Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in ons gastenboek
Ons reisdagboek
Makkelijk te volgen waar we zijn & wat we doen
16-10-2018
Jardim Paulista & Pinheiros
Om 7u30 zou de wekker af gaan maar om 6u werden we reeds wakker door de geluiden op straat. We zouden vandaag een ander deel van São Paulo ontdekken. Na een lekker ontbijt met veel fruit, gingen we informeren aan de receptie of het wel veilig was om vanaf het hotel naar Pinheiros te wandelen maar dat werd ons ten sterkste afgeraden. De metro nemen bleek voor ons veiliger te zijn.
Op 10 minuten wandelen, waren we al aan het metrostation República. De vrouw achter het loket sprak geen Engels, zoals de meerderheid van de locals hier. Met veel gebaren heb ik dan toch duidelijk kunnen maken dat we naar metrostation Paulista moesten. Een ticketje kost 4 real hier. Beetje vergelijkbaar met ons openbaar vervoer dus. Tot hiertoe is dit land zeer bereisbaar en het metronetwerk is zeer duidelijk. Verschillende lijnen in andere kleuren, een digitaal bord dat aanduidt hoeveel haltes je nog moet en duidelijk waar je je ticketje moet kopen. Beetje vergelijkbaar met de Tube in London eigenlijk...
Daar aangekomen hebben we eerst over de Avenido Paulista gewandeld. Het verschil tussen de wijk daar en de wijk waar ons hotel is, was meteen een groot verschil voor ons. Intussen zijn we te weten gekomen dat we in een arm gedeelte verblijven. Beter dan een favela maar minder dan een middle class wijk. Waar ons hotel is daar zitten blijkbaar veel huisjesmelkers in leegstaande gebouwen. Oops...
We hebben in Jardim Paulista een flink stuk gewandeld. Grote flatgebouwen, mooie parken met palmbomen, consulaten en toffe koffiebars zijn hier onderdeel van de stad. Zelfs een Carrefour Express... We hadden op voorhand al gelezen dat er drie Free Walking Tours in São Paulo worden georganiseerd. Wij hebben gekozen om de Vila Madalena tour te volgen en dat was echt supertof! Om 10u45 moesten we aan het metrostation van Fradique Coutinho wachten en ons aanmelden. We waren in totaal met 30 deelnemers vanuit allerlei landen in de wereld: Nederland, Frankrijk, Duitsland, Brazilië, Costa Rica, Dominicaanse Republiek, Litouwen, enz. Zo leer je snel andere backpackers kennen.
Zo hebben we een Nederlander van 28 jaar leren kennen. Hij heeft 1 jaar en 2 weken geleden alles in Amsterdam achter gelaten. Zijn woonst en auto verkocht, zijn job als verpleger op de cardiologie in het ziekenhuis opgegeven en heel zijn hebben en houden weg gedaan. Hij heeft op de tijd dat hij aan het reizen is al 16 landen bezocht waaronder Cambodja, Mongolië, Australië, enz. Supercool om hem te horen vertellen... Of Alex uit Frankrijk. Ook onze leeftijd en net hetzelfde gedaan. Ze plannen ook niets van tevoren. Boeken vluchten de dag ervoor en waar ze overnachten, dat bekijken ze daar wel. Onderweg leren ze in hostels andere backpackers kennen en reizen ze een stukje mee. Ze moesten erg hard lachen toen ik mijn uitgetypte planning boven toverde... Maar voor onze eerste verre reis samen, vind ik het prima zo.
De tour duurde 3u en we hebben onderweg veel bijgeleerd over deze boeiende stad. We zijn ook in wijken geweest die je beter onder begeleiding doet. Batman Alley met prachtige graffiti was supercool. Check zeker deze fotos. De moeite waard. Onderweg zijn we even gestopt voor een koffie. Damn, de koffie is zo lekker hier! More please! Daarna hebben we de metro terug genomen en hebben we het hoogste gebouw in São Paulo bezocht: Edificio Italia. We hebben eerst de lift tot de 37ste verdieping genomen (wat overigens maar enkele seconden duurde) en daarna de tweede lift naar de 41ste (!) verdieping. Daar moesten we ieder 30 real betalen en mochten we kiezen tussen een glaasje cava, wijn of ananassap. Ik heb uiteraard voor het eerste gekozen. Du-uh!
Geniet van onze mooie foto's en waan jezelf even in deze boeiende stad. Straks gaan we eten in een restaurant dat onze gids heeft aangeraden: A casa do porco. And thank God, they have an English menu & vegetarian food...
São Paulo. Een miljoenenstad die al na onze eerste dag heel veel indrukken heeft nagelaten. Waar je om de hoek plots een prachtige graffiti opmerkt die je niet meer zal vergeten.
Het was rond 6u dat we hier zijn toegekomen. De taxirit van de luchthaven naar het hotel kostte ongeveer 130 real. Dat is omgerekend 30 euro. We waren best moe en hongerig na zo'n lange reis dus we hebben meteen aangeschoven aan het ontbijtbuffet.
Er lag enorm veel exotisch fruit van hier dat ik nog nooit heb geproefd. Superlekker... Nu alleen nog uitvissen wat het was. Er lag ook watermeloen, sinaasappelschijfjes en een speciaal detoxdrankje. Gelukkig zijn er dus ook gezonde dingen. Er was ook veel brood met smaken die we niet kunnen thuis brengen. Ik heb ook van de havermoutpap geproefd. Die wil ik morgenvroeg ook. Daarna hebben we toch maar even een dutje gedaan.
Rond 10u besloten we om het gebied rond ons hotel te verkennen. We hebben dankzij een goeie tip van een collega extra slotjes met staalkabels gekocht en maken onze rugzakken hiermee vast aan het kledingrek . Better safe than sorry...
Er heerst veel armoede hier. Op elke hoek van de straat val je bijna over een dakloze inwoner die onder een deken ligt. Er ligt hier op de straten ook veel afval. Sommige plaatsen waar je voorbij wandelt, ruiken vreselijk terwijl de geur van vleespiesjes of gebrande noten aan de volgende hoek op je wacht. Toen we om de hoek naar R. Mauá wandelden, keek ik recht in de ogen van een dode poes die op het voetpad lag. De Brazilianen hier hebben ook een goed hart want er had iemand een roze dekentje op gelegd. Een tijdje erna zagen we een Border Collie met een harnasje over een druk kruispunt lopen. Hopelijk loopt het voor hem beter af.
Het was even twijfelen of we hier zouden eten want er waren veel illegale kraampjes en armoede waar we wandelden. Maar plots kwam Mercadão Municipal in ons vizier, een grote binnenmarkt met allerlei kraampjes: exotisch fruit, noten, vlees, vis, drank, enz. Het ene al mooier uitgestald dan het andere. Daar leek de hygiëne ons veel beter. Michael heeft picanha met frietjes gegeten en ik heb falafelballetjes met rijst en groenten gegeten. Hier denken ze gelukkig ook aan de vegetariërs! Obrigado!
Met de trein naar Zaventem vanuit Mechelen was een goed idee. Na enkele minuten stap je uit in de kelder en kan de reis beginnen.
We waren goed op tijd en hebben na ons te hebben ingecheckt rustig ontbeten bij de Panos. Net voor we moesten boarden, kregen we te horen dat onze vlucht naar Frankfurt met 20 minuten was uitgesteld. Dat werd dus haasten als we onze connecting flight naar São Paolo wilden halen. Toen we aankwamen in Frankfurt bleek dat we een flink eind moesten stappen. Hier en daar nog een controle en bij de scans van onze handbaggage werd Michael tegen gehouden. Een vrouw die goed een cipier uit Orange is the New Black kon zijn, nam strookjes en voerde een drugstest uit op zijn spullen. Negatief. Uiteraard...
We waren op tijd en konden naar São Paulo met een vlucht van ongeveer 12u. Alles verliep vlekkeloos, tot er na 7u vliegen paniek ontstond in de rij achter ons. Alles was donker want bijna iedereen lag te slapen. Al snel stonden er enkele stewards en stewardessen naast ons. Ik keek achterom. De man achter mij, een veertiger uit Duitsland was flauw gevallen. Zijn ogen waren open en zijn ogen waren weg gedraaid. Iemand van de cabin crew riep op de intercom dat er een medische noodsituatie was en vroeg of er een dokter aan boord was. Hulp kwam al snel ter plaatse. Zowel een Portugese als een Duitse dokter boden hun hulp aan. Er werd gekozen voor de Duitser aangezien de man ook uit Duitsland kwam. Zijn plaatsnummer werd op een invulformulier genoteerd. De stewardessen brachten ook meteen een bekertje water, een zaklamp, stethoscoop, bloedddrukmeter en zuurstoffles. Zijn bloeddruk werd ook opgenomen en er werd naar de luchthaven van Sao Paulo gebeld. Ik had echt met die man te doen. Daar zit je dan, gepropt op een kleine stoel in een kleine ruimte en je hangt op 10.000 meter in de lucht met nog enkele uren te vliegen. De dokter stelde hem veel vragen toen hij bij kwam. Volgens wat ik heb verstaan, was zijn bloeddruk snel gedaald... Toen hij beter was, werd hij naar business class gebracht.
Intussen zijn we goed aangekomen in het Normandie Design Hotel in São Paolo en gaan we dadelijk ons eerste Braziliaanse ontbijtbuffet tegemoet.
Het zonnetje schijnt als we onze rugzakken opvullen met alles wat we nodig hebben. Het is wikken en wegen wat we meenemen en wat we best thuis laten. We hebben allebei handige compartimentzakjes bij AS Adventure gekocht en dat is veel handiger om spulletjes per categorie in te pakken. Alle kledij hebben we opgerold en vloeistoffen hebben we overgegoten in kleine busjes.
Het is vandaag ook de dag van de verkiezingen. Dat moest uiteraard ook nog even gebeuren. Michael was opgeroepen als bijzitter. Gelukkig moet hij dit jaar niet deelnemen.
Nog even checken of we niets vergeten zijn. Is de raam van het terras dicht? Staat de kookplaat uit? Zijn alle ramen toe?
Yes. Off we go.
Onderweg naar de bushalte hadden we allebei al de slappe lach. Door de verkiezingen was er al meer volk op de straat dan anders en dan lopen wij daar met een grote trekkingsrugzak. Twee backpackers die voorbij het drukke ijssalon wandelen. Dat is eens iets anders...
Om 15u15 komt de bus toe op de Grote Markt van ons dorpje, Sint-Katelijne-Waver. Nieuwsgierige blikken kijken onze richting uit. Naar waar zouden ze gaan met die grote trekkingsrugzakken... Na een lange rit stappen we af aan Mechelen Station. Naar het station is normaal maar 15 minuten maar helaas deed onze bus er bijna een uur over. Niet zo grappig.
Dankzij een korte spurt, halen we maar net onze trein naar Zaventem, na nog een spoorwijziging.
Een spannende start van hopelijk een spannende reis.
Een reis zelf in mekaar steken. Dat is veel plannen, puzzelen, opzoeken en organiseren.
Enkele maanden geleden hebben we nagedacht welk prachtig stukje in deze grote en boeiende wereld we willen ontdekken. Bali was onze eerste keuze. De mooie natuur, gezonde voeding en de Aziatische cultuur spraken ons beide aan. De vulkaan die op uitbarsten stond en de vervuilde stranden door de plastic soup gooiden al snel onze plannen om. Tanzania en Zanzibar stonden ook op ons verlanglijstje. Hier hebben we lang over getwijfeld...maar door enkele prachtige beelden over Brazilië waarbij voornamelijk de Pantanal werd uitgelicht, hadden we al snel samen een beslissing genomen. Het zou Brazilië worden. Samen voor de eerste keer naar Zuid-Amerika.
Zondag was de voorbije maanden telkens onze vaste dag om met de laptops samen te zitten en uit te zoeken welke delen van Brazilië we wilden zien. Onze Lonely Planet kon hierbij natuurlijk niet ontbreken. Al snel hadden we door dat dit land ongeveer de grootte heeft van gans Europa. Daarom kozen we om eerst het zuiden van Brazilië te ontdekken. Voor onze eerste keer in dit prachtige land willen we eerst de grote toeristische steden ontdekken.Het noorden is voor een andere keer.
We starten ons avontuur in São Paulo, de grootste stad in Brazilië. Je kan daar in wolkenkrabbers tot hoger dan de 40ste verdieping gaan. Het uitzicht zou fantastisch zijn. Helikopters vliegen daar vaak rond. Na enkele dagen nemen we een binnenlandse vlucht naar Foz do Iguacu, bekend om de watervallen die we overigens ook in Argentinië gaan bekijken. Je zou daar ook over een brug kunnen wandelen en taxfree kunnen shoppen in Paraguay. De volgende bestemming waarvoor we de volgende binnenlandse vlucht nemen, is Campo Grande, waar we na een nachtje slapen zullen opgehaald worden door Brazil Nature Tours. Zij zullen onze reisgids zijn door het zuiden van de Pantanal. Paardrijden, piranha vissen, vogelspotten en zwemmen met krokodillen (of ik dat ga doen? dat weet ik nog niet zeker...) staan daar op het programma. We verblijven daar in pousadas en maken ook een uitstap naar Bonito waar we gaan snorkelen in een meer. Na een weekje Pantanal worden we teruggebracht naar Campo Grande. We blijven daar nog een nachtje om te bekomen van ons avontuur tussen de wilde dieren en vliegen daarna door naar Rio de Janeiro. Uiteraard gaan we daar Christus de Verlosser een bezoekje brengen en van het uitzicht genieten op de Suikerbroodberg. Relaxen op het strand van Copacabana en Ipanema mogen natuurlijk niet ontbreken als we daar zijn. Na enkele dagen hier te genieten, vliegen we terug naar São Paulo waar onze reis na enkele dagen eindigt.
Dat is onze reis in een notendop.
Een uitgebreid reisverslag volgt ter plaatse.
Veel leesplezier & tot de volgende post! Véronique
Welkom op onze reispagina! Leuk dat je meeleest & onze reis volgt.
Waarom deze blog? Hier kan ik veel meer posten en vertellen dan in aparte berichtjes naar iedereen. Wat uiteraard niet wil zeggen dat ik geen berichtjes meer stuur hè...
Ik ga onderweg proberen om zoveel mogelijk te posten. Je zal hier kunnen lezen wat de dag ons gebracht heeft, wat we gezien hebben, wat we gegeten hebben, hoe het met ons gaat, wanneer we de ene plaats verlaten om naar de andere door te trekken, enz.
Reacties, vragen, suggesties of berichtjes in ons gastenboek zijn altijd welkom!
