Ik zou moeten zeggen mama, maar dat heeft een totaal andere mening voor mij.

Moeder is degene die me op de wereld gezet en voor de rest ...

Mijn moeder is geboren als derde kind in een gezin van 6. Ze is geboren in 1951

Ze heeft nog 1 oudere broer en had ook nog een zusje die gestorven is. Haar zusje stierf op 9 maand aan de stuipen. Zij heeft haar nooit gekend.

Na haar zijn er nog 3 broers gekomen.

Hoe haar studies waren weet ik niet, ik weet enkel dat ze handel gedaan heeft en dat ze daar heel goed leren koken heeft.

Koken is dan ook één van haar enige goede kanten. 

Ze heeft altijd gewerkt in een boekenbedrijf samen met een tante van haar. 

Na jaren is dat boekenbedrijf beginnen verlies boeken en moesten er koppen rollen. Door haar grote mond en mede door een zogezegde laffe zet van haar tante, is ze ontslagen. Ze was toen al op een leeftijd dat ze aan geen werk meer kon geraken en is dus op de stempel geraakt.

Ondertussen is ze op pensioen gegaan.

Qua karakter is ze iemand die perfect weet te manipuleren én is ze enorm jaloers. Daarvoor zet ze alle middelen in.

Respect voor haar medemensen heeft ze waarschijnlijk nooit geleerd

Eindelijk, na 38 jaar heb ik de moed gevonden om mijn leven te vertellen! Al zal dit zonder namen of toenamen zijn, kwestie van de privacy wat te behouden. 

Ik moet mijn verhaal ergens kwijt en ik wil stilaan naar de buitenwereld toe komen, omwille van de laatste belevenissen.

Dit zal me deugd doen en opluchten!

Het is te hopen dat vele mensen dit lezen en eindelijk beginnen in te zien wat er goed en wat er fout was of is.

In ieder geval is het de bedoeling om zowel lotgenoten te ontmoeten en ook andere mensen!

Dikke kus 

Mies

Op 12 februari 1974 ben ik geboren!

Wat ik daarvan nog weet? Eerlijk gezegd, van vertellen ja, ... maar zelf, neenee ik was een "normale" baby en mijn geheugentje bestond toen enkel uit wenen = eten of aandacht, moe = slapen én ademen! 

Mijn geboorte liep niet van een leien dakje! Ik was een 10 tal dagen overtijd en ja, ik heb het mijn moeder niet gemakkelijk gemaakt.

Meerdere keren en dagen ervoor kondigde ik me aan door loos alarm te slagen en meerdere keren moest ik dus nog wat wachten ...

Mijn moeder had al een paar maanden last van een chronische appendix en dat was niet anders tijdens de bevalling.

Volgens de verhalen was het een zware bevalling en moest ik een dag of 2 in de couveuse want ik zag wat geel. Mijn moeder had ook afgezien, maar wat er met haar mis was weet ik niet. 

14 dagen na de bevalling, moest ze dan uiteindelijk geopereerd worden en werd haar appendix verwijderd.

Mij verzorgen ging toen al moeilijk, dus wou mijn grootmoeder langs papa's kant inspringen om te helpen. Zij kwam elke ochtend naar ons toe, nam me uit bed, gaf me een badje, deed m'n kleertjes aan en gaf me eten. Toen mama het aankon, deed zij verder in de loop van de dag. 

's Avonds was dan het omgekeerde ritueel. Meme kwam terug, gaf me eten, waste me en deed mijn pyamaatje aan en stopte me in bed.

Na een paar weken, zei meme tegen mijn moeder dat het beter was om me 's morgens te komen halen en bij haar verder te verzorgen, zodat papa me 's avonds kon komen halen om bij hen te zijn.

En daar start mijn verhaal ...