de kernploeg, een verslag van onze kapitein terplaatse.
Koen Cee verkoos een avondje Arno boven zijn volgelingen, die naar de gladde ondergrond van de Bourgoyen trokken met een fel gewijzigde kern. Wesley en Ronny waren er niet bij, Geronimo stak in de middag nog in bed 'met een rillingske aan de keel', waardoor we gelukkig - door onze brede selectie - een beroep konden doen op reserve Tjoepie (die wel eerst nog een bezoekje bracht aan het Higro in Mariakerke). Gizmo had slechts twee punten, wij zes, dus winnen was de boodschap om naar boven te kunnen kijken.
In het begin ondervonden we moeilijkheden met de vloer, want we kregen veel glijwerk en doorschuivende ballen te zien. Gert moest al meteen een redding brengen op een magistrale technische beweging van Jotie Michiels, drie seizoenen geleden in het veldvoetbal nog topschutter in derde provinciale bij Heusden met meer dan twintig doelpunten. Het sein voor Danny, die heel sterk presteerde, om een tandje bij te steken. De SKV-verdediger vond ploeggenoot Tiësto aan de tweede paal, die met de tip voor de 0-1 zorgde. Even later bereikte Danny nog eens Geronimo, maar de keeper bracht redding.
De tweede periode werd gekenmerkt door steals. Kersvers vader Fré zette de toon, kwam goed voor de man en bediende Geronimo, die bedankte met de 0-2. Seconden er na moet Gert al zijn ervaring bijeenrapen om met een noodzakelijke redding de aansluitingstreffer te voorkomen. Geen probleem denkt BoB, wat Fré eerder kon, dat moet ook voor mij wel eens lukken. Hij onderschept een foute inspeelpass, gaat aan de zijde van Tjoepie op doel af en ziet een tegenstander de bal in doel glijden, met de 0-3 als gevolg. Geronimo pakt snel er op met een goed gericht schot vanop afstand, goed voor een geruststellende 0-4-voorsprong. Gizmo komt echter terug tot 1-4, na een gelukte vierde schepcorner.Verder onthouden we de buiklig van Tjoepie, die ook nog even nipt naast de paal besloot, een niet te missen kans voor BoB, de 1-5 door Geronimo door goed druk zetten van Fré én de 2-5 na een simpele 1-2 door concentratieverlies in onze gelederen.
Na de kampwissel opent BoB met een bal op de paal, maar een verkeerd inspelen van Gert (het is je bij deze vergeven) zorgt voor wat nieuwe spanning met de 3-5. Gert herstelt nadien zijn foutje met een prachtige redding op de lijn. BoB laat dan weer een unieke kans liggen door alleen voor doel, weliswaar met de rug naar de keeper toe, te opteren voor een hakje in plaats van simpel terug te leggen op de twee gevolgde ploegmaats. Gert haalt nog een schot goed uit de hoek, om even later met Fredski vanop schepcorner (3-6) voor wat meer ademruimte te zorgen,
Waarom eens niet met de tip naar doel schieten, dacht Geronimo in de laatste time. Het verrassingseffect voor de thuisgoalie was groot, want het leidde tot de 3-7. Een onderschepping van BoB bracht de 3-8 op het scorebord, want Tiësto kwam naast hem gelopen en tikte de bal binnen voor een aanstormende tegenstander in de rug van BoB. De aandacht was even weg, wat zorgde voor de 4-8. Collectief rechtzetten, was de boodschap. Via Gert, Danny en Tjoepie kwam de bal bij BoB, die hem even aanraakte met de buitenkant van de voet en de 4-9 aantekende. Na een tipschot van Geronimo (4-10), nagebootst door BoB (4-11) stond de eindstand vast, want eerder mikte Geronimo nog eens op de paal. Een 9 op 9, waardoor we opschuiven richting de middenmoot. De komende weken krijgen we wat zwaarder kaliber voorgeschoteld.
Na de zege tegen Los Galacticos was de drang naar een tweede zege op rij groot. Selectieheer Fredski kon een "leuk" ploegje samenkrijgen. Tiësto, Fredski, Gert, Ronny, Geronimo, Wesley en Terry tekenden present om Ben Diesel, het vroegere Moehaha, aan te pakken.
De Diesels van Ben bleken helemaal geen diesels te zijn, integendeel ! Hun spliksplinternieuwe Camoso-uitrusting zorgde voor "ambiance". Ben Diesel legde meteen een hoog tempo op. Het eerste gevaar kwam er via Tiësto, zijn schot ging op de lat. In de tegenaanval was het prijs voor de bezoekers, Dries Berrevoets, onthou die naam, maakte er knap 0-1 van. De reactie van ons clubje mocht er zijn. Ronny deelde pasjes uit en liet iedereen vlotter voetballen. Vooral Wesley zocht de weg naar doel, maar de laatste man van Ben Diesel deed zijn werk voortreffelijk. Toch raakte Wesley 1 keertje door de muur. Na een knappe collectieve aanval stond het 1-1. Ben Diesel drong nog even aan, maar Gert was attent. Onze laatste man waagde zich daarna even aan een schot, de bal ging net over.
In de tweede periode hadden wij al snel een derde corner achter onze naam. Maar Geronimo besloot niet te wachten op die schepcorner. Hij zocht van ver een gaatje en plaatste het balletje perfect in de goal. 2-1. Even later toverde Geronimo een pasje "à la Kompany tegen Oostenrijk" uit de voeten. Over het volledige terrein naar Ronny, die een perfecte assist gaf aan Terry 3-1. Op corner werd het dan 4-1 via Wesley , en net voor affluiten verzilverde ook Ben Diesel een vierde corner via Dries Berrevoets.
In de 3e periode ging het tempo weer een stukje de hoogte in. Ben Diesel zou de zege niet zomaar cadeau doen. De IRS/AVS-armada was even wat op de lauweren aan het rusten en voor we het wisten stond het al 4-4. De derde en vierde treffer van Dries Berrevoets ! Het sein om iedereen weer in lijn te brengen en met, bij momenten schitterend minivoetbal, konden we net voor affluiten van periode 3 de 5-4 scoren. Eentje op naam van Wesley.
In de vierde en laatste periode zagen we Ben Diesel nog terugkomen tot 5-5, maar dan kwam er een schitterend "moment de gloire" van onze Wesley. Hij draaide met de bal 180° rond zijn as en scoorde al draaiend de 6-5. Het bleek de doodsteek voor Ben Diesel, want daarna zetten Tiësto, Terry en Geronimo met een tippertje de 9-5 eindstand op het bord. De 6 op 6 was een feit, twee zeges die de groep veel deugd doen ! Op naar de volgende match !
Enkele weken na de geboorte van Julie "dingske" De Vetter, kunnen wij alweer een boeleke aankondigen in onze minivoetbalfamilie. Frederick De Poorter en zijn vrouwtje hebben een tweede dochter op de wereld gezet: Marthe ! We wensen de ouders, grote zus en de familie een dikke proficiat !
De wedstrijd werd verplaatst van
woensdag (in Sint-Jozef) naar vrijdag (in Tolhuis), onze
selectieverantwoordelijke moest (alweer) opboksen tegen een blessuregolf en
talrijke afzeggingen. We zouden met 6 spelers beginnen, tot Tiësto om kwart voor
negen liet weten dat hij in de Overpoort nog één van onze spelers opwachtte.
Kopzorgen troef dus, maar uiteindelijk kwam - zoals altijd - alles in orde.
Onze
duivel-doet-al van SK Vinderhoute, voor het eerst in gezelschap van zijn nieuwe
geliefde, had zijn schutterskwaliteiten niet aan de Apropo achter gelaten. In de
eerste periode is Tiësto de man die een 0-1-achterstand ombuigt in een
2-1-voorsprong.
In het tweede kwart volgen nog twee goaltjes van ons,
aangetekend door Jelle (Andreas) en Fredski (met de rechter zowaar), terwijl
onze tegenstanders uit Mariakerke slechts eenmaal achter goalie Geronimo
deponeren. Met een 4-2 wisselen van speelhelft, we waren op de goede
weg.
Maar toen viel onze motor op
onbegrijpelijke wijze wat stil. We gaven een doelpuntje weg en slaagden er niet
in onze opgelegde kansen te verzilveren met een treffer. Ook het aantal corners
voor de tegenpartij steeg, terwijl wij al na dertien minuten er drie hadden
staan en daar geen gebruik van maakten.
Gelukkig dachten we daar nog eens aan in
het begin van de laatste periode: een klus voor Geronimo en Fredski, wat leidde
tot 5-3. Daarna volgden er nog een aantal doelpunten, waarbij onze zege niet
meer in gevaar kwam door goed op balbezit te spelen. Te onthouden daarbij: een
rake trap van ver van Geronimo, de eerste twee treffers van het seizoen door
onze Jo, en nog een owngoal via een dreigende Tiësto. 9-6 werd het, we trokken daarna nog even op volle oorlogssterkte naar het GUSB, waar Paddle Jan een alweer
geslaagd fuifje in mekaar had gestoken.
Voor het eerst sinds lang waren we
heel gelukkig met het veroverde puntje. Een verplaatsing op een maandagavond
naar het verre Berlare, bekend terrein voor onze Paddle Jan, tegen een groep
enthousiastelingen van Grembergen, een tweedeprovincialer uit het veldvoetbal,
we werden meteen met de rauwe realiteit geconfronteerd.
Met zeven trokken we
voorbij het Donkmeer en vonden we net op tijd de sporthal, tussen heel wat
kermiskramen door. Van in het begin van de partij ontwikkelden de gastheren een
hoog baltempo, wat ook al snel resulteerde in de 1-0. Ollie Borrie zette echter
snel deze situatie recht, met een fijne plaatsing aan de tweede paal.
Onze
youngster ging in de tweede periode op zijn elan door en vond nog eens twee
gaatjes in de stevige verdedigende organisatie van Charlie's Legends. Dan mag je
er van uitgaan dat we, mits een goede organisatie, de zaken onder controle
hadden. Fout gedacht, zo bleek, want een unieke kans op de 1-4 - bij een
counter, met een meerderheidssituatie, leverde balverlies op, met de vierde
corner tot gevolg. Met 2-3 lag alles plots weer open en geloofde de thuisploeg
weer volop in zijn kans.
De rollen draaiden volledig om in het derde kwart: we
werden getrakteerd op een droge 2-0 en een 4-3-tussenstand, vaak door een
slechte positionering en verkeerde onderlinge afspraken. Gelukkig beschikken we
over behoorlijk wat karaktersterkte.
In de laatste periode bracht de kleine
Messi de (vrij uitzichtloze) 6-3 op het bord, maar konden we snel via een
schepcorner (Paddle Jan naar Fredski) de 6-4 aantekenen. Geronimo kreeg nog een
afstandsschot binnen de palen (6-5), waarna een penalty na duidelijke handsbal
ons de 6-6 opleverde. We kregen complimenten van onze tegenstander, die zich er
ook over verbaasden dat wij bubbels bovenhaalden. It's all part of the game,
niet?
Voor de 5e competitiematch in de kern Gent-De Pinte trokken we nog eens naar Mariakerke, naar de sporthal van het HIGRO. Daar moesten we Los Galacticos partij geven. Een ploeg vol veldvoetballers die blijven lopen. We waren weer niet op ons sterkste: selectieheer Fredski kreeg maar 6 positieve antwoorden op zijn selectiemail: Gert, Fred, Amigo, Tiësto, Geronimo en Fredski zelf. De opdracht was simpel, de nul van het bord vegen. Volgens de president had de studieronde lang genoeg geduurd !
Maar ook in deze match hadden we weer een lange studieronde nodig. LG legde meteen een hoog tempo op, het was even zoeken. Toch staken we al even de neus aan het venster met een plaatsban van Geronimo. Het draaiende balletje ging nipt naast. In onze aanvalsdrift raapten we toch al 4 corners bijeen, een klusje voor Gert en Fredski : 0-1 na periode 1.
In de tweede periode toonden we bij momenten enkele mooie collectieve acties. Tiêsto rondde zo'n mooie ploegaanval af, 0-2. 2 minuutjes later deed hij het nog eens over ! Alweer een aanval over enkele stationnetjes en 0-3. Sluitstuk Gert zijn nagelnieuwe sloefkes waren intussen aangepast aan de gladde ondergrond, en dat was nodig. Gert moest een supersave uit de kast halen om Los Galacticos van de 1-3 te houden. Hij stuurde even later Tiêsto weg, die had een mooie controle in huis en Geronimo bedankte met de 0-4.
Tijdens de rust dachten we nog heel even aan de 0-4 van Looney Tunes, dit zou ons geen twee keer gebeuren. Vooral Gert had die boodschap goed begrepen. Hij deed 2 mooie reddingen op rij. Fred De Poorter knalde even later op de laatste man, Geronimo op de paal. De honger naar de eerste zege was groot, zeer groot. nt voor affluiten gebeurde nog één en ander. Fred De Poorter rondde een individuele actie mooi af. Laatste man omspelen en binnentikken, 0-5. Even later een 4e corner voor Los Galacticos, zonder resultaat. Gert moest dan ook nog een reddingske forceren zodat de 0-5 op het bord bleef. Dan sloeg het noodlot toe. Amigo zijn voet kwam onder zijn eigen lichaam terecht en onze mister sympatico hoorde een knikje. het was meteen duidelijk dat dit een ernstige blessure was. De diagnose de dag nadien was duidelijk: ligamenten verrokken en een klein scheurtje. 4 weken rusten ! De partij zelf bleef de volledige vierde periode uitermate sportief verlopen, met toegiften langs beide kanten. De kansen voor Los Galacticos kwamen er nog, maar de afwerking liet het afweten. Wij zetten met z'n vijven nog een tandje bij en scoorden via corner onze 6e treffer. Los Galacticos scoorde nog twee keer tegen, maar de eerste zege kwam niet meer in gevaar !
De lelijke 0 was eindelijk van de tabel, tijd om een beetje naar boven te kijken !
Voor de 4e opdracht van het seizoen kreeg IRS/AVS een tegenstander met een interessante naam: MVV Gantoise. De blauw-witte jongens kwamen met 5 spelers naar Sint-Jozef. Niet zo veel, maar het scheelde geen haar of wij hadden er ook maar 5. Secretaris Fredski kreeg als aanloop naar deze match enkele grijze haarlokken bij. je weet wel, het verhaal van de 10 kleine negertjes.... Uiteindelijk waren we toch nog met 7 man. Niels en Olie Borrie kwamen depaneren. Al vrij vlroeg in de match opende Tiësto de score, maar daarna was het even zoeken. De vijf krijgers van Gantoise waren moeilijk te ontwrichten.Het duurde tot net voor het einde van de eerste periode dat Geronimo met één van zijn bommen de 2-0 kon scoren.
Tiësto, met vlinders in de buik, liep zeer goed te shotten. Bij de start van periode 2 zette hij meteen de 3-0 op het bord. Even later lieten we een vierde corner liggen. Vooraan was het bij momenten leuk om zien hoe onze youngsters Niels en Olie Borrie elkaar vonden. Ze tikten er elk nog eentje binnen voor de rust: 5-0
Na de rust ging het sambavoetbal van onze garde voort. Een mooie combinatie tussen Tiësto en Olie Borrie werd door die laatste afgewerkt, en even later scoorde opnieuw Niels de 7-0. Gantoise miste de kans op de eerredder door een vierde corner te laten liggen. Geronimo en Niels dachten intussen aan het doelpuntensaldo en zetten de 9-0 op het bord. Een 10-0 kregen we niet te zien, integendeel. Nog voor het ende van de derde periode scoorden de "buffalo's" 2 keer tegen, maar Olie Borrie en Niels zetten een veilige 11-2 op de bordjes na periode drie.
In periode 4 nam president Cee nog eens plaats tussen de palen. het was al een tijdje geleden. Welgeteld 1 bal moest hij stoppen. Al de rest ging over of naast. Het merendeel van de vierde periode speelde zich ook af op de helft van gantoise. Olie Borrie en Tiësto zetten de 14-2 eindzege op het bord ! Een knappe collectieve prestatie !
Het is ons nog nooit overkomen, maar dit jaar wel. MVC IRS/AVS kent de moeilijkste seizoensstart uit de clubgeschiedenis. Na de matchen 3 en 4 hebben wij de 0 nog steeds achter onze naam staan. Looney Tunes en Muggepuut gingen met de 3-punter lopen.
Maar toegegeven, we hebben het soms ook een beetje aan onszelf te danken. Neem nu de match tegen Looney Tunes. Gedurende de eerste 2 periodes speelden we de tegenstander van het kastje naar de muur. In die mate dat ze bij de rust onder elkaar begonnen zagen over de conditie. We gaven bij momenten demonstratie in het minivoetbal. De studieronde duurde wat lang (pas 0-1 net voor het einde van periode 1 door Terry ), maar daarna begon het bijzonder lekker te lopen. Wesley scoorde vanop de 4e corner, en Tiësto maakte één van zijn mooiste doelpunten ooit. Looney Tunes zette daar 2 ballen tegen de paal tegenover en Gert moest 1 keer een moeilijke bal redden. Aan de overkant zorgde Wesley vanop corner voor de 0-4 ruststand.
President Cee predikte rust, maar gaf tergelijkertijd een waarschuwing mee: "het is nog niet gedaan" De woorden waren nog niet koud of het stond al 2-4. Looney tunes kreeg vleugels en wij maakten de fout van te blijven aanvallen. Looney Tunes nam dankbaar de aangeboden ruimte in ontvangst en zette een 6-0 neer in periode 3.
Na een kort woordje op de bank begonnen we aan periode 4, maar al onmiddellijk werd het 7-4. D'er werd wat gevloekt en gezaagd, maar we kregen de trein weer op de sporen. Via een vierde corner zette wesley de 7-5 op het bord, en even later werd het 7-6. Het moment waarop we dachten terug te komen, scoorde onze tegenstander weer. 8-6. Maar net zoals in de bekerfinale kwamen we terug. IRS/AVS kwam weer op toerental, jammer genoeg te laat. Wesley scoorde op 2 minuten voor het einde de 8-7. De gelijkmaker kwam er ondanks de druk niet meer, de negende voor Looney Tunes wel. Eindstand 9-7, een pijnlijke zege na een rotslechte 3e periode.
Tegen De Muggepuut van Herman Brusselmans kwamen we 1-0 voor via een rebounddoelpunt van Tiësto. Ward Van Reeth zette even later gelijk, maar onze youngster Niels scoorde meteen tegen . De assist was van Tiêsto. Het moment voor Gunther schepens. De skip zette gelijk vanop corner en vuurde even later een bom af richting Geronimo. Onze laatste man ( Gert kon er niet bij zijn ) redde knap.
In de tweede periode hetzelfde scenario. Scoren en binnenkrijgen binnen de minuut. Fredski vanop corner, en even later Schepens ook vanop corner. We deden goed mee, maar afstand nemen lukte niet. De verdienste van de nieuwe ploeg van Herman: anciens Schepens, Vanderheyden en Van Reeth, aangevuld met 2 spelers van Home Boudewijn en 2 schitterende veldvoetballers met bevordering-ervaring.
Oo in de derde periode hielden de twe ploegen elkaar in evenwicht. Schepens scoorde eerst de 3-4, maar even later was er al de gelijkmaker van Amigo. Maar dan begonnen de lichtjes bij IRS/AVS wat uit te gaan. De match van de provincialer tegen MVV Gantoise zat in de benen. Schepens scoorde zijn derde cornerbal en begin de laatste periode al zijn vierde. Muggepuut bleef gaan, IRS/AVS moest ondergaan. Het werd uiteindelijk een zware maar verdiende 4-8 zege voor Muggepuut. De 0 op 12 was meteen een feit. Door de zege van Ben Diesel meteen ook de rode lantaarn.
Een uurtje voor aanvang van dit competitieduel kreeg onze secretaris een telefoontje vanwege de tegenstander. Gelukkig niet met de melding van een forfait, zoals bij de eerste wedstrijd van het seizoen, maar met de vraag of we geen scheidsrechtersblad over hadden. Sympathiek als we zijn, brachten we dat in orde. Maar het was niet het enige cadeau dat we weggaven, zo bleek later. Qua spelersmateriaal konden we student Niels volop laten werken aan zijn geïntegreerd project, terwijl Borrie sr. diende af te haken met gezondheidsperikelen. Niet getreurd, we konden de terugkeer van Lampie vieren, maar ook rekenen op Tiësto (vier goals met SKV) en Geronimo (vijf assists bij VVE).
De wedstrijd zelf dan begon voor ons met vrij veel balbezit, want de mannen van Union 06 hadden besloten om een stevig muurtje te bouwen voor hun doelman. We vonden echter geen opening, ons spel verliep stroef en we kregen daardoor al snel de rekening gepresenteerd. Een steal leidt tot de 1-0, nadat de linksachter vanop de eigen helft de bal in ons leeg doel deponeert. Alweer concentratieverlies in verdedigend opzicht (na een vermeende duwfout die niet werd gefloten) zorgt zelfs voor een 2-0-achterstand. Tiësto voorkomt iets later zelfs de 3-0, na opnieuw (dom) balverlies in onze rangen. Even later kan Lampie zich gelukkig goed doorzetten, hij vindt de vrijstaande Jelle (Andreas) die mooi afwerkt en de 2-1 op het scorebord tovert. Een minuut later brengt Geronimo een lange bal tot bij Lampie, die na een goede borstcontrole de netten doet trillen (2-2). Maar kort daarna horen we Tiësto plots oeps zeggen, wanneer hij zijn mannetje uit het oog verliest en de 3-2 een feit is. Gelukkig kan onze leraar zijn foutje snel rechtzetten na een onderschepping (3-3).
De tweede periode moeten we snel vergeten, want een combinatie van pech/gebrek aan efficiëntie (meermaals raken van lat en paal) en onzorgvuldigheid (doelpunten in geschenkverpakking na veelvoudig balverlies en slechte communicatie) brengt ons in een moeilijk parket. Het zorgt immers voor een 4-1-tussenspurt, waarbij onze enige treffer wordt aangetekend door een succesvol omgezette schepcorner (via Paddle Jan en Fredski, 7-4).
Tijd om uit een ander vaatje te tappen, dus. We halen onze karaktersterkte uit de kast, teren op onze inzet en besluiten uit te pakken met een hoge pressing. Een aanpak die aanslaat, want we vinden onze tweede adem terug. Nadat eerst de doelman pogingen verijdelt van Tiësto en Jelle, wordt een mooi opgezette aanval perfect afgewerkt door Tiësto (7-5). Te weinig natuurlijk, waardoor we de laatste dertien minuten moeten doorgaan op ons elan. Het lukt ook, want een schepcorner (via Fredski, 7-6) en een streep van Lampie (7-7) brengt ons op gelijke hoogte van Union. We zullen doorgaan, zo luidde onze slogan. Jammer genoeg werden we (alweer) onaangenaam verrast. Een lukraak weggetrapte (lange) bal werd slecht beoordeeld door onze defensie, waardoor een spits van de tegenstander het leder maar hoefde binnen te tikken (8-7).
De eerste seizoensnederlaag is een feit, waarbij we de fout hoofdzakelijk bij onszelf moeten zoeken. We kunnen heel wat beter, dat weten we, wat hoopgevend is voor de nabije toekomst.
Onze eerste echte wedstrijd, na het forfait op de openingsspeeldag van VSE Gentbrugge, had een speciaal karakter. Niels De Waele, een spits met veel potentieel die wordt opgeleid door Geronimo, verkreeg immers een paar weken geleden pas zijn vrijgave door LVN Nevele en kreeg de uren voor deze wedstrijden berichten dat hij niet mocht spelen en er onder voorbehoud zou worden aangetreden door zijn vrienden.
Wij trekken ons daar natuurlijk niks van aan. Met een selectie van acht man, zonder onze routiniers Tombo en Koen Cee, de geblesseerde Dingske (wel tafelafgevaardigde), Lampie en Jo, begonnen we met de nieuwkomers David (Walter) en Niels aan het duel.
Geronimo nam plaats tussen de palen, vanwege een lichte blessure bij ouderdomsdeken Borrie sr. Tiësto zorgde voor de eerste dreiging, maar onze goalie moest het zich eerst omdraaien na een prachtig afstandsschot van zijn overbuur (0-1). Niels besefte toen al dat er kort moet worden verdedigd. Wij hadden het wat moeilijk om het juiste ritme te vinden, terwijl Nevele constant speculeerde op de counter. Geronimo vond het echter tijd voor een 'bommetje', die hij mooi deponeerde in de kruising. (1-1) En net voor het einde van de eerste minuten kreeg Tiësto de bal in de voet, hij draaide zich mooi rond zijn as en trapte de bal binnen (2-1).
In de tweede periode kwam Nevele gevaarlijker voor de dag. Een voorzet-schot vanop links belandde via de binnenkant in doel en zorgde voor de gelijkmaker (2-2). Hoopgevend voor ons was echter dat de bal al sneller rondging en we via combinatievoetbal mekaar almaar beter vonden. Geronimo achtte nogmaals zijn moment gekomen, de bal plofte onder de deklat binnen (3-2). Na het wisselen van speelhelft kreeg Walter de bal van Geronimo, hij vond de vrijstaande Niels, die niet aarzelde en scoorde (4-2). Zijn eerste treffer voor onze vriendenploeg was een feit. Niet veel later verzamelde Nevele zijn vierde schepcorner, die succesvol werd binnengekopt (4-3). Tiësto vond die situatie echter iets te riskant en zorgde voor de 5-3. Net voor het einde van de derde periode kwam Borrie sr. even van de bank, om te scheppen. Fredski hoefde er maar zijn hoofd tegen te zetten. (6-3)
Nog weinig gehoord over Andreas? Inderdaad, onze student had nog maar zijn herexamen achter de rug en zocht drie times lang naar zijn beste vorm. Maar in de vierde periode besliste onze spits eens zijn duivels te ontbinden. Nadat eerst Geronimo nog eens een bal binnenpoeierde (7-3), gevolgd door een snelle tegentreffer (7-4) na wat concentratieverlies en een reboundgoal (7-5), besloot Jelle (Andreas dus) om het verschil wat verder op te drijven. Eerst via een schot losjes uit de voet (8-5), dan na een steal en in samenspel met Niels (9-5), vervolgens na goed druk te zetten op de doelman (10-5) en eindigend met een balletje vanop de eigen helft (11-5).
Een moeilijke klip omzeild, tijd dus om achteraf voor de geboorte van Julie (Champion) Dingske wat bubbeltjes te nuttigen. Zes op zes, onze (competitie)start is alvast geslaagd!
Onze secretaris had deze week nog bergen werk verzet om alles en iedereen klaar te krijgen tegen de eerste competitiematch van de kampioenenploeg van vorig jaar. Met 8 stoere krijgers zouden we de eerste opdracht in tweede provinciale aanvatten. We waren er allemaal klaar voor, alleen onze tegenstander blijkbaar niet. Had het iets te maken met België-Duitsland of was het teveel respect voor de tegenstander ... Gentbrugge gaf in ieder geval forfait. Onze eerste opdracht werd dus weer wat uitgesteld, maar de eerste punten zijn toch binnen ! Die pakken ze al niet meer af !
Op de eerste schooldag wisten we meteen waar we aan toe waren, toen de promovendus ons het wedstrijdblad onder de ogen schoof. Celtic Towers, dat in het tussenseizoen duchtig oefende en ons exact een jaar geleden in het GUSB eens stevig onder handen nam, onderging een serieuze verjongingskuur en koos duidelijk voor een kwaliteitsinjectie. Maar liefst drie toptalenten uit de succesvolle jeugdschool van OH Drongen, het troetelkind van nonkel Eddy en onze Gert, kregen een plaatsje in de kern: De Meulemeester en De Vogelaere spelen veldvoetbal in eerste provinciale bij SK Bellem, Boone bij derdeklasser SK Deinze. Wij roteerden voor het eerst dit seizoen, in zoverre dat er slechts vier spelers van de openingsspeeldag de feuille haalden. Iedereen speeltijd en plezier geven, maar ook het liefst winnen, het blijft ons doel en motto.
Vanaf het begin legden de youngsters van de groen-witte armada er stevig de pees op. Een hoog tempo, met veel beweging en vlotte combinaties. Wij konden echter rekenen op een bijzonder sterk acterende Gert, die op zijn lijn veel tot alles keerde: zelfs een bal via het scheenbeen en de paal duwde onze routinier buiten! Wij probeerden via snelle tegenprikken te reageren, maar vonden moeilijk een opening in het goed georganiseerde verdediging. Een kleine onachtzaamheid leidde tot de 1-0 . Maar de ervaring van Wes en Gert leidde al snel tot een vierde corner, met het hoofd (en via de binnenkant van de paal) afgerond door onze nieuwkomer van Tuinen Guy Maes. Even later bleken we niet alert genoeg op een afstandsschot van de keeper van de Towers, wat leidde tot een 2-1-tussenstand na 13 minuten.
De tweede periode ging dan weer goed op en af, met een paar kleine kansen voor beide ploegen. Tiësto plaatste een schot goed in de benedenhoek, maar na een uitstekende redding door de doelman kregen we via een lange bal het deksel op de neus (3-1). Celtic Towers begon achteruit te kruipen, speculeerde meer op de counter en we hadden een goede beenveeg van Gert nodig om ons te behoeden voor een grotere achterstand. Ruststand: 3-1
In het verleden bewezen we echter dat we uit een uitzichtloze positie, op karakter, terug kunnen terugkeren. Na de nodige peptalk toonde Fred De Poorter even heel mooi wat zoolwerk. Vanaf de zijlijn op links ging onze Cerclefan iedereen voorbij en deponeerde de bal, door de benen van de verbouwereerde Celtic-goalie, in doel. Met 3-2 waren we opnieuw in de race, zeker gezien het feit dat we gemakkelijk corners forceerden. Jammer genoeg herhaalde er zich een spijtig scenario: een schot van Gert wordt geblokt en via de lange bal incasseren we de 4-2. Niet met mij, dacht BoB. Na een aantal air-ballen verdween een voorzet-schot in de verste hoek binnen en werd het 4-3. Wij waren ook stilaan het meest in balbezit.
De laatste periode waar wij domineerden en rustig de opening zochten - begon gunstig, met een vierde schepcorner. Een klusje dat probleemloos werd geklaard door Gert en Wes. Celtic Towers kreeg kort daarna ook de kans om op die manier te scoren, maar hun bal belandde op de paal. Het moment, met nog drie minuten op de klok, om nog eens toe te slaan, dachten we. Maar we werden daarbij niet echt geholpen door de geluksfactor. Na een scrimmage voor doel wil Gert keihard ontzetten, waarbij de bal tegen (de rug of het het scheenbeen) van een Celticspeler verdwijnt en zo tergend traag in ons doel verdwijnt. De 5-4-eindstand is een feit.
Een verdiende zege voor de Celtic Towers, die veel gretiger, scherper en efficiënter acteerden in een supersportieve pot voetbal. Het is aangenaam om vast te stellen dat zij, na de Rafkes vorig seizoen, het niveau van de eerste reeks in de kern Gent-De Pinte naar omhoog zullen trekken. Dit komt alleen maar het spektakel en de spanning ten goede. Wij zullen over veertien dagen onze eerste driepunter proberen te pakken tegen Looney Tunes, opnieuw een zware kluif!
We zijn er weer aan begonnen, aan een nieuw seizoen in reeks 1 van die geliefde kern Gent-De Pinte. Organisator Willy Van Leirberghe weet in tijds geen sporthallen te vinden voor zijn steeds groter wordende minivoetbalkern. Met 199 ploegen zijn we dit seizoen, een record !
Na de knappe 3e plaats van vorig seizoen willen we dit jaar opnieuw meedraaien in de top 5. Om die doelstellingen te halen gingen we in het tussenseizoen (what's in a name ) op zoek naar wat versterking (lees ervaring) We hebben die gevonden bij Frederik De Poorter ( vorig seizoen Home Boudewijn ), Wesley Van Daele (vorig seizoen Tuinen Guy Maes en Shotters De Pinte uit 1e nat ) en Mister Minivoetbal in hoogsteigen persoon, Ronny Van Hecke ( Ronse, 1e nat )
Voor onze eerste opdracht moesten we enkele spelers missen. Filip Dingske was op cursus hoe vervang ik een pamper , Geronimo was gekwetst, Fredski en Tjoepie op reis, Terry op afzondering met zijn nieuwe club VVE Hansbeke en Amigo had een belangrijke zakenafspraak. Gert, Kenny en gelegenheidskapitein Tiesto waren de enige overblijvers van vorig seizoen.
Na de verwonderde blikken van ondermeer de Dikke Boom-gasten en de mannen van Loungebar 't Putje over de aanwezigheid van Wesley en Ronny in onze ploeg begonnen we d'eraan. En al gauw bleek dat we mee zouden draaien met de kampioen. Die kon geen afstand nemen van een aanklampend MVC IRS/AVS en de kansjes van onze zijde begonnen te komen. Tiesto was er twee keer dichtbij. Aan de overkant testte Gertje zijn nagelnieuwe sloefkes met succes. Hij zal ook dit jaar heewat tegenstanders het bloed van onder de nagels laten komen met zijn spectaculaire reddingen ! Toch kwamen we 0-1 achter, na een steal van Dikke Boom, een doelpunt van Glen Poppe ( die naam onthouden )
In de tweede periode namen wij het initiatief in handen. Tiesto zag een eerste poging van de lijn weggehaald, maar zijn tweede was raak. Frederik De Poorter zorgde voor de perfecte assist, Tiesto zette de 1-1 op het bord. En opnieuw scoorde Dikke Boom tegen vanop balverlies bij onze ploeg. 1-2 (Standaert), maar de grijs-witte armada van IRS/AVS was niet onder de indruk. Ronny doolde af en toe met zijn belagers en kreeg ze bij momenten ook zenuwachtig. D'er kwam wat nerveus gezaag vanop de bank van Dikke Boom. Zeker toen Kenny er even later 2-2 van maakte. Zat er een stunt in of niet ? Dikke Boom kon toch de 2-3 scoren (Poppe), maar net voor halfweg pakten wij onze derde corner.
De derde periode was net bezig toen wij onze 4e corner kregen. Bij afwezigheid van Fredski, een kopklus voor Wesley. Die zette perfect om 3-3. De wedstrijd ging nu goed over en weer, beide keepers moesten af en toe tussenbeide komen. Vanop corner zette Dikke Boom de 3-4(Standaert) tussenstand op het bord. Maar wij hadden op dat moment 2 corners staan.
In de vierde periode opende Dikke Boom meteen met een knappe vrijschop van Poppe 3-5. Maar ook nu gingen de kopjes niet naar beneden. IRS/AVS ging op zoek naar de corners en de aansluitingstreffer. en die kwam er via Kenny Vijncke. 4-5. Maar alweer Poppe zorgde voor het verschil. De pocketspits trok op avontuur richting Gert en vloerde onze laatste man in de korte hoek. 4-6. Op dat moment stonden er nog 3 minuten op de klok en Dikke Boom begon de bal rond te tikken. Hun goed recht trouwens, we zouden hetzelfde doen ! Tiesto kon nog 1 keer dreigen, maar zijn schot ging voorlangs. De corners bleven staan op 2, het scorebord op 4-6. We gingen het veld af met een dubbel gevoel: er zat meer in, maar tegelijkertijd speelden we een zeer sterke match tegen de kampioen ! Dat smaakt naar meer !
Met veel vreugde kunnen wij U meedelen dat er een nieuwe aanwinst is in de MVC IRS/AVS-familie. Ellen en Filip Dingske zijn op vrijdag 20 augustus de trotse ouders geworden van Julie. We wensen hen bij deze oprecht proficiat ! Welkom in de club !
De finale werd dus betwist tussen IRS/AVS en Tuinen Guy Maes. AVS verloor vier jaar terug een eerste finale tegen De Youngsters, Tuinen Guy Maes won de Full Time Cupvoor het laatst vijf jaar geleden.
Het was sponsor Guytje Maes die in het eerste kwartde openingsgoal lukte en eenmaal de routiniers op voorsprong stonden, wist AVS dat het niet gemakkelijk zou worden. Er werd gerust bij 2-2 en de partij bleef ongemeen spannend, want het verschil liep nooit hoger op dan één goaltje. Dicht tegen het einde lukte AVS de gelijkmaker via Hugues Van Doorne, 6-6 en twee verlengingen.
Hierin kon Tuinen Guy Maes via Stijn De Vriendt en Christof Peers 6-10 uitlopen, maar milderde een wilskrachtig AVS nog tot 9-10. Scheidsrechter Luc Dhondt floot een perfecte wedstrijd en kreeg daarbij de hulp van twee bijzonder sportieve ploegen, die elk één corner toegaven en dat in een finale. Naast de dikverdiende trofee ontving Tuinen Maes ook een gratis uitrusting van sponsor Full Time en mocht Olivia de medailles uitreiken en de kussen in ontvangst nemen. Ze geniet(en) nog altijd na. Hiermee zat het seizoen er op en werd er boven in de cafetaria nog een pintje genuttigd en plannen gesmeed voor het volgende seizoen.
HET IS GELUKT ! WE SPELEN DE FINALE VAN DE FULLTIME CUP !
We schreven ons dit seizoen weer in voor de bekercompetitie van de kern Gent-De Pinte. De Fulltime Cup is een interessante nacompetitie met loting. Het einddoel is de finale in HGE, waar de winnaar een uitrusting ontvangt van Full Time Sport.
In de eerste ronde ( 1/32e fin ) kregen we MVC CODE op bezoek. We wonnen die match met 20-3. Daarna trokken we naar Los Galacticos. Een vlotspelende tweede-reekser. We haalden een verdiende maar zwaarbevochten zege : 1-6, de 1/8 finale was een feit. Daarin kwamen we tegenover De Ploeg. Ook die match werd gewonnen met 8-2, tijd voor het grotere werk. Dat kwam er in de kwartfinales met De Woody's. Herman Brusselmans ziet zijn originele bezetting volgend jaar uiteenvallen in twee ploegen en wou graag naar de halve finale. Na een zeer spannende, maar allesbehalve mooie, match wonnen we met 6-5. Die halve finale was meteen ook de doodstrijd voor enkele toppers: 't Putje, ZWR Evergem en De Rafkes sneuvelden, de halve finale werd er een tegen Opel Regniers Gent, sinds jaar en dag een topper in de reeks. Jan Ongenae heeft heelwat technisch talent in huis met namen als Pirelli, Paelinck en Banovic. Het werd een match op het scherp van de snee tussen twee ploegen die de finale verdienden. Maar de geschreven wet van de halve finale zegt dat er uit elke match maar 1 ploeg naar de finale kan. En dat zijn wij, na een spannende match die eindigde op 6-5.
Volgende week wacht Tuinen Guy Maes in de finale. Alweer een gedreven en super-ervaren tegenstander. We beloven er alletwee een leuke match van te maken !
DINSDAG 22 JUNI HGE (HIPSO) 20U
FINALE FULLTIME CUP
MVC IRS/AVS-TUINEN GUY MAES
aansluitend receptie aangeboden door de uitbaters van de kantine.
Toegegeven, het seizoen van Nonkel Eddy zijn ploeg Opel Haeck Drongen oogt nog spectaculairder, maar dat van MVC IRS/AVS mag er ook best zijn ! Met onze kernploeg wisten we tijdens de 2 laatste matchen van het seizoen nog de derde plaats vast te houden. Een onverhoopt succes, want we waren aan het seizoen begonnen om iets beter te doen dan de 6e plaats vorig seizoen. Het werd VEEL beter !
De provinciale ploeg deed het NOG beter ! Geen enkele match werd verloren, ons ploegske werd kampioen met het maximum van de punten. Een unicum in de nog jonge geschiedenis van onze club.
Proficiat aan alle spelers die dit jaar in actie kwamen, zonder jullie steun en inzet was dit niet gelukt ! Bedankt ook aan de trouwe sponsors. Zij zorgen er voor dat wij jaar na jaar onze hobby kunnen uitoefenen.
Met veel vreugde kunnen wij U meedelen dat er een nieuwe aanwinst is in de MVC IRS/AVS-familie.
