Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
de koerservaring
27-07-2009
26 juli Herzele
4 centimeter
Wat is nu 4 centimeter als een metsersoog 7 centimeter mag zijn.
Als ge weet dat op de eindmeet de prijzen verdeeld worden kan 4 centimeter een wereld van verschil vormen.
4 centimeter is genoeg om het verschil te maken tussen winst en verlies.
Allez, om u een gedacht te kunnen maken van 4 centimeter, 2 duimen op één genepen is net 5 centimeter en is eigenlijk al te veel.
De dikte van een band van een voorwiel ? t ja zo iets moet het zijn .
Is het de onervarenheid of de te zelfzekerheid? Feit is op de meet worden de prijzen verdeeld. Het te vroeg juichen is al vele keren bestraft geweest. Denken we nog maar aan vorig jaar aan de Scheldeprijs toen Tommeke niet kon verliezen en op de meet toch nog werd voorbij gestoken door dat kleine ventje Cavendish van het eiland Man.Tommeke stak zijn handjes in de lucht bedoelende hiere fotografen, zet dienen hier mor scherp in t beeld . Mare hij was mis.
Groot was toen de ontgoocheling van de beroepsrenner die een beginnersfout heeft gemaakt.
Och kom, dat kan iedereen overkomen. Zelfs de beste.
Een nieuweling zou men het nog vergeven. Daar moeten ze het immers nog allemaal leren. Leren met vallen en opstaan. En van vallen gesproken, daar heeft den onze al teen en tander in meegemaakt en al veel geleerd. En leren juichen ochottekes ze hebben het rap door .
t Was me anders het wiekentjen wel, vrijdag kalm, zaterdag iets minder kalm. Ze hadden me bij mijn sjokkedeizen Een tiental dagen geleden was Abraham gepasseerd. Die dag zelf was kalm verlopen. De avond was het iets straffer, maar da kwam door het bezoek maar ook door het baksken Blauwen Chimay dat een aantal gasten mee hadden gebracht. Kmoet hier geen tekeningsken bij maken hé .
Maar zaterdag gepasseerd jonges amai wa was da ?
Wat vooraf ging : Onzen oudsten had gepland om zaterdag te gaan koersen in Borchtlombeek, maar ik vond dat dezen beter op zondag te Herzele zou gaan koersen . En ik breng hem met den auto, dus ik beslis J. Zondag werd er gekoerst.
In de week was er toch enige nervositeit en geheimdoenerij te bespeuren . Had ik iets verkeerd gezegd, had ik iets verkeerds gedaan??? of zijn ze iets van plan dak niet mag weten ?? Ik had een flauw vermoeden dat er iets op til was maar wat? In de week een beetjen tegendraads zijn en mijn ogen en oren goed openhouden ik zou het wel te weten zijn gekomen maar neen, nix, der was nix en nog eens nix. Een paar linke mails gaven ook al geen klare kijk . Toch was er iets dat niet zjust was
Zaterdag dan. Het door iedere man gekende opgelegde werk in den tuin, begot zoveel te doen en der was nog een strak schema want de laatste weekend solden en ik moest nog een slaapkamer gaan verhuizen ten huize Meerts in Vollezele en nadien werden we bij die vrienden geïnviteerd om der een stuksken te eten
Nog rap een beetjen tegendraads zijn en het gras afdoen op de middag, dat zou een planning wel dooreenhalen. Maar neen, alles bleef kalm. Allez na een deugddoend doucheken zijn we naar Aalst vertrokken . Omdatter daar skoon winkels zijn .
Één groot complot was het ! Ik MOEST uit huis op zaterdag. Ik MOEST weg en liefst zo ver en zo lang mogelijk .mare da wist ik pas achteraf
Met in het achterhoofd de verhuis zijn de soldengangen vrij vlot en snel verlopen. Misschien te snel, want die van ons ging nog een terrasken doen. Iets wat we wel doen, maar niet na een haluurken shoppen .Een goede pint sla ik niet af dus wijle mee.
Moe gezeten waren we op het afgesproken uur om de slaapkamers van Kaat en Dries te herschikken. De verhuis van twee kastjes en een kinderbed zelf stelde eigenlijk niet veel voor en enige argwaan kwam toch weer naar boven tot de kleinste des huizes plots met twee grote schotels vlees te voorschijn kwam. Hier was er dan toch geen verrassing in petto. Het stramien gelijk altijd, een aperitiefken wat eten en onderwijl wat tateren. Een rustig en gezellig avondje stond ons te wachten
Toch was er iets niet zo normaal. De ganse verhuis was verre van af en toch MOEST en ZOU het mannenvolk in t dorp een pint gaan drinken op de 50sten verjaardag Christel stond er op.
Raar want da meisken heeft alles graag onder controle. Daarenboven kregen we geen klein mannen mee om een oogsken in het zeil te houden
In het dorp enen moeten gaan drinken is dan ook niet normaal . Mare, k heb het dernet ook al gezegd, een pint slaan wij niet af en ikke mee
Na een uurken en een paar lege pinten verder een streng telefoontje van het thuisfront wijle weg maar in de foute richting, t was niet naar zijn huis . En dan voelt ge nattigheid veel nattigheid Ze hadden den dezen bij zijn sjokkedeizen .
Schitterend, Zo goed als in gans de passage in onze gemeente hangen nu van die knal oranje fluorescerende affiches met 50 Cool !, echter en in plaats van de kop van de schildpad, het hoofd van deze verslaggever .
Ik had het eerst niet goed gezien maar dan . Hilarisch !!! Schitterend !!
Ge moet u niet haasten maar kom gerust eens kijken, ik ben niet van plan ze weg te halen . Ze zijn te skoon (en der zijnder te veel hahahaha). Allemaal opgehangen asterwijl als dammen uithuizig waren.
in gans de gemeente zichtbaar....
De mannen en die van ons natuurlijk hadden een verrassingsfeestjen in elkaar gestoken. Vrienden en familie waren er.Zelfs een afvaardiging van ons harmonie was present.Ambiaanse . Eten, drinken, dansen en zelfs een film over het leven van de 50 jarige Leplubo. t Was compleet. tWas af, en dat georganiseerd zonder dat ik er iets van af wist . Ik dacht dat het mij nooit zou overkomen .
Wat dacht ge t heeft geduurd tot een stuk in de nacht en diene van ons moest s anderendaags gaan koersen . De jongen, t zou skoon worden.
Achteraf vallen de puzzelstukskes ineen hé. Vandaar dattem graag had om zaterdag te koersen en ook al omdak dan zeker ver genoeg weg was. De snoodaards .Iedereen zat in het complot.
Zondag :
Een grootse bedoening die zondagmiddag in Herzele.Heel veel volk. De Ronde van Vlaanderen voor juniores werd er georganiseerd en terwijl die de grote ronde aan het rijden waren konden de nieuwelingen een afwachtingswedstrijd rijden.
t Was drukkend warm er mocht bevoorrading gegeven worden in ronde 4 en 5.De start van de juniores (188 deelnemers) en de nieuwelingen (62 deelnemers) lagen ongeveer 5 minuten uit elkaar. Door de grote bedoening met een 50-tal volgwagens hebben we de start van de nieuwelingen bijna gemist.
Ons klein groen ventje met dat blauwe helmken, inderdaad, achteraan
t Waren grote rondes, 5 van iets meer dan 12 kilometer. Hoewel we met het reservefietsken rondreden was het toch verstandig in de buurt van of toch kortbij de aankomstlijn te vertoeven.
Eerste ronde : daar is de pilootwagen. 1 renner op kop, kort gevolgd door dat kleine groene ventje met dat blauw helmken kort gevolgd door het peloton.
De aankomstlijn goed bergop was hard ook al door de tegenwind.
De speaker schreeuwt het uit nr 42 Michiel Vander Beken op 6 seconden die rijdt het gaatje zeker dicht !!!
michiel springt naar de ontsnapte renner.
Het peloton zit hem op de hielen. De renners verdwijnen uit het zicht. Niet dat ze den einder voorbij waren, maar als ze een straat inrijden tussen twee huizen, dan zie je ze ook niet meer.
De Woopsupporters hebben de mond vol. De Woopers zijn attent bezig. Mare den onze verschiet nóg eens zijn pijlen in het begin van de koers Na de koers was er enige bevestiging. Ik heb geprobeerd om mij in te houden maar ten is mij niet gelukt .
12 kilometer en wat meer minuten wachten
Daar is pilootwagen weer, twee renners op kop. Den onzen is bij de koploper geraakt. Ze zijn weg. De speaker scandeert meerdere malen Michiel Vander Beken .
Den onzen rijdt op kop en doet me teken dat hij zeker niet voluit aan het rijden is. Ondanks de nachtelijke uitspatting oogt hij vrij fris.
Ze hebben 25 seconden voor op het peloton.
ons klein groen ventje met het blauw helmken op kop van de wedstrijd
In het Bergsken op (nvdr reclame ondertussen voor de Rik zijn bakkerij, -- enne baai de wee de taartjes gisterenavond waren heel lekker--), in het Bergsken Op dus naar de aankomst probeert iemand uit het peloton weg te glippen maar wordt gecounterd en de benen worden onmiddellijk stil gehouden. De Woop-ploegmakkers doen uitstekend werk. Ze zitten op plaatsen 2, 4 en 8. Een ander zit iets verder op. Ze houden het peloton gesloten. Knap werk.
Een wooper haalt een achtervolger terug.
Woopers stoppen voorbeeldig af.
Het gaat vrij vlug. Het peloton is verbrokkeld.
Die van ons in alle staten Allez Michiel Allez, Eten hé . En drinken hé!
Hoewel die mannen tegen 40 naar boven vlammen en bijna den draai om zijn heeft hij het wel gehoord. Na de koers wordt er steevast mee gelachen. Zegtem : Ik zien iedereen op het parcours staan hé, en dan roep ik af en toe ne keer iet hé. En azzek ons ma zie staan dan wacht ik, en elke keer roept ze het zelfste en in hetzelfste ritme hé. Nu doenek met haar al mee. Ik zeg dat ook tegen die in het peloton. Ge moet er niet op letten hé, t is ons ma da gaat roepen. En eten hé . En drinken hé .
De aankomstlijn is me te druk en ik trek naar een helling richting Woubrechtegem. In de derde ronde komt alles weer samen. Ons groen ventje zit achteraan in het fel uitgedunde peloton.
In de vierde ronde blijft alles ogenschijnlijk samen.
Die van ons belt. Michiel schreeuwt om drinken. Zijn twee bidonskes zijn al leeg. GSMs zijn op dat ogenblik wel handig, die van ons belt en ik zet me klaar. Gelijk echte professionals wordt een drinkbus doorgegeven.
De laatste ronde, een groepje van 7 rijdt 25 seconden voor het peloton. Niets is beslist. Op het bergje in Woubrechtegem zijn de vluchters nog steeds in het zicht. Bij die zeven een groen ventje met een wit helmken.
Het groene ventje met het blauw helmken zit halfweg het peloton. Nog een goede 10 kilometer te gaan.
We haasten ons naar de aankomstzone en stellen ons een beetje strategisch op waardoor we de renners bij het binnenkomen van het dorp en een kleine 2 kilometer voor de aankomst in de verte zien rijden.
De pilootwagen neemt de bocht. 2 renners rijden op kop. Ze hebben een 15-tal seconden voor.
Ik merk een groen ventje.
De opa van één van de ploegmaten die even strategisch was opgesteld bekijkt mij..
Een stilte .
Ikke : der is ne groenen bij !
Roger : Ja ik peinzed uk, . tleek er op dattet michiel was
Ikke : ik dacht dattet een blauw helmken was maar ik ben niet zeker
Roger : jaja t was michiel
De speaker van dienst bevestigt : De vluchters van de eerste ronde met Michiel Vander Beken zijn op een paar kilometer van de streep aan de haal gegaan en hebben een voorsprong van 15 seconden !!! De speaker in alle staten hitst de toeschouwers op Die van ons kan zich niet meer houden, maar ook mijn tikkerken slaat wat rapper.
Die van ons staat met opa Willy (zie vorige verslagen), Camiel en Patrick aan de aankomst. Ze durft niet te kijken Van spanning grijpt ze opa Willy zijnen arm Iedereen half zot. Maar kijken doet ze niet.
De speaker dan weer Daar komen ze uit de bocht, nog 300 meter,eerst zo een beetje kalm maar hoe dichter ze komen hoe hoger en hoe luider zijn stem. Ge kent da wel hé . Michiel Vander Beken op kop en hij blijft op kop en er wordt gespurt. Zon spurt, zuiver naast elkaar. Het is Sam Goossens, neen het is Michiel ze rijden zij aan zij .
t is Michiel, t is Michiel Michiel steekt de armen in de lucht We hebben 2 winnaars roept de speaker. We hebben 2 winnaars.
Michiel steekt de armen omhoog en de conculega gooit zijn fiets naar voor. Ik zie het gebeuren en 75 meter na de aankomstlijn wacht ik hen op. Ze bekijken mekaar. "Wie heeft er gewonnen?" vragen ze beiden. Niet wetend wat feliciteren ze elkaar met hun overwinning.
armkes te snel de lucht in ?
Het peloton spurt voor de derde plaats.
Een minuutje later volgt het verdict. De fotofinish heeft aangetoond dat Michiel verslagen werd met een banddikte. De armen werden 1 meter te vroeg de hoogte in gegooid.
Wat volgt is eigenlijk niet normaal. Ofwel wordt de winnaar in de bloemen gezet, ofwel worden er 3 op het podium gevraagd.
Was het verloop van de koers dusdanig abnormaal met 2 dezelfde renners in een ontsnapping in het begin en op het einde van de wedstrijd? Of was de zuivere machtspurt zo indrukwekkend? Of was het omdat de er nauwelijks een verschil te merken was? Maar enkel de eerste twee worden op het podium gevraagd. De eerste krijgt de bloemen en Michiel krijgt uit handen van een lokaal politicus een grote beker. Natuurlijk gepaard gaan met de nodige kussen van een plaatselijke schoonheid .
Ik pink een traantje weg. We zijn hiel fier.
Skoon hé.
Resultaat 2de op 62. Knap. enne... hij staat weer in de gazet
Mare wij beginnen het verslag op maandag den 20sten juli 2009, een grootse dag.
Ja ik weet het, het was dinsdag koers, maar eerst een vertellingsken over maandag, ne niet onbelangrijken dag, eigenlijk een dag om op te schrijven.
De allereerste werkdag van onzen oudsten. De allereerste dag vakantiewerk.
Keukenwerk en onderhoud in een bejaardentehuis. Hard labeur voor iemand die nog niet echt een ganse dag gemend werd.
En moe dattem was als ik hem ging halen. Hij had zelfs geen goesting meer om met zijn fietske het parcours van dinsdag te verkennen .
Hij moest aangepord worden . In kilometers was het geen erg, hij had de week vooraf goed doorgetraind, zaterdag een zware koers gereden en zondag was hij met een paar van zijn clubgenoten per fiets naar Maarkedal getrokken waar de kampioenschappen voor de meiskes werden gereden .. (wat mij er doet aan denken dat ik hem in de gaten zal moeten houden omdat trainen wel degelijk en vooral het afleggen van kilometers is .)
Vooral de parcourskennis was in deze wedstrijd van belang. De Omloop Het Volk herdoopt tot het minder goed in de mond liggende Omloop Het Nieuwsblad is een klassieker. Gekend in alle categorieën van de wielrennerij. Ter herinnering de Noor Hushovd won eind februari bij de grote jongens.
Bij de nieuwelingen moesten één grote ronde van 57 km en een kleinere ronde van om en bij de 18 kilometer worden afgelegd. Proficiat trouwens aan de organisatie, het parcours was prachtig uitgepijld zodat parcoursverkenning werd herleid tot een niemendalletje zonder GPS-zoekwerk.
Het grootste deel van het parcours lag in de driehoek Gent-Aalst-Zottegem met vertrek op de Markt te Wetteren en aankomst in de kleine gemeente Massemen. Onderweg een geaccidenteerd parcours met de gekende kassei- en heuvelonderdelen en inclusief een paar kilometer lang vrij smalle doorgang van Oosterzele naar Landskouter. Diene van ons zijn oogskes blonken
Vertrek om 14u30. Hoewel het hier niet gaat om een interclub waren alle sterke renners aanwezig. Met 165 kwamen ze aan de start. Voor de wedstrijd mochten de favorieten ietwat onwennig op het podium komen waar ze door de speaker van dienst vakkundig werden geïnterviewd. Iedereen present al om 14u00 klaar voor de verzetcontrole.
En wie denkt ge dat daar maar liefst anderhalf uur op voorhand was ? En wie dat daar als één van de laatste zich heeft aangeboden ? Yip, dat klein groen ventje met dat blauw helmken .
Maar goed de wedstrijd is lang Start dus om 14u30.
Een parcours ongeveer in 8-vorm. Moeilijk om ze meerdere malen te kunnen zien, maar we gingen ons best doen. Met Michiel had ik afgesproken om zeker op een paar vaste haalbare punten te staan.
Moeder de vrouw was thuisgebleven omdat die het spurten van hier naar daar niet echt aan kan maar Camiel, ge weet onzen 72jarigen fanatieke wielerfanaat en onzen buurman, was mee. Het zou voor hem een spannend F1-dagsken worden want we zouden ons moeten haasten om ze meerdere malen te zien passeren
Een paar minuten voor de start wijle weg naar het eerste afgesproken punt
Ja, het spijt mij, maar ons kleinste zit met haar vriendinneken aan zee en zij is eigenlijk de fotografe van dienst. Als ge zoekt naar fotookes in dees en misschien ook wel volgend verslag dan moetek u teleurstellen . Ge zult het moeten doen enkel met wat tekst, mare ik gaan mijn best doen om u letterlijk de renners te laten zien rijden. En nog iet, de beeldekes die ge toch ziet zijn gepikt vanop tinternet.
Hetgeen nu volgt is een opeenvolging van : uit den auto springend, Allez Michiel ! OPSCHUIVEN/ GOE JONGEN roepend, weer in den auto springend, een eindjen gespannen NIET ROEKELOOS F1-rijend, en Camiel zwetend met opengesperde ogen voor zich uit zien starend. Tussendoor ook reservefietsken in de wagen stekend en natuurlijk ook weer uithalend
Let wel, beste lezer, t was sportief berekend, zonder zotte dinges te doen en er werd rekening gehouden met de geldende verkeersreglementering.
Als er een plakaat stond van overstekende wilde koeien/ padden werd daar terdege bij de besturing van ons gemotoriseerd vehikel rekening mee gehouden.
hiermee werd dus zeker rekening gehouden !!
Dees dus meerdere keren gedurende de gansen duur van de wedstrijd.
N9 te Massemen. 1km na de officiële start. Een viertal rijdt lichtjes los van het peloton. Den onzen achteraan soepel meedraaiend (achteraan hé .)
Oordegem Dries, dezelfde mannen rijden op kop den onzen ondertussen in de klein straatjes iets opgeschoven.
N9 ter hoogte van de afslag naar Vlierzele. We zien ze van ver, Ze kwamen van Impe en op de N9 te Erondegem komen ze rechtsaf breed uit de bocht geslingerd. De vroege vluchters zijn ingehaald. Het gaat licht bergop. Iemand van Kon.Balen probeert weg te raken. Ons klein groen ventje met dat blauw helmken rijdt in derde positie.
Een aantal kilometers verdere te Oosterzele in de Houtemstraat. Het peloton komt aangestormd. Den onze rijdt rond de 20ste positie zoals ik het hem had gevraagd. Heel attent. De groep telt zeker nog meer dan 130 renners. Verdekke diene kerel draait rustig mee. Op zijn gezicht geen tekenen van vermoeidheid.
Betsberg te Landskouter. Twee renners zijn uit het peloton gesprongen. Wie bij deze heren niet zit kan het vergeten.
De Nederlander Danny Van Poppel (yip dezelfsten en nog steeds Nederlands kampioen die zaterdag laatstleden de interclub gewonnen heeft) en Robin Van Goethem ook al niet den eersten den besten. Ze hebben boven de Betsberg al 45 seconden op het peloton.
Ons klein groen ventje met zijn blauw helmken nergens vooraan te bespeuren. De massa roept en schreeuwt de renners vooruit. Den onzen vrij ver achteraan het peloton. Hij roept : iets . Het is moeilijk uit te maken wat precies. Noch Camiel noch ik hebben er iets kunnen van maken, maar hij blijft rijden en lost geenszins. Zou er iets zijn met zijn fiets of was er iets anders.
Keiberg Westrem, de koplopers lopen verder uit. We staan klaar met het reservefietsken. Het gaat er snel, de straat loopt heel zacht en het gaat er in dalende lijn.
Michiel zit nog steeds achteraan het peloton. We roepen, hij merkt ons niet op. Het gaat behoorlijk snel. Het peloton is verder uitgedund.
Oordegem dorp hier gaat het kassei bergop. Het is de tweede passage. Van Poppel rijdt alleen op kop. Van Goethem heeft de heel sterke Nederlander moeten laten rijden en volgt op 15 seconden.
We staan weer klaar met het fietsken. Michiel passeert halverwege het peloton en schreeuwt om drinken . voor Nicholas zijn ploegmaat. Hij zwijgt in alle toonaarden over iets .
Het peloton is nog 100 renners groot. Nog 18 km te gaan.
Ze moeten een ommetje maken via Smetlede. Wij kunnen nog een spurtje doen.
We zijn net op tijd aan de kruising Klinkaard/Blekte om ze daar nog eens voorbij te zien rijden.
De koploper gaat gezwind door en zal alleen de meet bereiken. (dikke proficiat).
Zijn medevluchter wordt door een achtervolgend groepje bijgebeend. Het peloton zit hen op de hielen (of moet hier het achterwiel gezegd worden?)
Michiel zit in het pak. Eerder achteraan dan in het midden. In de korte bocht van 90 graden remt het peloton enorm af. Een drinkbus kan zonder gevaar overhandigd worden.
Massemen dorp. Het ganse pak spurt voor de tweede plaats. Dan maar wachten, veeeele coureurkes rijden over de meet, den onzen vanachter in het pak.
Het relaas van het groene ventje met zijn blauw helmken : Kzat goed en had goej benen, maar van in Oosterzele kan ik mij achteraan plots niet meer verzetten. Kem altijd op diene zelfde steek moeten rijen. Bergop bergaf, optrekken . Amaai men benen. Als ik mij verzettegen dan sloeg ik altijd door. Ik ben bijna gevallen Ik had genen tijd om van velo te wisselen... Op de grote baan in Wetteren bennek kunnen opschuiven en zat ik in de eerste 20 maar jong plots kwamen ze daar van rechts, zo ne grote walm ik ben niet meer vooraan geraakt. En ja in t klein straatjen hier naar de aankomst was er geen mogelijkheid om voorbij te steken.
Zaterdag moest den onze meedoen in de interclubwedstrijd te Sint-Katelijne-Waver. Een grote wedstrijd dus waar de 25 ingeschreven ploegen slechts 6 renners mochten afvaardigen. Een aantal ploegen waren niet compleet en er kwamen 145 renners aan de start.
Het was Michiel zijn 2de interclub. Toch nog een vreemde bedoening dus. Hij was zeer zenuwachtig bij het vertrek. Niet bij de wedstrijd zelf, maar bij het vertrek thuis. 'k Wil dermee niet zeggen dat hij op de pot zat want het vertrek bij het vertrek is meestal mijn vertrek. Das steevast gereserveerd omdat het beter voorkomen is dan genezen...., allez ge verstaat me wel de pa is ook af en toe ne keer opgewonden maar allez t weer nie dat dak wil zeggen. Michiel was dus zemelachtig. nem t is ter uit.
Michiel was eerder ambetantig omwille van het vertrekuur. Hij zat ermee. Zouden we op tijd komen? De wedstrijd zelf begon om 14u30 en we moesten er van de ploegleiding al zijn om 13u00. Dit kwestie van de reservefiets op de begeleidende wagen te zetten en een briefing te krijgen over de te volgen tactiek.
Sint-Katelijne-Waver, het was niet nodig om onze wereldbol boven te halen, dat ligt boven mechelen. Al waar de hoofdzetel ligt van mijne werkgever. Een uurken en een kwart rijden zonder verkeer. k Had het deze keer weer goed ingeschat. (gelijk altijd zenne want we zijn nog nooit met den arrivé toegekomen .. een sjaans hé)
6 groene mannekes aan de start waarvan ene met nen blauwen helm .
Over de koers zelf valt niet veel te vertellen, we hebben amper iets gezien. één grote ronde, gevolgd door 7 plaatselijke rondes.
Normaliter rij ik met het reservefietsken rond en doe het parcours één à twee keer en zie ik de renners op verschillende plaatsen. Nu stond het fietsken boven op de volgwagen en moesten we noodgedwongen aan de kant van het parcours blijven staan.
de pilootwagens, de politiebegeleiding, 25 clubwagens, die het grote peloton volgen. precies echt, gelijk een echte profwedstrijd. niet alleen het grote aantal renners, maar de ganse sliert er achter is vrij indrukwekkend.
je ziet hem niet, maar rik zit achter het stuur.
We hadden postgevat ongeveer een kilometer voorbij de start. zo konden we toch al merken hoe goed hij zich onmiddellijk positioneerde ..
Drie pilootwagens met rode vlaggen en politie op de moto kondigden de kop van de wedstrijd aan. Ik schat 130 renners dan dat groene ventjen met zijn blauw helmken gevolgd door nog eens 14 dapperen. samen zal dat verre 145 zijn zeker ?
Neen neen, niet gelost . gewoon gelijk ne generaal van achter de linies de troepen overschouwend Tja den tijd van michiel rijdt alleen, het peloton is weggesprongen is al lang verleden tijd ....
Hoeveel koerskens zijn er al geweest ? En elke keer zeg ik het hem minstens 10.000 keren .. vanachteren en van vooren...
Goed een aantal ronden verder is hij toch al een aantal plaatskes opgeschoven en zit hij midden in het pak.
Ondertussen waren er al een aantal van onder getrokken. Hieronder de Nederlandse kampioen. Ene Van Poppel. De naam zegt u waarschijnlijk nog iets. Yip, dezen is de neef van en het koersen wordt er waarschijnlijk met de grote lepel goed ingeduwd.
Ere wie ere toekomt. een paar ronden voor het einde laat die de tactiek van Joop Zoetemelk achterwege en trekt er alleen op uit. Voor het tempo wat die gedurende kilometers aanhoudt kan ik alleen maar mijnen hoed afnemen. Sjappoo.
Uit een jagend peloton zijn er nog een paar heel sterke kerels weggereden maar die konden het gat op Van Poppel niet meer dichten.
Den onzen ? Op de plaatsen waar ik stond zag ik hem eerst achteraan het peloton dan in het midden, maar eerder in het tweede deel, maar ook eens vooraan het peloton.
Naar zijn zeggen zou die in de eerste ronde wat geprobeerd hebben door meer dan een kilometer een niets beduidend eindje voor het peloton te rijden en bij de demarrage van het groepje in achtervolging op Van Poppel zou hij ook willen aansluiten hebben maar is op een paar tientallen meters blijven hangen en werd hij terug opgeslokt door de aanstormende massa.
12 Woopers aan de start, eigenlijk normaal als Toop (Toekomst Onder Ons Parike) de organisator is.
Gans de club was present op een aantal na want die konden niet deelnemen omdat ze geselecteerd waren voor de 3Daagse van Oost-Vlaanderen een interclubwedstrijd. Diene van ons was er op gebrand om deel te nemen maar de selectie verliep een beetje anders .
De wedstrijd in Parike is anders ook niet onbelangrijk. Ze is opgenomen in de Beker der Vlaamse Ardennen. Dit is een regelmatigheids criterium op punten en loopt over 10 wedstrijden in zuid-oost-vlaanderen. Zonder aan het klassement te denken heeft Michiel al aan een aantal wedstrijden deelgenomen.
Mare wie Vlaamse Ardennen zegt weet het wel, korte nijdige hellingen. Meestal eerst bergop en pas nadien bergaf
In Parike was het dus niet andersom. Net als in het provinciaal kampioenschap moest de Parikeberg meerdere malen beklommen worden.Dat heuvelken is niet zo erg als ge der moogt afrijden. Op is wat anders!
We waren er ruim op tijd maar toch net te laat om het nummerken 13 vast te krijgen . Met nummer 19 moest den onzen tevreden zijn Och wat is een rugnummerken .Er waren 63 deelnemers en als hij de negentienden zou eindigen, dan waren we al heel tevreden, t kan niet alle dagen kermis zijn .
Allez t is te zeggen uitslagen interesseren ons niet echt, wel de manier van koersen. De hele goede resultaten komen dan wel vanzelf en wij zijn geduldig. Diene van ons staat niet alle weken in de gazet (enkel eerste 10) maar doet in de koers eigenlijk wel mee.
Buiten de Parikeberg was het parcours niet vergelijkbaar met het parcours van het provinciaal kampioenschap. De renners werden compleet de andere kant opgestuurd.
Volgens mij was de koers gisteren harder, ook al omdat op het vals plat richting Everbeek, net na de Parikeberg de wind, volledig in het nadeel zat.
Interessant natuurlijk om daar dan ook af en toen eens te zien wie er het zware werk deed. Yip, ge hebt goed gelezen af en toe. Dat wil zeggen dat dezen met het reservefietsken meerdere keren het bergsken af, maar ook het bergsken op heeft gedaan.
Dit laatste natuurlijk om de ploegverantwoordelijke zijnde de Rik een plezier te doen want zijn bakkerijop de Winterkeer op de grens met Galmaarden en Tollembeek noemt ook Bergsken Op . Met deze weet ge ook waar ge heen moet voor de betere taart en den beteren koek. Dit ter zijde natuurlijk.
De koers.
63 aan de start en van de eerste ronde al wordt er ingevlogen.Woopers waren niet te bespeuren ook den onzen niet. Diene zat veilig midden in het peloton, goed uit de wind. Op de Parikeberg goed meeschuivend. Let wel beste mensen, fietsverslagen schrijven is niet altijd even simpel hé, het meeschuiven betekent hier meegaan, volgen en dit in schril contrast met het mee schuiven tegen de vlakte gelijk in Steenhuize . der zit begot nog asfalt onder zijn nieuw roze babyvelleken .
De eerste schermutselingen leiden tot niets, echter in de derde ronde rijdt een grote groep weg, daarin 2 ploegmaten. Den onzen nog altijd veilig in de buik van het al sterk uitgedund peloton ziet het allemaal gebeuren.
Al 110duzend keren heb ik het hem gezegd Het kan misschien wel 120duzend keren zijn.Vooraan wordt er gekoerst, achteraan wordt er gelost .en in den buik van het peloton zit ge opgesloten en moet je de koers ondergaan.
Maar ja ze waren weg en elke ronde liep de voorsprong uit of is het achterstand Allez t hangt af van waar ge het beziet wel tot bijna 2 minuten.
Bij de achtervolgers waren er een aantal die wel wilden rijden maar het grote merendeel werd liever op sleeptouw genomen. Den onzen was dus ook ene die er af en toe aan het sleuren was maar echt georganiseerd achtervolgen zat er niet in.
3 man raken toch weg uit de achtervolgende groep den onzen . diene was waarschijnlijk weer aan het dromen . en er dus weer niet bij hé .
De 3 rapen een Wooper op die vooraan werd gelost. En komen toch wel vrij dicht bij de kopgroep echter zonder succes... De 4 worden een paar ronden later weer ingehaald.
Dat er gekoerst werd is een feit. In de 8ste ronde, komt een verbrokkeld peloton opnieuw tot 45-tal seconden van de kopgroep. Michiel rijdt nu wel attent mee op kop.
De Parikeberg en de wind hebben hun werk gedaan. 11 renners vooraan, een tweede groep met 13 renners met ons klein groen ventjen met zijn blauw helmken en een derde groepje met 15 renners een aantal apart, de rest is al uit wedstrijd.
Laatste ronde, in de kopgroep wordt naar elkaar gekeken. De eerste achtervolgers komen tot een goede 200meter. Boven op de Parikeberg rijden er 3 weg uit de achtervolgende groep. Michiel is er bij en neemt tegen wind in resoluut de kop.Ze hebben een 30-tal meter voor op het pelotonnetje.
De wagen van de delegué rijdt toeterend voorbij pelotonnetje en nestelt zich achter de 3 achtervolgers .
Ik moet hier geen tekeningsken bij maken dat de auto als springplank heeft gediend om de drie weer te laten bijbenen hé . Ik stond er bij en keek er naar ..
Goed, die mannen moesten nog een klein ommeken maken en ik kon rustig Parikeberg afrijden. Met gewicht als voordeel in den bergaf geruggensteund door de wind van achteren (kmoest eigenlijk schrijven kontgesteund wegens aerodynamische houding maar dat woord staat niet in den dikken Van Dale). Ik was dus nog ruim op tijd om de eersten over de meet te zien rijden.
In een spurt met 11 wordt de enige Wooper in de kopgroep mooi 7de. Wetend dat dit een eerstejaarsnieuweling is, is dit een prachtig resultaat.
Het achtervolgd pelotonnetje komt 45 seconden na de eerste over de meet gespurt.
Ons klein groen ventje heeft zich hierin niet laten doen en kwam als 4de over de lijn.
Yip ge leest alweer goed, diene heeft eens mee gespurt .
Resultaat : 15 op 63 op zich niet slecht, maar mits een beetje meer opletten zat meer in.
Een koerske midden in de week? Ja, dat kan, zeker in volle vakantieperiode.
De koers begon om 18u00 en toch waren we om professionele redenen niet in de mogelijkheid om bij de start aanwezig te zijn. De voorbereiding, het opspelden van het rugnummer, het inwrijven van de benen met de warmende zalf, aangeven van drinkbussen, het aannemen van de trainingsvest . allemaal taken die iemand anders zou moeten over nemen.
Het letterlijk bemoederen van een 16-jarige sportman net voor de competitiewedstrijd wordt niet zomaar door de kids aanvaard. Voor de koers is diene van ons altijd een beetje zenuwachtig en de goedbedoelde moederliefde kan dan werken als ne rooie lap op ne stier .
Mare, we zijn de kuren in zijn apenjaren gewend en kunnen er mee omgaan . Die van ons had het begrepen en zou zich in de startperiode beter niet laten zien
Gelukkig lopen er op deze wereld nog een paar goej zielen rond en opa Willy zal er wel één van zijn zeker.
Neen, opa Willy is niet de opa van Michiel, maar de opa van club- en trainingsmaat Kevin, een eerstejaarsnieuweling die ook al niet slecht bezig is.
Voor de fietskes en de pakken en zakken was er in de grote camionette nog meer dan plaats genoeg en vooraan kan 3 man zitten. Kevin ging ook in Scheldewindeke rijden en een ommetje maken vormt voor Willy geen probleem.
Moeder de vrouw, zenuwachtig gelijk alle moeders kunnen zijn, was met de buurman Camiel, ook al een fervent wielerfanaat, naar het koersgebeuren afgezakt. Camiel was in zijn jonge jaren ook nog wielrenner geweest en kent de knepen van het vak als geen ander.
Natuurlijk dat hij van alles op de hoogte is. Camiel is al jaren op pensioen en heeft indertijd met de reserveband gekruist op de rug gebonden nog gekoerst. De tijd dat er gereden werd op Stout met een ei. Ne Flandrien dus. Dat zegt meer dan genoeg.
Zelfs nu nog, en dit op zijn gezegende leeftijd, hebben het veel jongere het moeilijk om in zijn wiel te blijven ..
Opa Willy en Camiel samen ik moest me dus geen zorgen maken, beide renners werden goe geswanjeerd.
Van de koers zelf hebben we een groot stuk gemist. Niet dat er echt veel te zien was, maar we zijn pas bijna halfweg in de buurt van de aankomstlijn gearriveerd.
Blijkbaar had ons groen ventje met dat blauw helmken het al eens gekund om de benen te strekken en was der even van onder gemuisd.Maar in die poging had hij het bezoek gekregen van 2 concurrenten die net iets minder snel gingen dan hij had gehoopt. De goede vlucht naar de aankomst moest nog even uitgesteld worden.
Camiel had met hem voor de koers de tactiek doorgenomen . Der zijn niet te veel koereurs, en in de twiede ronde vliegt ge der in en als ge met een groepken zijt en ze werken mee, dan zitte in de prijzen. En werken ze nie mee, dan lotte a weer inlupen .
En zo gebeurde
9 ronden waren er, en in de zesde vlogen ze er nog eens in.Het kleine pelotonnetje brak in twee. Diene van ons en zijn clubmaatje mee in het eerste groepken van 10 coureurs. Beide Woopers heel attent. Der zat wat in
De 10 rijden snel anderhalve minuut bijeen. Onze kleine zou weer de gazet halen.
Net voor de laatste ronde heeft Kevin het wat moeilijk, Michiel drukt het tempo zodat de ploegmaat niet wordt afgeschud.
In de laatste kilometers probeert hij nog een paar keer weg te raken maar wordt telkens gecounterd.
En ge weet in de spurt geen risicos met zijn net verkregen babyvelleken hé
Na een goede stage in de Vogezen, en van horen zeggen waarbij den onzen is het niet speels achteraan dan wel weer met wat krachten woekerend vooraan toch wel behoorlijk wat klimwerk heeft verricht was het uitkijken naar deze wedstrijd.
Vrijdagnamiddag waren ze iets voor 4 uur vanuit Frankrijk gearriveerd. De mondjes gingen gretig open. Na 4 dagen deftig trainen (meer dan 360km en meerdere Tour-cols van 1ste, 2de en 3de categorie) was er dan ook van alles te vertellen.
Losrijden na een flink ritje zat er die dag niet meer in. Het zou hem nog wreken
s Anderendaags wat wil je, stramme spieren en zere benen. Een koers zaterdag kwam voor iedereen veel te vroeg Op zondag zouden ze wel eens proberen. De ploeg was een beetje verdeeld, maar de samenhorigheid deed al vlug besluiten : iedereen naar Huise-Zingem, tegen Oudenaarde.
Huise, een dorpje gelegen ten noorden van Oudenaarde, vormde een mooi decor op een zonnige middag. Het parcours was licht heuvelachtig met een korte kasseistrook in het centrum van de gemeente. Verder de kouter in waren er een aantal haakse en gevaarlijke bochten. Het gezigzag door de velden bracht hen naar het hoogste punt van de omloop op een paar honderd meter van de aankomstlijn.
Niet onbelangrijk deze wedstrijd is één van de 10 wedstrijden die meetelt in het regelmatigheids criterium voor de Beker van de Vlaamse Ardennen. Hier zouden toch een aantal goede klassementsrijders aan meedoen.
Michiel vond zichzelf nog niet 100% s morgens. De benen waren niet goed. Toch werd besloten te koersen en dit te zien als een training.Hoewel de stage in de Vogezen goed verlopen was en bij het dalen astronomische snelheden werden gehaald zat er bij hem de onrust om opnieuw een periode verplichte rust opgelegd te krijgen nog dik in.
10 ronden moesten er worden afgelegd. Hoewel de belangrijkheid van de koers waren er slechts 43 renners aan de start. Woop was goed vertegenwoordigd.
Al van in de eerste ronde was een deel van de ploeg uitgeteld. 2 konden de omschakeling van het klein verzet naar het grotere duwen niet aan en eentje reed lek na amper 1 km.
Jammer, maar het is beter lek te rijden na 1 km dan na 250 m kennis te maken met de aantrekkingskracht van Moeder Aarde.
In de tweede ronde zit Michiel midden het peloton. De warmte doet goed zijn werk, een aantal moeten de rol lossen.
In ronde drie rijden er 3 voorop, daarbij dat kleine groene ventje met dat blauw helmken. 30 seconden later volgt het peloton. Er wordt jacht gemaakt op de vluchters. Er wordt serieus gekoerst.
Sleurend om weg te raken. 30 seconden voor op het peloton. Een medevluchter moet de rol lossen.
Die zeer benen van hem zal maar een verzinsel geweest zijn want met de snelheid dat hij over de kasseien in het centrum van het dorp aan het vliegen was
De fanfare was inhet centrum duchtig aan het trompetteren en had zoals overal en zeker met zo'n schoon weer al menig gerstennat achterover geslagen. één keer spelen, één keer drinken, één keer spelen, twee keer drinken. En ge weet, schoon liekes duren dan niet lang.
Uit de kopgroep valt iemand weg, Michiel blijft over met een kompaan. Eigenlijk onbegonnen werk maar toch houden ze het 3 ronden lang vol. Een mooie inspanning die later zijn tol zal eisen.
Ingelopen door het peloton.
In ronde7 rijden 8 man weg, hierbij 1 van Woop. Michiel verzeilt in een volgend groepje van 15 renners.
Een ronde verder moet hij daar de rol lossen. Een klein gaatje na een val kan hij niet meer dichten. Heel toepasselijk speelt de fanfare bij een volgende passage op het marktplein de overbekende mars Over en Out.
Uitgeteld... maar blijven rijden!
Samen met zijn metgezellen hoeven ze de laatste ronde niet meer te rijden. Hij wint het prestigespurtje voor een verre ereplaats.
Lennert wordt in de spurt knap 4de. Ruben die in de laatste ronde nog uit de achtervolgende groep kon wegspringen wordt 9de.
Was het niet met glans, dan was het mattekes, maar onze coureur zal volgend jaar in de 5de zitten. Ikke kontent en die van ons ook.
Twee maand lang zal hij zich kunnen uitleven. Vooral tijdens zijn vakantiewerk waar hij om gevraagd had.
Van half juli tot half augustus werkt hij als hulp in een bejaardentehuis een paar gemeenten verder.
De aankondiging ad valvas in de school was hem niet ontgaan en hij heeft zich spontaan aangeboden. Één gesprekje met de directie was voldoende om aangeworven te worden. Den uitleg valt niet ver van den boom of zoiets
Het andere goed niefs. Zaterdag was het dan zo ver. Na een aantal weken verplichte rust kon weer gekoerst worden.
Mare s morgens, t weer zat niet mee. Een zwaar plensbui was in de nacht en de vroege ochtend over onze streek getrokken en liet de straten nat achter.
Den onzen niet op zijn gemak had geen zin om wat los te rijden. De schrik om opnieuw te vallen en daardoor deze week niet mee te kunnen op stage naar de vogezen zat er dik in.
Het is de eerste keer dat dit zich voordoet, maar hij moest toch wat aangepord worden om wat los te gaan rijden.
Door het treuzelen waren de straten ondertussen al lang droog en op buienradar was er in de wijde omtrek geen wolkje meer te bespeuren, toch ging den onzen gekleed gelijk ijshockeyspeler een toerken maken.
Als ijshockeyspeler ja, niet dat het koud was, maar stel dattem onderweg een uitschuiverken moest maken dan was een dik gekleed ventje toch een ietsje beter beschermd .
We hebben hem zijn gedacht laten doen.
Het was een kort opwarmingsken en hij is kleddernat terug thuis gekomen. Niet van de regen en ook niet van het sporten, gewoon van veel te dik gekleed zijn .
De koers dan, die begon om 13u30. Ondanks het feit dat asserelegem niet overdreven ver is, was een thuisvertrek om 11u15 eigenlijk net iets te laat. Hoewel
Aangekomen in zaal Groenvink werd het toch nog even wachten bij de inschrijvingen. Alles gebeurde er manueel tot iemand het lumineuze idee had om die twee ijzeren uitsteeksels van den draad verbonden aan de scanner ergens in twee eigenlijk speciaal daarvoor gemaakte gaatjes in de muur te steken .
Waarbij den schrijver van dienst een zucht van verlichting kon slaken. OEF. Door de geautomatiseerden toestand werd den oef ZOEF waardoor alles een heel stuksken rapper kon worden afgehandeld en den voorzienen start van 13u30 nog kon worden gehaald.
57 coureurs, die van Kon.Balen waren met nogal wat volk present en de lokalen Vlaamsch Brabantsen kampioen en zijn kompanen zouden ook al niet onder moeten doen.
Michiel mottig, ziek, s morgens nogal fel de WC-bril opgewarmd en liever niet startend ziet wittekes. Niet op zijn gemak das duidelijk te zien diene had zemelen.
Het geaccidenteerd pacours met een paar honderd meter kassei heen en terug en onderweg nog een serieus stuksken meer dan vals plat geldend voor de bergprijs zijn normaal zijn ding, maar vandaag toch weer niet. Het vooropgestelde doel was aanklampen en met de groep zonder scharten blutsen of builen binnenkomen.
Op een paar uitzonderingen na rijdt ons groen ventjen met dat blauw helmken zo goed als achteraan. Als hij dan toch eens ietwat vooraan zit gaat hij in de meer scherpere bochten van positie 3-4 naar stek 12. De schrik zit er duidelijk nog in. Het lukt niet. Het selectief parcours maakt elke ronde slachtoffers. 30 zullen met ruime achterstand of zelfs niet de koers uitmaken.
Een aantal raken halfweg koers weg. Twee ervan zijn van Kon.Balen en de plaatselijke vedette. Die zullen later strijden voor de kussen van het bloemenmeisje
Het peloton is in de laatste ronde wat verbrokkeld.
Michiel komt heel voorzichtig als laatste van het peloton over de meet. Doel volbracht.
28ste op 57 in een harde koers, niet slecht na een maandjen afwezigheid.
Vandag kon hij zonder brokken aan lijf en leden en met een goed geambaleerd fietsken samen met 34 anderen van de club naar de vogezen.
Het goede nieuws is dat het blauwe plaasterwerk van rond de arm is, Michiel kan dus weer al een stuur in zijn hand nemen en heeft dat dan ook niet gelaten van te doen. De zwartgrijze geschaafd en verbrande, met asfalt en ander steengrijs gevulde en door etter doordrenkte ontstoken wonden zijn nu mooie roze vlekken geworden .... niet paniekeren dus, 't ziet er redelijk goed uit..
Ook goed nieuws maar minder belangrijk is dat zijn fietsken niet te fel geabimeerd was en tegen schappelijk geld weer hersteld werd.
We zouden het in de wikipedia moeten opzoeken maar wij vermoeden dat de miserie van vervellen en hervellen stilaan het einde nadert gezien hij al twee keer serieus onderuit is geweest en spreekwoordelijker wijs ne goeje coureur op zijn benen per uitzondering slechts drie keer van vel verandert. In dezen optiek wou de fietsenhersteller, hoewel er zwaar werd op aangedrongen, bij de herstelling achteraan het fietsken dan ook geen steunwielekes meer plaatsen ...
Minder goed nieuws is dat de linkerarm redelijk stokkesteen stijf staat, wat hopelijk weer geen verkeerde interpretatie teweegbrengt bij mindere frisse geesten, als diene van ons op school toont hoe hij binnenkort weer bergop gaat rijden..... Antoine de kine zal weer wat werk hebben om alles in zijn plooi te krijgen. Ik vraag me af of Dolfken indertijd ook bij de kine geweest is om hem stijf te houden zonder kramp te krijgen ...
Nog ander minder goed nieuws, diene van ons wil het volgende weekend niet rijden omdat hij maandag examen Economie heeft.... en als papa kan ik dat alleen maar toejuichen natuurlijk. Hoewel supporters hard kunnen zijn voor idolen denken we dat elkeen ook hiermee meeleeft en gewoon al uitkijkt naar het weekend daarachter. Mede ook al omdat dan de grote vakantie begint en voor velen de welverdiende grote "rust"-periode aanbreekt.
Het eerstvolgende koersken wordt voorzien op zaterdag 27 juni in Asse-Relegem (Vlaamsch Brabant) waar er blijkbaar een geaccidenteerd parcours onder de wielen geschoven wordt .... Let wel aangezien er nadien een koers is voor juniores begint de wedstrijd al om 13u30.
de profs hadden daags voordien in de eneco-tour in omgekeerde richting een deel afgewerkt.
die mannen mochten bergaf rijden,
de nieuwelingen daarentegen konden bergop hun kunsten tonen.
bijna de ganse club was present . neen er was gesproken, het zou geen sars-la-buisière worden.
de gasten hadden hun lesje wel geleerd.
met 57 aan de start dus voor 63 kilometer. 10 ronden.
het mocht echter niet zijn .
de koers was 62km en 750 meter te lang.
michiel heeft het parcours aangemeten.
in volle start en bergaf net na een bocht rijdt de koersdirecteur net niet snel genoeg weg ..
die staat begot in de weg...
michiel gestart op de eerste rij gaat diep in de remmen en schuift weg ..
t zou nog meevallen, in eerste instantie althans, ware het niet dat daar ergens in
de uitschuifzone een betonnen paaltje in de weg stond.
koers voorbij na 250 meter .
een hoop asfalt en ander steengruis werden één met lijf en leden .
zoals eerder gezegd, het parcours paste hem letterlijk .
de ambulance vervoert hem tegen de koers in naar de start
ze hadden het ook gezien .
in de ehbo-post de naam kot onwaardig krijgt hij de eerste zorgen. hij kermt van de pijn.
zijn tenueken gans gescheurd, broek en hemd onherkenbaar
hier en daar zie je onder het bloed een beetje blanke huid
de adrenaline doet nog flink zijn best . de verpleegster krijgen het te horen
(ook al, ik denk van sommige verpleegster het mijne -- en scheer zeker niet iedereen over dezelfde kam )
iedereen ter hulp dus het kot te klein
hij heeft pijn aan de linkerarm en kan hem amper bewegen.
sleutelbeen ? elleboog ? bovenarm ?
een aantal omstaanders hebben het gezien, zo ne stuik en da fietsken de lucht in
en hij bleef maar schuiven tot tegen dat paalken
ne mens hoort van alles, maar blijft er gelukkig NUCHTER bij.
in het kot is werken niet echt dat en we besluiten naar de spoedafdeling van gbergen te gaan (lees vliegen).
röntgen sluiten het ergste toch al uit.
hier wordt hij verder verzorgd .
zijn linkerelleboog wordt toch in een verband gelegd om hem te imobiliseren.
niet gebroken, maar zwaar gekneusd of verrokken
hij heeft hoofdpijn .
na twee uur nog steeds geen pijnstiller te bespeuren !!!! ook niet in het hospitaal !!!
thuis gekomen : hebben we hem voorzichtig in zijn bed geduwd nadat hij een zwaar cocktailken
medicatie heeft ingenomen
de schade wordt opgemeten :
kin : geabimeerd,
linkerarm : elleboog binnen en buiten serieus geschaafd en momenteel in de watten gelegd.
rechterarm : elleboog binnen en buiten serieus geschaafd
heupen zowel links als rechts : plekken zo groot als een handpalm geschaafd
bovendijen tja gaater daar vanzeleven nog haar groeien ?
rechterknie langs de binnenkant heeft een ander kleurken gekregen
linkerknie en scheenbeen, heeft er ook al beter uit gezien .
en ochere, bij het in zijn bed kruipen merkt hij aan zijn enkel ook nog wat vel mankeert .
morgen zal het gene vetten zijn, en overmorgen waarschijnlijk ook al niet ..
zijn fietsken ? kweenie . iemand heeft die in een camionet geduwd .
we zullen morgen eens navraag doen ..
volgende wedstrijd : tja
de dokter had het over volgende week geen wedstrijd mogelijk ..
de interclub valt dus meer dan waarschijnlijk weg
mare coureurs zijn hard, en michiel is een bijterken.
en als ik niet kan koersen .. ganek supporteren . _______________________________________________________
bijvoegsel : ondertussen is michiel op controle geweest.
de wonden genezen goed, de kin komt in orde, de schaafwonden aan rechterarm linker heup en billen, en aan de knieën zijn goed aan het genezen. het wonden aan de rechterheup en bil, etteren ... maar wordt door de mama vakkundig uitgezuiverd.
en raar wat de spoedarts niet gezien heeft ... het kraakbeen in de linkerelleboog is geraakt waardoor het beter geacht wordt dat de arm geïmobiliseerd wordt. besluit : een 10 dagen plaasterwerk. maar dit stoort minder omdat er tijdens de examens toch niet gekoerst wordt.
met het lange weekend in het verschiet waren/zijn er toch een aantal organisatoren die elke dag wel een wedstrijdje organiseren.
op de hoogdag (21/5) zelf was er wat keuze maar niks eigenlijk onmiddellijk in de buurt.
we trokken naar de walen. daar hebben ze nogal veel de gewoonte om 2 wedstrijden na mekaar te organiseren. nieuwelingen en juniores. het was dus vroeg vertrekken ook al omdat de wedstrijd voor nieuwelingen van start ging om 14u00 (lokale waalschen tijd).
Wij dus naar sars-la-buissiere wereldberoemd geworden een paar jaar terug.
ruim op tijd komen we er aan. een schoon rustig dorpje midden in het groene heuvelende landschap, liggend tussen binche en charleroi. 25 m nadarafsluiting aan weerszijden van de straat deed ons vermoeden dat we niet ver van de aankomst waren. ook al omdat ze daar een streep aan het schilderen waren en ook al duidelijk te zien aan het verhoog waarop de officiëlen het betere overzicht konden bewaren wanneer de renners bij het einde van de koers over de net getrokken streep zouden komen. een open boerenkar met daarop 3 keukenstoelen bleek hiervoor het beste geschikt. (op de foto zijn de stoelen weggehaald. waarschijnlijk hebben de officiële gevraagd een plooitafelke in de plaats te krijgen).
Hoewel er van de ploeg niet veel geïnteresseerd waren om in Wallonië te gaan koersen waren er maar liefst 8 van de club aan de start. hiervan zeker 5 die een mooi resultaat konden halen, zeker omdat er ook maar 38 renners aan de start verschenen.
Bij de inschrijving, die al wat later startte wegens het lokaal nog niet open, en "il ne faut pas être si pressé ..." heeft diene van ons het gekund om zodanig te wringen om dan toch eens met nummerken 13 te kunnen starten.... bah neen, diene is niet bijgelovig. dienen trekt hem dat allemaal niet aan...
Verkenning van het parcours. Rondjes van 4 kilometer lang, smalle straatjes, een kort en nijdig klimmetje, gevolgd door een paar honderd meter meer dan vals plat. dan een uitloper van 200 meter om de kerktoren en weer naar beneden richting aankomst.
De wegen in abominabele staat ..... deed onmiddellijk denken aan hun voormalig en luguber inwoner "dutroux".... Het ene gat in het wegdak na het andere.. hier en daar de ergste putten opgevuld met koude asfalt. Een aantal bewoners waren de meeste stenen van de straat aan het vegen ....
In zo'n klein waalsch dorpken leeft iedereen mee met zo'n gebeurtenis hé..
38 aan de start dus, en in de eerste van de 15 ronden wordt er onmiddellijk een serieuze snok aan gegeven... 10 man overboord .... en er af is er af... uiteindelijk zijn er een 20 tal afgereden geweest.
maar in de walen is dat allemaal zo erg niet... ge blijft verder koersen en hoewel een 2,5 of 3 minutenregel waarbij men bij die achterstand uit koers wordt genomen, hebben we ronden lang de "rode vlag" vlak na de "groene vlag" onze ogen zien passeren.
gedubbelden op het 4km korte parcours konden gewoon weer aanpikken....... dees waren grappige situaties ....
de koers dan weer. der werd goed doorgereden. maar één iemand kon ontsnappen in de derde ronde. kort gevolgd door een ploegmaat van michiel. Michiel reed vooraan het pelotonnetje en hield de benen stil ... er werd plots amper 20km/u gereden.... de ploegmaat heeft evenwel het gaatje van amper 50 meter niet kunnen dichtrijden... jammer.
Met 8 man van dezelfde ploeg moet wel iets op touw gezet kunnen worden .... een aantal vormde een treintje en zetten de achtervolging in. Blijkbaar had niet iedereen dezelfde ingesteldheid want er waren er een paar die wat minder aflosten. Een beetje wrevel in de geledingen.
Achterstand op de koploper 30 seconden. 8ste ronde de kerel houdt stand. 45 seconden voor ...
Uit de bocht komen 3 achtervolgers. 2 woopers, één van hen is Michiel. ze vliegen de heuvel op...
100 meter achter het peloton.... daar wordt gesleurd op kop door 2 woopers ????
de groep komt tesamen en alles valt weer stil.
Een andere wooper probeert het alleen.. . wie komt daar weer de bergop sleurend aan het peloton? Yip goed geraden. niet te doen.... ze laten hun eigen ploegmaten niet rijden... (en het waren steeds dezelfden die de gaatjes op eigen ploeggenoten dichtreden hé)
Als 5 honden vechten voor één been ..... loopt diene koploper uit natuurlijk ..... 1min15...
Nog 2 ronden. Michiel zit achteraan (weeral fout, en ik heb hem dat al 100.000 keren gezegd)... Twee gaan er vandoor ... geen wooper erbij !!!! Achterna gezeten door 2 andere waaronder één wooper ...
Als niemand de gaatjes wil dichtrijden zijn deze vogels ook gaan vliegen .... Michiel probeert nog even in de laatste ronde maar het lukt hem niet want hij wordt weer door ploegmaten bijgehaald. Teleurgesteld in zijn ploeggenoten werd nr 13 13de.
een beetje ontgoocheld, zowel de papa als de coureur zelf.
de coureur met de uitslag de papa met de manier waarop gereden werd.
imde-wolvertem 2de interclubwedstrijd. michiel rijdt voor het eerst in en dergelijke wedstrijd.
29 ploegen elk met 5 renners, 145 aan de start. elke ploeg met een volgwagen met reservefietsen en wielen... de volgplaats in de karavaan wordt bepaald door de stand in de interclub Woop heeft nr 11. (Wielerclub Onder Ons Parike)
er zijn 2 grote ronden van 15km en 6 plaatselijke ronden totaal 77km (normaal voor een gewone wedstrijd loopt dit nu tot 60-65 km)
een kleurrijke bedoening.
de start : die van Woop zitten goed vooraan.
eerste ronde is gedaan, het peloton is al goed verbrokkeld. er wordt keihard gereden. 3 van woop in het eerste deel, michiel trekt een tweede deel en komt net waar wij staan weer aansluiten (nog een gat van 30 meter ...) (peloton gebroken door een val) de 5de wooper zit in een derde peloton. weggewaaid ....
2de ronde een aantal ontsnapping met oa de belgische kampioen. er wordt gevlamd. woop zit achteraan in het peloton.... verkeerd natuurlijk.
we hadden nochtans goed ingeprent om steeds in de eerste 30 te zitten waar je de koers kunt zien.
De wind maakt de wedstrijd nog harder, het gemiddelde ligt op 41 km/u....
Plaatselijke ronden, een groepje van 5 rijdt weg
In geen enkele schermutseling die iet of wat ver droeg was iemand van Woop betrokken, een aantal mindere pogingen zijn er wel geweest, maar nooit hebben die ver gedragen... wegrijden doe je als je 5km/u sneller rijdt ....
5de ronde een oiliespoor op de weg, 300 meter voor de aankomst... in een bocht links op, een van de volgwagens heeft het begeven ... grote paniek !!! papa's en mama's schreeuwen het uit ....
Michiel zit vooraan in het peloton (rijdt 3de) in achtervolging
RECHTS HOUDEN !!! gelukkig geen valpartijen ...
voorlaatste ronde er zitten nog ongeveer een 75-tal renners in het peloton. de rest moest er onverbiddelijk af. Woop heeft er nog 4 bijzitten wat zeker niet van elke club gezegd kan worden. Een aantal concurrerende clubs zijn er niet meer bij. Bij een redelijke uitslag kunnen ze in de interclubklassement een paar plaatsjes opschuiven... Michiel had zich "laten uitzakken" en rijdt achteraan samen met 2 kompanen ... niet goed natuurlijk als je vooraan alles in de gaten moet houden ...
en ook niet goed als je door het gewriemel niet meer naar voor kunt.
laatste ronde, de 5 leiders zijn weg en worden niet meer ingehaald. slechts één wooper kan via een fietspadmaneuver op 1 km van de streep in de kop van het peloton geraken. de inspanning was zwaar en wordt in volle spurt door het pak voorbijgestoken.
eerste van woop rond de 30ste plaats. michiel komt als één van de laatste of voorlaatste van het peloton over de streep en eindigt 76ste.
de mindere plaatsing levert nog een troostprijs op, de club schuift een plaatsje op in het klassement.
't was stillekes in den auto als we naar huis waren gereden .... het filmken van de laatste rondes speelde zich precies nogal veel keer weer af.
zijn verwachtingen waren te hoog, hoewel de kalmte hemzelf, de zenuwen te gespannen misschien .....
het provinciaal kampioenschap voor nieuwelingen zijn eigenlijk 2 wedstrijden, één voor de eerstejaars en één voor de tweedejaars. michiel is tweedejaarsnieuweling.
het parcours : eigenlijk heel lastig, met 8 keer de Parikeberg, niet onoverkomelijk, maar lastig genoeg om het pak uit elkaar te trekken. de eerste wedstrijd was heel gesloten geen uitgesproken favorieten, geen renners die de anderen pijn konden doen. ondanks het parcours werd het een massaspurt. den onze stond aan den arrivé te kijken en voor hem zijn ze tegen de grond gegaan ... en serieus. een van zijn maten bleef roerloos liggen. ze hebben hem en een paar andere afgevoerd naar hospitalen in de buurt.minder erg bleek achteraf ....
tweedejaars (99 vertrekkers) meer uitgesproken favorieten hier, het zou zeker opengetrokken worden. een hoop afvallers van in de eerste ronden. de onzen steeds in het tweede deel van het peloton. ik had hem gevraagd 2 man in de gaten te houden, die zouden het zeker proberen wegens beresterk...
één van de twee heeft twee keer geprobeerd, michiel telkens mee... maar de vlucht droeg telkens een paar honderd meters.
7 raken weg. 2 moeten afhaken, 5 spurten voor de overwinning. het peloton met michiel spurt voor de andere ereplaatsen. den onzen doet niet mee en laat zich (met veel schrik) uitbollen.
51ste.
merk op : geen foto's, maar voor dees gaan we zeggen dat het die van ons haar fout is geweest
Opbrakel goed gelegen op de rand van de Zwalmstreek, heuvelachtig zegge maar met de fiets goed bergop.
's morgens had het lichtjes geregend wat in het voordeel speelt van den onzen wegens allergisch aan tal van natuurlijke verschijnselen. (maar dat mag eigenlijk niet meespelen). 't neusken was dus bijna vrij, ademhalen ging makkelijker.
71 renners, de ploeg was goed vertegenwoordigd. 10 rond van 6,7 km, twee serieuze hellingen der in. (en serieus hé, ik heb ze ook gedaan met het reservefietsken .... en der stonden natuurlijk wat kennissen boven en dan wilt ge niet afgaan hé .... 't heeft toch een tijdjen geduurd eer ne mens weer op adem was.... en die "klein" mannen moesten daar maar liefst 10 keer over .... )
van in de eerste ronde waren er al ontsnappingen en heel wat die het peloton moesten laten rijden ....
tweede ronde (zie verslag vorige week...) nrken 67 zet zich recht en springt voor onze ogen weg uit het peloton .... Mike De Bie, familienaam gekend van de werelberoemde veldrijders, nonkel van .... ze hadden hem beter Ribbe genoemd, hij was dus weg, Ribbedebie.
zoals diene kerel die bergskes overvloog .... amaai.
bon, de rest strijdend voor de tweede plaats.... in dezelfde schermutseling 2 man daarachter eigenlijk, de rest moet passen.
den onzen ? ergens middenin aan het afzien gelijk de rest, zwaar hijgend naar boven.
in de 4de ronde (de eerste drie zouden niet meer ingehaald worden ... 2 en 3 komen ook apart binnen ....) komt daar een groen ventje met een blauw helmken alleen de berg op "gevlogen" den onzen, de groep op 100 meter,
der waren evenwel nog meer dan 5 ronden te gaan...... na een goede 3/4 ronde weer ingelopen dus....
de eerste drie lopen verder uit. het parcours weegt door, 30 van de 70 zijn al uit koers. het peloton blijft bij elkaar, af en toe wat geprobeer zonder resultaat.
8ste ronde den onzen iets voor het peloton rijdend, valt stil op de beklimming, omzeggens gans den top was woop-supporter (de club waar hij aangesloten is) en schreeuwt hem naar boven ... hij trekt zich weer op gang .....
9de ronde .... ene rijdt even voor op, gevolgd door een ploegmaat van michiel (50 meter) gevolgd door 4 man (50 meter) daaronder een groen ventje met een blauw helmken en nog een ploegmaat. het peloton volgt op 100 meter. de drie voorop zijn niet meer in te halen... de zes komen tesamen.
10de ronde laatste beklimming van de zes rijden er 3 weg, michiel moet passen, 2 ploegmaten rijden voor. spurt ( van horen zeggen .... ) ... content dat hij over de meet geraakt is ...... (gelijk zovelen)
chapeau voor de eerste drie, ge moet het maar doen alleen, tegen de wind in en op een zwaar parcours.
Kruishoutem 10u00 's morgens. Yip 't was heel vroeg, een miezerig weerken, koud, bewolkt er werd ook wat nattigheid verkondigd... zo vroeg? ja, de dag begon met een tijdrit van ongeveer 6 kilometer pas in de namiddag was er een "gewone" koers. een 12tal gasten van de club waren op de afspraak aanwezig, iedereen wou zich wel eens tegen de klok meten .... start eerste deelnemer aan de tijdrit : 11u30. elke minuut vertrekt een renner. michiel heeft nr 51 en zijn vertrek is gepland om 12u20. in den tour de france is nr51 een traditioneel belangrijk nummer, maar iedereen weet dat kruishoutem niet in frankrijk ligt.
er zijn maar liefst 128 deelnemers en ze komen uit alle windstreken, zelfs nederland, frankrijk, engeland, enen uit zuid-afrika, fransen .... papa's en mama's zetten letterlijk hun tenten op... we zien glimmende aerodynamische machines, kids professioneel uitgerust op losse rollen opwarmen.... triatlonsturen, volle en minder volle wielen (en dat voor nieuwelingen) als je weet dat sommige van die hebbedinges 6 à 7000 euro kosten ...
den onzen kijkt zijn ogen uit en zegt ik ga der hier een lap op geven .... maar ik peinsdegen het mijne ervan. hij gaat zich opwarmen en verkent met de ploeggenoten een paar keer het bochtige parcours. ondertussen verkennen wij ook de omgeving maar raken niet verder dan de ... dan de koffietent. (Ge kunt toch de godganschen dag niet in den auto naar Klara zitten luisteren....) een hele bedoening dat tijdritgedoe. de kids worden aan het zadel vastgehouden, versnellingen worden gecontroleerd, een official geeft aan 30 seconden, 15 seconden en dan met de vingerkes 5,4,3,2,1 start ...... voor elke deelnemer rijdt een motard .... officials van de belgische bond noteren alles heel nauwkeurig en brengen het in de computer. de speaker doet zijn werk voorbeeldig,men kan alles perfect volgen ... alleen op de vertalingen naar het frans en het engels zitten een paar storingen op .... (uit vorige blijkt dat anderstaligen - zo veronderstel ik toch - dat anderstaligen dus toch een aardig mondje kruishoutems verstaan ....)
de laatste renner vertrekt om 13u38....
uitslag michiel 8min28 sec : de clubgenoten rijden allemaal rond dezelfde tijd tussen de 8m25 en 8m35, eentje rijdt een aantal seconden sneller. Michiel is 45ste. geen slecht resultaat. iedereen heel tevreden over de prestaties van de club. de eerste keer een tijdrit gereden. vollen bak op een "gewoon" fietsken.
specialisten steken er met kop en schouder bovenuit.... de winnaar : 7min35 seconden .... 2de 7min42
rit in lijn dan. ongeveer 128 aan de start dan, ongeveer want der waren der een paar minder dan ingeschreven wegens van moeite tijdens den tijdrit in de gracht gereden ...
michiel zit midden in het pak.... het is een mooi parcours van 7 km. er zijn 8 ronden.
in ronde 3 rijden er 7 weg. michiel zit te ver.
de koplopers hebben 20 seconden, in ronde 4 probeert hij met 2 andere naar de kop te rijden. ze hebben 50 meter voor op het peloton. maar raken niet weg en worden weer ingelopen. de koplopers rijden langzaam verder weg.
samen met een andere ouder rijden we op onze fietskes gewoontegetrouw tegen de wedstrijdrichting in. op die manier hebben we een beter idee wat die coureurkes voor de wielen geschoven krijgen. ook zien we beter wat ons gasten doen. ze weten niet precies waar we gaan postvatten. dit beïnvloedt zeer zeker hun manier van rijden. want eigenlijk willen ze ons altijd tonen dat ze "goed" gepositioneerd zitten. onderweg zien we een renner 50 meter ver in een zijstraatje alleen en ver weg van de "bewoonde wereld" in de graskant zitten. zijn fietske ligt in de zijkant... zijnhelmken wat verderop. zielig om zien. het jonge ventje had de moed verloren en had er boos de brui aan gegeven. van koleire had hij zijn helm, bril en fiets het veld ingekeild. de wereld kon hem gestolen worden... een paar mensen die alles hadden zien gebeuren wisten geen raad. wij daar naar toe ... daar hebben we da kerelken toch kunnen overtuigen dat koersen gebeurt met veel vallen en opstaan, en dat er maar één winnaar kon zijn, en dat nooit opgeven de beste manier is om "ne goeje" te worden, en dat ons kinderen die nu WEL goed mee hun best doen vorig jaar ook altijd gelost werden ... allez we hebben diene gast recht gekregen ... zijn traantjes gedroogd en hem terug naar de "bewoonde wereld" gebracht alwaar pa en grootva danig op zoek en hiel ongerust waren waar hunne kleine gast (ver)bleef...
ondertussen hadden we wel al 2 passages gemist hé .... maar dit terzijde.
in de laatste ronde probeert michiel tweemaal maar raakt niet weg. hij eindigt teleurgesteld in het pak ... 47ste.
"tot tweemaal toe komt dezelfsten mij halen" zegt hij "en diene wilt niet overpakken, anders waren we bij de eerste 10"(maar ja diene had twee ploegmaten in de kopgroep zitten ...)"nummer 22" zegtem "als ik hem nog eens tegenkom... diene wint gene koers nie meer...."
blijkt nrken 22 Mike De Bie te zijn, niet de simpelsten en ene van de betere zoniet de beste van België .....
na een paar colakes is den onzen een beetjen gekalmeerd. met een heel pak ervaring meer en een goeje gezonde dosis sportieve wraakgevoelens zijn we naar huis gereden.
Na de start onmiddellijk bochtig en na 500 meter een flinke kassei bergop met een uitloper lang stuk vals plat ook al kassei gevolgd door een straat vol putten en boebels.
Dat hier mensen komen wonen ?
Nadien smalle straatjes heuvelachtig soms vol in de wind. Pas op 3km van de streep wordt de weg breed en heeft men een dubbele betonbaan maar daar zit de wind compleet tegen.
Voor de start, Michiel voelt zich niet goed, hij is mottig, hij zou moeten overgeven . (de laatste dag van het paasverlof zal er wel mee te maken gehad hebben hihi morgen is het terug school .).
De start heeft hij in ieder geval al niet gemist, er was verzetcontrole en was er als de kippen bij. Hij zit vooraan,
Tweede ronde, hij zit in de eerste gelederen, maar rijdt naast de groep volledig in de wind bergop. Hij doet dit ook in de volgende ronde. .
Vierde ronde, het peloton is verbrokkeld, er zijn 3 grote stukken,
Eerst 25 man, dan 15 ... Michiel zit vooraan in een derde grote groep op +/- 45 seconden van de eersten. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen om zelfs niet met het tweede pelotonnetje mee te zijn?
Hij roep dat hij overal pijn heeft, het gaat niet. En ikke terug Volhouden jongen
Een halve ronde verder en na de kasseibeklimming is er een complete hergroepering.
er wordt vooraan gevallen. Michiel schuift op.
(hoe dat ik da weet ? als Michiel gaat koersen, dan rijdt uwen verslaggever ter plekke en om u van dienst te zijn met een fietske rond. En als er daar toevallig staat dat die mannen bergop moeten, dan moet dezen met al zijn kilos dat misschien ook doen .. omdat dezen toevallig dan misschien wel binnendoor langs den anderen kant van het parcours wil geraken .vandaar dus, maar dit terzijde ende minder belangrijk)
Voor het einde van de voorlaatste ronde ontsnappen 13 renners. Op de beklimming van de kassei gaan er 3 in de achtervolging (75meter achter de kopgroep).
Michiel probeert bij hen aan te sluiten maar komt te kort en wordt weer door het peloton gegrepen. (zo goed als der op en der over moet men hier wel letterlijk lezen hé)
Aan de eindmeet :
De dertien spurten voor de overwinning, 3 achtervolgers komen wat later binnen.
Nog wat later, Michiel komt alleen uit de laatste bocht op 15 meter enen daarachter .
Den onzen laat zich op 30 meter van de meet uitbollen en wordt nog voorbij gestoken.
15 seconden later spurt het grote pak voor de andere plaatskes.
resultaat : 18de op 79 en nog steeds binnen de prijskes.
Normaliter zou Michiel de Driedaagse van Haspengouw rijden, een driedaagse interclub, maar heel verstandig hebben de ploegverantwoordelijken hem thuisgelaten.
Een interclub is niet zo maar een kermiskoerske en 3 dagen na elkaar was eigenlijk een beetje veel van het goede geweest. Zeker met het ziek geweest zijn. De ganse opbouw van de winter was al weg en hem forceren zou er zeker niets op verbeteren. integendeel.
Ondanks de aanmaning tot kalmte wou hij toch een tweede wedstrijd in het paasweekend rijden. Vorig jaar in winterse weersomstigheden (tijdens de eerste ronde begon het te sneeuwen) had ik hem halfweg de tweede ronde versteven van de kou uit koers genomen en deze keer zou ons koppig baasje wat er ook gebeurde de koers uitrijden...
Er waren 17 ronden van 3,6 km.
Kleine rondjes en in de open vlakte met enkel weiden en hier en daar een boerderij kon je makkelijk 70% van het parcours overzien.
En een landelijk dorpken waar enkel boer Teun met paard en kar passeert zijn er meestal enkel geasfalteerde of betonnen veldwegen terug te vinden. De leden van de bond vreesden er al voor dat er te veel deelnemers zouden zijn. De kleine straatjes zouden een iet of wat groter aantal renners niet aankunnen.
Gelukkig waren er slechts 49 ingeschreven. een net iets teveel indien het grote pak gezamenlijk naar de streep zou trekken.
Michiel zat steeds vooraan in de eerste 10 van het peloton en heeft een mooie en attente koers gereden.
Er waren 2 grote blokken (roeselare en zeno) die lieten niemand gaan. michiel heeft meerdere malen geprobeerd, en heeft zelfs een paar maal (tevergeefs) meegedaan in een premiespurt. (éénmaal gemist op minder dan een wiel . )
Ik merk dat hij verstandiger aan het rijden is. Hij wordt ook sterk maar mist nog wat explosiviteit om weg te geraken. Daar moet nog aan gewerkt worden.
Met 32 zijn ze naar de spurt getrokken. de speker van dienst had het al menig maal over de menigte uitgeschreeuwd (lees eigenlijk der om geroepen) Aaaaals ze maar niet vallen Aaaals ze maar niet vallen het zou jammer zijn zooon mooeie koers Aaaaals ze maar niet vallen aaaals...
De omstaanders en ander supporters keken mekaar vragend aan . Kan er iemand de speaker zijne micro uit zijn handen trekken aub want het bleef maar galmen Aaaals ze maar niet vallen
Er om vragen is er om vragen. De spurt werd ontsiert door 3 valpartijen, de eerste op 300 meter van de streep, er vlogen een paar fietsen in de lucht ... de mensen aan de aankomstlijn gilden het uit "AAaaaaaaaaaaaahhhhh" alsof ze de pijn na het ter grond komen zelf moesten verbijten...
De speaker herhaalde "ik had het nog zoooo gezeegd "
Het gebeurde achteraan in het peloton.. een eerste bedenking : zou den onzen opgeschoven zijn ....
Neen hij ligt er niet bij, in de massa van 25 zie ik achteraan nog een groen truitje en een blauw helmken, gelukkig. Wegens niet groot en de kop in de grond gestoken om aerodynamischer vooruit te komen verdwijnt hij achter een paar stoere kerels. Rond de plaats waar Michiel in de groep zat duiken op 200 meter van de streep een paar renners rechts de gracht in... Ik hou mijn hart vast...
Een 15tal renners passeren. Michiel rijdt achteraan nog mee en laat zich als het ware uitbollen. Er is gejuich voor de lokale renner die de armen in de lucht mag steken. Ik zie de aankomststreep zelf niet want het zicht wordt belemmerd door een vrachtwagen die dienst doet als verhoog voor de speaker van dienst.
Een hoop gekletter en weer een "Aaaaaaah" van de menigte maar vooral van een renner die ik kermend over het smalle wegdek zie schuiven en aan de zijkant in de nadars belandt .... die blijft zo goed als voor dood liggen.... het kan niet anders, nu ligt de onze er bij .....
In alle staten en onnoemelijk snel een ommetje rond de vrachtwagen gemaakt door het veld en zonder ommezien, naar hem op zoek... Daar stond hij rustig bij moeder de vrouw en bij zijn zus het laatste beetje water uit zijn bedonsken drinkend....
Michiel heeft alle drie de valpartijen maar net kunnen ontwijken en is dan toch nog 13de geworden (in deze eigenlijk een geluksgetal)
Ne mens moet nie schoon zijn om wa sjaans te hebben, maar in deze blijft de stelling, mijn kind skoon kind !
Resumé : Na een weekje ziek, niet slecht 14de en 13de.
de eerste wedstrijd na een de weekje zonder koers. michiel is niet te best en heeft amper kunnen trainen.
de topsport-koers in vlaanderen kwam te vlug en wijselijk heeft hij ingezien dat een weekje supplementaire rust beter is dan te vlug van start willen gaan.
het parcours in erondegem was hem niet onbekend, hij had er vorig jaar ook gereden. toen was hij als eerstejaars vrij snel gelost, mar hield op het heuvelachtige parcours met bredere wegen en smallere straatjes toch nog vrij lang stand.
dit jaar waren er 63 starters.
gelijk gewente rijdt den onzen liever nog een beetje los en komt zo goed als laatste aan de start...
van bij de start wordt er onmiddellijk ingevlogen en 200 meter na de start is er een smal straatje inhalen is uitgesloten.
in de eerste ronde hangt hij dus logischer wijze bij het stuk bergop aan de kerk van erondegem achteraan het peloton.
het weekje rust moet hem precies goed gedaan hebben of is het overmoed. bij de 2de passage ging het voor ons groene ventje precies niet snel genoeg. met 2 rijden ze 200 meter voor het peloton.
in de derde ronde zijn ze met 8 hij is daar weer bij.... er wordt echt snel gereden. de kop van de wedstrijd wijzigt constant.
in de vierde ronde rijden er 5 voor .... gene michiel ..... die zit in de kop van het peloton 50meter achter er wordt serieus jacht gemaakt.
een groep van 9 gaat in een van de volgende ronden in de achtervolging. daar zit ons groen ventje met het blauwe helmken wel bij.
het peloton verbokkelt. de wind en het heuvelachtige parcours maken de selectie. op het lange stuk richting kerk te erondegem rijden 4 groepen in het gezichtsveld.
de kaarten zijn evenwel geschud.de verschillende groepen smelten niet meer samen. michiel zit in het 2de groepje. hier doet michiel meer dan anderen het werk om het gat dicht te rijden.
ze kunnen die 5 niet meer inhalen. het peloton eindigt op meer dan 3 minuten.
in de spurt voor de 6de plaats doet hij niet mee en laat zich (uitgeput) uitbollen over de meet. resultaat 14de, niet slecht rekening houdend met het ziek zijn en de weinig training.
Het Sportkomiteit van Viane onder leiding van Lucien Marquant is al jaar en dag heel bedrijving op vlak van de wielersport.
In september is er al 49 jaar een wielerwedstrijd voor beroepsrenners, Zelfs in de topjaren en Belgische hoogdagen in de Ronde van Frankrijk was er steeds een massaal bijgewoond natour-criterium.
Sinds enkele jaren is er in het begin van het zeizoen een ander topevenement, dit keer voor nieuwelingen.
In eigen gemeente zou het zijn dagje worden, maar, de aanloop was niet schitterend hij was ziek geweest en in 3 dagen had hij maar liefst 4 (vier !!) kilo's verloren wegens buikgriep. hij is even groot als ikzelf maar toen hij een doucheken wou nemen en naast mijn kleine 88kilo in de badkamer stond was het echt den dikke en den dunne .... naast mij stond nog net iets minder dan een gespierde stylo....
vorige week wel gerust en gerecupereerd en niet gekoerst en ook al niet te veel getraind wegens te slecht weer. en enkel wat op de rollen gereden. het kon dus niet goed komen.
mag dit als excuus ingeroepen worden ? zeer zeker (denk ik toch want mijn kind schoon kind .... )
gisteren dus, eigenlijk al van zaterdag... enen heel zemelachtig... (vooral ik) hij heeft het parcours noch wat verkend en heel goed bekeken waar de wind dik in het nadeel zat. hij vertelde mijn ook waar het wegdek er heel slecht bij lag .... oog voor niet onbelangrijke details ...
een heel selectief parcours eigenlijk, eerst een grote ronde via viane en moerbeke richting geraardsbergen waar het flink bergop is, om vervolgens een stukje finale van de Ronde van Vlaanderen met de Bosberg mee te nemen. vervolgens richting Grimminge om via de lange en lastige Onkerzeleberg weer naar Moerbeke en Viane af te zakken
in de plaatselijke ronden tussen viane en bever moesten de renners ook al niet stil zitten omdat het hier ook al op en neer ging.
michiel die in eigen gemeente ging koersen kende het parcours als geen ander.
zaterdagavond, 20u30 trekt em naar zijn bed wegens zomeruurinwording om toch genoeg uitgerust te zijn. de mentale sterkte was er ..... hij was er klaar voor.... ... mentaal ja ....
zondag voormiddag even losrijden .... 20 kilometer op het parcours.
zondagmiddag nummerken en frameplaatje gaan halen. en thuis op 200 meter van start en finish zich "rustig" klaarmakend...
briefing om 14u00 en wat belangrijk is in zo'n grote bende (170 vertrekkers) is dat je VOORAAN start. hij stond vooraan... tot ze meedeelden dat er verzet-controle was.....
vliegende start .... yip en ze vliegen der sebiet in. den onze rijdt rustig achteraan mee. breed uigesmeerd wel met 15 naast elkaar, de ganse rijweg en beide fietspaden inpalmend.... eerste heuvel, den onzen schuift op. al een hoopje gelosten.
de bosberg dan. een paar renners in de aanval en gezwind naar boven, den onzen iets meer naar achteren maar in het pak heeft tijd om met één hand zijn stuur vast te houden en met het andere naar de supporters te zwieren .... we staan er nog een paar minuten om en twintigtal gelosten door te laten en te wachten op de groene vlag.
derde helling de onkerzelestraat. het grote pak komt er aan, een lange sliert achter. michiel rijdt mee in de grote groep, goed opgeschoven. blijkbaar geen problemen en zwiert nog eens. er zijn nog meer gelosten.
sterk nummerken van den onzen, zo ziek geweest en toch meekunnen, ja goed, zonder potten te breken, maar toch en ganse prestatie.
plaatselijke ronden, we zien ze bergop komen tegen de wind, een smal straatje, der wordt serieus gekoerst. het peloton lang uitgerokken, michiel hangt meer achteraan dan in het midden. volgende ronde idem, hij gooit zijn drinkbus weg (eigenlijk een goed teken ...) het peloton bestaat nog uit een 100 man.
voorlaatste ronde, de groep passeert ... geen michiel te zien .... hebben we hem gemist? was hij gepasseerd? ik bel naar die van ons die ergens anders langs het parcours staat, maar die had hem ook niet gezien .... twee minuten later komt daar een groen ventje af met een blauw helmpken .... zielig zo alleen ... uitgemergeld zwalpend.... de jongen zijn benen stonden stijf van de kramp. hij passeert ons roepend en tierend "godverdomme, godverdomme ....."
het was over, de koers duurde 10 kilometer te lang. aan de meet hebben ze hem uit koers genomen...... teleurgesteld natuurlijk.
gisterenavond .... uitgepeigerd om 18u30 is hij in zijn bed getrokken ..... deze morgend 7u45 had hij zich nog geen vin verroerd.
't zag er goed uit en hij was goed mee dat is allemaal positief. hij heeft ervaring opgedaan door in een hele grote groep te kunnen/mogen rijden.
met een knipoog naar de toekomst, volgende keer beter hé.
Het Sportkomiteit van Viane onder de vleugels van Lucien Marquant heeft er weer alles aan gedaan om een topevenement te organiseren. Op zondag 29 maart komt het kruim van de nieuwelingen naar de Geraardsbergse deelgemeente Viane afgezakt. Niet minder dan 170 geselecteerde wielrenners zullen er naar de felbegeerde bloementuil strijden. Alle provincies sturen hun beste renners en er zijn ook ploegen uit Nederland en Groot-Brittanië.
Secretaris Stefan Van Vreckom heeft gezorgd voor een heel selectief parcours dat loopt over één grote en 5 plaatselijke ronden. 68 zware kilometers worden er voor de wielen geschoven. In de grote ronde van 23 kilometer liggen en de beruchte Bosberg (na 8km) en de niet te onderschatten lange Onkerzelestraat. In de 5 plaatselijke ronden is er eigenlijk weinig tijd om te recupereren. De nijdige kuitenbijter in de Beverstraat en het meer dan vals plat van Burght te Bever zullen zeker het onderscheid maken.Er wordt vertrokken om 14u30 aan het Amandusplein . De aankomstlijn wordt getrokken aan het kasteel Viane waar de renners tegen 16u10 hun opwachting zullen maken.
Streekrenner
Michiel Vander Beken is aangesloten bij Wielerclub WOOP (Onder ons Parike) en is heel blij met zijn provinciale selectie. Het is de enige wedstrijd voor nieuwelingen in Viane en als inwoner in de gemeente mocht ik eigenlijk niet ontbreken, vertelt hij.
Men rijdt twee jaar bij de nieuwelingen en als eerstejaars was ik niet sterk genoeg om aan zon grote wedstrijd deel te nemen. Enkel de beste renners van België komen hier aan de start.
Vorig jaar heb ik eigenlijk niet veel potten gebroken, figuurlijk dan, want tijdens het seizoen lag ik 2 keer 6 weken in het gips. Het voorjaar was ook al niks wegens een verplichte doktersrust en ik ben geopereerd geweest aan mijn teen. Veel heb ik niet kunnen koersen. Iedereen vond het dan ook al heel sterk dat ik telkens na een drietal weken weer met de grote groep over de meet reed.
Dit jaar is het anders, ik heb een rustige winter meegemaakt, zonder problemen. Een paar weken terug op stage met de club in Spanje ging het vlot bergop. Lierde was mijn eerste wedstrijd en in Oordegem was ik 4de op 102. Daar heb ik de spurt aangetrokken voor mijn ploegmaat (Elroy Elpers) die dan gewonnen heeft. Spurten is niet mijn ding, ik hou liever van een geaccidenteerd parcours en droom ervan ooit eens alleen als eerste over de meet te rijden, vervolgt hij stilletjes.
Voor de wedstrijd zondag ziet Michiel het positief. Hij kent het parcours als geen ander en hoewel hij vorige week ziek is geweest denkt hij toch nog een goed resultaat neer te kunnen zetten.
.) 
