Seizoen 2010-2011 Tweede prov. B update 23/03/2011 01.Syn Merelbeke 22-57
02.Tachttal 22-56
03 IRS/AVS 23-54
04.La Viola 22-46
05.De Lijnstars 22-42
06.Union '06 22-34
07.Charlie's Leg 22-33
08.LVN Nevele 22-27 09.Duet Inc 22-24
10.Den Drummer 20-23
11.Gentbrugge 21-18
12.Multavici 22-13
13.Gantoise 21-12 14.XXX Gent 21-7
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
MVC I.R.S / AVS
Reeks 1 kern Gent-De Pinte - 2e PROV B Denis Champion: "In victory we deserve it, in defeat we need it!"
(w.churchill)
08-02-2010
NOG STEEDS HET MAXIMUM !
De provinciale ploeg van MVC IRS/AVS raast door de competitie in derde provinciale A. De ploeg heeft nog steeds het maximum van de punten. Een unieke prestatie !
Het jaar werd ingezet met een match tegen Het Trappistenhuis. Het werd een leuke pot voetbal, met een nog leukere uitslag ! 13-4, de champagnebrigade haalde het dus van de trappistenbrigade !
Enkele dagen later moesten we alweer de zaal in, nu voor een match tegen Victoria Sociedad. Voor die gelegenheid deed ondergetekende ook nog eens de schoentjes aan. Net 41 lentes op de teller en tijd voor een traktatie ! Maar eerst een matchke shotten ! Ook deze confrontatie werd winnend afgesloten, ook al lieten we een corner liggen en veroozaakte ondergetekende een compleet uit de lucht gegrepen penalty ! 7-13
De match gaf ons een pak vertrouwen om tegen de Lambertusvrienden te spelen. Maar de tegenpartij had blijkbaar minder vertrouwen. De verantwoordelijke liet ons weten dat hij geen ploeg bij elkaar kreeg. Forfait dus, een zege met 10 goals verschil zonder te voetballen.
Twee weken later stond er dan weer een match tegen een ploeg uit de top 5 op de kalender: MVC Gijzenzele. Een stugge tegenstander waartegen wij het niet gemakkelijk hebben. Maar ook nu was MVC IRS/AVS niet uit het lood te staan. De reeks is zo mooi als die van Anderlecht, eigenlijk nog mooier !
51 op 51, daarvoor komen zelfs Scoring Deef en Tombo weer naar de zaal ! Kortom, de toekomst lacht ons toe. Nog even volhouden en de flesjes Denis mogen gekoeld worden ! Forza MVC IRS/AVS !
De kernploeg van MVC IRS/AVS heeft 2010 biezonder goed ingezet. Er werd in de maand januari maar liefst 42 keer gescoord, goed voor een totale opbrengst van 10 punten op 15. Deel 2 begon al vrij snel in 2010 ! Op 4 januari moesten we zien dat alle feestkilootjes er af waren. Er stond die dag immers een trip naar sporthal Kesikant in Drongen op het programma. All Blacks was de tegenstander, en net als in de eerste ronde werd vlot gewonnen. Eindstand 5-16 na een biezonder genietbare partij tegen een zeer aangename tegenstander.
Eenn week later was MVC Code onze tegenstander. De hekkensluiter in reeks 1 hield de deur goed gesloten, en wij kenden niet onze beste avond. Ook nu werd gewonnen. Eindstand 9-4.
De week nadien kwam er voor ons een speciaal moment ! Hoofdsponsor Denis Champion kwam speciaal uit Frankrijk om ons een keer te zien spelen. Hij koos zijn moment goed uit. Die dag speelden we tegen "landskampioen" Loungebar 't Putje. De witte brigade speelt niet graagtegen ons ploegje, zoveel is duidelijk. De heenmatch konden we winnen, maar nu zag het er heel anders uit. 't Putje lipe zonder grote problemen uit tot 6-1 ! Net op dat moment kwam Denis Champion binnen en besloten we een tandje bij te steken. Karakterploegje zoals we zijn stak iedereen een tandje bij. LBP dacht al iets te vlug dat de match voorbij was en begon zeer nonchalant te voetballen. Wij kwamen dichterbij en geloofden weer in onze kansen. Een meer dan collectieve "effort" werd beloond met een 8-8 gelijkspel. 4 op 6 tegen LBP, er zijn weinig ploegen die datzelfde palmares kunnen voorleggen. De website van de kern kraakte van de berichten. Het gelijkspel zou zgz gestolen zijn. Begrijpe wie begrijpe kan. De cijfers stonden op de tabel, tijd voor een feestje !
De volgende match was van een minder kaliber. Door allerlei omstandigheden ( en die waren niet AA Gent ) kwamen we maar aan 5 spelers. Die vochten voor wat ze waard waren, maar moesten toch zien hoe ZWR Evergem ( veel sterker dan in de heenronde ) een 3-8 zege meenam uit Sint-Jozef. Jammer, maar niets aan te doen. Aan ziekte en werk kan je niets doen. Op naar de volgende match !
En dat was alweer een topper. Begin februari moesten we naar Oosterzele voor de verschoven competitiematch tegen Opel Regniers. Er werden enkele flesjes Denis in de jackpot gestopt, en die leverden resultaat op. Want net als in de heenronde werd de Opel-ploeg van Jan Regniers nipt verslagen. 5-6 werd het, alweer een knappe zege.
Zo staat MVC IRS/AVS op een knappe 4e plaats, op 5 punten van De Rafkes. De vijfde in de stand, Looney Tunes staat op 3 punten. Als we zo verder doen kunnen we de ambitie van "beter doen als vorig jaar" waar maken ! Forza MVC IRS/AVS !!
De laatste speeldag van de eerste ronde moest het duel van de wederopstandig worden, na een aantal weken van impasse inzake resultaten. Het was tevens de avond van het bekerduel tussen AA Gent en Anderlecht, wat er voor zorgde dat onze tegenstander geen beroep kon doen op sterspeler Jelle Van Parijs (Opel Haeck Drongen). Ons niet gelaten natuurlijk, want wij wilden absoluut de driepunter om ons totaal na de heenronde te brengen op 30 (van de 42) punten. Andy haakte in de vooravond af, Ollie Borrie bleek ook verhinderd, waardoor Dingske in laatste instantie onze gelederen versterkte.Een lange studieronde kregen we tijdens de eerste periode. Alleen Terry vond een gaatje, waardoor we met 1-0 konden gaan rusten. Ook de tweede periode bleef eigenlijk spektakelarm. De mannen van Boudewijn namen rustig de tijd om onze vesting te bestoken, maar moesten vaststellen dat onze defensie goed in mekaar stak. Geronimo wilde absoluut iets aan de stand veranderen en scoorde tweemaal, waarna ook de mannen van aanvoerder De Poorter onze Gert nog eens te grazen namen. Een gesloten duel kreeg 1-3 als ruststand. Terry toonde in de derde periode hoe je puntertje maakt en bracht ons verdiend 1-4 voor. Ik mag niet onderdoen voor mijn collega-spits, dacht Tiësto. Hij werd tweemaal perfect bediend en liet ons verder uitlopen. Maar een licht gefloten penalty, omdat een speler struikelde terwijl Gert al op de grond lag, en een schepcorner brachten de spanning nog wat terug in de partij. Met 3-6 moest het wel lukken om dit duel naar onze hand te zetten. We kwamen niet echt meer in de problemen, ook al sprongen we niet altijd even zorgvuldig om met de aangeboden kansen. Opnieuw Terry en Tiësto zorgden voor de bevrijding, want Forza Boudewijn kon maar één keer onze defensie verschalken. Onze balans na de heenronde oogt mooi, want we blijven meedoen voor de Europese plaatsen. ;-)
Selectieheer Borrie sr. verzamelde in totaal acht spelers, om in Oosterzele het op te nemen tegen Green Garden, een ploeg die uitkomt in de derde reeks van de kern Oudenaarde. Aangezien de dames voor ons heel wat tijd nodig om de benen te strekken bij hun fitnessoefeningen bleven de deuren gesloten tot exact 21 uur. Dan mocht ons gemengd team de arena in. Onze start was veelbelovend en leidde al snel tot een 2-0-voorsprong, dankzij goals van Ollie Borrie en Tiësto. Maar nonchalance in onze gelederen zorgde er voor dat de tuinjongens (een selectie van ervaring en wat jong geweld) nog voor het fluitsignaal van de eerste dertien minuten de aansluitingstreffer kon netten voorbij Geronimo. Dit konden we niet laten gebeuren. Er werd beslist een versnelling hoger te spelen en hun aanvalsgolven beter op te vangen. Het wapen van de counter gebruikten we goed. Na een korte tussensprint stond het 7-2 aan de rust, na doelpunten van Ollie Borrie (prachtig in één tijd na een opwipper van Geronimo), Dingske, Tiësto (2) en Fredski. We dachten dat het varkentje gewassen was. In de derde periode werd die (verkeerde) mentaliteit eens stevig aangepakt en werden we getrakteerd op vijf tegengoals. Gelukkig voor ons bracht Borrie sr. via een penalty soelaas, waardoor we de laatste time ingingen met een krappe 8-7-voorsprong. Het gezonde verstand kwam bovendrijven, we speelden rustiger en maakten optimaal gebruik van de ruimte die ontstond. Ollie Borrie, Kevin en Fredski maakten de kloof weer wat groter, waardoor een tegendoelpunt nog weinig hielp voor Green Garden. Volgende tegenstander, op maandag 25 januari om 21 uur in Sint-Jozef, wordt derdeklasser De Lelie Wondelgem. Zij schakelden Oliver Boys uit, de ploeg van onze spelers Bob en Tjoepie. Het belooft een leuke clash te worden tegen de tweede ploeg van nonkel Eddy, bovendien een prettige waardemeter. We zullen de routine en rust van goalie Gert kunnen gebruiken.
Nous sommes très
ravis de pouvoir annoncer que notre sponsor Denis Champion sera à la Belgique le 20 janvier,
pour assister aux matches de MVC IRS/AVS!
We zijn biezonder fier te kunnen aankondigen dat onze sponsor Denis Champion naar Belgie komt op 20 januari om naar de wedstrijden van MVC IRS/AVS te komen kijken !
Fredski zijn verslag vanop het tornooi van de Landelijke Gilden in Lovendegem. Jaar na jaar een sterk bezet tornooi 4 tegen 4.
Zes spelers van onze vriendenclub konden aanwezig zijn in de
Gemeentelijke Sporthal, waar Amigo optrad als gastheer. De eerste drie duels
werden op zaterdag(voor)middag afgewerkt. Het kanon van onze jongens, in de
kleine zaal met 4 tegen 4, stond goed afgesteld. De eerste tegenstanders werden
immers ingeblikt met sprekende cijfers: 12-1, 7-1 en 11-2. Meer moest dat niet
zijn.
Voor de kwartfinale, op zondagmorgen om half tien, diende Geronimo verstek te
geven en kon Gert er niet zijn. We speelden tegen wat jong geweld, maar hielden
goed het kopke erbij. Een schepcorner mocht zelf nog tegen de paal worden
gekopt, na tweemaal 13 minuten werd het 3-3. De zenuwen stonden gespannen bij
de reeks strafballen, die we uiteindelijk zegevierend afsloten, ook al toonde Fredski
aan dat het balletje van de grond krijgen niet eenvoudig is. Eind goed,
al goed.
In de halve finale wachtte Take Away ons op, een select gezelschap uit Zomergem
samengesteld door Jan Mees. Tiësto verkeerde echter in bloedvorm en toonde zijn
scorend vermogen, zelfs met het hoofd op een lange bal van goalie Gert. Door
een goede organisatie haalden we het met 6-3.
Voor de eindstrijd hadden we weinig te verliezen tegen uitgesproken favoriet
The Soloboys. In de eerste twee van vier periodes vingen we hen goed op en
braken we gemakkelijk uit. 2-5 bij het draaien was dan ook een verdiende
ruststand.
De mannnen van manager Eddy Verdegem begonnen meer risico's te
nemen, hetgeen resulteerde in een 7-5-voorsprong enkele minuten voor het einde.
Maar MVC IRS/AVS telt enkele gasten met haar op de tanden. Niet met ons, zo
oordeelden Tjoepie en Amigo. We sleepten alsnog een 7-7-gelijkspel uit de
brand. Jammer genoeg verloren we wel de schepcorners, na een lange thriller.
Het werd daarin 9-8 (!)
We kregen een mooie beker, een ploegfoto en zes flessen Augustijn als beloning.
Bovendien werd onze Tiësto tweede bij de topschutters, na Gouden Minivoetballer
van het Jaar Thomas De Meyer. Chapeau!
Na de recente 0 op 9 wou MVC I.R.S/ AVS iets rechtzetten, het vertrouwen was groot. We moesten het wel doen zonder onze kapitein Fredski. We hadden hem naar Jan Breydel gestuurd om een oefenmatchke vast te leggen tegen FCB of Toulouse. Maar het was de kapitein zijn verjaardag, we zouden ons dus dubbel plooien. Enige hindernis: de tegenstander. Ondanks het feit dat het allemaal toffe kerels zijn, zal MINI MELSEN nooit onze favoriete tegenstander worden. De ploeg moet het hebben van een betonsterke defensie en een vlijmscherpe counter, en dat was nu ook het geval. Wij vonden daar geen antwoord op en lieten ons ringeloren ! De betere kansen waren voor ons, al moest Gert ook wel enkele keren gepast tussenbeide komen. Ook het aantal corners sprak zwaar in ons voordeel ! Maar al dat positieve was niet voldoende om de muur van MM te slopen. De Melsenaren straften balverlies genadeloos af en vingen ons voor de rest perfect op. De organisatie bij MM klopte als een bus. Tsjoepie kon niets anders doen dan voor de tweede keer op enkele dagen verliezen van Mini Melsen, al was de tweede nederlaag iets minder zwaar. Eindstand 4-6 en een 0 op 12. Het kan alleen maar beteren, wie weet tegen Forza Boudewijn, de laatste tegenstander van de heenronde.
Onze club staat in het weekend van 12 en 13 december met een stand op het Kerstdorp van Sint-Martens Latem. Je kan daar genieten van heelwat activiteiten en tussendoor "bubbels" proeven bij uw favoriete minivoetbalclub. Een aanrader ! Zin om een handje toe te steken, bel onze kapitein !
Vorig weekend is een MVC I.R.S/AVS-speler gespot in eerste nationale ! Ons sluitstuk Gert Desot ging "Nonkel Eddy" depaneren bij Opel Haeck Drongen. Onze bevriende club zat met een doelman-probleem en vroeg Gert om mee te doen. Gert is jeugdcoördinator bij OH Drongen en 4e doelman in rij. Hij staat ook op de spelerslijst van de tweede ploeg van OH Drongen ( De Lelie ) . Volgens insiders is Gert zijn "truuken" nog niet afgeleerd, en speelde onze laatste man een beresterke match. Wie had daar aan getwijfeld ? Volgende vrijdag gaat hij nog eens mee naar Oostkamp. Als het meezit haalt OH Drongen daar de herfsttitel binnen. Alweer een feestje in de kleedkamer. Een tip voor nonkel Eddy: Gert is intussen het alomgekende en beminde fruitsap van Denis Champion gewoon !
Onze provinciale ploeg is met brio herfstkampioen geworden. Op het moment dat de kernploeg aan het afzien was tegen De Woody's speelden de IRS/AVS-ers hun topmatch tegen Capibara, de nummer 2 in de stand. Ook deze 13e competitiematch werd gewonnen met 10-6, zodat onze ploeg met een knappe 39 op 39 staat. Dat zijn nu al 11 punten meer dan Capibara !
De motor van de kernploeg is na een zeer sterk seizoensbegin, met 9zeges op rij, aan het sputteren. Na de nederlaag tegen Tuinen Guy Maes werd nu ook verloren van De Woody's met 5-3. We moesten wel schuiven in onze ploeg, want op hetzelfde moment speelde de provincialer de topper tegen Capibara, de nummer 2 in de stand. Geronimo en Kevin hielpen daar de zege binnenhalen. Bovendien haakte Andy op het laatste moment af met een kleine kwetsuur. Michael " BOB" De Moor deed daardoor zijn wederoptreden. Ook Terry De Grande was van de partij.
Toch moesten we de eerste periode aan De Woody's laten. Herman Brusselmans was met zijn sterkste opstelling aan de match begonnen en speelde direct een versnelling hoger dan ons. Dat resulteerde in enkele kansjes en een eerste doelpunt via Lino Van Reeth. We probeerden iets terug te doen, maar de weinige kansjes die er kwamen werden gemist of gepakt door een beresterke Gunther Schepens.
We zagen een vlotter spelend IRS/AVS bij de start van de tweede periode. De controle over de match werd overgenomen, met alweer enkele mooie kansen. Dankzij de reddingen van Gunther Schepens versierden we al gauw onze vierde corner. Gert schepte die vakkundig op de knikker van Fredski: 1-1. De ploeg voelde dan dat er meer inzat en ging door. Bob viel goed in en onderschepte nauwkeurig 2 ballen van de Woody's. De skip bleef intussen de hoofdrol opeisen binnen het team van De Woody's. Hij kon zijn ploeg in een moeilijke tweede periode overeind houden. Net op dat moment besloten wij nog wat late Sinterklaascadeaus uit te delen: vooral de 2-1 en de 4-1 waren er met een strikje om. De 3-1 kwam vanop corner.
In de derde periode moesten we alles op alles zetten, er kwam ruimte voor De Woody's en Schepens scoorde met een mooie verre plaatsbal de 5-1. De duels werden nu iets steviger, met foutjes aan beide kanten. Tiësto scoorde de 5-2, en even later scoorde Fredski zijn tweede corner van de dag 5-3.
In de vierde en laatste periode gebeuren nog weinig zaken die de geschiedenisboeken zullen halen. IRS/AVS probeerde, maar botste 2 keer op een perfecte lijnkeeper ! Gunther was woensdag van goudwaarde voor zijn ploeg. Het bleef bij de 5-3, want Fredski liet, opgeschrikt door de hooligans uit de Woody's-spionkop, nog een corner liggen. IRS/AVS haalt zo een 0 op 9 en parkeert zijn clubnaam op de 4e stek in het klassement. De komende week gaan we even op zoek naar de automatismen van in het begin van het seizoen om de laatste 3 confrontaties van 2009 aan te vatten: Mini Melsen, Forza Boudewijn en een bekermatch tegen Green House Oudenaarde.
De nederlaag tegen Eendracht Dikke Boom was al een tijdje vergeten toen we Tuinen Guy Maes in de ogen moesten kijken. Na het parket van het Tolhuis kregen we terug onze vertrouwde vloer van Sint-Jozef onder de voeten. Daar voelen wij ons nog altijd op ons sterkst ! En dat bleek ook uit de eerste speelminuten. Tuinen Guy Maes kwam via Reggy Labeeuw van Agence Rosseel Latem op voorsprong, maar het antwood van onze krijgers op het veld mocht er zijn. Tiësto prikte de eerste tegen de netten, Amigo zette dan via een knappe steal een solootje in en werkte koelbloedig af. En even later deed Tsjoepie die steal over, maar de afwerking was voor Geronimo. IRS/AVS 3-1 voor op amper 2 minuten. Ons laatste man Gert Desot moest dan weer enkele keren zijn kunnen etaleren. De Tuinen werden er moedeloos van, al die kansen gepakt door ons sluitstuk ! Toch konden ze Gert nog 1 keer verschalken. Stand na het eerste kwart 3-2.
Vanaf de tweede periode kregen we minder ruimte om te voetballen. Tuinen Guy Maes kwam er enkele keren goed uit en prikte 2x tegen: Wij gaven nu veel te veel ruimte weg, en dat mag je tegen een ervaren ploeg als TGM niet doen. Geronimo redde even de meubelen 4-4, en even later parkeerde diezelfde Geronimo een schitterende verre plaatsbal tegen de pal. 4-4 halfweg.
We probeerden bij te sturen in de derde periode, maar TGM had ons door. Opvangen en tegenprikken op de counter: Gert moest zo een 4e corner toestaan 4-5. Aan de overkant testte Tiësto ook eens de kwaliteit van de SJG doelpaal, en Geronimo deed hem dat na. TGM had geen last van de doelpaal, maar wel van dat "ervaren mannetje" in het doel. Gert stopte werkelijk alles, behalve die laatste bal, net voor affluiten: 4-6 op het einde van het derde kwart.
Met man en macht begonnen we aan de laatste periode. Maar de kleine kansjes die we kregen werden niet afgewerkt. TGM scoorde wel, en sloeg een beslissend kloofje 4-7. De hoop werd iets groter toen Gert vanop de penaltystip de 5-7 scoorde, maar die hoop werd meteen de kop ingedrukt door TGM 5-8 en 5-9. Het werd duidelijk, IRS/AVS stevende af op een 0 op 6. Fredski en Tiësto redden de eer voor onze ploeg: 7-9 of de tweede nederlaag op rij. Niet dat we echt onderlagen, maar TGM was op de cruciale fases kalmer en efficiënter ! Twee nederlagen op rij dus, maar aan het vertrouwen en de groepsgeest is niet geraakt: de flesjes werden met plezier geopend. Op naar de confrontati met de Woody's. Alweer in de minivetbaltempel HET TOLHUIS.
Onze provinciale ploeg blijft goed op dreef. Ook de 12e wedstrijd werd gewonnen, zodat een knappe 36 op 36 achter onze naam prijkt in derde provinciale A. Nog nie .... , een verslag van kapitein Fredski.
Wedstrijd 12: MVC IRS/AVS-MVC De Brug Zelzate 9-4
Onze jonge vrienden uit Zelzate kwamen slechts met vijf opdagen in Sint-Jozef, maar leken vastbesloten om de leider eens een voetje te lichten. Ollie Borrie vond dat echter niet zo'n goed idee en opende sterk met twee treffers, waarvan één perfecte lob over het sluitstuk van de Brugboys. Maar we waren voor de rest niet zo goed bij de les en lieten ons wat in slaap wiegen. Tweemaal lieten we ons, met onze ervaring, ringeloren door de snelheid van onze bezoekers, wat leidde tot een 2-2-tussenstand na dertien minuten.
In de tweede periode staken we een tandje bij. Fredski, op aangeven van Geronimo, moest even door de knie gaan om de vierde schepcorner in doel te deponeren. En Filip Dingske vond een mooie opening, waardoor de bal aan de tweede pal in het zijnet verdween. Een geruststellende voorsprong, zou je dan denken. Maar nee, we hadden nog altijd niet geleerd. De groenhemden scoorden net voor het rustsignaal, waardoor we van kamp wisselden met een 4-3-voorsprong.
Dit moet veranderen, oordeelden Kevin en Joachim. Ze sloegen de motor weer aan, en onze aanvaller van Sleidinge zag een strak schot door de benen van de bezoekende doelman binnen vliegen. Het tempo werd de hoogte ingejaagd, de bal ging vlotter rond en de tegenaanvallen schaarser. Ook Fredski pikte nog een goaltje mee, alvorens de laatste periode in te gaan. Tiësto spaarden voor het zwaardere werk, zijn spitsbroeders Ollie Borrie, Kevin en Geronimo toonden hoe je kansen afmaakt. Uiteindelijk moesten we nog één doelpunt slikken, waardoor we eindigden met 9-4. De 36 op 36 is een feit. Volgende week de confrontatie met het tweede geklasseerde Capibara...
De provinciale ploeg stoomt door in derde provinciale. Een 33 op 33 is een SCHITTEREND RESULTAAT ! Een kijk op de match vanwege onze vaste clubkapiteil Frederic "Fredski" Vanheule.
PROVINCIALE:
Wedstrijd 11: Schrijnwerkerij De Ruyver-MVC IRS/AVS 4-12
Na de elektriciens kregen we nu andere klusjesmannen voorgeschoteld. Onze vriendengroep trok naar de Bloso, in stevig regenachtig weer, met slechts zes inzetbare spelers. Paddle Jan werd door zijn Tine opgedragen veel te proeven (en vooral niet te koken), Joachim haakte af, terwijl onze Kevin waarschijnlijk iets te fel had genoten van de sfeer op de Zesdaagse de avond er voor. Gsm verloren in de wagen van een kameraad, blijkbaar?!
De scheids, overgewaaid vanuit Kortemark, besloot er slechts een wedstrijdje van 4x12 minuten van te maken, aangezien de minivoetballers voor ons (de interne competitie van de Bloso) het iets te lang hadden getrokken. MVC IRS/AVS begon heel geconcentreerd aan de partij, was stevig op zijn hoede voor de leepheid van de tegenstander en bouwde geduldig op. De geringe kansen werden niet meteen omgezet, maar wel voldoende corners afgedwongen. Ollie Borrie kwam, na een aperitiefje een paar uur er voor, echter scherp in. Zijn eerste baltoets leidde meteen tot een goaltje. Tiësto wilde natuurlijk niet onderdoen voor zijn spitsbroeder en prikte er ook eentje tegen de netten. Op het einde van de eerste periode kopte Fredski, op aangeven van Borrie sr., perfect de toegestane schepcorner binnen.
Met 0-3 begonnen we dus de tweede time. Bij De Ruyver gaven ze de hoop niet op. Met vier kropen ze voor hun eigen goal terug, waardoor het moeilijk was om een gaatje te vinden. Dan maar via een vrije trap iets forceren, dachten de schrijnwerkers. Borrie sr. positioneerde zijn muur iets te optimistisch en had geen rekening gehouden met de stevige buitenkant voet van de nummer 16: recht in de winkelhaak en 1-3. Meteen herstelden we het evenwicht, via een mooie (eentijds)aanval over verschillende stations: Geronimo-Tiësto en Ollie Borrie die afrondde. Maar alweer de nummer 16 wou niet afgeven en vloerde Borrie sr: 2-4.
Na het wisselen van kant hervond MVC IRS/AVS zijn betere spel. We liepen dan ook gemakkelijk uit naar 2-8, na goals van Ollie Borrie, Borrie sr. (op penalty, na stevige charge door de doelman op de enkels van Ollie), Tiësto en Fredski (schepconer).
Van de vierde periode onthouden we de drie doelpunten van Geronimo + nog eentje van Ollie. De verdedigende organisatie verliep niet altijd even subliem, wegens de aanvalsgolven van ons, waardoor De Ruyver nog twee keer Borrie sr. vloerde. Verder onthielden we dat Geronimo zeker geen beste vriend zal worden van de aanvoerder bij De Ruyver. Het bleef gelukkig bij verbaal geweld. Na de wedstrijd volgden er nog wat bubbels + een collectieve uitstap naar 't Passantje voor de hongerige magen. Nog nie..., spa...
De eerste nederlaag is een feit. Op speeldag 10 is de kernploeg van MVC I.R.S / AVS voor het eerst gesneuveld. De tegenstander was Eendracht Dikke Boom, een ploeg die de laatste jaren altijd meespeelt voor de prijzen en uitpakt met een zeer ambitieus spelersbestand. Namen als Jurgen Standaert, Steven Vanderdonck en Glen Poppe doen bij vele minivoetballiefhebbers zeker een belletje rinkelen.
Onze ploeg trok vol vertrouwen naar DE minivoetbaltempel van Gent, het Tolhuis. Wij hadden immers niets te verliezen. De eerste 9 wedstrijden waren een groot succes met zeges tegen LBP, Opel Regniers en De Rafkes. Zelfs een nederlaag zou ons nog altijd op de eerste plaats houden. Onze spelerslijst mocht er ook zijn, met Gertje in doel, geflankeerd door Geronimo, Tiësto, Tsjoepie, Dingske, Andy, Amigo en Fredski. De wedstrijd startte goed. Geronimo kon al vrij vlug de 0-1 scoren met een verre bal. Het sluitstuk van EDB zag hem nooit komen. We speelden goed mee en kwamen zelfs af en toe gevaarlijk opzetten, maar de verdiende 0-2 kwam er niet. Integendeel, de thuisploeg scoorde de 1-1 en even later de 2-1.
Ook in periode 2 werden we niet echt weggespeeld. We deden het gemor bij de spelers van EDB zelfs grondig toenemen. Toch namen ze stilletjesaan het initiatief over. De echte klik kwam er direct na de derde periode. MVC I.R.S / AVS liet de kans liggen op de 5-3 en de moed zakte wat in de schoenen. Ook de vermoeidheid bij de veldvoetballers begon toe te slaan. EDB kreeg meer en meer ruimte en dreef de score te hoog op. Maar het dient gezegd, EDB is meester in het snel omschakelen. De match werd afgesloten met een 11-2 op het scorebord, een te zware maar oververdiende zege voor EDB. Na de match werd er eentje extra gedronken op de verjaardag van "jonge gast" Dingske, en onze tegenstander zorgde voor lekkere boterhammen met kaas en gehakt, waarvoor onze welgemeende DANKUWEL !
Bij de provincialer is de 30 op 30 een feit ! Ook de 10e match tegen Den Elektrieker werd gewonnen. Een verslag van onze kapitein Fredski.
Wedstrijd 10: MVC IRS/AVS-DEN ELEKTRIEKER 9-4
Je hebt zo elk jaar van die wedstrijden waar het echt niet vlot loopt. Dat was nu het geval, ondanks het feit dat onze Geronimo snel uitpakte met twee pegels. De doelman stond verstijfd en vol bewondering te kijken naar de wondermooie doelpunten. Maar wat daarna volgde, kan je gemakkelijk samenvatten in volgende omschrijvingen: misverstanden, verkeerde passing en wat gemekker met de tegenstander(s). Het gevolg was dat we nog twee (vermijdbare) tegengoals slikten voor het einde van de eerste periode. Gelukkig besloot Ollie Borrie om even uit zijn krammen te schieten. Zijn debuut fleurde hij op met twee treffers, alvorens een vermijdbare gele kaart te slikken. Verdorie, niet goed voor onze fair playambities. Bovendien werd een schepcorner, perfect gelobd door Geronimo, door Fredski op de bal gekopt. Spanning troef, want de elektriekers kwamen terug in de match. We draaiden met 4-3.
Wapenstilstand in de derde periode, al vonden we toch ons betere spel terug. Fysiek begonnen onze gasten er wat onder door te gaan, onze balcirculatie verhoogde, we sprokkelden gemakkelijk corners. Maar de doelpunten volgden nog niet.
In de vierde time schakelden we een tempo hoger, grepen we de mannen uit Lochristi naar de keel en vonden we nu wel een gaatje in hun strakke verdediging. Twee schepcorners werden nu wel succesvol omgezet, Ollie Borrie scoorde nog eens (na een perfecte assist van Kevin), terwijl ook Tiësto nog tweemaal de netten deed trillen. De schepcorner op het einde van de wedstrijd was slechts een eerredder voor de elektriekers. Filip Dingske opende achteraf nog een Magnumke voor zijn 39ste verjaardag, de dertig op dertig is een feit! Ambiance...
Net als de kernploeg, blijft ook de provinciale ploeg in goede doen ! Na 9 matchen staan er ook hier 27 verdiende punten achter onze clubnaam. We blijven met de voetjes op de grond, maar al wat we hebben, hebben we ! Een verslag van onze kapitein !
Wedstrijd 9:Rodebol.be-MVC IRS/AVS 3-10
Voor het eerst dit seizoen mochten we richting de Blosotempel, vlak naast de Topsporthal aan de Watersportbaan. Een mooie gelegenheid dus om ook een topprestatie neer te zetten tegen de vierde uit het klassement, Rodebol.be. Die jongens hadden net twee opeenvolgende nederlagen geslikt tegen Capibara en Squadra Caruso, dus waakzaamheid en opperste concentratie was een absolute aanrader. MVC IRS/AVS pakte zelfs uit met acht man, wegens de onzekerheid van Dingske met zijn traanklierke; terwijl de geblesseerde Andreas werd vervangen door Kevin, die zijn terugkeer vierde sinds de tweede speeldag.
Geronimo had het van bij het begin niet begrepen op de wedstrijdbal van de gastheren, wegens te slap. Toen hij zijn eerste bal vanop afstand wilde trappen, werd die geblokkeerd en onderschept door een snelle Rodebolspits die het leder gemakkelijk in ons doel deponeerde. We wisten bij de 1-0-achterstand meteen wat ons te doen stond, want bovendien pakte onze tegenstander uit met een heel eigenaardige veldbezetting. Maar hun doelman hield geen rekening met de leepheid van onze spitsen Jo'tje en Kevin, die nog voor het einde van de eerste periode er elk twee binnen prikten en zo zorgden voor een 1-4-tussenstand.
Ons rotatiesysteem werd aangesproken, de vele wissels lukten perfect en ons vriendenteam liep in de tweede dertien minuten nog verder uit met treffers van alweer Kevin en een goed omgezette schepcorner via Fredski (op aangeven van Borrie sr.). De klus leek geklaard bij 1-6, maar een strikte verdedigende organisatie aangeraden. MVC IRS/AVS toonde zijn vastberadenheid en gaf weinig tot niks weg. Jo'tje besloot in de derde periode om even van aan het eigen doel een perfecte (lange) bal te trappen, terwijl Kevin mooi devieerde op een heerlijke assist van achteruit van Geronimo. Paddle Jan wilde voor zo veel schoonheid niet onderdoen, maar had wat minder meeval bij de afwerking, na een spectaculaire carambole. De moedige jongens van Rodebol scoorden ook nog, via een balletje door de benen van Dingske.
De laatste periode stelde niet zo heel veel voor. Wij behielden goed de controle, scoorden nog eens via Kevin en Geronimo. Ook Rodebol vond nog eens een gaatje in onze verdediging, waardoor we eindigden bij een 3-10-eindstand. In de kleedkamer werden de flesjes Denis Champion ontkurkt, werd het een korte douche (wegens slechte sproeiers) en trokken de meeste spelers nog naar het Drongense sfeercafé Los Sueños. In de kantlijn werd er ook nog een transfer gerealiseerd: Ollie Borrie werd vrijgegeven door MVC Kameleon en kan vanaf woensdag meedoen tegen denelektrieker.be. Hij weet ondertussen wat er wordt verwacht bij een eerste optreden. ;-)
MVC I.R.S/AVS zal het even zonder Kenny Vijncke moeten stellen. Onzen "Danny" brak tijdens een wedstrijd met SK Vinderhoute zijn neus op verschillende plaatsen. Hij ging intussen al onder het mes ! Kenny, veel beterschap en tot gauw in dat lekkere MVC IRS/AVS-shirt !
Wedstrijd 9: MVC IRS/AVS-Tover Express For Ever 9-1. Ook de vrienden van Tover Expres For Ever zijn er niet in geslaagd om ons te doen struikelen. Het relaas van alweer een heerlijke voetbalavond door kapitein Fredski.
Onze tegenstander is altijd een moeilijk te bekampen ploeg. Dat wisten we op voorhand. Slechts zes punten op hun conto, maar toch o zo moeilijk te manoeuvreren. Ze konden zelfs spelers van veldvoetbalploeg Dikkelvenne in burger aan de tafel zetten, maar de boomlange Dieter Hubeau is wel basiskracht van tweedeprovincialer KME Machelen en speelde toch mee. Geronimo besloot echter om meteen zijn kanon goed af te stellen. Zijn eerste bal vanop afstand verdween dan ook gemakkelijk in het zijnet en leidde tot de 1-0. Tiësto vond het echter nog te vroeg om al een feestje te vieren, en speelde een bal iets te kort terug op onze laatste man, waarvan de Toverboys profiteerden met de gelijkmaker. Maar daar kon onze Terry niet mee lachen: hij knalde de 2-1 kort daarna tegen de netten.
In het begin van de tweede periode werden we beloond voor de corners die we hadden gesprokkeld. Fredski kopte perfect binnen op de assist van Geronimo. Geduldig probeerden we de verdedigende instelling van de Toverboys te ontmantelen. Het was opnieuw Geronimo die een gaatje vond, vanop afstand, doordat Tiësto goed opsprong bij het schot en daarmee de doelman op het verkeerde been zette.
De derde time achtte Tiësto zijn moment gekomen. Tweemaal rondde hij in één tijd perfect een actie van achtereenvolgens Tjoepie en Terry af. We zaten veilig op rozen, zeker na een nieuwe vierde schepcorner, keurig uitgevoerd door Geronimo en Fredski. Wat we verder onthielden, was een gemene fout op de enkels van Amigo, die terecht werd bestraft met een gele kaart. Ook onze defensie toonde zich (alweer) ijzersterk en was _ ondanks de afwezigheid van sluitstuk Gert _ op geen foutje te betrappen.
De laatste periode kregen we nog twee treffers van Terry, waarvan er eentje een echte beauty was. Een lange bal van achteruit, door Geronimo verstuurd, even lichtjes raken met het hoofd en kassa kassa. MVC IRS/AVS kan met vertrouwen de topper tegen Dikke Boom tegemoet zien, na een prachtige 27 op 27.
