Hier ben ik weer! Het zijn de laatste weken drukke dagen geweest en ik kwam er niet toe om iets op mijn blog te zetten. Voor wie er reikhalzend naaruit keek, het spijt me voor het lange wachten... Hoe dan ook, dat drukke is misschien ook een hedendaags verschijnsel waardoor god een beetje op de achtergrond geschoven wordt. Mensen zijn te druk bezig met hun gezin, job, zichzelf, waardoor het beleven van de eigen godsdienst geen prioriteit meer is of lijkt dit alleen maar zo. Als ik de mensen rondom mij moet geloven, zijn er heel wat mensen wel heel bewust met hun geloof bezig, maar waarom zie ik dat dan niet? Waarom houdt iedereen dat voor zichzelf? Waarom komen we niet meer samen naar buiten om ons geloof te betuigen? Waarom zijn diegenen die het doen vaak de ouderen uit onze samenleving? Alhoewel, als ik de beelden zie van de wereldjongerendagen, dan zijn er toch ook heel wat jongeren bezig met hun geloof. Of zoek ik te hard naar de veruitelijking van geloofsbeleving?
Zucht, waarom zijn mensen bang om vriend van God te zijn?
Hoe dan ook, dat drukke is misschien ook een hedendaags verschijnsel waardoor god een beetje op de achtergrond geschoven wordt. Mensen zijn te druk bezig met hun gezin, job, zichzelf, waardoor het beleven van de eigen godsdienst geen prioriteit meer is of lijkt dit alleen maar zo. Als ik de mensen rondom mij moet geloven, zijn er heel wat mensen wel heel bewust met hun geloof bezig, maar waarom zie ik dat dan niet? Waarom houdt iedereen dat voor zichzelf? Waarom komen we niet meer samen naar buiten om ons geloof te betuigen? Waarom zijn diegenen die het doen vaak de ouderen uit onze samenleving? Alhoewel, als ik de beelden zie van de wereldjongerendagen, dan zijn er toch ook heel wat jongeren bezig met hun geloof. Of zoek ik te hard naar de veruitelijking van geloofsbeleving? 
