Het verhaal van gisteren zal ik later wel eens uit de doeken doen, want vandaag is er weer het één en het ander gebeurd!
Hier komt het verhaal van Sherlock Holmes....
Ik ben vertrokken uit de Chambres d'¨Hôte om 8u30. La Réols ligt aan de oever van de Garonne. Ik steek de rivier over via een grote hangbrug. Enkele kilometers later steek ik het kanaal van de Garonne over en onmiddellijk is het gedaan met de wijnvelden, vanaf nu is de maïs aan de beurt. Ik herinner me nog de verslagen van Luc D. van vorig jaar, hoe hij zich kon ergeren over de waterverkwisting door de bevloeiing van de velden. Wel Luc, ik kan je nu zeggen dat ze de kranen hebben dichtgedraaid, maar ik stap nu wel tussen muren van maïs van wel 2 à 3 meter hoog.
In de loop van de dag ontmoet ik 2 Nederlandse pelgrims, Wim en Marcel.
In Bazas wil ik in de refuge municipal voor pelgrims slapen. Ik schrijf me in in het office de tourisme, vraag mijn stempeltje voor mijn boekje en krijg een code om de refuge binnen te kunnen. Daar aangekomen neem ik eerst een douche en doe de was. Plots staat er een totaal onverzorgd persoon, enkel gekleed met korte broek en schoenen, in de kamer. Hoe die is binnengeraakt is mij een raadsel. Hij zegt "Bonjour" en gaat terug naar buiten. Vanop mijn kamer op de eerste verdieping sla ik hem gade. Hij stapt naar zijn wagen en kleed zich een beetje meer aan. Hij vertrekt te voet de stad in. Ik vind dit allemaal zeer verdacht. Ik ga naar beneden en neem een fotootje van zijn wagen. Deze steekt vol met allerhande rommel. Ik besluit die man te achtervolgen. Hij stapt de office de tourisme binnen en vraagt een stempeltje voor in zijn pelgrimsboekje en verder vraagt hij niets. Ik aanschouw en aanhoor dit ganse gebeuren vanachter een brochure. Wanneer de man weg gaat, verwittig ik de bediende, maar zij begrijpt er niks van. Zij had die man nog nooit gezien en hij had ook geen toegangscode voor de refuge gekregen. Ze begreep niet hoe hij dan binnen kon gaan.
Ik bezoek eerst nog de kathedraal en keer dan terug naar de refuge waar Wim en Marcel ondertussen al zijn toegekomen en wie staat onder de douche.....juist, de vreemde man! Hij had ondertussen al allerhande cadeautjes uitgedeeld aan hen. Ik vertel hen mijn belevenissen en verwittig hen dat ze deze nacht goed op hun spullen moeten letten en in het bijzonder op hun portefeuille.
Ik heb mijn rugzak opnieuw gevuld en ben naar een hotelleke getrokken. Voor 38 euro (prix pélerins) krijg ik een kamer, avondmaal en ontbijt, een mens wil er zijn slaap niet voor laten! :-)
Slaapwel!
José
|
