|
Na een goede nachtrust en een uitgebreid ontbijt ben ik om 8u30 vertrokken. De maïs van gisteren heeft nu plaats gemaakt voor bomen en nog eens bomen, ik kom in de 'Landes'. Na een 7-tal km wordt het moeilijk de juiste weg te vinden door de aanleg van een nieuwe autostrade. Ze zijn er volop bezig met het gieten van asfalt en alles af te werken. De pelgrim die volgend jaar hier voorbij komt, zal er een nieuwe weg moeten zoeken. Uiteindelijk vind ik toch mijn weg, en weg ben ik!
Net voor ik de laatste rechte lijn in ga, en met rechte bedoel ik dan ook een kaarsrechte oude spoorlijn van ongeveer 8km lang, haal ik Wim en Marcel in. Samen stappen we tot in Captieux, waar ik een kamer heb gereserveerd in een hotel. De Nederlanders lopen 7km verder en logeren in een chambre d'hôtes. Om 13u15 zit ik al op mijn kamer. Het is een soort rustdag, want de volgende dagen wordt het stappen geblazen, 33km, 29km, 37km,... . Op die manier gaat het goed vooruit. Ik kijk er al naar uit om eindelijk de Frans-Spaanse grens en de uitlopers van de Pyreneeën over te steken. Maar ja, geduld is tegenwoordig één van de mooiste deugden.
Het verhaal over de reservering om bij particulieren te overnachten hebben jullie nog steeds te goed. Maar het is zo'n lang verhaal dat ik niet weet of ik ooit de tijd zal vinden om het te vertellen. Geduld is een.....
El peregrino
José
|
