Mijn grootmoeder was naaister en toen ik geboren werd, heeft ze de zorg voor mij op haar genomen en is ze thuis beginnen werken. 

Mijn grootvader heeft gans zijn leven als arbeider, ploegbaas gewerkt in een fabriek waar ze pompen goten. Het was zwaar en vuil werk.

Mijn grootmoeder was altijd al een bezorgde, soms overdreven, meme en moeder en vrouw. Ze heeft zelfs mijn grootvader beetje teveel verwend! 

Eigenlijk heeft ze mij zelfs beetje teveel verwend, altijd vleesje zonder vet, korstjes van de boterhammekes, ... kleren klaarleggen, .... 

Mijn grootvader, was eerder een stille persoonlijkheid.

Zij is nu 83 en hij is 88.

Beiden zijn ze nog goed te been, al is pepe rapper moe en slaapt hij veel! Hij heeft altijd een lange slaper geweest hoor ;-)

Mijn meme, ja die denkt dan ook wel wat weinig na, dat zij nog zo oud niet is, met als resultaat dat ze niet altijd alles goed begrijpt.

Haar overbezorgdheid kan de rest van de familie soms wel ergeren hoor. 

Zij woonden toen in een doodlopende straat, eerder een ronde straat! In diezelfde straat woonde ook mijn mama haar oudste broer en de stiefbroer van mijn grootmoeder.

Ja, haar vader is vrij vroeg gestorven en haar moeder had iemand anders leren kennen, waarmee ze nog een dochter en een zoon gekregen had.

Uiteindelijk stierf haar moeder, mijn overgrootmoeder dus, als ik 6 maand was. 

Ik was dus een viergeslacht! Ik heb er nooit een foto van gezien, want blijkbaar zijn daar schermutselingen rond geweest. 

Mijn nonkel langs vaders kant, had er foto's van genomen maar die waren blijkbaar mislukt, dus kreeg die alle schuld op zich. Dat was al één van de vele mispunten tussen beide familie's.

Mijn grootmoeder hield café en na een tijdje zijn ze ook daar gaan wonen.

Ze was iemand die veel beloofde maar nooit niks waarmaakte! Zeker niet naar mij toe!

Ik heb wel duizend fietsen gekregen en héél veel goudwerk! Wel, ik heb 1 waardevolle armband, oorbellen en een kruisje gekregen... Fietsen, nooit gezien! Toen ik geboren werd, had ze tegen mijn moeder verteld dat ze een spaarboekje geopend had voor mij. Waarheid! Daar ging ze alle maanden een kleinigheidje op storten. Toen ik 18 werd en alleen ging wonen, zei ze me dat ik dat spaarboekje mocht hebben en dat er veel op stond. Voor mij had dit niet echt belang maar ... toen ze me het gaf, zag ik dus dat er sedert de geboorte van mijn broer niks meer bijgekomen was. Waarom, dat weet ik niet!

Mijn grootvader heeft altijd hard gewerkt als arbeider bij verschillende firma's. 

Het café was een soort van "bruin" café zoals ze de dag van vandaag genoemd worden. Het waren meestal dezelfde stamgasten die er waren en in die tijd was het nogal een rokerige en oude zaak. Er werden daar kaartavonden en biljartavonden gehouden en later ook kwamen ze er voor duivenmelkers. Dat was de taak van mijn grootvader!

Tussen mijn grootouders heeft het nooit geboterd, het was eerder zoals bij mijn ouders. 

Op latere leeftijd hebben ze wel nog een huis gebouwen en van toen ze daar woonden, leefden ze gescheiden van tafel en bed.

Rond de leeftijd van 65 jaar heeft mijn grootvader dan iemand anders leren kennen, en is thuis weggegaan. Mijn grootmoeder besliste toen van te scheiden maar ze heeft dit ingetrokken want grootvader wist precies net iets teveel van wat ze in kas had, al dan niet in het wit verdiend. Dus hebben ze mekaar maar hun gang laten gaan.

Mijn grootvader heb ik nog één keer gehoord, toen mijn zoon geboren werd. Hij ging eens langskomen maar hij is er nooit geraakt.

In die tijd is zijn toenmalige vriendin ziek gevallen, kanker en heeft hij voor haar gezorgd! Met verloop van tijd is hij beginnen dementeren en is die vriendin voor hem beginnen zorgen, tot zij zelf gestorven is.

Aangezien hij zwaar dement was,  is hij geplaatst in een rustoord. Hij had nog 1 zoon die wekelijks bij hem op bezoek ging, de rest keek niet meer naar hem op; Hij is daar toen gestorven.

Een paar jaar later is ook mijn grootmoeder gestorven. Zij was al gestopt met café en één van haar zoons had het overgenomen. Door haar zware rookgedrag waren haar longen kapot en dat heeft uiteindelijk tot de dood geleid. 

Het erge aan het ganse verhaal is, dat de familie beslist heeft van ze samen in één grafkelder te leggen, terwijl ze verdorie nooit overeengekomen hebben én apart leefden! Schandalig!

Het was een klein rijhuisje met een lange smalle tuin. Veel herinner ik me niet meer ervan, want rond mijn 3 a 4 jaar zijn we verhuisd.

Op t pleintje was het 2 maal in t jaar kermis, handig dus! 

Onze tuin paalde aan de tuin van een jongen, en die speelde veel badminton!

Ik had toen superveel pluimpjes ;-)

Van binnen in het huis herinner ik me niks meer, en ik denk ook niet dat er veel foto's zijn, dus jahh.