Ik heb het boek even laten liggen, ik zit nu aan pagina 78. Het was een heel drukke periode. Maar nu dat het weekend is heb ik besloten nog eens iets te posten. Hoe vlot het boek bij jullie?

Graag zou ik met jullie willen praten over een specifiek onderwerp en daarom heb ik gekozen één verhaaltje te bespreken. Op pagina 55 begint het verhaaltje 'Tonijn'. Het is een van de stukjes die ik het best begreep en het meest interessant vond.

Ik vind het een tof verhaaltje, omdat het verteld hoe de burgers het lastig hebben met een kamp te kiezen. Op dat moment bezetten Duitsland dit deel van België en de burgers worden verondersteld Duitsgezind te zijn. Voor sommigen is dit heel lastig, want ze houden van hun vaderland (België). Maar de Duitser delen voedsel uit en als mensen moeten overleven dan hebben ze hier veel voor over. Velen stappen dus over naar het Duitse kamp om gewoon te kunnen blijven leven (dus eten).

Deze keer stond er tonijn op het menu en een jongen met een spraakgebrek roept dit door de straten. Mensen die op het eten ingingen werden door anderen raar bekeken omdat ze overliepen.

Op het einde van het verhaaltje begreep ik pas wat ik hierboven geschreven heb. De auteur vertelt hier zijn eigen mening over wat hij dacht in deze situatie en dat geeft je meer informatie. Deze informatie was zeer welkom, aangezien het geen kwaad kan om iets nog beter te begrijpen. Hij toont zijn emoties en dat geeft je meer inzicht in hoe het moet geweest zijn voor de mensen om in zo'n strijd te leven.

Wat vonden jullie van dit verhaaltje?

Iris