Op 17/08/2011 werd ik geïnterviewd voor het weekblad 'Kerk en Leven' van federatie Balen-Mol.
31 augustus - Jaargang 72 - Editie 0058
Op zoek naar de wortels van het geloof
In Mol Centrum kennen we haar nog als gitarist van het kinderkoor, maar ook als gewezen misdienaar. Sandra studeerde in Juni 2010 af aan de Rozenberg en koos om aan de faculteit Godgeleerdheid en Religiewetenschappen in Leuven haar studies verder te zetten. Haar eerste jaar zit erop en we peilen naar haar ervaringen.
Sandra, hoe kwam je tot die keuze?
Het werd een moeilijke keuze. Dat ik later leerkracht wilde worden, wist ik wel. Vanuit de opleiding wiskunde-wetenschappen dacht ik toen aan vakken als fysica en wiskunde. Wat uiteindelijk de doorslag heeft gegeven zijn de jongerenweekends in de abdij van Averbode. De manier waarop daar vrijuit met anderen over het geloof kon gepraat worden, vond ik heel bijzonder. Maar ook de bestudering van bijbelteksten en het bibliodrama spraken mij erg aan.
Je volgt nu 'Godgeleerdheid en Religiewetenschappen'. Kan je die naam even uitleggen?
Tot voor kort werd deze faculteit 'Godsdienstwetenschappen' genoemd. Maar nu erkent men dat niet alle religies godsdiensten zijn. Het boeddhisme bijvoorbeeld gelooft niet in een god zoals wij. De nieuwe naam wil aangeven dat men het christelijk geloof en de religies op een wetenschappelijke manier wil bestuderen.
'Wetenschappelijk' en 'religie' klinken nochtans twee tegenstrijdige termen.
Ja. Toen ik eraan begon had ik ook een meer catechetische aanpak verwacht, maar het is echt een methodisch bestuderen van al wat met geloven te maken heeft. Op die manier wordt de kerkgeschiedenis behandeld, de interpretaties en tradities bestudeerd, allerlei begrippen verklaard, nagegaan wat in de Bijbel waar is en niet. Je komt zo ongelofelijk veel te weten, maar je 'klassiek' geloof wordt wel serieus door elkaar geschud. Soms werkt het echt ontnuchterend.
Komt het christelijke dan nog voldoende aan bod?
Ja, zeker in het eerste jaar. De volgende jaren zal het accent meer op de andere religies liggen, maar steeds bekeken vanuit christelijke hoek.
En de geloofsbeleving?
Die wordt vooral vanuit de studentenvereniging 'Katechetika' aangeboden. De professoren die priester zijn, gaan meestal voor in de eucharistievieringen.Maar in de lessen zelf niet, tenzij je er specifiek naar vraagt. Dan gaan de docenten er wel op in.
Je lijkt je richting wel gevonden te hebben. Wat maakt jou daar zo gelukkig?
Dat ik de hele tijd met mijn geloof kan bezig zijn. Soms steekt de ontgoocheling wel even de kop op dat deze studierichting niet is wat ik me er van had voorgesteld, of soms komt de heimwee naar de wetenschappen naar boven, maar ik heb me tot nu toe nog nooit afgevraagd of ik niet beter iets anders zou gaan studeren. Ik voel me sterker worden in mijn geloof, vooral verbaal. Door de nieuwe kijk die ik erop krijg, kan ik er met iedereen gemakkelijker over praten, beter argumenteren.
Is dat soms nodig?
Ja. Wanneer ik vrienden van vroeger ontmoet een ik vertel hen dat ik Godsdienstwetenschappen studeer, dan fronsen ze of lachen ze meewarig en vragen wat dat inhoudt. Wanneer ik daar dan dieper kan op ingaan, dan voel ik me goed. Velen vinden het allemaal maar raar. Het christelijke wordt bijna vies bekeken, men heeft er een taboe van gemaakt.Die vooroordelen wil ik graag counteren. Al is dat niet bij iedereen zo. Wanneer kennissen en familieleden bij het opruimen bijvoorbeeld een oude Paternoster of misboekje vinden, denken ze aan mij en brengen ze het mee. Dat vind ik geweldig!
Kan je nu al zeggen dat de studies je leven veranderen?
Ja, toch wel, maar hopelijk niet te radicaal. Door de analyse van de Bijbel werd mijn geloof wel eens flink door elkaar geschud, maar het leert me ook kritisch denken. Het komt er nu op aan m die kennis om te zetten in daden. Ik hoop dat die kennis me zal helpen om nog beter christen te zijn.
Hoe zie je je toekomst?
In het onderwijs. Dat was mijn uitgangspunt en dat blijft mijn eerste doel.Maar in de volgende jaren moet het echte onderzoek beginnen (tot nu toe kregen we vooral inleidende cursussen). Wie weet hoe dat me nog zal boeien...