Op 21 december 2009 ben ik samen met enkelen van de klas naar het toneelstuk NeuzeNeuze gaan kijken in de Maan in Mechelen. Het was een toneelstuk voor 4-jarige kleuters.
Om te neuze neuze heb je twee neuzen nodig. In Groenland is het de normaalste zaak van de wereld. Het is er ijskoud, en van neuze neuze krijg je het helemaal warm. Neuze neuze is knuffelen en kussen in één. Het is superleuk! Vraag maar aan de twee eskimobroertjes: Freek en Ward. Zij hebben er een neus voor!
Doorheen 10 eenvoudige verhaaltjes gaan Freek en Ward op zoek naar een land waar het warm is, maar waar ze toch volop neuze neuze. Ze neuze neuze met de gekste dieren; de éne heeft een grote neus, de andere een kleine, de neushoorn heeft een lange puntige neus, de walrus een vieze vuile vochtige,
Weet jij waar het snikheet is en ze toch neuze neuze tegen de sterren op?
Het decor bestaat uit allerlei kussens, doeken, blokken. Alles bij elkaar is het een groot rommeltje, waar een tweetal kinderen met veel fantasie in spelen.
Na het toneelstuk mochten we met de regisseur en de twee acteurs praten. Ze vertelden ons het verleden van het stuk en hoe ze er aan begonnen waren. We kregen ook de gelegenheid om hen vragen te stellen. Na het gesprek kregen we een rondleiding achter de schermen van de Maan.
Uit deze voorstelling heb ik geleerd dat je met heel wat doeken en kussens een verhaal kunt vertellen. Een deken met bloemen kan een bloementuin zijn, een wit dekentje is de Noordpool. Zelf vul jij het personage in en voeg je materialen bij. Zo spelen kleuters ook hun spel in de huishoek of thuis.
Van 28 tot 30 september zijn wij met heel 2BAKO op creastage geweest in Brussel. In deze driedaagse zouden we alles leren over het poppenspel en de verschillende soorten. Ik keek hier wel een beetje naar uit, omdat alles wat met theater te maken heeft me wel interesseert.
In de loop van de driedaagse brachten we knuffelberen tot leven, we kropen in een donkere doos voor fluotheater, we hanteerden lepels en ander kosteloos materiaal als echte mannetjes Maar nog het belangrijkste van al, we maakten onze eigen handpop. Tijdens het oefenen en spelen kregen we ook een hele hoop tips mee, waar je tijdens het poppenspel op moet letten om het zo echt mogelijk te laten lijken voor kleuters. Enkele hiervan zijn: je handpop moet de kleuters aankijken, luid praten, een bekpop moet juist bekken wat je zegt, de speciale techniek van het afgaan enzovoort. Wanneer je zelf poppentheater speelt let je hier meestal niet op, maar nu je dit weet besef je ook dat door deze tips je pop echt tot leven komt en voor de kleuters echt een levende persoon/ beest is. Het spreekt hen aan en boeit hen.
Op de laatste dag hebben we ook voor kleuters een poppenspel gemaakt. Hier konden we echt tonen wat we geleerd hadden en tijdens het repeteren enkele zaken uitproberen. We discussieerden over wat zou werken bij de kleuters en wat niet.
Ik heb ontzettend veel geleerd tijdens deze driedaagse en wil het ook gebruiken in mijn stage.In elke kleuterklas krijg je wel eens te maken met een klaspop. Door deze stage weet ik deze pop op een goede manier te gebruiken en te hanteren.Dit geldt niet alleen voor een klaspop, maar ook gewoon tijdens een poppenspel.Het leren praten met een pop vond ik ook zeer leuk. Voor deze stage zou ik gewoon de mond een beetje mee hebben laten bewegen, nu weet ik hoe ik wat ik zeg, zo kan laten overbrengen dat de pop het precies echt zegt. Verder heb ik ook geleerd, dat je niet altijd een pop moet hebben als personage. Het kan ook even goed een lepel of een spons zijn dat je personage is. Door het zo juist mogelijk vast te houden en het zo goed mogelijk te bewegen, is het geen gewoon materiaal meer maar een echt mannetje. Ik ga zeker nog veel oefenen met poppen, zodat ik het bekken en hanteren nog goed onder de knie krijg. Deze stage was een goeie basis.
