Ik heb het boek even laten liggen, ik zit nu aan pagina 78. Het was een heel drukke periode. Maar nu dat het weekend is heb ik besloten nog eens iets te posten. Hoe vlot het boek bij jullie?

Graag zou ik met jullie willen praten over een specifiek onderwerp en daarom heb ik gekozen één verhaaltje te bespreken. Op pagina 55 begint het verhaaltje 'Tonijn'. Het is een van de stukjes die ik het best begreep en het meest interessant vond.

Ik vind het een tof verhaaltje, omdat het verteld hoe de burgers het lastig hebben met een kamp te kiezen. Op dat moment bezetten Duitsland dit deel van België en de burgers worden verondersteld Duitsgezind te zijn. Voor sommigen is dit heel lastig, want ze houden van hun vaderland (België). Maar de Duitser delen voedsel uit en als mensen moeten overleven dan hebben ze hier veel voor over. Velen stappen dus over naar het Duitse kamp om gewoon te kunnen blijven leven (dus eten).

Deze keer stond er tonijn op het menu en een jongen met een spraakgebrek roept dit door de straten. Mensen die op het eten ingingen werden door anderen raar bekeken omdat ze overliepen.

Op het einde van het verhaaltje begreep ik pas wat ik hierboven geschreven heb. De auteur vertelt hier zijn eigen mening over wat hij dacht in deze situatie en dat geeft je meer informatie. Deze informatie was zeer welkom, aangezien het geen kwaad kan om iets nog beter te begrijpen. Hij toont zijn emoties en dat geeft je meer inzicht in hoe het moet geweest zijn voor de mensen om in zo'n strijd te leven.

Wat vonden jullie van dit verhaaltje?

Iris

Ik heb amper motivatie om het boek uit te lezen. Ik zit nu aan pagina 58 en het lezen gaat nog altijd niet vlotjes. Ik moet vaak zinnen een paar keer opnieuw lezen om ze te begrijpen en het begint op mijn zenuwen te werken. Ik vind het moeilijk om een boek te blijven lezen als ik te veel moet nadenken. Dat is dan ook de reden dat ik niet zo veel verder zit sinds mijn vorige post. 

In de pagina's die ik gelezen heb, zijn er een paar dingen die mij opgevallen zijn. Ik zal die dingen hieronder opsommen. 

In het hoofdstuk dat op pagina 46 begint, heeft een personage een rare naam, namelijk Ekster. In mijn vorige post heb ik al gemeld dat de rare nemen me opgevallen waren. Deze personage valt voor mij toch het meeste op, want hij wordt zeer gedetailleerd beschreven. 

Hij wordt vooral op basis van uiterlijke kenmerken beschreven. 

Nog iets dat mij opgevallen is, is dat er in het verhaal symbolen gebruikt worden. Een 'x' in plaats van het woord 'keer', '+' in plaats van 'plus' en '%' in plaats van procent of percent. Er wordt ook gebruik gemaakt van breuken. Dit is mij opgevallen omdat ik dit nog nooit ben tegengekomen in een ander boek dat ik gelezen heb. In het begin leest dit moeilijk, maar na een tijd word je het gewoon en is het eerder handig. Ook worden de nummers niet voluit geschreven. 

Een derde ding dat mij opgevallen is, is dat er in sommige zinnen precies leestekens missen. Dit is zeer verwarrend voor mij en het is één van de redenen dat het lezen bij mij zo traag gaat. Dat is irritant voor mij, omdat ik normaal gezien een snelle lezer ben. 

Een laatste ding dat mij opgevallen is, is dat er tussen het verhaal door vragen gesteld worden die de schrijver zich lijkt af te vragen. Een voorbeeld van een vraag is: "Waar gaat die haar kolen ingieten?".  Deze vraag wordt niet beantwoord en het zet je tot het denken. 

Ik ga proberen dit weekend een stuk verder te geraken in het boek. Mijn doel is om tot pagina 89 te geraken.

Elise