Gisterenavond zijn we terug gereden naar Chimay, na het feestje van Stan. Deze ochtend ben ik om 8u45 vertrokken richting Rocroi, een wandeling van 27 km. Het beloofde weer een warme dag te worden en het was windstil. De windmolens stonden er werkloos bij. In de dorpjes Bourlers en Baileux heerste er rust en stilte. In Cul-des Sarts, het laatste dorpje voor de Franse grens, eet ik mijn picnic in een cafeetje. Zonder dat ik het goed besef, steek ik de grens over en bereik ik Rocroi. In het Office de Tourisme haal ik mijn stempel en de sleutel van de plaatselijke refuge. Deze is enkel en alleen ingericht voor pelgrims op weg naar Compostela of Rome. Na een douche ga ik naar een restaurantje en ik bestel als voorgerecht een assiette de jambon, daarna een steak champignon en als dessert twee bollekes ijs. Na mijn dagelijkse telefoon naar de familie, voor het verslag, is het tijd om naar bed te gaan. Tot morgen!
|
