Ons reisdagboek

We waren goed op tijd en hebben na ons te hebben ingecheckt rustig ontbeten bij de Panos. Net voor we moesten boarden, kregen we te horen dat onze vlucht naar Frankfurt met 20 minuten was uitgesteld. Dat werd dus haasten als we onze connecting flight naar São Paolo wilden halen. Toen we aankwamen in Frankfurt bleek dat we een flink eind moesten stappen. Hier en daar nog een controle en bij de scans van onze handbaggage werd Michael tegen gehouden. Een vrouw die goed een cipier uit Orange is the New Black kon zijn, nam strookjes en voerde een drugstest uit op zijn spullen. Negatief. Uiteraard...

We waren op tijd en konden naar São Paulo met een vlucht van ongeveer 12u. Alles verliep vlekkeloos, tot er na 7u vliegen paniek ontstond in de rij achter ons. Alles was donker want bijna iedereen lag te slapen. Al snel stonden er enkele stewards en stewardessen naast ons. Ik keek achterom. De man achter mij, een veertiger uit Duitsland was flauw gevallen. Zijn ogen waren open en zijn ogen waren weg gedraaid. Iemand van de cabin crew riep op de intercom dat er een medische noodsituatie was en vroeg of er een dokter aan boord was. Hulp kwam al snel ter plaatse. Zowel een Portugese als een Duitse dokter boden hun hulp aan. Er werd gekozen voor de Duitser aangezien de man ook uit Duitsland kwam. Zijn plaatsnummer werd op een invulformulier genoteerd. De stewardessen brachten ook meteen een bekertje water, een zaklamp, stethoscoop, bloedddrukmeter en zuurstoffles. Zijn bloeddruk werd ook opgenomen en er werd naar de luchthaven van Sao Paulo gebeld. Ik had echt met die man te doen. Daar zit je dan, gepropt op een kleine stoel in een kleine ruimte en je hangt op 10.000 meter in de lucht met nog enkele uren te vliegen. De dokter stelde hem veel vragen toen hij bij kwam. Volgens wat ik heb verstaan, was zijn bloeddruk snel gedaald... Toen hij beter was, werd hij naar business class gebracht.