hallo

Mijn loopbaan bij de brandweer kon niet beter begonnen zijn, dan een pager die warm loopt.
Het was vrijdagochtend 23 januari, een gewone dag zou je zeggen.
Dus ik ga zoals gewoonlijk met de fiets nog naar school.
het 1ste lesuur is rustig, zelfs te rustig, ik dacht bij mezelf "tzal een kalme dag worden".
Maar schijn bedriegt, het 3de lesuur vatte zich aan.
We hadden toen pneumatica als les, en ik kwas nog maar 20 minuten tijd in de les of mijn beeper ging al af voor een woningbrand in Halluin.
Ik had toestemming gekregen van de directeur en de leerkracht dat ik mocht vertrekken.
Ik liet meteen alles vallen, pakte mijn jaar en spurte naar mijn fiets.
Een studiemeester zag me lopen en wist dat ik bij de brandweer was, dus zo vriendelijk als hij was, deed hij al de poort open.
kzweer het u, op dat moment heb ik nog nooit zo hard getrapt op mijn fiets, de adrenaline stroomde door mijn lijf want het is was mijn eerste echte brand.
Eens ik aangekomen was op de brandweerkazerne moest de eerste uitruk nog vertrekken, dus ik was ruim op tijd.
Maar aangezien ik niet mee mag met de eerste wagen, deed ik het al wat rustiger aan, maar toen ik hoorde dat de 2de wagen mocht vertrokken (MAP2) stroomde de adrenaline terug door mijn lijf.
Ik zette me klaar in de auto samen met nog een andere stagair die verlenging heeft gekregen.
Eens we goed bemand waren vertrokken we richting Halluin.
Maar de luitenant kwam af op onze wagen en zegde dat enkel de eerste wagen mocht vertrokken.
Kdacht in mijn eigen "tendju, khad nu eens de kans om mee te gaan".
Maja der komen nog wel branden waar ik uiteindelijk mee mocht.
Ik vroeg een bewijsheidsbriefje voor het school en zette zo snel terug aan naar het school.
De pauze was net gedaan en we vertrokken met de 3de graad richting het CC de Steiger voor een toneelvoorstelling.
Ik had al zo in mijn achterhoofd dat we vroeg of laat we eens oproep zullen hebben voor wateroverlast, het regende continu door.
Enja,, ik zat nog maar een uur in de toneelvoorstelling of mijn beeper ging terug af, dit maal voor wateroverlast, een kelder die zou ondergelopen zijn.
Ik begaf me nu dit maal te voet, het was 2 minuten in looppas, Dit maal zette ik alles op alles om als eerstes aan te komen.
éénmaal ik op de kazerne aangekomen was ik inderdaad de eerste, maar al snel volgde er een collega.
Ik begaf me in de kazerne plaatse een poort op, zette de rookafzuiginstallatie in werking en de blitslichten.
Daarna begaf ik me naar mijn kast en deed het volledig interventieoutfit aan.
We waren met 3 brandweermannen en dat was eveneens de bezetting van de karweiwagen, dus hoe blij ik was, ik mocht mee op interventie.
Eens we aangekomen waren op de plaats keken we naar de ernst van de situatie, het stelde niet veel maar om het lek te dichten dichtende we het lek zoveel mogelijk af met tape, en vroegen of de watermaatschappij zou kunnen langskomen.
Na een halfuurtje was de interventie ten einde, en mocht ik naar huis terug waren, want over de middag eet ik altijd thuis.
Ik begaf op school een  2de keer naar het secretariaat voor het bewijsheidsbriefje af te geven.
Iemand zei me op school, als er 2 interventies vallen op 1 dag zal er heus wel een 3de of een 4de aangekoppeld zijn.
En ja hij had gelijk, rond 13.45 werd ik terug opgeroepen, dit maal voor een schouwbrand.
Dus heb ik dan nogmaals het school verlaten, dit maal was de poort nog niet open, en rende naar mijn vaders bureau om met zijn afstandsbediening de poort te openen.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />Eens aangekomen op de kazerne en nadat ik mijn interventiekledij had aangedaan, was de eerste ploeg al ter plaatse en ging het eigenlijk niet zo zeer om een schouwbrand, het was enkel wat rook dat terug geslaan was in huis.
Maar toen ik in de vaste post ging mee kijken kwam er een nieuwe oproep binnen dit maal voor wateroverlast.
Met de nodige manschappen sprongen we in de materieelwagen en gingen ter plaatse.
het ging om spaarbekken die dreigden over te lopen.
Er zat wat vuiligheid voor de riolering, maar de korporaal, onderofficieren en officieren beslisten het zo te laten omdat het anders dreigde nog over te lopen en toen maakten we het enkel erger.
Nu pas werd het ernstig de ene oproep na de andere kwamen binnen voor wateroverlast, we keerden terug naar de kazerne om de aanhangwagen op te halen en te vullen met zandzakken.
we vertrokken met gevulde aanhangwagen richting de huizen die dreigden onder gelopen, raar maar waar, waren het die huizen die langs de rivier lagen waarvan de spaarbekken dreigden over te lopen.
We legden zandzakjes voor de deuren en poorten, en toen we net de laatste zandzak legden kregen we een oproep binnen voor een instorting.
we snelden terug de wagen in en snelden met loeiende sirenes en zwaailichten ter hulp.
éénmaal we aankwamen konden we niets meer doen, de eerste wagen had al het nodige gedaan en het was enkel maar werk voor de elevator.
het was een stenen trap die je bovenop de daken vind die naar beneden is gekomen recht op een voertuig.
We hebben terug ons werk hervat en ging terug naar de kazerne om zandzakjes bij te halen.
Na wat mensen tevreden te stellen door hun huis te voorzien van zandzakken keerden we terug naar de kazerne om alles terug in orde te maken voor de volgende interventie.

Groeten K'yanni