Brigitte Bardot (Parijs, 28 september 1934) is een Frans fotomodel, actrice en zangeres. Als ondeugende "stoeipoes" en frivole pin-upgirl maakte ze zeer snel internationaal furore en vooral in Europa vormde ze een icoon van de jaren 50. Als sekssymbool was zij een Frans antwoord op de Amerikaanse Marilyn Monroe (MM). Haar naam werd vaak afgekort als BB, wat vanwege de alliteratie erg voor de hand lag, maar wat nog meer populair werd door een tophit van Dario Moreno (1961), waarin Bardot in het Frans en Portugees wordt bezongen.
Afkomst en relaties
Bardot, een dochter van een industrieel Louis Bardot, werd op het conservatorium van Parijs tot klassiek balletdanseres geschoold. Ze begon met modellenwerk toen ze 15 jaar oud was. In 1952 was ze voor het eerst te zien op het witte doek in Le Trou Normand. In hetzelfde jaar trouwde ze op 18-jarige leeftijd met regisseur Roger Vadim. Ze scheidde in 1957 van hem en trouwde later met acteur Jacques Charrier (1959-1962), de Duitse miljonair Gunther Sachs (1966-1969) en de Franse, extreemrechtse politicus Bernard d'Ormale (1992-heden). BB heeft ook relaties gehad met Serge Gainsbourg (die zelfs een album naar haar vernoemde), Sacha Distel en Jean-Louis Trintignant (acteur). Ze heeft één kind, Nicolas-Jacques Charrier (geboren in 1960).
Eind september 1960 doet ze een mislukte zelfmoordpoging en belandt ze in een ziekenhuis in Nice. Een jaar later maakt ze bekend te zullen stoppen met filmen, maar aan dat voornemen geeft ze geen gevolg. Haar laatste film maakt ze in 1973
Films
Brigitte Bardot heeft in totaal 48 films gemaakt. Haar internationale doorbraak kwam in 1956 met Vadims "Et Dieu... créa la femme", waarin ze het weesmeisje Juliette speelt. De film veroorzaakte een sensatie in de Verenigde Staten, en katapulteerde Bardot naar wereldfaam.
Brigitte Bardot was op haar best in lichte komedies, waarvoor ze een merkbaar acteertalent bezat. Een goed voorbeeld hiervan is 'Une Parisienne' uit 1957, naar Bardots zeggen een van haar weinige films waar ze trots op is. Toch was Bardot wellicht ook in staat om dramatische rollen te spelen, zoals althans bleek in de film La Vérité (1960) van regisseur Henri-Georges Clouzot. De rol die ze hierin speelt wordt artistiek als haar beste beschouwd.
Zang
Naast haar films heeft Brigitte tijdens haar filmcarrière ongeveer zestig lichte populaire liedjes opgenomen. Haar zang-kwaliteiten waren echter zeer beperkt. Desondanks werden haar liedjes in de handel gebracht. Beroemd zijn haar drie televisieshows uit de jaren zestig, waarin een aantal van deze liedjes met een bijpassend filmpje werden vertoond. Haar bekendste nummers zijn allicht de composities van Serge Gainsbourg "Bonnie and Clyde" en "Harley Davidson". In 1967 nam zij met Gainsbourg de eerste versie van "Je t'aime...moi non plus" op, maar achteraf vond zij het nummer te gewaagd om uit brengen. Het duurde nog tot 1986, voordat die versie alsnog werd uitgebracht.
Foto's
Bij het Filmfestival van Cannes in 1953 poseerde Brigitte Bardot in bikini op het strand en zette daarmee een trend die door talloze sterren en sterretjes zou worden nagevolgd. Onder de ontelbare foto's van de filmster Brigitte Bardot behoren die van beroepsfotograaf Sam Levin speciaal genoemd te worden. In het begin van Brigittes carrière hebben Levins foto's belangrijk bijgedragen aan haar imago van sensualiteit en lichte immoraliteit. Een van deze opnames toont Bardot in een wit korset, van achteren gefotografeerd. Naar verluidt verkocht de ansichtkaart met deze foto in Parijs rond 1960 beter dan ansichtkaarten van de Eiffeltoren.
Activiste
Sinds de jaren '70 doet Bardot veel werk als dierenrechtenactiviste. Zo heeft ze een aantal keer op de foto gestaan met zeehondjes om de zeehondenjacht aan te klagen. Veel van haar werk voor dierenrechten was in samenwerking met de milieu-organisatie Sea Shepherd Conservation Society. (Om die reden heeft Sea Shepherd een van hun schepen naar haar genoemd, namelijk de voormalige 'Gojira'). Ook maakt zij zich sterk voor het behoud van de natuur van het schiereiland achter St. Tropez. Haar controversiële en openhartige meningen over zaken als immigratie, de islam en homoseksualiteit hebben haar reputatie in de loop der jaren sterk beïnvloed. Ze werd meerdere malen veroordeeld wegens racisme en discriminatie.
