Ik zit nu aan pagina 46. Het lezen gaat voor mij ook niet zo vlotjes. Dat komt doordat er veel moeilijke woorden zijn, de zinnen lang zijn en het een tijd duurt voordat ik in het verhaal zit. As ik nu eenmaal in het verhaal zit, gaat het beter. Dat komt vooral door de korte hoofdstukken. 

Sommige personages hebben een rare naam. Een voorbeeld daarvan is Dingen. Hij is een soldaat die bij de hoofdpersonage in het leger zit. Andere personages, zoals de vrouw en het kind van de hoofdpersonage, krijgen zelfs geen naam. 

Een van de dingen die ik gemerkt heb aan het boek, is dat er aan het einde van elk hoofdstuk in het cursief een uitleg staat over dingen die in het hoofdstuk gezegd werden. Twee voorbeelden van dingen die daar uitgelegd worden, zijn vergelijkingen die gemaakt zijn en dingen die in het verhaal staan, maar niet echt gebeurd zijn. Er staat dan waarom ze aangepast zijn en wat er echt gebeurd is. 

De korte hoofdstukken van het boek hebben zowel voor- als nadelen. 

Een voordeel is dat ze werken als een soort motivatie om het boek sneller uit te lezen. Dat komt doordat je steeds opnieuw tegen jezelf blijft zeggen dat je nog één hoofdstukje gaat lezen. Uiteindelijk heb je er dan meerdere gelezen. Een nadeel is dat tegen de tijd dat je in het verhaal gekomen bent, het hoofdstuk al bijna gedaan is. 

Aan de hand van wat ik tot nu toe al gelezen heb, is dit niet echt een boek dat ik opnieuw zou willen lezen. 

Elise