Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
de koerservaring
22-08-2009
21 augustus - 4 daagse West-Vlaanderen cycling tour dag 1
4 daagse West-Vlaanderen Cycling Tour. 25 ploegen van 6 renners zouden een mooi peloton vormen, doch 2 ploegen moesten alsnog afzeggen wegens te weinig beschikbare renners. 23 ploegen kwamen dus aan de start van een nooit uitgegeven 4daagse voor nieuwelingen. 5 wedstrijden in 4 dagen want de eerste dag stond ook een ploegentijdrit als proloog op het programma.
De eerste wedstrijd vond plaats te wielsbeke en vanaf 13uur vertrokken de eerste renners van de eerste ploeg. Woop vertrok als 20ste ploeg om 13u38.
Dinsdag gepasseerd waren we met de geselecteerde renners het parcours gaan verkennen. Het was de eerste keer ook dat er in formatie werd gereden. Dit natuurlijk wegens het nog nooit geoefend. De jongens moesten het echt nog leren. Na de kennismakingsronde werd even halt gehouden en een verbeterde aanpak werd besproken. Wat later gingen de renners opnieuw de fiets op om echt te oefenen. Rik van t Bergsken Op (ge weet wel, den bakker uit tollembeek, die van die goej koeken en zedder nog niet geweest, t wordt hoogstens tijd, maar komt dan vroeg want t zou kunnen zijn dat zijn koeken al uitverkocht zijn omdat er zoveel volk over de vloer komt --) awel Rik dus met de luidspreker boven op de ploegwagen schreeuwde zijn mannen in het gelid. Een paar rondjes werden aan een mooi tempo afgereden. De cadans zat in de pedalen en het wisselen zat er goed in. Mooi, heel mooi voor renners die een dergelijke discipline nog nooit hebben gedaan. We hebben het hier wel over de discipline tijdrijden hé.
De jongens kregen er na een korte evaluatie niet genoeg van en wilden oefenend het tempotoch nog opdrijven. Het zag er mooi uit. De begeleiders heel tevreden, de renners ook content.
De terugrit Wielsbeke-Parike werd met de glimlach fietsend afgelegd. de begeleiders deden de slordige 40 kilometer weliswaar met de wagen . Maar niet gezwansd hé, t was dezelfsten afstand en met dezelfste gemiddelde snelheid hé
Terug naar de koers. Van de club uit had iedereen al een tijdritfiets om te oefenen en de dag zelf werden ze voorzien van een echte tijdrithelm. Precies echt. Jongens wat waren ze fier, en skoon!! Of dattet zou helpen moest nog afgewacht worden, misschien een reden waarom op voorhand fotokes werden getrokken .
We stonden halfweg koers opgesteld en hadden al een aantal ploegen zien voorbij rijden. Weinig ploegen waren half koers nog volledig. Sommige ploegen offerden blijkbaar voor half koers al een aantal pionnen op. Rik de ploegleider koos er eerder voor om met de ganse ploeg gezamenlijk de meet te overschrijden. Niemand overboord tenzij door materiaalpech natuurlijk.
Knap wat die van ons deden, mooi op één lijntje, rik schreeuwde het door de microfoon GOE BEZIG En ze waren goed bezig. Onze drie eerste jaars en 3 tweede jaars deden het uitstekend. Het Woop vriendenclubje kwam binnen en reed over de 6,6kilometer met een gemiddelde snelheid van meer dan 45km/u.
schoon op een lijntje.
Jammer dat ééntje op een paar honderd meters van de meet moest afhaken met materiaalpech. maar die had omzeggens zo weinig achterstand dat we konden stellen dat de uitdaging om gezamenlijk over de meet te rijden zo goed als volbracht werd. Woop werd als 10de geklasseerd in de uitslag. Ter vergelijking, tussen de 4de geklaseerd en Woop was amper 10 seconden verschil. Een knap resultaat dus.
De groepsfotokes mochten dus eigenlijk ook na de koers genomen worden .
Namiddagrit. Buiten de start werd en de eerste tientallen meters, werd de namiddagrit op het zelfde parcours gereden. 9 ronden moesten worden afgemaald. Een goeie 130 renners verschenen aan de start. Het was een nerveuze start. Een nerveuze koers ook, zou later blijken.
Het parcours bestond eigenlijk uit 3 delen, een hoekig begin in het centrum van de gemeente, gevolgd door een heel lang en breed stuk rijksweg van zeker meer dan 2 kilometer, gevolgd door een in de kouters kronkelende, goedlopende doch niet overdreven brede gemeenteweg om zo de laatste 250meter rechte aankomstlijn in te gaan.
En weg waren ze. Reeds vanaf het begin werden er renners gelost. er werd zeer vlug gereden.
Na twee ronden tellen we nog maar 5 woopers. Ééntje, al een gans seizoen goed op dreef komt ver na het peloton achter de volwagen afgevlogen. lek? Gevallen bleek later. Een (gekend) onhandig iemand had in zijn wiel gereden. t Is jammer om te zeggen maar in het peloton rijden van die halve garens die onder weg meer naar de skoon mokkes zitten kijken die langs het parcours wandelen. Eigenlijk zouden die kerels beter achteraan met steunwielekes rijden zodat ze niet constant van hun lijn afwijken en anderen de prak in rijden. Een halve ronde verder staakt onze wooper de strijd. De arm/elleboog deden te veel pijn om de kansen te kunnen verdedigen.
dan eens achteraan het peloton,
dan weer midden in de buik.
Er werd veel gevallen. meerdere keren gaan renners tegen de grond. achterblijvers gaan er onverbiddelijk uit.
Een tweede wooper grijpt halfweg koers bij het overschrijden van de meet met een pijnlijk grimas naar de rug. Ook hij was gevallen en had een pedaal in de rug gekregen van een al even onfortuinlijke deelnemer.
En ons groen ventje met zijn blauw helmken? Die had niet gezien dat een ploegmaat aan de haal was gegaan en was even lustig aan het peloton aan het sleuren de verontschuldigingen achteraf waren dan ook heel terecht. (en de terechtwijzing ook ).
Meerdere pogingen werden teniet gedaan tot net voor het ingaan van de laatste ronde een holander (de winnaar in lommel) en een amerikaan van de joesteetus naaits van de amerikaanse verenigde statische nationale ploeg van over t water voorgoed aan de haal gingen. Ze kregen amper 100meter maar hielden dapper stand. Dienen van de joesteetus naaits van de verdediging van de amerikaans staten heeft dan uiteindelijk bij het overschrijden van de meet gewonnen.. Omdat hij daar als eerste was gepasseerd natuurlijk. Maar der werd wel degelijk achter gekoerst. Dienen heeft dat niet zomaar kado gekregen omdat ze hier bij ons in de Westhoek in 18 en in 45 ne keer de meubels zijn komen redden. Neen, zeker niet. Door de achtervolgers werden er risicos genomen.
Ge kunt peinzen .. der waren der zodanig veel moe dat ze der met een groot pak zijn gaan bijliggen.
In het dorpscentrum passeert een langgerekt peloton. Wooper één, Wooper twee, een breukje wat verder op Wooper drie . en den onzen ? nog niet, nog niet . onderweg bij de mokkes blijven hangen ? Gotfer 't was de moment niet zenne ....
Ten is nie waar hé een beetje later komt hij de bocht uitgevlogen. Een paar man in zijn zog.
Ik moedig hem aan en hij terug ik ben gevallen godverdomme en weg was hij.
Het moet een goede adrenalinestoot geweest zijn want hij heeft in de laatste ronde nog heel wat goedgemaakt. Moe was hij na de rit zeker niet, fietske wat geabimeerd, maar die werd in de avonduren al vakkundig gerepareerd zodat hij morgen weer met piekfijn materiaal kan starten.
Hijzelf ? Een snee in zijn duim, en een zeer gat. Neen, helemaal niet geschaafd. Maar ge kon wel goed zien dat hij pardoes op zijn achterste was gevallen. De boebels van de ruwen termac stonden zowel links als rechts in zijn billen. Volgens mij is hijdan nog precies in het midden van de weg gevallen. Zo recht naar beneden, want tussen de linker en de rechterbil werd aan den onderrug een dikke streep waargenomen .
Het was wat moeilijk zitten dezen avond, maar de ervaren verpleegstershanden van de mama heeft met voltaren al enige verzachtende omstandigheden aangebracht zodat hij morgen misschien niet en danseuse het ritje moet afwerken.
in de eerste twee in imde en in st-katelijne-waver (beide vlaams brabant) had hij in het begin moeite om het hoge tempo te kunnen volgen. zeker in de eerste wedstrijd. toch was hij er tweemaal in geslaagd de wedstrijd in het fel uitgedunde peloton te beëindigen.
weliswaar telkens buiten de prijzen. maar wat wil je als er 150 renners aan de start komen heb je één kans op 150 om te winnen . mocht iedereen om beurt eens een wedstrijdje winnen dan moet je in het slechtste geval 150 keer starten hé allez ja kweet wiskundigen en kans berekenen maar met goej benen en wat koersinzicht en een hele hoop sjaans . en ge moogt uw armkes dan ook niet te vlug in de lucht steken hé.
gofter dat gaat hem nog lang te horen krijgen .
allez de koers
t was in zwevezele tegen wingene in de west-vlaanders. daar waar ze die varkens allemaal kweken en waar ze die mestoverschotten daar allemaal hebben. ja daar. en wij daar naar toe met gesloten vensters en de luchtverfrissing op non-actief. Echter met den airco op 17graden terwijl een stralend zonneken de veldbloemekes aan het strelen was, ten was niet te doen. dus wijle weer luchtverfrissing op en vesters af, en kan t u verzekeren, in wingene beste, in wingene stinkt het niet toch niet toen wij der doorreden. en ik moen derbij zeggen ik heb mijnen neus genetisch geërfd van ons ma. en ge kunt nie meer rieken dan uwen neus lang is kmoen der hier zeker geen tekeningsken bij maken, het stinkt er niet allez toch nie veel.
144 renners aan de start. en waar zitten die van ons ? yip, het gereserveerde plaatsje gelijk van gewoonte. een spurtje naar voor half koers zou hen wel in betere posities moeten brengen. als de vogels dan nog niet gaan vliegen zijn.
aan de start met nicholas.
na de start wriemelen zich 144 renners door het centrum van zwevezele, 25 ploegen van 6 renners. ja wiskundigen ge moogt mij hier weer eens attent maken dat dees niet klopt maar hier en daar was er een niet volledige ploeg en daar kan ik niet aan doen hé. de woop-ers waren compleet en dat was het bijzonderste.
de renners worden voorafgegaan en gevolgd door wat autos en motos van pers en andere officials nadien pas komen de wagens van de ploegleiders met reservefietskes en andere vervangbare onderdelen. een indrukwekkend lange sliert.
Tien ronden van 7 kilometer moeten worden afgelegd. Tien maal de laatste kilometer ingaan, tien maal de eindstreep passeren . Enigen uitleg voor de leken is misschien wel gepast. De laatste kilometer wordt aangegeven met een rode driehoek. Dat is een rode lap stof in gelijkbenige driehoek versneden en vrij groot, met een basis van wel 50cm en een hoogte van zon 70cm. dezen hangt midden boven de weg zon 4 meter boven de grond waar de renners passeren. omdat dat stuk stof aan de basis is vastgemaakt is ddor de aantrekkingskracht van moeder aarde de punt naar beneden gericht zeker als er geen wind is. 1000 meter verder dan de vod van de laatste kilometer (ongeveer hé) wordt over het algemeen een streep getrokken. dat is over het algemeen een geschilderde lijn van een paar centmeter breed. hier steekt straks enen (hopenlijk maar enen) één of meerdere armen in de lucht ten teken van overwinning. op diezelfde plek worden ook de prijzen gewonnen. geen 5 centimeter eerder (maar dat weet ons groen ventjen met het blauwe helmken ondertussen al ). die attributen hé, de vod en de streep, die worden op voorhand geplaatst. kunt ge u anders voorstellen dat er daar enen een lijntje schildert met zijn gat omhoog wijzend naar een aanstormend peloton . pijnlijk affaire hé . of dat er daar enen op een uitschuifladderken temidden van de straat staat een voddeken omhoog te hangen as terwijl as dat de koers bezig is
de gasten weg dus .
eerste ronden. ons groen ventje met dat blauw helmken achteraan het peloton.
oei telefoon het gesprek
- mijn vrouw kon niet geloven dat michiel gisteren der zo onderuit is gegaan we staan hier in het veld aan het picknicken, welken nr heeftem - 89, waar staat ge ? - in de meiboomstraat. das hier een heel lang stuk weg en ge ziet ze van veir komen - goed ik ga den toer doen en ga ulle zeker tegenkomen tot fleus. en ikke weg te voet, nog niet wetend dak de volle 7 kilometer zou moeten stappen.
mare wiskundigen, ik had een bekken gerekend. ikke 7km aan 5km/u stappen, en de coureurs 70km aan een goej 40km/u. ik zou skoon rond geraken zonder moeite en den arrivé nog zien.
de eerste ronde is afgelopen, het peloton in twee stukken, zon 15 seconden er tussen. den onzen in de kop van het tweede peloton. der was gevallen, zeker 40man tegen de grond werd beweerd.. vandaar de breuk. een aantal kleinere groepjes volgen later. verder op een enkeling.
de pelotons smelten samen. en ik maar stappen .
volgende passage, de grote groep passeert. geen michiel te zien. zou ik hem gemist hebben ? ik bel naar die van ons (die rond den arrivé was blijven hangen) die had hem ook niet opgemerkt. ikke gebeld naar ons opgekomen vollezeelse supporters jaja hij zit er nog in, maar ze vliegen hier naar beneden jong, niet te doen, niet te doen. michiel zit midden in het pak. iets meer naar achter.
een ronde verder en ik ook weer een kilometerken verder hé . geen michiel te zien ik wacht schoon aan de kant van de weg want die volgwagens dat die nog barchokken hebben en nie meer blutsen in hun carrosserie niet te doen. in een straatjen van ene man rijden ze mekander voorbij. t is dus best dat ge niet te dicht aan de kant van t straat staat. de volgwagens hebben een nummer en die willen natuurlijk hunne stek behouden. hoe meer naar voor hoe sneller ze een renner met pech kunnen helpen. daar is de groene vlag geen michiel.
ikke bel opnief naar ons supporters . - zedde zeker dagge hem gezien hebt? - jaja aan de linkse kant. hij is een beetjen opgeschoven. - allez kan zijn. ge zijt zeker hé, nen blauwen helm want er is er nog enen met ne zwarten helm hé. - jaja nummerken 89 en nen blauwen helm. hij heeft zelfs al eens geroepen en gezwierd...
telefoon van die van ons ik heb hem weer niet gezien hé gofter gofter .. waar zit diene
en ikke maar stappen
daar zijn ze weer . nu heb ik hem ook gezien. een klein groen ventjen met dat blauw helmken. ik tel zes woopers. ze zitten er allemaal bij. het peloton is nog 100man groot.
ikke bel om die van ons gerust te stellen . iedereen content.
allez ikke nog wat gestapt en kom op ongeveer 1300 meter voor den arrivé bij ons supporters.
de madam, fervent supporter geworden en niet vies om op een fluorescerend bloesken en dito sjakosjken een bekken velovet te wrijven is in de wolken met de prestatie. nog 3 ronden, tijd om ons wat dichter bij de meet te gaan plaatsen. ik moest echter eerst naar den auto om wat frisdrank en een warme vest te gaan halen. ondertussen zitten de renners in de voorlaatste ronde en komen ze opnieuw aan de meet.
ik kom op het parcours gestapt en krijg telefoon . - zeg diene van ulle was da ? der zijnder hier 19 gepasseerd en diene van ulle rijdt er alleen naar toe.. - wacht ne second want de eerste passeren hier beneden ik zie ze rijden k gaan lopen tot sebiet.
alleen in de achtervolging op weg naar 19 conculegas.
15 seconden later ons klein groen ventjen met zijn blauw helmken, snijdt scherp de bocht aan. 2 anderen volgen op een paar meter hij wacht der wordt geroepen van alle kanten . wat verderop komt het peloton afgevlamd... gevolgd door een sliert volgwagens.
we moeten wachten . tien minuten lang . en al naar gewente staan we een 75meter voor bij de aankomst.
daar komen ze aan . 19man spurten voor de overwinning michiel is er met de kompanen niet bijgeraakt. een groepje van 6 volgt op een handvol seconden .
10 seconden later de pelotonspurt deze wordt gewonnen door een wooper michiel zit links vooraan en laat zich vloekend bollen.
zijn verhaal : voorlaatste ronde zit ik net iets te ver. en ik wist het hé ik ben er nog naar toe gesprongen met een paar zijn we tot op 10 seconden gekomen maar we geraakten er net niet bij. we waren met een stuk of 7. der werd gevlamd. bij het optrekken in een bocht hapert mijn versnellingsapparaat, ik moet effen de rol lossen en raak miljaar niet meer bij dat groepken. het peloton kwam afgestormd, ik heb al gegeven wat ik kon 75 meter voor de streep rijden ze mij voorbij, maar ik ben blijven geven
de ploegmaten komen hem feliciteren met zijn actie
na de aankomst en het drinken van de verfrissende suikerdranken oogde diene van ons niet echt overdreven moe. twee dagen koersen na een worden blijkbaar goed verteerd. We zullen wel zien wat het geeft volgende week. dan zijn er 5 koersen in 4 dagen
eentjen van de speelvogel onderweg :
krijg ik daar ne kwak van een hollander, knijp alles toe, vooral mijn voorfrein . da wiel van achter omhoog natuurlijk, ksmijt da naar links en begin te petaleren recht ne los in neffest den auto van den bond. en ikke tegen diene gast allez tes nix saluut hé k zallet dienen hollander ne keer gaan zeggen.. en ik weer mijne velo op achter t peloton kem dan tegen dienen hollander ne keer vierkantig mijn gedacht gezegd en ik heb hem van de rest van de koers nie meer gezien .
gekend als woonplaats van de beroemste vlaamsche lolbroek. urbanus woont er. tollembeek is een rustige gemeente dat deel uitmaakt van galmaarden ook al gelegen in het pajottenland.
het parcours is lichtgolvend. een paar haakse bochten en de wind zouden de koers lastig kunnen maken.
tollembeek op een boogscheut van ons voordeur en ongeveer even ver van ons achterdeur, de supporters zouden zeker en vast komen kijken. de recentste uitslagen deden een mooie prestatie vermoeden.
ons klein ventjen had het al lang op de agenda staan, zeker nadat hij de andere koers in de geburen in overboelare wegens geblesseerd na een val had moeten missen.
de topsportkoers in het begin van het seizoen in viane zelf kwam ook al ongelegen wegens 4 kilo vermagerd in drie dagen tijd een weekje ervoor. de diagnose van meneer den doktoor was toen onverbiddelijk muzikaal. diafaa. voor de niet muzikanten is dees 2 tonen hoger dan diaree. voor de echte muzikanten is dees een half toontje minder erg, maar toch. de slibbere march had hem toen goed uitgeput. toch wou hij starten en diep teleur gesteld moest hij daar vervroegd de wedstrijd verlaten.
iedereen had begrip. alleen rust zou hem goed doen.
nu in tollembeek, zo dicht bij huis, had hij een nieuwe kans om zich even te tonen.
een maand vakantiewerk waarbij hij gemotiveerd wat centen verdiende om zijn fietsken te onderhouden en om wat nieuwe attributen te kunnen aanschaffen belette hem niet om duchtig verder te trainen en goed uit te rusten door tijdig in bed te kruipen.
een in de week wedstrijdjen tussendoor te lommel omdat in het weekend niet kon gekoerst worden bewees dat het poembakeffect niet echt bestaat. zeker niet als je een goede basis hebt.
in de aanloop naar de wedstrijd nu was hij een beetjen zemelachtig. hij had zijn 87 jarige mémé overhaald om voor het eerst in zijn (nog jonge) wielercarrière te komen kijken naar een koers. ten was niet ver en hij had al een plekje voorzien waar zij zich in een gemakkelijke zetel uit de zon kon gaan zetten.
hij was er op gebrand .hij wou zijn mémé eens overtuigen van zijn kunnen en eens tonen dat koersen niet gevaarlijk is.
mare mémés van 87 kunnen soms een beetjen tegendraads zijn en een eerdere jaja keerde zich via een misschien om naar een menne jongen wat goene kik doer kommen doen, ken kane kik nie uit de voeten den ochtend van de wedstrijd.
t kan ne jongen van 16 pakken zeker enen met het hartjen op de goej plek.
de warmte van de dag, de koers op een klein boogscheut, ne steenworp en ne spuug weg van zijn eigen deur en vooral tantes nonkels vrienden en andere kennissen die present gingen zijn. maar vooral de afzegging van mémé ten deed er helemaal geen goed aan. hij had er zo naar uitgekeken.
ons klein groen ventjen met dat blauw helmken was gebrand om zich te tonen, zonder zich te forceren want door enige verschuivingen in de week werd de reserverenner geselecteerd voor de interclub s anderendaags te zwevezele en daar moet je als clubrenner toch wel het beste van jezelf geven.
enige langdurige en repeterende afzonderingen in het klein kotteken werd dan ook een verplichte bezigheid maar was terzelfdertijd het ultieme overtuigende element om de mémé dan toch op het parcours te krijgen.
bekomen van de grootste emotie en ontdaan van alle lasten . (hihi een skoon woordspeling hé) kan hij zich klaarmaken voor de wedstrijd.
de warmte van de dag, de koers voor eigen deur, het wedervaren van de voormiddag, ten deed er geen goed aan. door de ganse heisa had hij echter niet echt trek om s middags wat te eten. weinig pasta, geen suikers .. nix.... t ging er niet in. het verdict zat er zo aan te komen.
net weggesprongen, 150 meter verder zit mémé in de schaduw te wachten. ze zal hem zeker gezien hebben...
aan de aankomst had hij nog een mooie voorsprong.
hij had het parcours meerdere malen verkend en wist precies in welke bocht er welke steentjes lagen.
in de tweede van de elf ronden heeft hij zich getoond en was een halve ronde alleen aan de haal.
in de vijfde ronde toen er 3 voorop waren ging hij alleen in de tegenaanval.
maar wat moest gebeuren gebeurde. de vele aanmoedigingen mochten niet baten
geen eten geen energie en zonder brandstof gaat het licht uit .
en in het donker sta je helemaal alleen .
aan de ritmische en elke toer weerkerende woorden van de mama zal hij nog heel vaak denken en eten hé en drinken hé
hij lost uit het groepje dat hem had bijgebeend, rijdt nog een rondje mee met het peloton maar wat verder gebeurt het....michiel rijdt alleen .... het peloton was weggesprongen.
verstandig als hij is rijdt hij nog even verder aan toeristentempo om uiteindelijk vroegtijdig (en boos op zichzelf) uit de wedstrijd genomen te worden.
als allerlaatste de groene vlag rijdt achter hem .... over en out.
na het te vroeg armkes opsteken van twee weken terug opnieuw een beginnersfout. soms zien we ook nog profs dezelfde fout maken. maar dat zullen wel profs zijn die dit nooit bij de nieuwelingen hebben meegemaakt. en bij de nieuwelingen ben je om te leren om te leren vallen en opstaan, om te leren wanneer je je armpjes in de lucht mag steken en om te leren dat eten en drinken tijdig voor en ook tijdens de wedstrijd heel belangrijke zaken zijn.
t is een goej les geweest.
resultaat 22ste op 38.
s avonds na een goed recupererend massageken is hij heel vroeg in zijn bed gekropen want s anderendaags ging hij bewijzen dat poembakeffecten niet bestaan.
Zoals geweten heeft onzen oudsten een vakantiewerk in een bejaardentehuis. Werken in de non-profit sector houdt ook in dat er in de weekend moet gewerkt worden. En voor den onzen maken ze dan ook geen uitzondering. Als Mijnheer De Croo in een ouw pekes/mekes-huis wordt opgenomen hoeft hij zich geen zorgen te maken. Der zullen snoens pattatten zijn want daar wordt in de weekend wel gewerkt.
Maandag had hij één dagje vrij na zes dagen van hard labeur. Als enige wedstrijd voor nieuwelingen was er in Lommel een criterium. Na een telefoontje met de organisatoren werd een plaatsje voor hem gereserveerd. Hij kon er starten. Vriendelijke jonges die Limburgers.
Wij dus naar noord Limburg een slordige twee uur auto en 160 kilometer verder.
3 uur voor de koers een goej portie pasta, als dat toevallig onderweg is ... Tja, ge moet er iet voor over hebben.
Het parcours zo plat als een biljart en in het centrum van Lommel was amper 1,8 kilometer lang. Hiervan een goed deel kleine vierkante kasseitjes.
De nieuwelingen moesten 25 ronden afleggen en buiten de normale prijsgelden was er om de twee ronden een klassementspurt. Op het einde van de koers werden de punten bij elkaar geteld. De winnaar kreeg een racefiets van het merk Ridley kado. De tweede en derde zouden verwend worden met een verblijf in Center Parcs Vossemeren.
Zo een criterium met een korte omloop is geen normale koers, daar wordt gevlamd. Net zoals bij de aspirantjes van in het begin vollen tuub. Er staat veel volk langs de ganse omloop van het parcours en er wordt op die coureurkes geroepen en getierd.
28 renners zouden er, als aanloop naar de wedstrijd voor de profs later op de avond, iets moois van moeten maken.
Den onzen stond ietwat onwennig achteraan het gedoe gade te slaan. 28 renners is niet veel, en hij zou wel vooraan geraken
Vooraan stonden die van Kon.Balen en ook kersvers Belgisch Kampioen Niels Vanderaerden, ook al zoon van.
Een Lommelse schepen mocht het startschot geven. Maar het pistool liet het afweten. De man probeerde eerst met één hand, dan met twee. Dan kwam er iemand helpen en ging het pistool geduwd door 3 armen de lucht in. Maar geen schartschot, nix. De speaker van dienst, een man met inzicht blijkt maakte een einde aan de pijnlijke situatie door tot groot jolijt van de talrijke aanwezigen, gewoon PANG in de micro te roepen. En weg waren ze. Eigenlijk was er nog maar enen weg. De Kampioen diene had niet gewacht op de NG van PANG om aan te zetten.
En den onzen, diene moest dan nog zijn haar goed leggen en zijn tanden poetsen en zo van die dingen Allez ge verstaat me wel, t lieken van altijd.
Michiel in de buik van het peloton.
Verdomme t ging vlug, verschrikkelijk vlug. De eerste klassementspurt na 3 ronden was voor de Kampioen. Het peloton op één lang lint. Een klein breukje in de groep ons groen ventje met zijn blauw helmken was nog niet kunnen opschuiven en bengelde ietwat achteraan kwestie verzekerst om het overzicht te kunnen bewaren...
Een ronde verder Michiel zit in 10de positie. De plaats waar ge alles kunt zien gebeuren. Het peloton lang uitgerokken.
De beste stuurlui staan aan wal.
Camiel en ik hadden aan de streep al genoeg gezien. Het ging er vliegensvlug. Die van Balen, de Kampioen en andere straffe kerels zaten constant op kop aan de meet. Niet verwonderlijk daar stond ook het meeste volk. Hoewel, aan de andere kant van het dorpsplein stonden er ook een pak mensen
En wij op naar ginder. Net op tijd zien we de pilootwagen rijden en tussen de mensen door zien we een klein groen ventje met een blauw helmken heel snel voor de massa schuiven.
t En is nie waar hé, een criterium en in het begin van de koers
We bekijken mekaar ... nix aan te doen hé, hij is weer weg ... Pas 15 seconden later passeert het peloton. Den enen bekijkt den anderen .
Alleen op avontuur
en maar rijden om hem in te halen.
Over gans het 1,8km lange/korte parcours stonden luidsprekers opgesteld. Het weergalmde nr 27, Michiel Vander Beken uit Geraardsbergen aangesloten bij Wielerclub Onder Ons Parike.
Een ronde verder, Michiel bouwt zijn voorsprong uit tot 25seconden.
Het peloton laat niet begaan. ontsnappingspogingen bij de vleet, maar telkens als de moedige wordt ingehaald valt het even stil. Wegspringen inhalen stilvallen, wegspringen inhalen stilvallen. Af en toe draagt een poging een halve ronde.
De onzen ondertussen stevig doorrijdend rijft de klassementspurten binnen. Een Hollander (den enigen die gestart was) kan zich loswringen uit het peloton en komt in geen tijd bij Michiel. Achter hen is nog iemand uit het peloton weggeraakt. Een peloton waar vele malen geprobeerd werd om weg te raken.
De hele sterke Nederlander, in een mum van tijd op en over Michiel.
Michiel duidelijk zijn beste pijlen verschoten klampt aan maar moet uiteindelijk net voor half koers toch de rol lossen. Hij blijft echter deftig verder rijden maar wacht wel op de aankomende achtervolger. In de volgende rondes heeft de speaker het meerdere malen over : "En in Geraardsbergen kunnen ze niet alleen bergop rijden, in een vlakke wedstrijd kunnen ze ook aardig uit de voeten !". Had diene speaker nu iets geweten over het "Bergsken Op" (geweet wel van den bakker Rik...) waar onze kleine veel koeken van eet, dan had hij dat waarschijnlijk ook in zijne micro gezegd en had ik het hier kunnen schrijven.... die koeken zijn niet alleen gewoon goed, ze zijn ook goed als ontbijt voor ne platte koers.
Zelfs samen was het onmogelijk om de Nederlander die de koers zou winnen in te halen.
Samen niet sterk genoeg om de Nederlander bij te benen.
Sterker nog. Het was een koers in de koers. De Nederlander was zo sterk en reed veel sneller dan de rest waardoor hij steeds dichter en dichter kwam op de staart van het peloton.
En het peloton maar jagen achter de twee achtervolgers.
Er werd serieus doorgekoerst. Michiel en metgezel deden elk hun deel van het werk.
We stonden een bekken verdeeld over het parcours, maar die van ons en Camiel trekken dan meestal samen rond. Toevallig kwam Michiel een aantal keer op dezelfde plaats in het wiel doorgereden. En toevallig stonden zij in de buurt toen er enen van aan de kant WIELTJESZUIGER in den onzen zijn richting riep. Kmoet hiere niet vertellen dat diene geen klein beetjen sjaans heeft gehad dat Camiel tussen die van ons en diene roeper stond. Als hevige supporter heeft Camiel de verdediging op zich genomen en diene roeper eens een serieuze bolwassing gegeven. Diene meneer en zijn madam zijn met de staart tussen de benen afgedropen! t zullen waarschijnlijk geen Limburgers geweest zijn want da zijn vriendelijke mensen
De koers terug. De situatie blijft onveranderd. De tijdsverschillen tussen de eerste en de rest wordt kleiner, ah ja, want dienen Hollander was het peloton aan het inhalen
De klassementspurten. Door de paar ronden die Michiel alleen over de meet heeft gereden heeft hij voldoende voorsprong op zijn kompaan. Daar hoeft hij zich geen zorgen over te maken. Maar de voorsprong smelt als ijs in de zon in het voordeel van de Nederlander.
Nog drie ronden te gaan, de dikke prijzen van de klassementspurten zijn verdeeld.
Den Hollander wordt zeker eerste. Michiel is onbetwist tweede.
Het peloton wordt in de voorlaatste ronde bijgehaald en wordt dus gedubbeld !!!! Van den Hollander een ongelofelijke inspanning en een verdiende winst.
Michiel wordt verslagen in de spurt voor de tweede plaats.
Goed kijken, hier steekt hij zijn armkes niet in de lucht hé. (hij leert heel snel ... )
Knap wat hij weer gedaan heeft. Een hele sterke prestatie. Wat later wint de Kampioen de spurt voor de ganse ploeg uit Balen. en ikke weer al fier.
nu moete eens weten wat dezen met zijnen hele schonen bloemekee heeft gedaan ! Diene is van het podium gekomen heeft eens in het publiek gekeken en is dermee naar een ferme madam, zijnde zijnen besten supporter getrokken. Daar heeft hij die prachtige bloementuil aan zijn zuster gegeven. Die zakte gewoon weg en werd lijkbleek ..... wat kan broederliefde toch skoon zijn hé....
Allez, hij staat weer in de gazet, en op zijn zweet gaan we ons eens goed gaan amuseren in de Vossemeren.
Wat is nu 4 centimeter als een metsersoog 7 centimeter mag zijn.
Als ge weet dat op de eindmeet de prijzen verdeeld worden kan 4 centimeter een wereld van verschil vormen.
4 centimeter is genoeg om het verschil te maken tussen winst en verlies.
Allez, om u een gedacht te kunnen maken van 4 centimeter, 2 duimen op één genepen is net 5 centimeter en is eigenlijk al te veel.
De dikte van een band van een voorwiel ? t ja zo iets moet het zijn .
Is het de onervarenheid of de te zelfzekerheid? Feit is op de meet worden de prijzen verdeeld. Het te vroeg juichen is al vele keren bestraft geweest. Denken we nog maar aan vorig jaar aan de Scheldeprijs toen Tommeke niet kon verliezen en op de meet toch nog werd voorbij gestoken door dat kleine ventje Cavendish van het eiland Man.Tommeke stak zijn handjes in de lucht bedoelende hiere fotografen, zet dienen hier mor scherp in t beeld . Mare hij was mis.
Groot was toen de ontgoocheling van de beroepsrenner die een beginnersfout heeft gemaakt.
Och kom, dat kan iedereen overkomen. Zelfs de beste.
Een nieuweling zou men het nog vergeven. Daar moeten ze het immers nog allemaal leren. Leren met vallen en opstaan. En van vallen gesproken, daar heeft den onze al teen en tander in meegemaakt en al veel geleerd. En leren juichen ochottekes ze hebben het rap door .
t Was me anders het wiekentjen wel, vrijdag kalm, zaterdag iets minder kalm. Ze hadden me bij mijn sjokkedeizen Een tiental dagen geleden was Abraham gepasseerd. Die dag zelf was kalm verlopen. De avond was het iets straffer, maar da kwam door het bezoek maar ook door het baksken Blauwen Chimay dat een aantal gasten mee hadden gebracht. Kmoet hier geen tekeningsken bij maken hé .
Maar zaterdag gepasseerd jonges amai wa was da ?
Wat vooraf ging : Onzen oudsten had gepland om zaterdag te gaan koersen in Borchtlombeek, maar ik vond dat dezen beter op zondag te Herzele zou gaan koersen . En ik breng hem met den auto, dus ik beslis J. Zondag werd er gekoerst.
In de week was er toch enige nervositeit en geheimdoenerij te bespeuren . Had ik iets verkeerd gezegd, had ik iets verkeerds gedaan??? of zijn ze iets van plan dak niet mag weten ?? Ik had een flauw vermoeden dat er iets op til was maar wat? In de week een beetjen tegendraads zijn en mijn ogen en oren goed openhouden ik zou het wel te weten zijn gekomen maar neen, nix, der was nix en nog eens nix. Een paar linke mails gaven ook al geen klare kijk . Toch was er iets dat niet zjust was
Zaterdag dan. Het door iedere man gekende opgelegde werk in den tuin, begot zoveel te doen en der was nog een strak schema want de laatste weekend solden en ik moest nog een slaapkamer gaan verhuizen ten huize Meerts in Vollezele en nadien werden we bij die vrienden geïnviteerd om der een stuksken te eten
Nog rap een beetjen tegendraads zijn en het gras afdoen op de middag, dat zou een planning wel dooreenhalen. Maar neen, alles bleef kalm. Allez na een deugddoend doucheken zijn we naar Aalst vertrokken . Omdatter daar skoon winkels zijn .
Één groot complot was het ! Ik MOEST uit huis op zaterdag. Ik MOEST weg en liefst zo ver en zo lang mogelijk .mare da wist ik pas achteraf
Met in het achterhoofd de verhuis zijn de soldengangen vrij vlot en snel verlopen. Misschien te snel, want die van ons ging nog een terrasken doen. Iets wat we wel doen, maar niet na een haluurken shoppen .Een goede pint sla ik niet af dus wijle mee.
Moe gezeten waren we op het afgesproken uur om de slaapkamers van Kaat en Dries te herschikken. De verhuis van twee kastjes en een kinderbed zelf stelde eigenlijk niet veel voor en enige argwaan kwam toch weer naar boven tot de kleinste des huizes plots met twee grote schotels vlees te voorschijn kwam. Hier was er dan toch geen verrassing in petto. Het stramien gelijk altijd, een aperitiefken wat eten en onderwijl wat tateren. Een rustig en gezellig avondje stond ons te wachten
Toch was er iets niet zo normaal. De ganse verhuis was verre van af en toch MOEST en ZOU het mannenvolk in t dorp een pint gaan drinken op de 50sten verjaardag Christel stond er op.
Raar want da meisken heeft alles graag onder controle. Daarenboven kregen we geen klein mannen mee om een oogsken in het zeil te houden
In het dorp enen moeten gaan drinken is dan ook niet normaal . Mare, k heb het dernet ook al gezegd, een pint slaan wij niet af en ikke mee
Na een uurken en een paar lege pinten verder een streng telefoontje van het thuisfront wijle weg maar in de foute richting, t was niet naar zijn huis . En dan voelt ge nattigheid veel nattigheid Ze hadden den dezen bij zijn sjokkedeizen .
Schitterend, Zo goed als in gans de passage in onze gemeente hangen nu van die knal oranje fluorescerende affiches met 50 Cool !, echter en in plaats van de kop van de schildpad, het hoofd van deze verslaggever .
Ik had het eerst niet goed gezien maar dan . Hilarisch !!! Schitterend !!
Ge moet u niet haasten maar kom gerust eens kijken, ik ben niet van plan ze weg te halen . Ze zijn te skoon (en der zijnder te veel hahahaha). Allemaal opgehangen asterwijl als dammen uithuizig waren.
in gans de gemeente zichtbaar....
De mannen en die van ons natuurlijk hadden een verrassingsfeestjen in elkaar gestoken. Vrienden en familie waren er.Zelfs een afvaardiging van ons harmonie was present.Ambiaanse . Eten, drinken, dansen en zelfs een film over het leven van de 50 jarige Leplubo. t Was compleet. tWas af, en dat georganiseerd zonder dat ik er iets van af wist . Ik dacht dat het mij nooit zou overkomen .
Wat dacht ge t heeft geduurd tot een stuk in de nacht en diene van ons moest s anderendaags gaan koersen . De jongen, t zou skoon worden.
Achteraf vallen de puzzelstukskes ineen hé. Vandaar dattem graag had om zaterdag te koersen en ook al omdak dan zeker ver genoeg weg was. De snoodaards .Iedereen zat in het complot.
Zondag :
Een grootse bedoening die zondagmiddag in Herzele.Heel veel volk. De Ronde van Vlaanderen voor juniores werd er georganiseerd en terwijl die de grote ronde aan het rijden waren konden de nieuwelingen een afwachtingswedstrijd rijden.
t Was drukkend warm er mocht bevoorrading gegeven worden in ronde 4 en 5.De start van de juniores (188 deelnemers) en de nieuwelingen (62 deelnemers) lagen ongeveer 5 minuten uit elkaar. Door de grote bedoening met een 50-tal volgwagens hebben we de start van de nieuwelingen bijna gemist.
Ons klein groen ventje met dat blauwe helmken, inderdaad, achteraan
t Waren grote rondes, 5 van iets meer dan 12 kilometer. Hoewel we met het reservefietsken rondreden was het toch verstandig in de buurt van of toch kortbij de aankomstlijn te vertoeven.
Eerste ronde : daar is de pilootwagen. 1 renner op kop, kort gevolgd door dat kleine groene ventje met dat blauw helmken kort gevolgd door het peloton.
De aankomstlijn goed bergop was hard ook al door de tegenwind.
De speaker schreeuwt het uit nr 42 Michiel Vander Beken op 6 seconden die rijdt het gaatje zeker dicht !!!
michiel springt naar de ontsnapte renner.
Het peloton zit hem op de hielen. De renners verdwijnen uit het zicht. Niet dat ze den einder voorbij waren, maar als ze een straat inrijden tussen twee huizen, dan zie je ze ook niet meer.
De Woopsupporters hebben de mond vol. De Woopers zijn attent bezig. Mare den onze verschiet nóg eens zijn pijlen in het begin van de koers Na de koers was er enige bevestiging. Ik heb geprobeerd om mij in te houden maar ten is mij niet gelukt .
12 kilometer en wat meer minuten wachten
Daar is pilootwagen weer, twee renners op kop. Den onzen is bij de koploper geraakt. Ze zijn weg. De speaker scandeert meerdere malen Michiel Vander Beken .
Den onzen rijdt op kop en doet me teken dat hij zeker niet voluit aan het rijden is. Ondanks de nachtelijke uitspatting oogt hij vrij fris.
Ze hebben 25 seconden voor op het peloton.
ons klein groen ventje met het blauw helmken op kop van de wedstrijd
In het Bergsken op (nvdr reclame ondertussen voor de Rik zijn bakkerij, -- enne baai de wee de taartjes gisterenavond waren heel lekker--), in het Bergsken Op dus naar de aankomst probeert iemand uit het peloton weg te glippen maar wordt gecounterd en de benen worden onmiddellijk stil gehouden. De Woop-ploegmakkers doen uitstekend werk. Ze zitten op plaatsen 2, 4 en 8. Een ander zit iets verder op. Ze houden het peloton gesloten. Knap werk.
Een wooper haalt een achtervolger terug.
Woopers stoppen voorbeeldig af.
Het gaat vrij vlug. Het peloton is verbrokkeld.
Die van ons in alle staten Allez Michiel Allez, Eten hé . En drinken hé!
Hoewel die mannen tegen 40 naar boven vlammen en bijna den draai om zijn heeft hij het wel gehoord. Na de koers wordt er steevast mee gelachen. Zegtem : Ik zien iedereen op het parcours staan hé, en dan roep ik af en toe ne keer iet hé. En azzek ons ma zie staan dan wacht ik, en elke keer roept ze het zelfste en in hetzelfste ritme hé. Nu doenek met haar al mee. Ik zeg dat ook tegen die in het peloton. Ge moet er niet op letten hé, t is ons ma da gaat roepen. En eten hé . En drinken hé .
De aankomstlijn is me te druk en ik trek naar een helling richting Woubrechtegem. In de derde ronde komt alles weer samen. Ons groen ventje zit achteraan in het fel uitgedunde peloton.
In de vierde ronde blijft alles ogenschijnlijk samen.
Die van ons belt. Michiel schreeuwt om drinken. Zijn twee bidonskes zijn al leeg. GSMs zijn op dat ogenblik wel handig, die van ons belt en ik zet me klaar. Gelijk echte professionals wordt een drinkbus doorgegeven.
De laatste ronde, een groepje van 7 rijdt 25 seconden voor het peloton. Niets is beslist. Op het bergje in Woubrechtegem zijn de vluchters nog steeds in het zicht. Bij die zeven een groen ventje met een wit helmken.
Het groene ventje met het blauw helmken zit halfweg het peloton. Nog een goede 10 kilometer te gaan.
We haasten ons naar de aankomstzone en stellen ons een beetje strategisch op waardoor we de renners bij het binnenkomen van het dorp en een kleine 2 kilometer voor de aankomst in de verte zien rijden.
De pilootwagen neemt de bocht. 2 renners rijden op kop. Ze hebben een 15-tal seconden voor.
Ik merk een groen ventje.
De opa van één van de ploegmaten die even strategisch was opgesteld bekijkt mij..
Een stilte .
Ikke : der is ne groenen bij !
Roger : Ja ik peinzed uk, . tleek er op dattet michiel was
Ikke : ik dacht dattet een blauw helmken was maar ik ben niet zeker
Roger : jaja t was michiel
De speaker van dienst bevestigt : De vluchters van de eerste ronde met Michiel Vander Beken zijn op een paar kilometer van de streep aan de haal gegaan en hebben een voorsprong van 15 seconden !!! De speaker in alle staten hitst de toeschouwers op Die van ons kan zich niet meer houden, maar ook mijn tikkerken slaat wat rapper.
Die van ons staat met opa Willy (zie vorige verslagen), Camiel en Patrick aan de aankomst. Ze durft niet te kijken Van spanning grijpt ze opa Willy zijnen arm Iedereen half zot. Maar kijken doet ze niet.
De speaker dan weer Daar komen ze uit de bocht, nog 300 meter,eerst zo een beetje kalm maar hoe dichter ze komen hoe hoger en hoe luider zijn stem. Ge kent da wel hé . Michiel Vander Beken op kop en hij blijft op kop en er wordt gespurt. Zon spurt, zuiver naast elkaar. Het is Sam Goossens, neen het is Michiel ze rijden zij aan zij .
t is Michiel, t is Michiel Michiel steekt de armen in de lucht We hebben 2 winnaars roept de speaker. We hebben 2 winnaars.
Michiel steekt de armen omhoog en de conculega gooit zijn fiets naar voor. Ik zie het gebeuren en 75 meter na de aankomstlijn wacht ik hen op. Ze bekijken mekaar. "Wie heeft er gewonnen?" vragen ze beiden. Niet wetend wat feliciteren ze elkaar met hun overwinning.
armkes te snel de lucht in ?
Het peloton spurt voor de derde plaats.
Een minuutje later volgt het verdict. De fotofinish heeft aangetoond dat Michiel verslagen werd met een banddikte. De armen werden 1 meter te vroeg de hoogte in gegooid.
Wat volgt is eigenlijk niet normaal. Ofwel wordt de winnaar in de bloemen gezet, ofwel worden er 3 op het podium gevraagd.
Was het verloop van de koers dusdanig abnormaal met 2 dezelfde renners in een ontsnapping in het begin en op het einde van de wedstrijd? Of was de zuivere machtspurt zo indrukwekkend? Of was het omdat de er nauwelijks een verschil te merken was? Maar enkel de eerste twee worden op het podium gevraagd. De eerste krijgt de bloemen en Michiel krijgt uit handen van een lokaal politicus een grote beker. Natuurlijk gepaard gaan met de nodige kussen van een plaatselijke schoonheid .
Ik pink een traantje weg. We zijn hiel fier.
Skoon hé.
Resultaat 2de op 62. Knap. enne... hij staat weer in de gazet
Mare wij beginnen het verslag op maandag den 20sten juli 2009, een grootse dag.
Ja ik weet het, het was dinsdag koers, maar eerst een vertellingsken over maandag, ne niet onbelangrijken dag, eigenlijk een dag om op te schrijven.
De allereerste werkdag van onzen oudsten. De allereerste dag vakantiewerk.
Keukenwerk en onderhoud in een bejaardentehuis. Hard labeur voor iemand die nog niet echt een ganse dag gemend werd.
En moe dattem was als ik hem ging halen. Hij had zelfs geen goesting meer om met zijn fietske het parcours van dinsdag te verkennen .
Hij moest aangepord worden . In kilometers was het geen erg, hij had de week vooraf goed doorgetraind, zaterdag een zware koers gereden en zondag was hij met een paar van zijn clubgenoten per fiets naar Maarkedal getrokken waar de kampioenschappen voor de meiskes werden gereden .. (wat mij er doet aan denken dat ik hem in de gaten zal moeten houden omdat trainen wel degelijk en vooral het afleggen van kilometers is .)
Vooral de parcourskennis was in deze wedstrijd van belang. De Omloop Het Volk herdoopt tot het minder goed in de mond liggende Omloop Het Nieuwsblad is een klassieker. Gekend in alle categorieën van de wielrennerij. Ter herinnering de Noor Hushovd won eind februari bij de grote jongens.
Bij de nieuwelingen moesten één grote ronde van 57 km en een kleinere ronde van om en bij de 18 kilometer worden afgelegd. Proficiat trouwens aan de organisatie, het parcours was prachtig uitgepijld zodat parcoursverkenning werd herleid tot een niemendalletje zonder GPS-zoekwerk.
Het grootste deel van het parcours lag in de driehoek Gent-Aalst-Zottegem met vertrek op de Markt te Wetteren en aankomst in de kleine gemeente Massemen. Onderweg een geaccidenteerd parcours met de gekende kassei- en heuvelonderdelen en inclusief een paar kilometer lang vrij smalle doorgang van Oosterzele naar Landskouter. Diene van ons zijn oogskes blonken
Vertrek om 14u30. Hoewel het hier niet gaat om een interclub waren alle sterke renners aanwezig. Met 165 kwamen ze aan de start. Voor de wedstrijd mochten de favorieten ietwat onwennig op het podium komen waar ze door de speaker van dienst vakkundig werden geïnterviewd. Iedereen present al om 14u00 klaar voor de verzetcontrole.
En wie denkt ge dat daar maar liefst anderhalf uur op voorhand was ? En wie dat daar als één van de laatste zich heeft aangeboden ? Yip, dat klein groen ventje met dat blauw helmken .
Maar goed de wedstrijd is lang Start dus om 14u30.
Een parcours ongeveer in 8-vorm. Moeilijk om ze meerdere malen te kunnen zien, maar we gingen ons best doen. Met Michiel had ik afgesproken om zeker op een paar vaste haalbare punten te staan.
Moeder de vrouw was thuisgebleven omdat die het spurten van hier naar daar niet echt aan kan maar Camiel, ge weet onzen 72jarigen fanatieke wielerfanaat en onzen buurman, was mee. Het zou voor hem een spannend F1-dagsken worden want we zouden ons moeten haasten om ze meerdere malen te zien passeren
Een paar minuten voor de start wijle weg naar het eerste afgesproken punt
Ja, het spijt mij, maar ons kleinste zit met haar vriendinneken aan zee en zij is eigenlijk de fotografe van dienst. Als ge zoekt naar fotookes in dees en misschien ook wel volgend verslag dan moetek u teleurstellen . Ge zult het moeten doen enkel met wat tekst, mare ik gaan mijn best doen om u letterlijk de renners te laten zien rijden. En nog iet, de beeldekes die ge toch ziet zijn gepikt vanop tinternet.
Hetgeen nu volgt is een opeenvolging van : uit den auto springend, Allez Michiel ! OPSCHUIVEN/ GOE JONGEN roepend, weer in den auto springend, een eindjen gespannen NIET ROEKELOOS F1-rijend, en Camiel zwetend met opengesperde ogen voor zich uit zien starend. Tussendoor ook reservefietsken in de wagen stekend en natuurlijk ook weer uithalend
Let wel, beste lezer, t was sportief berekend, zonder zotte dinges te doen en er werd rekening gehouden met de geldende verkeersreglementering.
Als er een plakaat stond van overstekende wilde koeien/ padden werd daar terdege bij de besturing van ons gemotoriseerd vehikel rekening mee gehouden.
hiermee werd dus zeker rekening gehouden !!
Dees dus meerdere keren gedurende de gansen duur van de wedstrijd.
N9 te Massemen. 1km na de officiële start. Een viertal rijdt lichtjes los van het peloton. Den onzen achteraan soepel meedraaiend (achteraan hé .)
Oordegem Dries, dezelfde mannen rijden op kop den onzen ondertussen in de klein straatjes iets opgeschoven.
N9 ter hoogte van de afslag naar Vlierzele. We zien ze van ver, Ze kwamen van Impe en op de N9 te Erondegem komen ze rechtsaf breed uit de bocht geslingerd. De vroege vluchters zijn ingehaald. Het gaat licht bergop. Iemand van Kon.Balen probeert weg te raken. Ons klein groen ventje met dat blauw helmken rijdt in derde positie.
Een aantal kilometers verdere te Oosterzele in de Houtemstraat. Het peloton komt aangestormd. Den onze rijdt rond de 20ste positie zoals ik het hem had gevraagd. Heel attent. De groep telt zeker nog meer dan 130 renners. Verdekke diene kerel draait rustig mee. Op zijn gezicht geen tekenen van vermoeidheid.
Betsberg te Landskouter. Twee renners zijn uit het peloton gesprongen. Wie bij deze heren niet zit kan het vergeten.
De Nederlander Danny Van Poppel (yip dezelfsten en nog steeds Nederlands kampioen die zaterdag laatstleden de interclub gewonnen heeft) en Robin Van Goethem ook al niet den eersten den besten. Ze hebben boven de Betsberg al 45 seconden op het peloton.
Ons klein groen ventje met zijn blauw helmken nergens vooraan te bespeuren. De massa roept en schreeuwt de renners vooruit. Den onzen vrij ver achteraan het peloton. Hij roept : iets . Het is moeilijk uit te maken wat precies. Noch Camiel noch ik hebben er iets kunnen van maken, maar hij blijft rijden en lost geenszins. Zou er iets zijn met zijn fiets of was er iets anders.
Keiberg Westrem, de koplopers lopen verder uit. We staan klaar met het reservefietsken. Het gaat er snel, de straat loopt heel zacht en het gaat er in dalende lijn.
Michiel zit nog steeds achteraan het peloton. We roepen, hij merkt ons niet op. Het gaat behoorlijk snel. Het peloton is verder uitgedund.
Oordegem dorp hier gaat het kassei bergop. Het is de tweede passage. Van Poppel rijdt alleen op kop. Van Goethem heeft de heel sterke Nederlander moeten laten rijden en volgt op 15 seconden.
We staan weer klaar met het fietsken. Michiel passeert halverwege het peloton en schreeuwt om drinken . voor Nicholas zijn ploegmaat. Hij zwijgt in alle toonaarden over iets .
Het peloton is nog 100 renners groot. Nog 18 km te gaan.
Ze moeten een ommetje maken via Smetlede. Wij kunnen nog een spurtje doen.
We zijn net op tijd aan de kruising Klinkaard/Blekte om ze daar nog eens voorbij te zien rijden.
De koploper gaat gezwind door en zal alleen de meet bereiken. (dikke proficiat).
Zijn medevluchter wordt door een achtervolgend groepje bijgebeend. Het peloton zit hen op de hielen (of moet hier het achterwiel gezegd worden?)
Michiel zit in het pak. Eerder achteraan dan in het midden. In de korte bocht van 90 graden remt het peloton enorm af. Een drinkbus kan zonder gevaar overhandigd worden.
Massemen dorp. Het ganse pak spurt voor de tweede plaats. Dan maar wachten, veeeele coureurkes rijden over de meet, den onzen vanachter in het pak.
Het relaas van het groene ventje met zijn blauw helmken : Kzat goed en had goej benen, maar van in Oosterzele kan ik mij achteraan plots niet meer verzetten. Kem altijd op diene zelfde steek moeten rijen. Bergop bergaf, optrekken . Amaai men benen. Als ik mij verzettegen dan sloeg ik altijd door. Ik ben bijna gevallen Ik had genen tijd om van velo te wisselen... Op de grote baan in Wetteren bennek kunnen opschuiven en zat ik in de eerste 20 maar jong plots kwamen ze daar van rechts, zo ne grote walm ik ben niet meer vooraan geraakt. En ja in t klein straatjen hier naar de aankomst was er geen mogelijkheid om voorbij te steken.
Zaterdag moest den onze meedoen in de interclubwedstrijd te Sint-Katelijne-Waver. Een grote wedstrijd dus waar de 25 ingeschreven ploegen slechts 6 renners mochten afvaardigen. Een aantal ploegen waren niet compleet en er kwamen 145 renners aan de start.
Het was Michiel zijn 2de interclub. Toch nog een vreemde bedoening dus. Hij was zeer zenuwachtig bij het vertrek. Niet bij de wedstrijd zelf, maar bij het vertrek thuis. 'k Wil dermee niet zeggen dat hij op de pot zat want het vertrek bij het vertrek is meestal mijn vertrek. Das steevast gereserveerd omdat het beter voorkomen is dan genezen...., allez ge verstaat me wel de pa is ook af en toe ne keer opgewonden maar allez t weer nie dat dak wil zeggen. Michiel was dus zemelachtig. nem t is ter uit.
Michiel was eerder ambetantig omwille van het vertrekuur. Hij zat ermee. Zouden we op tijd komen? De wedstrijd zelf begon om 14u30 en we moesten er van de ploegleiding al zijn om 13u00. Dit kwestie van de reservefiets op de begeleidende wagen te zetten en een briefing te krijgen over de te volgen tactiek.
Sint-Katelijne-Waver, het was niet nodig om onze wereldbol boven te halen, dat ligt boven mechelen. Al waar de hoofdzetel ligt van mijne werkgever. Een uurken en een kwart rijden zonder verkeer. k Had het deze keer weer goed ingeschat. (gelijk altijd zenne want we zijn nog nooit met den arrivé toegekomen .. een sjaans hé)
6 groene mannekes aan de start waarvan ene met nen blauwen helm .
Over de koers zelf valt niet veel te vertellen, we hebben amper iets gezien. één grote ronde, gevolgd door 7 plaatselijke rondes.
Normaliter rij ik met het reservefietsken rond en doe het parcours één à twee keer en zie ik de renners op verschillende plaatsen. Nu stond het fietsken boven op de volgwagen en moesten we noodgedwongen aan de kant van het parcours blijven staan.
de pilootwagens, de politiebegeleiding, 25 clubwagens, die het grote peloton volgen. precies echt, gelijk een echte profwedstrijd. niet alleen het grote aantal renners, maar de ganse sliert er achter is vrij indrukwekkend.
je ziet hem niet, maar rik zit achter het stuur.
We hadden postgevat ongeveer een kilometer voorbij de start. zo konden we toch al merken hoe goed hij zich onmiddellijk positioneerde ..
Drie pilootwagens met rode vlaggen en politie op de moto kondigden de kop van de wedstrijd aan. Ik schat 130 renners dan dat groene ventjen met zijn blauw helmken gevolgd door nog eens 14 dapperen. samen zal dat verre 145 zijn zeker ?
Neen neen, niet gelost . gewoon gelijk ne generaal van achter de linies de troepen overschouwend Tja den tijd van michiel rijdt alleen, het peloton is weggesprongen is al lang verleden tijd ....
Hoeveel koerskens zijn er al geweest ? En elke keer zeg ik het hem minstens 10.000 keren .. vanachteren en van vooren...
Goed een aantal ronden verder is hij toch al een aantal plaatskes opgeschoven en zit hij midden in het pak.
Ondertussen waren er al een aantal van onder getrokken. Hieronder de Nederlandse kampioen. Ene Van Poppel. De naam zegt u waarschijnlijk nog iets. Yip, dezen is de neef van en het koersen wordt er waarschijnlijk met de grote lepel goed ingeduwd.
Ere wie ere toekomt. een paar ronden voor het einde laat die de tactiek van Joop Zoetemelk achterwege en trekt er alleen op uit. Voor het tempo wat die gedurende kilometers aanhoudt kan ik alleen maar mijnen hoed afnemen. Sjappoo.
Uit een jagend peloton zijn er nog een paar heel sterke kerels weggereden maar die konden het gat op Van Poppel niet meer dichten.
Den onzen ? Op de plaatsen waar ik stond zag ik hem eerst achteraan het peloton dan in het midden, maar eerder in het tweede deel, maar ook eens vooraan het peloton.
Naar zijn zeggen zou die in de eerste ronde wat geprobeerd hebben door meer dan een kilometer een niets beduidend eindje voor het peloton te rijden en bij de demarrage van het groepje in achtervolging op Van Poppel zou hij ook willen aansluiten hebben maar is op een paar tientallen meters blijven hangen en werd hij terug opgeslokt door de aanstormende massa.
12 Woopers aan de start, eigenlijk normaal als Toop (Toekomst Onder Ons Parike) de organisator is.
Gans de club was present op een aantal na want die konden niet deelnemen omdat ze geselecteerd waren voor de 3Daagse van Oost-Vlaanderen een interclubwedstrijd. Diene van ons was er op gebrand om deel te nemen maar de selectie verliep een beetje anders .
De wedstrijd in Parike is anders ook niet onbelangrijk. Ze is opgenomen in de Beker der Vlaamse Ardennen. Dit is een regelmatigheids criterium op punten en loopt over 10 wedstrijden in zuid-oost-vlaanderen. Zonder aan het klassement te denken heeft Michiel al aan een aantal wedstrijden deelgenomen.
Mare wie Vlaamse Ardennen zegt weet het wel, korte nijdige hellingen. Meestal eerst bergop en pas nadien bergaf
In Parike was het dus niet andersom. Net als in het provinciaal kampioenschap moest de Parikeberg meerdere malen beklommen worden.Dat heuvelken is niet zo erg als ge der moogt afrijden. Op is wat anders!
We waren er ruim op tijd maar toch net te laat om het nummerken 13 vast te krijgen . Met nummer 19 moest den onzen tevreden zijn Och wat is een rugnummerken .Er waren 63 deelnemers en als hij de negentienden zou eindigen, dan waren we al heel tevreden, t kan niet alle dagen kermis zijn .
Allez t is te zeggen uitslagen interesseren ons niet echt, wel de manier van koersen. De hele goede resultaten komen dan wel vanzelf en wij zijn geduldig. Diene van ons staat niet alle weken in de gazet (enkel eerste 10) maar doet in de koers eigenlijk wel mee.
Buiten de Parikeberg was het parcours niet vergelijkbaar met het parcours van het provinciaal kampioenschap. De renners werden compleet de andere kant opgestuurd.
Volgens mij was de koers gisteren harder, ook al omdat op het vals plat richting Everbeek, net na de Parikeberg de wind, volledig in het nadeel zat.
Interessant natuurlijk om daar dan ook af en toen eens te zien wie er het zware werk deed. Yip, ge hebt goed gelezen af en toe. Dat wil zeggen dat dezen met het reservefietsken meerdere keren het bergsken af, maar ook het bergsken op heeft gedaan.
Dit laatste natuurlijk om de ploegverantwoordelijke zijnde de Rik een plezier te doen want zijn bakkerijop de Winterkeer op de grens met Galmaarden en Tollembeek noemt ook Bergsken Op . Met deze weet ge ook waar ge heen moet voor de betere taart en den beteren koek. Dit ter zijde natuurlijk.
De koers.
63 aan de start en van de eerste ronde al wordt er ingevlogen.Woopers waren niet te bespeuren ook den onzen niet. Diene zat veilig midden in het peloton, goed uit de wind. Op de Parikeberg goed meeschuivend. Let wel beste mensen, fietsverslagen schrijven is niet altijd even simpel hé, het meeschuiven betekent hier meegaan, volgen en dit in schril contrast met het mee schuiven tegen de vlakte gelijk in Steenhuize . der zit begot nog asfalt onder zijn nieuw roze babyvelleken .
De eerste schermutselingen leiden tot niets, echter in de derde ronde rijdt een grote groep weg, daarin 2 ploegmaten. Den onzen nog altijd veilig in de buik van het al sterk uitgedund peloton ziet het allemaal gebeuren.
Al 110duzend keren heb ik het hem gezegd Het kan misschien wel 120duzend keren zijn.Vooraan wordt er gekoerst, achteraan wordt er gelost .en in den buik van het peloton zit ge opgesloten en moet je de koers ondergaan.
Maar ja ze waren weg en elke ronde liep de voorsprong uit of is het achterstand Allez t hangt af van waar ge het beziet wel tot bijna 2 minuten.
Bij de achtervolgers waren er een aantal die wel wilden rijden maar het grote merendeel werd liever op sleeptouw genomen. Den onzen was dus ook ene die er af en toe aan het sleuren was maar echt georganiseerd achtervolgen zat er niet in.
3 man raken toch weg uit de achtervolgende groep den onzen . diene was waarschijnlijk weer aan het dromen . en er dus weer niet bij hé .
De 3 rapen een Wooper op die vooraan werd gelost. En komen toch wel vrij dicht bij de kopgroep echter zonder succes... De 4 worden een paar ronden later weer ingehaald.
Dat er gekoerst werd is een feit. In de 8ste ronde, komt een verbrokkeld peloton opnieuw tot 45-tal seconden van de kopgroep. Michiel rijdt nu wel attent mee op kop.
De Parikeberg en de wind hebben hun werk gedaan. 11 renners vooraan, een tweede groep met 13 renners met ons klein groen ventjen met zijn blauw helmken en een derde groepje met 15 renners een aantal apart, de rest is al uit wedstrijd.
Laatste ronde, in de kopgroep wordt naar elkaar gekeken. De eerste achtervolgers komen tot een goede 200meter. Boven op de Parikeberg rijden er 3 weg uit de achtervolgende groep. Michiel is er bij en neemt tegen wind in resoluut de kop.Ze hebben een 30-tal meter voor op het pelotonnetje.
De wagen van de delegué rijdt toeterend voorbij pelotonnetje en nestelt zich achter de 3 achtervolgers .
Ik moet hier geen tekeningsken bij maken dat de auto als springplank heeft gediend om de drie weer te laten bijbenen hé . Ik stond er bij en keek er naar ..
Goed, die mannen moesten nog een klein ommeken maken en ik kon rustig Parikeberg afrijden. Met gewicht als voordeel in den bergaf geruggensteund door de wind van achteren (kmoest eigenlijk schrijven kontgesteund wegens aerodynamische houding maar dat woord staat niet in den dikken Van Dale). Ik was dus nog ruim op tijd om de eersten over de meet te zien rijden.
In een spurt met 11 wordt de enige Wooper in de kopgroep mooi 7de. Wetend dat dit een eerstejaarsnieuweling is, is dit een prachtig resultaat.
Het achtervolgd pelotonnetje komt 45 seconden na de eerste over de meet gespurt.
Ons klein groen ventje heeft zich hierin niet laten doen en kwam als 4de over de lijn.
Yip ge leest alweer goed, diene heeft eens mee gespurt .
Resultaat : 15 op 63 op zich niet slecht, maar mits een beetje meer opletten zat meer in.
Een koerske midden in de week? Ja, dat kan, zeker in volle vakantieperiode.
De koers begon om 18u00 en toch waren we om professionele redenen niet in de mogelijkheid om bij de start aanwezig te zijn. De voorbereiding, het opspelden van het rugnummer, het inwrijven van de benen met de warmende zalf, aangeven van drinkbussen, het aannemen van de trainingsvest . allemaal taken die iemand anders zou moeten over nemen.
Het letterlijk bemoederen van een 16-jarige sportman net voor de competitiewedstrijd wordt niet zomaar door de kids aanvaard. Voor de koers is diene van ons altijd een beetje zenuwachtig en de goedbedoelde moederliefde kan dan werken als ne rooie lap op ne stier .
Mare, we zijn de kuren in zijn apenjaren gewend en kunnen er mee omgaan . Die van ons had het begrepen en zou zich in de startperiode beter niet laten zien
Gelukkig lopen er op deze wereld nog een paar goej zielen rond en opa Willy zal er wel één van zijn zeker.
Neen, opa Willy is niet de opa van Michiel, maar de opa van club- en trainingsmaat Kevin, een eerstejaarsnieuweling die ook al niet slecht bezig is.
Voor de fietskes en de pakken en zakken was er in de grote camionette nog meer dan plaats genoeg en vooraan kan 3 man zitten. Kevin ging ook in Scheldewindeke rijden en een ommetje maken vormt voor Willy geen probleem.
Moeder de vrouw, zenuwachtig gelijk alle moeders kunnen zijn, was met de buurman Camiel, ook al een fervent wielerfanaat, naar het koersgebeuren afgezakt. Camiel was in zijn jonge jaren ook nog wielrenner geweest en kent de knepen van het vak als geen ander.
Natuurlijk dat hij van alles op de hoogte is. Camiel is al jaren op pensioen en heeft indertijd met de reserveband gekruist op de rug gebonden nog gekoerst. De tijd dat er gereden werd op Stout met een ei. Ne Flandrien dus. Dat zegt meer dan genoeg.
Zelfs nu nog, en dit op zijn gezegende leeftijd, hebben het veel jongere het moeilijk om in zijn wiel te blijven ..
Opa Willy en Camiel samen ik moest me dus geen zorgen maken, beide renners werden goe geswanjeerd.
Van de koers zelf hebben we een groot stuk gemist. Niet dat er echt veel te zien was, maar we zijn pas bijna halfweg in de buurt van de aankomstlijn gearriveerd.
Blijkbaar had ons groen ventje met dat blauw helmken het al eens gekund om de benen te strekken en was der even van onder gemuisd.Maar in die poging had hij het bezoek gekregen van 2 concurrenten die net iets minder snel gingen dan hij had gehoopt. De goede vlucht naar de aankomst moest nog even uitgesteld worden.
Camiel had met hem voor de koers de tactiek doorgenomen . Der zijn niet te veel koereurs, en in de twiede ronde vliegt ge der in en als ge met een groepken zijt en ze werken mee, dan zitte in de prijzen. En werken ze nie mee, dan lotte a weer inlupen .
En zo gebeurde
9 ronden waren er, en in de zesde vlogen ze er nog eens in.Het kleine pelotonnetje brak in twee. Diene van ons en zijn clubmaatje mee in het eerste groepken van 10 coureurs. Beide Woopers heel attent. Der zat wat in
De 10 rijden snel anderhalve minuut bijeen. Onze kleine zou weer de gazet halen.
Net voor de laatste ronde heeft Kevin het wat moeilijk, Michiel drukt het tempo zodat de ploegmaat niet wordt afgeschud.
In de laatste kilometers probeert hij nog een paar keer weg te raken maar wordt telkens gecounterd.
En ge weet in de spurt geen risicos met zijn net verkregen babyvelleken hé
Na een goede stage in de Vogezen, en van horen zeggen waarbij den onzen is het niet speels achteraan dan wel weer met wat krachten woekerend vooraan toch wel behoorlijk wat klimwerk heeft verricht was het uitkijken naar deze wedstrijd.
Vrijdagnamiddag waren ze iets voor 4 uur vanuit Frankrijk gearriveerd. De mondjes gingen gretig open. Na 4 dagen deftig trainen (meer dan 360km en meerdere Tour-cols van 1ste, 2de en 3de categorie) was er dan ook van alles te vertellen.
Losrijden na een flink ritje zat er die dag niet meer in. Het zou hem nog wreken
s Anderendaags wat wil je, stramme spieren en zere benen. Een koers zaterdag kwam voor iedereen veel te vroeg Op zondag zouden ze wel eens proberen. De ploeg was een beetje verdeeld, maar de samenhorigheid deed al vlug besluiten : iedereen naar Huise-Zingem, tegen Oudenaarde.
Huise, een dorpje gelegen ten noorden van Oudenaarde, vormde een mooi decor op een zonnige middag. Het parcours was licht heuvelachtig met een korte kasseistrook in het centrum van de gemeente. Verder de kouter in waren er een aantal haakse en gevaarlijke bochten. Het gezigzag door de velden bracht hen naar het hoogste punt van de omloop op een paar honderd meter van de aankomstlijn.
Niet onbelangrijk deze wedstrijd is één van de 10 wedstrijden die meetelt in het regelmatigheids criterium voor de Beker van de Vlaamse Ardennen. Hier zouden toch een aantal goede klassementsrijders aan meedoen.
Michiel vond zichzelf nog niet 100% s morgens. De benen waren niet goed. Toch werd besloten te koersen en dit te zien als een training.Hoewel de stage in de Vogezen goed verlopen was en bij het dalen astronomische snelheden werden gehaald zat er bij hem de onrust om opnieuw een periode verplichte rust opgelegd te krijgen nog dik in.
10 ronden moesten er worden afgelegd. Hoewel de belangrijkheid van de koers waren er slechts 43 renners aan de start. Woop was goed vertegenwoordigd.
Al van in de eerste ronde was een deel van de ploeg uitgeteld. 2 konden de omschakeling van het klein verzet naar het grotere duwen niet aan en eentje reed lek na amper 1 km.
Jammer, maar het is beter lek te rijden na 1 km dan na 250 m kennis te maken met de aantrekkingskracht van Moeder Aarde.
In de tweede ronde zit Michiel midden het peloton. De warmte doet goed zijn werk, een aantal moeten de rol lossen.
In ronde drie rijden er 3 voorop, daarbij dat kleine groene ventje met dat blauw helmken. 30 seconden later volgt het peloton. Er wordt jacht gemaakt op de vluchters. Er wordt serieus gekoerst.
Sleurend om weg te raken. 30 seconden voor op het peloton. Een medevluchter moet de rol lossen.
Die zeer benen van hem zal maar een verzinsel geweest zijn want met de snelheid dat hij over de kasseien in het centrum van het dorp aan het vliegen was
De fanfare was inhet centrum duchtig aan het trompetteren en had zoals overal en zeker met zo'n schoon weer al menig gerstennat achterover geslagen. één keer spelen, één keer drinken, één keer spelen, twee keer drinken. En ge weet, schoon liekes duren dan niet lang.
Uit de kopgroep valt iemand weg, Michiel blijft over met een kompaan. Eigenlijk onbegonnen werk maar toch houden ze het 3 ronden lang vol. Een mooie inspanning die later zijn tol zal eisen.
Ingelopen door het peloton.
In ronde7 rijden 8 man weg, hierbij 1 van Woop. Michiel verzeilt in een volgend groepje van 15 renners.
Een ronde verder moet hij daar de rol lossen. Een klein gaatje na een val kan hij niet meer dichten. Heel toepasselijk speelt de fanfare bij een volgende passage op het marktplein de overbekende mars Over en Out.
Uitgeteld... maar blijven rijden!
Samen met zijn metgezellen hoeven ze de laatste ronde niet meer te rijden. Hij wint het prestigespurtje voor een verre ereplaats.
Lennert wordt in de spurt knap 4de. Ruben die in de laatste ronde nog uit de achtervolgende groep kon wegspringen wordt 9de.
Was het niet met glans, dan was het mattekes, maar onze coureur zal volgend jaar in de 5de zitten. Ikke kontent en die van ons ook.
Twee maand lang zal hij zich kunnen uitleven. Vooral tijdens zijn vakantiewerk waar hij om gevraagd had.
Van half juli tot half augustus werkt hij als hulp in een bejaardentehuis een paar gemeenten verder.
De aankondiging ad valvas in de school was hem niet ontgaan en hij heeft zich spontaan aangeboden. Één gesprekje met de directie was voldoende om aangeworven te worden. Den uitleg valt niet ver van den boom of zoiets
Het andere goed niefs. Zaterdag was het dan zo ver. Na een aantal weken verplichte rust kon weer gekoerst worden.
Mare s morgens, t weer zat niet mee. Een zwaar plensbui was in de nacht en de vroege ochtend over onze streek getrokken en liet de straten nat achter.
Den onzen niet op zijn gemak had geen zin om wat los te rijden. De schrik om opnieuw te vallen en daardoor deze week niet mee te kunnen op stage naar de vogezen zat er dik in.
Het is de eerste keer dat dit zich voordoet, maar hij moest toch wat aangepord worden om wat los te gaan rijden.
Door het treuzelen waren de straten ondertussen al lang droog en op buienradar was er in de wijde omtrek geen wolkje meer te bespeuren, toch ging den onzen gekleed gelijk ijshockeyspeler een toerken maken.
Als ijshockeyspeler ja, niet dat het koud was, maar stel dattem onderweg een uitschuiverken moest maken dan was een dik gekleed ventje toch een ietsje beter beschermd .
We hebben hem zijn gedacht laten doen.
Het was een kort opwarmingsken en hij is kleddernat terug thuis gekomen. Niet van de regen en ook niet van het sporten, gewoon van veel te dik gekleed zijn .
De koers dan, die begon om 13u30. Ondanks het feit dat asserelegem niet overdreven ver is, was een thuisvertrek om 11u15 eigenlijk net iets te laat. Hoewel
Aangekomen in zaal Groenvink werd het toch nog even wachten bij de inschrijvingen. Alles gebeurde er manueel tot iemand het lumineuze idee had om die twee ijzeren uitsteeksels van den draad verbonden aan de scanner ergens in twee eigenlijk speciaal daarvoor gemaakte gaatjes in de muur te steken .
Waarbij den schrijver van dienst een zucht van verlichting kon slaken. OEF. Door de geautomatiseerden toestand werd den oef ZOEF waardoor alles een heel stuksken rapper kon worden afgehandeld en den voorzienen start van 13u30 nog kon worden gehaald.
57 coureurs, die van Kon.Balen waren met nogal wat volk present en de lokalen Vlaamsch Brabantsen kampioen en zijn kompanen zouden ook al niet onder moeten doen.
Michiel mottig, ziek, s morgens nogal fel de WC-bril opgewarmd en liever niet startend ziet wittekes. Niet op zijn gemak das duidelijk te zien diene had zemelen.
Het geaccidenteerd pacours met een paar honderd meter kassei heen en terug en onderweg nog een serieus stuksken meer dan vals plat geldend voor de bergprijs zijn normaal zijn ding, maar vandaag toch weer niet. Het vooropgestelde doel was aanklampen en met de groep zonder scharten blutsen of builen binnenkomen.
Op een paar uitzonderingen na rijdt ons groen ventjen met dat blauw helmken zo goed als achteraan. Als hij dan toch eens ietwat vooraan zit gaat hij in de meer scherpere bochten van positie 3-4 naar stek 12. De schrik zit er duidelijk nog in. Het lukt niet. Het selectief parcours maakt elke ronde slachtoffers. 30 zullen met ruime achterstand of zelfs niet de koers uitmaken.
Een aantal raken halfweg koers weg. Twee ervan zijn van Kon.Balen en de plaatselijke vedette. Die zullen later strijden voor de kussen van het bloemenmeisje
Het peloton is in de laatste ronde wat verbrokkeld.
Michiel komt heel voorzichtig als laatste van het peloton over de meet. Doel volbracht.
28ste op 57 in een harde koers, niet slecht na een maandjen afwezigheid.
Vandag kon hij zonder brokken aan lijf en leden en met een goed geambaleerd fietsken samen met 34 anderen van de club naar de vogezen.
Het goede nieuws is dat het blauwe plaasterwerk van rond de arm is, Michiel kan dus weer al een stuur in zijn hand nemen en heeft dat dan ook niet gelaten van te doen. De zwartgrijze geschaafd en verbrande, met asfalt en ander steengrijs gevulde en door etter doordrenkte ontstoken wonden zijn nu mooie roze vlekken geworden .... niet paniekeren dus, 't ziet er redelijk goed uit..
Ook goed nieuws maar minder belangrijk is dat zijn fietsken niet te fel geabimeerd was en tegen schappelijk geld weer hersteld werd.
We zouden het in de wikipedia moeten opzoeken maar wij vermoeden dat de miserie van vervellen en hervellen stilaan het einde nadert gezien hij al twee keer serieus onderuit is geweest en spreekwoordelijker wijs ne goeje coureur op zijn benen per uitzondering slechts drie keer van vel verandert. In dezen optiek wou de fietsenhersteller, hoewel er zwaar werd op aangedrongen, bij de herstelling achteraan het fietsken dan ook geen steunwielekes meer plaatsen ...
Minder goed nieuws is dat de linkerarm redelijk stokkesteen stijf staat, wat hopelijk weer geen verkeerde interpretatie teweegbrengt bij mindere frisse geesten, als diene van ons op school toont hoe hij binnenkort weer bergop gaat rijden..... Antoine de kine zal weer wat werk hebben om alles in zijn plooi te krijgen. Ik vraag me af of Dolfken indertijd ook bij de kine geweest is om hem stijf te houden zonder kramp te krijgen ...
Nog ander minder goed nieuws, diene van ons wil het volgende weekend niet rijden omdat hij maandag examen Economie heeft.... en als papa kan ik dat alleen maar toejuichen natuurlijk. Hoewel supporters hard kunnen zijn voor idolen denken we dat elkeen ook hiermee meeleeft en gewoon al uitkijkt naar het weekend daarachter. Mede ook al omdat dan de grote vakantie begint en voor velen de welverdiende grote "rust"-periode aanbreekt.
Het eerstvolgende koersken wordt voorzien op zaterdag 27 juni in Asse-Relegem (Vlaamsch Brabant) waar er blijkbaar een geaccidenteerd parcours onder de wielen geschoven wordt .... Let wel aangezien er nadien een koers is voor juniores begint de wedstrijd al om 13u30.
de profs hadden daags voordien in de eneco-tour in omgekeerde richting een deel afgewerkt.
die mannen mochten bergaf rijden,
de nieuwelingen daarentegen konden bergop hun kunsten tonen.
bijna de ganse club was present . neen er was gesproken, het zou geen sars-la-buisière worden.
de gasten hadden hun lesje wel geleerd.
met 57 aan de start dus voor 63 kilometer. 10 ronden.
het mocht echter niet zijn .
de koers was 62km en 750 meter te lang.
michiel heeft het parcours aangemeten.
in volle start en bergaf net na een bocht rijdt de koersdirecteur net niet snel genoeg weg ..
die staat begot in de weg...
michiel gestart op de eerste rij gaat diep in de remmen en schuift weg ..
t zou nog meevallen, in eerste instantie althans, ware het niet dat daar ergens in
de uitschuifzone een betonnen paaltje in de weg stond.
koers voorbij na 250 meter .
een hoop asfalt en ander steengruis werden één met lijf en leden .
zoals eerder gezegd, het parcours paste hem letterlijk .
de ambulance vervoert hem tegen de koers in naar de start
ze hadden het ook gezien .
in de ehbo-post de naam kot onwaardig krijgt hij de eerste zorgen. hij kermt van de pijn.
zijn tenueken gans gescheurd, broek en hemd onherkenbaar
hier en daar zie je onder het bloed een beetje blanke huid
de adrenaline doet nog flink zijn best . de verpleegster krijgen het te horen
(ook al, ik denk van sommige verpleegster het mijne -- en scheer zeker niet iedereen over dezelfde kam )
iedereen ter hulp dus het kot te klein
hij heeft pijn aan de linkerarm en kan hem amper bewegen.
sleutelbeen ? elleboog ? bovenarm ?
een aantal omstaanders hebben het gezien, zo ne stuik en da fietsken de lucht in
en hij bleef maar schuiven tot tegen dat paalken
ne mens hoort van alles, maar blijft er gelukkig NUCHTER bij.
in het kot is werken niet echt dat en we besluiten naar de spoedafdeling van gbergen te gaan (lees vliegen).
röntgen sluiten het ergste toch al uit.
hier wordt hij verder verzorgd .
zijn linkerelleboog wordt toch in een verband gelegd om hem te imobiliseren.
niet gebroken, maar zwaar gekneusd of verrokken
hij heeft hoofdpijn .
na twee uur nog steeds geen pijnstiller te bespeuren !!!! ook niet in het hospitaal !!!
thuis gekomen : hebben we hem voorzichtig in zijn bed geduwd nadat hij een zwaar cocktailken
medicatie heeft ingenomen
de schade wordt opgemeten :
kin : geabimeerd,
linkerarm : elleboog binnen en buiten serieus geschaafd en momenteel in de watten gelegd.
rechterarm : elleboog binnen en buiten serieus geschaafd
heupen zowel links als rechts : plekken zo groot als een handpalm geschaafd
bovendijen tja gaater daar vanzeleven nog haar groeien ?
rechterknie langs de binnenkant heeft een ander kleurken gekregen
linkerknie en scheenbeen, heeft er ook al beter uit gezien .
en ochere, bij het in zijn bed kruipen merkt hij aan zijn enkel ook nog wat vel mankeert .
morgen zal het gene vetten zijn, en overmorgen waarschijnlijk ook al niet ..
zijn fietsken ? kweenie . iemand heeft die in een camionet geduwd .
we zullen morgen eens navraag doen ..
volgende wedstrijd : tja
de dokter had het over volgende week geen wedstrijd mogelijk ..
de interclub valt dus meer dan waarschijnlijk weg
mare coureurs zijn hard, en michiel is een bijterken.
en als ik niet kan koersen .. ganek supporteren . _______________________________________________________
bijvoegsel : ondertussen is michiel op controle geweest.
de wonden genezen goed, de kin komt in orde, de schaafwonden aan rechterarm linker heup en billen, en aan de knieën zijn goed aan het genezen. het wonden aan de rechterheup en bil, etteren ... maar wordt door de mama vakkundig uitgezuiverd.
en raar wat de spoedarts niet gezien heeft ... het kraakbeen in de linkerelleboog is geraakt waardoor het beter geacht wordt dat de arm geïmobiliseerd wordt. besluit : een 10 dagen plaasterwerk. maar dit stoort minder omdat er tijdens de examens toch niet gekoerst wordt.
met het lange weekend in het verschiet waren/zijn er toch een aantal organisatoren die elke dag wel een wedstrijdje organiseren.
op de hoogdag (21/5) zelf was er wat keuze maar niks eigenlijk onmiddellijk in de buurt.
we trokken naar de walen. daar hebben ze nogal veel de gewoonte om 2 wedstrijden na mekaar te organiseren. nieuwelingen en juniores. het was dus vroeg vertrekken ook al omdat de wedstrijd voor nieuwelingen van start ging om 14u00 (lokale waalschen tijd).
Wij dus naar sars-la-buissiere wereldberoemd geworden een paar jaar terug.
ruim op tijd komen we er aan. een schoon rustig dorpje midden in het groene heuvelende landschap, liggend tussen binche en charleroi. 25 m nadarafsluiting aan weerszijden van de straat deed ons vermoeden dat we niet ver van de aankomst waren. ook al omdat ze daar een streep aan het schilderen waren en ook al duidelijk te zien aan het verhoog waarop de officiëlen het betere overzicht konden bewaren wanneer de renners bij het einde van de koers over de net getrokken streep zouden komen. een open boerenkar met daarop 3 keukenstoelen bleek hiervoor het beste geschikt. (op de foto zijn de stoelen weggehaald. waarschijnlijk hebben de officiële gevraagd een plooitafelke in de plaats te krijgen).
Hoewel er van de ploeg niet veel geïnteresseerd waren om in Wallonië te gaan koersen waren er maar liefst 8 van de club aan de start. hiervan zeker 5 die een mooi resultaat konden halen, zeker omdat er ook maar 38 renners aan de start verschenen.
Bij de inschrijving, die al wat later startte wegens het lokaal nog niet open, en "il ne faut pas être si pressé ..." heeft diene van ons het gekund om zodanig te wringen om dan toch eens met nummerken 13 te kunnen starten.... bah neen, diene is niet bijgelovig. dienen trekt hem dat allemaal niet aan...
Verkenning van het parcours. Rondjes van 4 kilometer lang, smalle straatjes, een kort en nijdig klimmetje, gevolgd door een paar honderd meter meer dan vals plat. dan een uitloper van 200 meter om de kerktoren en weer naar beneden richting aankomst.
De wegen in abominabele staat ..... deed onmiddellijk denken aan hun voormalig en luguber inwoner "dutroux".... Het ene gat in het wegdak na het andere.. hier en daar de ergste putten opgevuld met koude asfalt. Een aantal bewoners waren de meeste stenen van de straat aan het vegen ....
In zo'n klein waalsch dorpken leeft iedereen mee met zo'n gebeurtenis hé..
38 aan de start dus, en in de eerste van de 15 ronden wordt er onmiddellijk een serieuze snok aan gegeven... 10 man overboord .... en er af is er af... uiteindelijk zijn er een 20 tal afgereden geweest.
maar in de walen is dat allemaal zo erg niet... ge blijft verder koersen en hoewel een 2,5 of 3 minutenregel waarbij men bij die achterstand uit koers wordt genomen, hebben we ronden lang de "rode vlag" vlak na de "groene vlag" onze ogen zien passeren.
gedubbelden op het 4km korte parcours konden gewoon weer aanpikken....... dees waren grappige situaties ....
de koers dan weer. der werd goed doorgereden. maar één iemand kon ontsnappen in de derde ronde. kort gevolgd door een ploegmaat van michiel. Michiel reed vooraan het pelotonnetje en hield de benen stil ... er werd plots amper 20km/u gereden.... de ploegmaat heeft evenwel het gaatje van amper 50 meter niet kunnen dichtrijden... jammer.
Met 8 man van dezelfde ploeg moet wel iets op touw gezet kunnen worden .... een aantal vormde een treintje en zetten de achtervolging in. Blijkbaar had niet iedereen dezelfde ingesteldheid want er waren er een paar die wat minder aflosten. Een beetje wrevel in de geledingen.
Achterstand op de koploper 30 seconden. 8ste ronde de kerel houdt stand. 45 seconden voor ...
Uit de bocht komen 3 achtervolgers. 2 woopers, één van hen is Michiel. ze vliegen de heuvel op...
100 meter achter het peloton.... daar wordt gesleurd op kop door 2 woopers ????
de groep komt tesamen en alles valt weer stil.
Een andere wooper probeert het alleen.. . wie komt daar weer de bergop sleurend aan het peloton? Yip goed geraden. niet te doen.... ze laten hun eigen ploegmaten niet rijden... (en het waren steeds dezelfden die de gaatjes op eigen ploeggenoten dichtreden hé)
Als 5 honden vechten voor één been ..... loopt diene koploper uit natuurlijk ..... 1min15...
Nog 2 ronden. Michiel zit achteraan (weeral fout, en ik heb hem dat al 100.000 keren gezegd)... Twee gaan er vandoor ... geen wooper erbij !!!! Achterna gezeten door 2 andere waaronder één wooper ...
Als niemand de gaatjes wil dichtrijden zijn deze vogels ook gaan vliegen .... Michiel probeert nog even in de laatste ronde maar het lukt hem niet want hij wordt weer door ploegmaten bijgehaald. Teleurgesteld in zijn ploeggenoten werd nr 13 13de.
een beetje ontgoocheld, zowel de papa als de coureur zelf.
de coureur met de uitslag de papa met de manier waarop gereden werd.
imde-wolvertem 2de interclubwedstrijd. michiel rijdt voor het eerst in en dergelijke wedstrijd.
29 ploegen elk met 5 renners, 145 aan de start. elke ploeg met een volgwagen met reservefietsen en wielen... de volgplaats in de karavaan wordt bepaald door de stand in de interclub Woop heeft nr 11. (Wielerclub Onder Ons Parike)
er zijn 2 grote ronden van 15km en 6 plaatselijke ronden totaal 77km (normaal voor een gewone wedstrijd loopt dit nu tot 60-65 km)
een kleurrijke bedoening.
de start : die van Woop zitten goed vooraan.
eerste ronde is gedaan, het peloton is al goed verbrokkeld. er wordt keihard gereden. 3 van woop in het eerste deel, michiel trekt een tweede deel en komt net waar wij staan weer aansluiten (nog een gat van 30 meter ...) (peloton gebroken door een val) de 5de wooper zit in een derde peloton. weggewaaid ....
2de ronde een aantal ontsnapping met oa de belgische kampioen. er wordt gevlamd. woop zit achteraan in het peloton.... verkeerd natuurlijk.
we hadden nochtans goed ingeprent om steeds in de eerste 30 te zitten waar je de koers kunt zien.
De wind maakt de wedstrijd nog harder, het gemiddelde ligt op 41 km/u....
Plaatselijke ronden, een groepje van 5 rijdt weg
In geen enkele schermutseling die iet of wat ver droeg was iemand van Woop betrokken, een aantal mindere pogingen zijn er wel geweest, maar nooit hebben die ver gedragen... wegrijden doe je als je 5km/u sneller rijdt ....
5de ronde een oiliespoor op de weg, 300 meter voor de aankomst... in een bocht links op, een van de volgwagens heeft het begeven ... grote paniek !!! papa's en mama's schreeuwen het uit ....
Michiel zit vooraan in het peloton (rijdt 3de) in achtervolging
RECHTS HOUDEN !!! gelukkig geen valpartijen ...
voorlaatste ronde er zitten nog ongeveer een 75-tal renners in het peloton. de rest moest er onverbiddelijk af. Woop heeft er nog 4 bijzitten wat zeker niet van elke club gezegd kan worden. Een aantal concurrerende clubs zijn er niet meer bij. Bij een redelijke uitslag kunnen ze in de interclubklassement een paar plaatsjes opschuiven... Michiel had zich "laten uitzakken" en rijdt achteraan samen met 2 kompanen ... niet goed natuurlijk als je vooraan alles in de gaten moet houden ...
en ook niet goed als je door het gewriemel niet meer naar voor kunt.
laatste ronde, de 5 leiders zijn weg en worden niet meer ingehaald. slechts één wooper kan via een fietspadmaneuver op 1 km van de streep in de kop van het peloton geraken. de inspanning was zwaar en wordt in volle spurt door het pak voorbijgestoken.
eerste van woop rond de 30ste plaats. michiel komt als één van de laatste of voorlaatste van het peloton over de streep en eindigt 76ste.
de mindere plaatsing levert nog een troostprijs op, de club schuift een plaatsje op in het klassement.
't was stillekes in den auto als we naar huis waren gereden .... het filmken van de laatste rondes speelde zich precies nogal veel keer weer af.
zijn verwachtingen waren te hoog, hoewel de kalmte hemzelf, de zenuwen te gespannen misschien .....
het provinciaal kampioenschap voor nieuwelingen zijn eigenlijk 2 wedstrijden, één voor de eerstejaars en één voor de tweedejaars. michiel is tweedejaarsnieuweling.
het parcours : eigenlijk heel lastig, met 8 keer de Parikeberg, niet onoverkomelijk, maar lastig genoeg om het pak uit elkaar te trekken. de eerste wedstrijd was heel gesloten geen uitgesproken favorieten, geen renners die de anderen pijn konden doen. ondanks het parcours werd het een massaspurt. den onze stond aan den arrivé te kijken en voor hem zijn ze tegen de grond gegaan ... en serieus. een van zijn maten bleef roerloos liggen. ze hebben hem en een paar andere afgevoerd naar hospitalen in de buurt.minder erg bleek achteraf ....
tweedejaars (99 vertrekkers) meer uitgesproken favorieten hier, het zou zeker opengetrokken worden. een hoop afvallers van in de eerste ronden. de onzen steeds in het tweede deel van het peloton. ik had hem gevraagd 2 man in de gaten te houden, die zouden het zeker proberen wegens beresterk...
één van de twee heeft twee keer geprobeerd, michiel telkens mee... maar de vlucht droeg telkens een paar honderd meters.
7 raken weg. 2 moeten afhaken, 5 spurten voor de overwinning. het peloton met michiel spurt voor de andere ereplaatsen. den onzen doet niet mee en laat zich (met veel schrik) uitbollen.
51ste.
merk op : geen foto's, maar voor dees gaan we zeggen dat het die van ons haar fout is geweest
Opbrakel goed gelegen op de rand van de Zwalmstreek, heuvelachtig zegge maar met de fiets goed bergop.
's morgens had het lichtjes geregend wat in het voordeel speelt van den onzen wegens allergisch aan tal van natuurlijke verschijnselen. (maar dat mag eigenlijk niet meespelen). 't neusken was dus bijna vrij, ademhalen ging makkelijker.
71 renners, de ploeg was goed vertegenwoordigd. 10 rond van 6,7 km, twee serieuze hellingen der in. (en serieus hé, ik heb ze ook gedaan met het reservefietsken .... en der stonden natuurlijk wat kennissen boven en dan wilt ge niet afgaan hé .... 't heeft toch een tijdjen geduurd eer ne mens weer op adem was.... en die "klein" mannen moesten daar maar liefst 10 keer over .... )
van in de eerste ronde waren er al ontsnappingen en heel wat die het peloton moesten laten rijden ....
tweede ronde (zie verslag vorige week...) nrken 67 zet zich recht en springt voor onze ogen weg uit het peloton .... Mike De Bie, familienaam gekend van de werelberoemde veldrijders, nonkel van .... ze hadden hem beter Ribbe genoemd, hij was dus weg, Ribbedebie.
zoals diene kerel die bergskes overvloog .... amaai.
bon, de rest strijdend voor de tweede plaats.... in dezelfde schermutseling 2 man daarachter eigenlijk, de rest moet passen.
den onzen ? ergens middenin aan het afzien gelijk de rest, zwaar hijgend naar boven.
in de 4de ronde (de eerste drie zouden niet meer ingehaald worden ... 2 en 3 komen ook apart binnen ....) komt daar een groen ventje met een blauw helmken alleen de berg op "gevlogen" den onzen, de groep op 100 meter,
der waren evenwel nog meer dan 5 ronden te gaan...... na een goede 3/4 ronde weer ingelopen dus....
de eerste drie lopen verder uit. het parcours weegt door, 30 van de 70 zijn al uit koers. het peloton blijft bij elkaar, af en toe wat geprobeer zonder resultaat.
8ste ronde den onzen iets voor het peloton rijdend, valt stil op de beklimming, omzeggens gans den top was woop-supporter (de club waar hij aangesloten is) en schreeuwt hem naar boven ... hij trekt zich weer op gang .....
9de ronde .... ene rijdt even voor op, gevolgd door een ploegmaat van michiel (50 meter) gevolgd door 4 man (50 meter) daaronder een groen ventje met een blauw helmken en nog een ploegmaat. het peloton volgt op 100 meter. de drie voorop zijn niet meer in te halen... de zes komen tesamen.
10de ronde laatste beklimming van de zes rijden er 3 weg, michiel moet passen, 2 ploegmaten rijden voor. spurt ( van horen zeggen .... ) ... content dat hij over de meet geraakt is ...... (gelijk zovelen)
chapeau voor de eerste drie, ge moet het maar doen alleen, tegen de wind in en op een zwaar parcours.
Kruishoutem 10u00 's morgens. Yip 't was heel vroeg, een miezerig weerken, koud, bewolkt er werd ook wat nattigheid verkondigd... zo vroeg? ja, de dag begon met een tijdrit van ongeveer 6 kilometer pas in de namiddag was er een "gewone" koers. een 12tal gasten van de club waren op de afspraak aanwezig, iedereen wou zich wel eens tegen de klok meten .... start eerste deelnemer aan de tijdrit : 11u30. elke minuut vertrekt een renner. michiel heeft nr 51 en zijn vertrek is gepland om 12u20. in den tour de france is nr51 een traditioneel belangrijk nummer, maar iedereen weet dat kruishoutem niet in frankrijk ligt.
er zijn maar liefst 128 deelnemers en ze komen uit alle windstreken, zelfs nederland, frankrijk, engeland, enen uit zuid-afrika, fransen .... papa's en mama's zetten letterlijk hun tenten op... we zien glimmende aerodynamische machines, kids professioneel uitgerust op losse rollen opwarmen.... triatlonsturen, volle en minder volle wielen (en dat voor nieuwelingen) als je weet dat sommige van die hebbedinges 6 à 7000 euro kosten ...
den onzen kijkt zijn ogen uit en zegt ik ga der hier een lap op geven .... maar ik peinsdegen het mijne ervan. hij gaat zich opwarmen en verkent met de ploeggenoten een paar keer het bochtige parcours. ondertussen verkennen wij ook de omgeving maar raken niet verder dan de ... dan de koffietent. (Ge kunt toch de godganschen dag niet in den auto naar Klara zitten luisteren....) een hele bedoening dat tijdritgedoe. de kids worden aan het zadel vastgehouden, versnellingen worden gecontroleerd, een official geeft aan 30 seconden, 15 seconden en dan met de vingerkes 5,4,3,2,1 start ...... voor elke deelnemer rijdt een motard .... officials van de belgische bond noteren alles heel nauwkeurig en brengen het in de computer. de speaker doet zijn werk voorbeeldig,men kan alles perfect volgen ... alleen op de vertalingen naar het frans en het engels zitten een paar storingen op .... (uit vorige blijkt dat anderstaligen - zo veronderstel ik toch - dat anderstaligen dus toch een aardig mondje kruishoutems verstaan ....)
de laatste renner vertrekt om 13u38....
uitslag michiel 8min28 sec : de clubgenoten rijden allemaal rond dezelfde tijd tussen de 8m25 en 8m35, eentje rijdt een aantal seconden sneller. Michiel is 45ste. geen slecht resultaat. iedereen heel tevreden over de prestaties van de club. de eerste keer een tijdrit gereden. vollen bak op een "gewoon" fietsken.
specialisten steken er met kop en schouder bovenuit.... de winnaar : 7min35 seconden .... 2de 7min42
rit in lijn dan. ongeveer 128 aan de start dan, ongeveer want der waren der een paar minder dan ingeschreven wegens van moeite tijdens den tijdrit in de gracht gereden ...
michiel zit midden in het pak.... het is een mooi parcours van 7 km. er zijn 8 ronden.
in ronde 3 rijden er 7 weg. michiel zit te ver.
de koplopers hebben 20 seconden, in ronde 4 probeert hij met 2 andere naar de kop te rijden. ze hebben 50 meter voor op het peloton. maar raken niet weg en worden weer ingelopen. de koplopers rijden langzaam verder weg.
samen met een andere ouder rijden we op onze fietskes gewoontegetrouw tegen de wedstrijdrichting in. op die manier hebben we een beter idee wat die coureurkes voor de wielen geschoven krijgen. ook zien we beter wat ons gasten doen. ze weten niet precies waar we gaan postvatten. dit beïnvloedt zeer zeker hun manier van rijden. want eigenlijk willen ze ons altijd tonen dat ze "goed" gepositioneerd zitten. onderweg zien we een renner 50 meter ver in een zijstraatje alleen en ver weg van de "bewoonde wereld" in de graskant zitten. zijn fietske ligt in de zijkant... zijnhelmken wat verderop. zielig om zien. het jonge ventje had de moed verloren en had er boos de brui aan gegeven. van koleire had hij zijn helm, bril en fiets het veld ingekeild. de wereld kon hem gestolen worden... een paar mensen die alles hadden zien gebeuren wisten geen raad. wij daar naar toe ... daar hebben we da kerelken toch kunnen overtuigen dat koersen gebeurt met veel vallen en opstaan, en dat er maar één winnaar kon zijn, en dat nooit opgeven de beste manier is om "ne goeje" te worden, en dat ons kinderen die nu WEL goed mee hun best doen vorig jaar ook altijd gelost werden ... allez we hebben diene gast recht gekregen ... zijn traantjes gedroogd en hem terug naar de "bewoonde wereld" gebracht alwaar pa en grootva danig op zoek en hiel ongerust waren waar hunne kleine gast (ver)bleef...
ondertussen hadden we wel al 2 passages gemist hé .... maar dit terzijde.
in de laatste ronde probeert michiel tweemaal maar raakt niet weg. hij eindigt teleurgesteld in het pak ... 47ste.
"tot tweemaal toe komt dezelfsten mij halen" zegt hij "en diene wilt niet overpakken, anders waren we bij de eerste 10"(maar ja diene had twee ploegmaten in de kopgroep zitten ...)"nummer 22" zegtem "als ik hem nog eens tegenkom... diene wint gene koers nie meer...."
blijkt nrken 22 Mike De Bie te zijn, niet de simpelsten en ene van de betere zoniet de beste van België .....
na een paar colakes is den onzen een beetjen gekalmeerd. met een heel pak ervaring meer en een goeje gezonde dosis sportieve wraakgevoelens zijn we naar huis gereden.
Na de start onmiddellijk bochtig en na 500 meter een flinke kassei bergop met een uitloper lang stuk vals plat ook al kassei gevolgd door een straat vol putten en boebels.
Dat hier mensen komen wonen ?
Nadien smalle straatjes heuvelachtig soms vol in de wind. Pas op 3km van de streep wordt de weg breed en heeft men een dubbele betonbaan maar daar zit de wind compleet tegen.
Voor de start, Michiel voelt zich niet goed, hij is mottig, hij zou moeten overgeven . (de laatste dag van het paasverlof zal er wel mee te maken gehad hebben hihi morgen is het terug school .).
De start heeft hij in ieder geval al niet gemist, er was verzetcontrole en was er als de kippen bij. Hij zit vooraan,
Tweede ronde, hij zit in de eerste gelederen, maar rijdt naast de groep volledig in de wind bergop. Hij doet dit ook in de volgende ronde. .
Vierde ronde, het peloton is verbrokkeld, er zijn 3 grote stukken,
Eerst 25 man, dan 15 ... Michiel zit vooraan in een derde grote groep op +/- 45 seconden van de eersten. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen om zelfs niet met het tweede pelotonnetje mee te zijn?
Hij roep dat hij overal pijn heeft, het gaat niet. En ikke terug Volhouden jongen
Een halve ronde verder en na de kasseibeklimming is er een complete hergroepering.
er wordt vooraan gevallen. Michiel schuift op.
(hoe dat ik da weet ? als Michiel gaat koersen, dan rijdt uwen verslaggever ter plekke en om u van dienst te zijn met een fietske rond. En als er daar toevallig staat dat die mannen bergop moeten, dan moet dezen met al zijn kilos dat misschien ook doen .. omdat dezen toevallig dan misschien wel binnendoor langs den anderen kant van het parcours wil geraken .vandaar dus, maar dit terzijde ende minder belangrijk)
Voor het einde van de voorlaatste ronde ontsnappen 13 renners. Op de beklimming van de kassei gaan er 3 in de achtervolging (75meter achter de kopgroep).
Michiel probeert bij hen aan te sluiten maar komt te kort en wordt weer door het peloton gegrepen. (zo goed als der op en der over moet men hier wel letterlijk lezen hé)
Aan de eindmeet :
De dertien spurten voor de overwinning, 3 achtervolgers komen wat later binnen.
Nog wat later, Michiel komt alleen uit de laatste bocht op 15 meter enen daarachter .
Den onzen laat zich op 30 meter van de meet uitbollen en wordt nog voorbij gestoken.
15 seconden later spurt het grote pak voor de andere plaatskes.
resultaat : 18de op 79 en nog steeds binnen de prijskes.
