Meteen een goede vraag. Waarom start ik een blog? Waarschijnlijk omdat ik schrijven gemakkelijker vind dan praten. En om hopelijk mensen te bereiken die net zoals ik in een heel diep dal hebben gezeten. Maar ergens diep vanbinnen, is er toch een drang om door te gaan, om te leven, maar op een andere manier.
En hoe doe je dat dan? Gemakkelijker in theorie te lezen of te horen dan in praktijk ook werkelijk toe te passen.
Alhoewel, ik denk dat ik eindelijk een punt aan het bereiken ben dat het me lukt. En dat wil ik graag delen. Want steeds meer mensen hebben met dit probleem te maken.
Dus welkom... Hopelijk minstens 1 iemand. Iemand die mijn verhaal wil volgen. Blijkbaar volgens de psychiater een zwaar verhaal, terwijl mijn motto altijd geweest is: "ieder huisje heeft z'n kruisje" en je moet gewoon verder.
Dat deed ik ook, ik was er heilig van overtuigd dat je jezelf wijs kon maken dat je sterk kon blijven door steeds door te gaan, niet terug te blikken, niet stil te staan bij dingen,... Maar dat pakte even anders uit.
Ondanks de vele signalen, luisterde ik niet. Ik bleef even koppig doorgaan. Tot ik letterlijk omviel, maar dan echt letterlijk. Nooit gedacht dat dit echt bestond. Ik dacht dat je zelf in handen had of je een burn-out, bore-out, depressie,... zou krijgen en ik was er heilig van overtuigd dat mij dat nooit zou overkomen.
Dat is ook niet gebeurd, oh nee. Nee, ik heb te maken gehad met een volledige shutdown. M'n lichaam was op. Ik viel neer, werd thuis gebracht, ben ik slaap gevallen en pas weken later terug "wakker" geworden. Ongelooflijk vreemd. Dat is ongeveer een half jaar geleden. Ik begin te herstellen en het wordt tijd dat ik m'n ervaringen deel, zodat ik hopelijk anderen ervan kan sparen en inspireren om positief in het leven te staan, ondanks harde tegenslagen. Gewoon, omdat je geboren bent, omdat jij het bent, omdat je mag beseffen dat jij het ook waard bent.
Veel leesgenot! Ik ga de uitdaging aan om heel regelmatig een bericht te posten. Met persoonlijke ervaringen, met de drang naar het leren omgaan met emoties, met een zoektocht naar geluk, met bedenkingen bij studies/boeken/cursussen/... En hoe ik er zelf van ben gegroeid, neergemaaid en terug opgestaan.
