|
Deze morgen ben ik eerst naar de bakker geweest om pain au chocolat, dat was lang geleden. Ze hebben mij gesmaakt. Ik ben uit de refuge vertrokken om 7u45 en het weer was hetzelfde als gisteren, eerst bewolkt en rond de middag de zon. Het werd uiteindelijk weer 34°. Om 13u was ik al in Sauveterre en had dus ruim voldoende de tijd om van een terrasje te genieten. Ik heb er ook lomo met frietjes gegeten. Om 14u ging de Office de tourisme open en pas dan kon ik informeren naar een overnachtingplaats. Een refuge is er niet en na telefonisch contact met de plaatselijke châmbre d'hôte, bleek deze volzet te zijn. Er resten mij 2 mogelijkheden, ofwel stapte ik verder naar een volgende dorpje of ik nam een kamer in een 2 sterren hotel net buiten de stad. Ik heb gekozen voor het laatste, "Auberge du saumon" heet het, klinkt goed hé? Wel, het is veel minder dan het klinkt.
Mevrouw des huizes is een dame van rond de 70 jaar en de 2 sterren zoals ze in het office hadden gezegd, wel ik denk dat het vallende sterren zijn! Het is een aftands gebouw langs de grote weg en zijn glorie tijd is al lang voorbij. Als mevrouw ooit de pijp aan Maarten zal geven, wel dan is het hotel hetzelfde lot beschoren, vrees ik. Nu, ik heb toch een bed om te slapen en mischien,wie weet, krijg ik deze avond een schoon stuk zalm op mijn bord! Dit zou natuurlijk veel goed maken, we blijven positief denken!
Oh ja, voor ik het vergeet, gisterenavond zat ik op een terrasje met een biertje, zoals de Nederlanders dat zo kunnen zeggen, te wachten op mijn eten. Wie kwam er vanachter de hoek, Joël en Nadine. Het was 10 dagen geleden dat we elkaar nog gezien hadden. We hebben samen gegeten en wat bijgepraat. Morgen zien we elkaar terug en hebben afgesproken om op dezelfde plaats te overnachten.
De Nederlanders, Wim en Marcel zal ik niet meer terug zien. Wim gaat morgen terug naar huis en Marcel neemt een paar dagen rust.
Morgen kom ik aan in Ostabat, daar zal het waasrchijnlijk al drukker zijn want de 3 routes, die uit Vézelay, Tours en Le Puy-en-Velay, komen daar samen. We zullen wel zien. Mijn plaatsje is al gereserveerd bij de familie Eygarts, zoals vriend Chris, de kolonel, mij aangeraden heeft.
Tot morgen.
El peregrino,
José
|
