Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
de koerservaring
05-07-2009
5 juli Huise - Zingem
Na een goede stage in de Vogezen, en van horen zeggen waarbij den onzen is het niet speels achteraan dan wel weer met wat krachten woekerend vooraan toch wel behoorlijk wat klimwerk heeft verricht was het uitkijken naar deze wedstrijd.
Vrijdagnamiddag waren ze iets voor 4 uur vanuit Frankrijk gearriveerd. De mondjes gingen gretig open. Na 4 dagen deftig trainen (meer dan 360km en meerdere Tour-cols van 1ste, 2de en 3de categorie) was er dan ook van alles te vertellen.
Losrijden na een flink ritje zat er die dag niet meer in. Het zou hem nog wreken
s Anderendaags wat wil je, stramme spieren en zere benen. Een koers zaterdag kwam voor iedereen veel te vroeg Op zondag zouden ze wel eens proberen. De ploeg was een beetje verdeeld, maar de samenhorigheid deed al vlug besluiten : iedereen naar Huise-Zingem, tegen Oudenaarde.
Huise, een dorpje gelegen ten noorden van Oudenaarde, vormde een mooi decor op een zonnige middag. Het parcours was licht heuvelachtig met een korte kasseistrook in het centrum van de gemeente. Verder de kouter in waren er een aantal haakse en gevaarlijke bochten. Het gezigzag door de velden bracht hen naar het hoogste punt van de omloop op een paar honderd meter van de aankomstlijn.
Niet onbelangrijk deze wedstrijd is één van de 10 wedstrijden die meetelt in het regelmatigheids criterium voor de Beker van de Vlaamse Ardennen. Hier zouden toch een aantal goede klassementsrijders aan meedoen.
Michiel vond zichzelf nog niet 100% s morgens. De benen waren niet goed. Toch werd besloten te koersen en dit te zien als een training.Hoewel de stage in de Vogezen goed verlopen was en bij het dalen astronomische snelheden werden gehaald zat er bij hem de onrust om opnieuw een periode verplichte rust opgelegd te krijgen nog dik in.
10 ronden moesten er worden afgelegd. Hoewel de belangrijkheid van de koers waren er slechts 43 renners aan de start. Woop was goed vertegenwoordigd.
Al van in de eerste ronde was een deel van de ploeg uitgeteld. 2 konden de omschakeling van het klein verzet naar het grotere duwen niet aan en eentje reed lek na amper 1 km.
Jammer, maar het is beter lek te rijden na 1 km dan na 250 m kennis te maken met de aantrekkingskracht van Moeder Aarde.
In de tweede ronde zit Michiel midden het peloton. De warmte doet goed zijn werk, een aantal moeten de rol lossen.
In ronde drie rijden er 3 voorop, daarbij dat kleine groene ventje met dat blauw helmken. 30 seconden later volgt het peloton. Er wordt jacht gemaakt op de vluchters. Er wordt serieus gekoerst.
Sleurend om weg te raken. 30 seconden voor op het peloton. Een medevluchter moet de rol lossen.
Die zeer benen van hem zal maar een verzinsel geweest zijn want met de snelheid dat hij over de kasseien in het centrum van het dorp aan het vliegen was
De fanfare was inhet centrum duchtig aan het trompetteren en had zoals overal en zeker met zo'n schoon weer al menig gerstennat achterover geslagen. één keer spelen, één keer drinken, één keer spelen, twee keer drinken. En ge weet, schoon liekes duren dan niet lang.
Uit de kopgroep valt iemand weg, Michiel blijft over met een kompaan. Eigenlijk onbegonnen werk maar toch houden ze het 3 ronden lang vol. Een mooie inspanning die later zijn tol zal eisen.
Ingelopen door het peloton.
In ronde7 rijden 8 man weg, hierbij 1 van Woop. Michiel verzeilt in een volgend groepje van 15 renners.
Een ronde verder moet hij daar de rol lossen. Een klein gaatje na een val kan hij niet meer dichten. Heel toepasselijk speelt de fanfare bij een volgende passage op het marktplein de overbekende mars Over en Out.
Uitgeteld... maar blijven rijden!
Samen met zijn metgezellen hoeven ze de laatste ronde niet meer te rijden. Hij wint het prestigespurtje voor een verre ereplaats.
Lennert wordt in de spurt knap 4de. Ruben die in de laatste ronde nog uit de achtervolgende groep kon wegspringen wordt 9de.
Was het niet met glans, dan was het mattekes, maar onze coureur zal volgend jaar in de 5de zitten. Ikke kontent en die van ons ook.
Twee maand lang zal hij zich kunnen uitleven. Vooral tijdens zijn vakantiewerk waar hij om gevraagd had.
Van half juli tot half augustus werkt hij als hulp in een bejaardentehuis een paar gemeenten verder.
De aankondiging ad valvas in de school was hem niet ontgaan en hij heeft zich spontaan aangeboden. Één gesprekje met de directie was voldoende om aangeworven te worden. Den uitleg valt niet ver van den boom of zoiets
Het andere goed niefs. Zaterdag was het dan zo ver. Na een aantal weken verplichte rust kon weer gekoerst worden.
Mare s morgens, t weer zat niet mee. Een zwaar plensbui was in de nacht en de vroege ochtend over onze streek getrokken en liet de straten nat achter.
Den onzen niet op zijn gemak had geen zin om wat los te rijden. De schrik om opnieuw te vallen en daardoor deze week niet mee te kunnen op stage naar de vogezen zat er dik in.
Het is de eerste keer dat dit zich voordoet, maar hij moest toch wat aangepord worden om wat los te gaan rijden.
Door het treuzelen waren de straten ondertussen al lang droog en op buienradar was er in de wijde omtrek geen wolkje meer te bespeuren, toch ging den onzen gekleed gelijk ijshockeyspeler een toerken maken.
Als ijshockeyspeler ja, niet dat het koud was, maar stel dattem onderweg een uitschuiverken moest maken dan was een dik gekleed ventje toch een ietsje beter beschermd .
We hebben hem zijn gedacht laten doen.
Het was een kort opwarmingsken en hij is kleddernat terug thuis gekomen. Niet van de regen en ook niet van het sporten, gewoon van veel te dik gekleed zijn .
De koers dan, die begon om 13u30. Ondanks het feit dat asserelegem niet overdreven ver is, was een thuisvertrek om 11u15 eigenlijk net iets te laat. Hoewel
Aangekomen in zaal Groenvink werd het toch nog even wachten bij de inschrijvingen. Alles gebeurde er manueel tot iemand het lumineuze idee had om die twee ijzeren uitsteeksels van den draad verbonden aan de scanner ergens in twee eigenlijk speciaal daarvoor gemaakte gaatjes in de muur te steken .
Waarbij den schrijver van dienst een zucht van verlichting kon slaken. OEF. Door de geautomatiseerden toestand werd den oef ZOEF waardoor alles een heel stuksken rapper kon worden afgehandeld en den voorzienen start van 13u30 nog kon worden gehaald.
57 coureurs, die van Kon.Balen waren met nogal wat volk present en de lokalen Vlaamsch Brabantsen kampioen en zijn kompanen zouden ook al niet onder moeten doen.
Michiel mottig, ziek, s morgens nogal fel de WC-bril opgewarmd en liever niet startend ziet wittekes. Niet op zijn gemak das duidelijk te zien diene had zemelen.
Het geaccidenteerd pacours met een paar honderd meter kassei heen en terug en onderweg nog een serieus stuksken meer dan vals plat geldend voor de bergprijs zijn normaal zijn ding, maar vandaag toch weer niet. Het vooropgestelde doel was aanklampen en met de groep zonder scharten blutsen of builen binnenkomen.
Op een paar uitzonderingen na rijdt ons groen ventjen met dat blauw helmken zo goed als achteraan. Als hij dan toch eens ietwat vooraan zit gaat hij in de meer scherpere bochten van positie 3-4 naar stek 12. De schrik zit er duidelijk nog in. Het lukt niet. Het selectief parcours maakt elke ronde slachtoffers. 30 zullen met ruime achterstand of zelfs niet de koers uitmaken.
Een aantal raken halfweg koers weg. Twee ervan zijn van Kon.Balen en de plaatselijke vedette. Die zullen later strijden voor de kussen van het bloemenmeisje
Het peloton is in de laatste ronde wat verbrokkeld.
Michiel komt heel voorzichtig als laatste van het peloton over de meet. Doel volbracht.
28ste op 57 in een harde koers, niet slecht na een maandjen afwezigheid.
Vandag kon hij zonder brokken aan lijf en leden en met een goed geambaleerd fietsken samen met 34 anderen van de club naar de vogezen.
Het goede nieuws is dat het blauwe plaasterwerk van rond de arm is, Michiel kan dus weer al een stuur in zijn hand nemen en heeft dat dan ook niet gelaten van te doen. De zwartgrijze geschaafd en verbrande, met asfalt en ander steengrijs gevulde en door etter doordrenkte ontstoken wonden zijn nu mooie roze vlekken geworden .... niet paniekeren dus, 't ziet er redelijk goed uit..
Ook goed nieuws maar minder belangrijk is dat zijn fietsken niet te fel geabimeerd was en tegen schappelijk geld weer hersteld werd.
We zouden het in de wikipedia moeten opzoeken maar wij vermoeden dat de miserie van vervellen en hervellen stilaan het einde nadert gezien hij al twee keer serieus onderuit is geweest en spreekwoordelijker wijs ne goeje coureur op zijn benen per uitzondering slechts drie keer van vel verandert. In dezen optiek wou de fietsenhersteller, hoewel er zwaar werd op aangedrongen, bij de herstelling achteraan het fietsken dan ook geen steunwielekes meer plaatsen ...
Minder goed nieuws is dat de linkerarm redelijk stokkesteen stijf staat, wat hopelijk weer geen verkeerde interpretatie teweegbrengt bij mindere frisse geesten, als diene van ons op school toont hoe hij binnenkort weer bergop gaat rijden..... Antoine de kine zal weer wat werk hebben om alles in zijn plooi te krijgen. Ik vraag me af of Dolfken indertijd ook bij de kine geweest is om hem stijf te houden zonder kramp te krijgen ...
Nog ander minder goed nieuws, diene van ons wil het volgende weekend niet rijden omdat hij maandag examen Economie heeft.... en als papa kan ik dat alleen maar toejuichen natuurlijk. Hoewel supporters hard kunnen zijn voor idolen denken we dat elkeen ook hiermee meeleeft en gewoon al uitkijkt naar het weekend daarachter. Mede ook al omdat dan de grote vakantie begint en voor velen de welverdiende grote "rust"-periode aanbreekt.
Het eerstvolgende koersken wordt voorzien op zaterdag 27 juni in Asse-Relegem (Vlaamsch Brabant) waar er blijkbaar een geaccidenteerd parcours onder de wielen geschoven wordt .... Let wel aangezien er nadien een koers is voor juniores begint de wedstrijd al om 13u30.
de profs hadden daags voordien in de eneco-tour in omgekeerde richting een deel afgewerkt.
die mannen mochten bergaf rijden,
de nieuwelingen daarentegen konden bergop hun kunsten tonen.
bijna de ganse club was present . neen er was gesproken, het zou geen sars-la-buisière worden.
de gasten hadden hun lesje wel geleerd.
met 57 aan de start dus voor 63 kilometer. 10 ronden.
het mocht echter niet zijn .
de koers was 62km en 750 meter te lang.
michiel heeft het parcours aangemeten.
in volle start en bergaf net na een bocht rijdt de koersdirecteur net niet snel genoeg weg ..
die staat begot in de weg...
michiel gestart op de eerste rij gaat diep in de remmen en schuift weg ..
t zou nog meevallen, in eerste instantie althans, ware het niet dat daar ergens in
de uitschuifzone een betonnen paaltje in de weg stond.
koers voorbij na 250 meter .
een hoop asfalt en ander steengruis werden één met lijf en leden .
zoals eerder gezegd, het parcours paste hem letterlijk .
de ambulance vervoert hem tegen de koers in naar de start
ze hadden het ook gezien .
in de ehbo-post de naam kot onwaardig krijgt hij de eerste zorgen. hij kermt van de pijn.
zijn tenueken gans gescheurd, broek en hemd onherkenbaar
hier en daar zie je onder het bloed een beetje blanke huid
de adrenaline doet nog flink zijn best . de verpleegster krijgen het te horen
(ook al, ik denk van sommige verpleegster het mijne -- en scheer zeker niet iedereen over dezelfde kam )
iedereen ter hulp dus het kot te klein
hij heeft pijn aan de linkerarm en kan hem amper bewegen.
sleutelbeen ? elleboog ? bovenarm ?
een aantal omstaanders hebben het gezien, zo ne stuik en da fietsken de lucht in
en hij bleef maar schuiven tot tegen dat paalken
ne mens hoort van alles, maar blijft er gelukkig NUCHTER bij.
in het kot is werken niet echt dat en we besluiten naar de spoedafdeling van gbergen te gaan (lees vliegen).
röntgen sluiten het ergste toch al uit.
hier wordt hij verder verzorgd .
zijn linkerelleboog wordt toch in een verband gelegd om hem te imobiliseren.
niet gebroken, maar zwaar gekneusd of verrokken
hij heeft hoofdpijn .
na twee uur nog steeds geen pijnstiller te bespeuren !!!! ook niet in het hospitaal !!!
thuis gekomen : hebben we hem voorzichtig in zijn bed geduwd nadat hij een zwaar cocktailken
medicatie heeft ingenomen
de schade wordt opgemeten :
kin : geabimeerd,
linkerarm : elleboog binnen en buiten serieus geschaafd en momenteel in de watten gelegd.
rechterarm : elleboog binnen en buiten serieus geschaafd
heupen zowel links als rechts : plekken zo groot als een handpalm geschaafd
bovendijen tja gaater daar vanzeleven nog haar groeien ?
rechterknie langs de binnenkant heeft een ander kleurken gekregen
linkerknie en scheenbeen, heeft er ook al beter uit gezien .
en ochere, bij het in zijn bed kruipen merkt hij aan zijn enkel ook nog wat vel mankeert .
morgen zal het gene vetten zijn, en overmorgen waarschijnlijk ook al niet ..
zijn fietsken ? kweenie . iemand heeft die in een camionet geduwd .
we zullen morgen eens navraag doen ..
volgende wedstrijd : tja
de dokter had het over volgende week geen wedstrijd mogelijk ..
de interclub valt dus meer dan waarschijnlijk weg
mare coureurs zijn hard, en michiel is een bijterken.
en als ik niet kan koersen .. ganek supporteren . _______________________________________________________
bijvoegsel : ondertussen is michiel op controle geweest.
de wonden genezen goed, de kin komt in orde, de schaafwonden aan rechterarm linker heup en billen, en aan de knieën zijn goed aan het genezen. het wonden aan de rechterheup en bil, etteren ... maar wordt door de mama vakkundig uitgezuiverd.
en raar wat de spoedarts niet gezien heeft ... het kraakbeen in de linkerelleboog is geraakt waardoor het beter geacht wordt dat de arm geïmobiliseerd wordt. besluit : een 10 dagen plaasterwerk. maar dit stoort minder omdat er tijdens de examens toch niet gekoerst wordt.
met het lange weekend in het verschiet waren/zijn er toch een aantal organisatoren die elke dag wel een wedstrijdje organiseren.
op de hoogdag (21/5) zelf was er wat keuze maar niks eigenlijk onmiddellijk in de buurt.
we trokken naar de walen. daar hebben ze nogal veel de gewoonte om 2 wedstrijden na mekaar te organiseren. nieuwelingen en juniores. het was dus vroeg vertrekken ook al omdat de wedstrijd voor nieuwelingen van start ging om 14u00 (lokale waalschen tijd).
Wij dus naar sars-la-buissiere wereldberoemd geworden een paar jaar terug.
ruim op tijd komen we er aan. een schoon rustig dorpje midden in het groene heuvelende landschap, liggend tussen binche en charleroi. 25 m nadarafsluiting aan weerszijden van de straat deed ons vermoeden dat we niet ver van de aankomst waren. ook al omdat ze daar een streep aan het schilderen waren en ook al duidelijk te zien aan het verhoog waarop de officiëlen het betere overzicht konden bewaren wanneer de renners bij het einde van de koers over de net getrokken streep zouden komen. een open boerenkar met daarop 3 keukenstoelen bleek hiervoor het beste geschikt. (op de foto zijn de stoelen weggehaald. waarschijnlijk hebben de officiële gevraagd een plooitafelke in de plaats te krijgen).
Hoewel er van de ploeg niet veel geïnteresseerd waren om in Wallonië te gaan koersen waren er maar liefst 8 van de club aan de start. hiervan zeker 5 die een mooi resultaat konden halen, zeker omdat er ook maar 38 renners aan de start verschenen.
Bij de inschrijving, die al wat later startte wegens het lokaal nog niet open, en "il ne faut pas être si pressé ..." heeft diene van ons het gekund om zodanig te wringen om dan toch eens met nummerken 13 te kunnen starten.... bah neen, diene is niet bijgelovig. dienen trekt hem dat allemaal niet aan...
Verkenning van het parcours. Rondjes van 4 kilometer lang, smalle straatjes, een kort en nijdig klimmetje, gevolgd door een paar honderd meter meer dan vals plat. dan een uitloper van 200 meter om de kerktoren en weer naar beneden richting aankomst.
De wegen in abominabele staat ..... deed onmiddellijk denken aan hun voormalig en luguber inwoner "dutroux".... Het ene gat in het wegdak na het andere.. hier en daar de ergste putten opgevuld met koude asfalt. Een aantal bewoners waren de meeste stenen van de straat aan het vegen ....
In zo'n klein waalsch dorpken leeft iedereen mee met zo'n gebeurtenis hé..
38 aan de start dus, en in de eerste van de 15 ronden wordt er onmiddellijk een serieuze snok aan gegeven... 10 man overboord .... en er af is er af... uiteindelijk zijn er een 20 tal afgereden geweest.
maar in de walen is dat allemaal zo erg niet... ge blijft verder koersen en hoewel een 2,5 of 3 minutenregel waarbij men bij die achterstand uit koers wordt genomen, hebben we ronden lang de "rode vlag" vlak na de "groene vlag" onze ogen zien passeren.
gedubbelden op het 4km korte parcours konden gewoon weer aanpikken....... dees waren grappige situaties ....
de koers dan weer. der werd goed doorgereden. maar één iemand kon ontsnappen in de derde ronde. kort gevolgd door een ploegmaat van michiel. Michiel reed vooraan het pelotonnetje en hield de benen stil ... er werd plots amper 20km/u gereden.... de ploegmaat heeft evenwel het gaatje van amper 50 meter niet kunnen dichtrijden... jammer.
Met 8 man van dezelfde ploeg moet wel iets op touw gezet kunnen worden .... een aantal vormde een treintje en zetten de achtervolging in. Blijkbaar had niet iedereen dezelfde ingesteldheid want er waren er een paar die wat minder aflosten. Een beetje wrevel in de geledingen.
Achterstand op de koploper 30 seconden. 8ste ronde de kerel houdt stand. 45 seconden voor ...
Uit de bocht komen 3 achtervolgers. 2 woopers, één van hen is Michiel. ze vliegen de heuvel op...
100 meter achter het peloton.... daar wordt gesleurd op kop door 2 woopers ????
de groep komt tesamen en alles valt weer stil.
Een andere wooper probeert het alleen.. . wie komt daar weer de bergop sleurend aan het peloton? Yip goed geraden. niet te doen.... ze laten hun eigen ploegmaten niet rijden... (en het waren steeds dezelfden die de gaatjes op eigen ploeggenoten dichtreden hé)
Als 5 honden vechten voor één been ..... loopt diene koploper uit natuurlijk ..... 1min15...
Nog 2 ronden. Michiel zit achteraan (weeral fout, en ik heb hem dat al 100.000 keren gezegd)... Twee gaan er vandoor ... geen wooper erbij !!!! Achterna gezeten door 2 andere waaronder één wooper ...
Als niemand de gaatjes wil dichtrijden zijn deze vogels ook gaan vliegen .... Michiel probeert nog even in de laatste ronde maar het lukt hem niet want hij wordt weer door ploegmaten bijgehaald. Teleurgesteld in zijn ploeggenoten werd nr 13 13de.
een beetje ontgoocheld, zowel de papa als de coureur zelf.
de coureur met de uitslag de papa met de manier waarop gereden werd.
imde-wolvertem 2de interclubwedstrijd. michiel rijdt voor het eerst in en dergelijke wedstrijd.
29 ploegen elk met 5 renners, 145 aan de start. elke ploeg met een volgwagen met reservefietsen en wielen... de volgplaats in de karavaan wordt bepaald door de stand in de interclub Woop heeft nr 11. (Wielerclub Onder Ons Parike)
er zijn 2 grote ronden van 15km en 6 plaatselijke ronden totaal 77km (normaal voor een gewone wedstrijd loopt dit nu tot 60-65 km)
een kleurrijke bedoening.
de start : die van Woop zitten goed vooraan.
eerste ronde is gedaan, het peloton is al goed verbrokkeld. er wordt keihard gereden. 3 van woop in het eerste deel, michiel trekt een tweede deel en komt net waar wij staan weer aansluiten (nog een gat van 30 meter ...) (peloton gebroken door een val) de 5de wooper zit in een derde peloton. weggewaaid ....
2de ronde een aantal ontsnapping met oa de belgische kampioen. er wordt gevlamd. woop zit achteraan in het peloton.... verkeerd natuurlijk.
we hadden nochtans goed ingeprent om steeds in de eerste 30 te zitten waar je de koers kunt zien.
De wind maakt de wedstrijd nog harder, het gemiddelde ligt op 41 km/u....
Plaatselijke ronden, een groepje van 5 rijdt weg
In geen enkele schermutseling die iet of wat ver droeg was iemand van Woop betrokken, een aantal mindere pogingen zijn er wel geweest, maar nooit hebben die ver gedragen... wegrijden doe je als je 5km/u sneller rijdt ....
5de ronde een oiliespoor op de weg, 300 meter voor de aankomst... in een bocht links op, een van de volgwagens heeft het begeven ... grote paniek !!! papa's en mama's schreeuwen het uit ....
Michiel zit vooraan in het peloton (rijdt 3de) in achtervolging
RECHTS HOUDEN !!! gelukkig geen valpartijen ...
voorlaatste ronde er zitten nog ongeveer een 75-tal renners in het peloton. de rest moest er onverbiddelijk af. Woop heeft er nog 4 bijzitten wat zeker niet van elke club gezegd kan worden. Een aantal concurrerende clubs zijn er niet meer bij. Bij een redelijke uitslag kunnen ze in de interclubklassement een paar plaatsjes opschuiven... Michiel had zich "laten uitzakken" en rijdt achteraan samen met 2 kompanen ... niet goed natuurlijk als je vooraan alles in de gaten moet houden ...
en ook niet goed als je door het gewriemel niet meer naar voor kunt.
laatste ronde, de 5 leiders zijn weg en worden niet meer ingehaald. slechts één wooper kan via een fietspadmaneuver op 1 km van de streep in de kop van het peloton geraken. de inspanning was zwaar en wordt in volle spurt door het pak voorbijgestoken.
eerste van woop rond de 30ste plaats. michiel komt als één van de laatste of voorlaatste van het peloton over de streep en eindigt 76ste.
de mindere plaatsing levert nog een troostprijs op, de club schuift een plaatsje op in het klassement.
't was stillekes in den auto als we naar huis waren gereden .... het filmken van de laatste rondes speelde zich precies nogal veel keer weer af.
zijn verwachtingen waren te hoog, hoewel de kalmte hemzelf, de zenuwen te gespannen misschien .....
het provinciaal kampioenschap voor nieuwelingen zijn eigenlijk 2 wedstrijden, één voor de eerstejaars en één voor de tweedejaars. michiel is tweedejaarsnieuweling.
het parcours : eigenlijk heel lastig, met 8 keer de Parikeberg, niet onoverkomelijk, maar lastig genoeg om het pak uit elkaar te trekken. de eerste wedstrijd was heel gesloten geen uitgesproken favorieten, geen renners die de anderen pijn konden doen. ondanks het parcours werd het een massaspurt. den onze stond aan den arrivé te kijken en voor hem zijn ze tegen de grond gegaan ... en serieus. een van zijn maten bleef roerloos liggen. ze hebben hem en een paar andere afgevoerd naar hospitalen in de buurt.minder erg bleek achteraf ....
tweedejaars (99 vertrekkers) meer uitgesproken favorieten hier, het zou zeker opengetrokken worden. een hoop afvallers van in de eerste ronden. de onzen steeds in het tweede deel van het peloton. ik had hem gevraagd 2 man in de gaten te houden, die zouden het zeker proberen wegens beresterk...
één van de twee heeft twee keer geprobeerd, michiel telkens mee... maar de vlucht droeg telkens een paar honderd meters.
7 raken weg. 2 moeten afhaken, 5 spurten voor de overwinning. het peloton met michiel spurt voor de andere ereplaatsen. den onzen doet niet mee en laat zich (met veel schrik) uitbollen.
51ste.
merk op : geen foto's, maar voor dees gaan we zeggen dat het die van ons haar fout is geweest
Opbrakel goed gelegen op de rand van de Zwalmstreek, heuvelachtig zegge maar met de fiets goed bergop.
's morgens had het lichtjes geregend wat in het voordeel speelt van den onzen wegens allergisch aan tal van natuurlijke verschijnselen. (maar dat mag eigenlijk niet meespelen). 't neusken was dus bijna vrij, ademhalen ging makkelijker.
71 renners, de ploeg was goed vertegenwoordigd. 10 rond van 6,7 km, twee serieuze hellingen der in. (en serieus hé, ik heb ze ook gedaan met het reservefietsken .... en der stonden natuurlijk wat kennissen boven en dan wilt ge niet afgaan hé .... 't heeft toch een tijdjen geduurd eer ne mens weer op adem was.... en die "klein" mannen moesten daar maar liefst 10 keer over .... )
van in de eerste ronde waren er al ontsnappingen en heel wat die het peloton moesten laten rijden ....
tweede ronde (zie verslag vorige week...) nrken 67 zet zich recht en springt voor onze ogen weg uit het peloton .... Mike De Bie, familienaam gekend van de werelberoemde veldrijders, nonkel van .... ze hadden hem beter Ribbe genoemd, hij was dus weg, Ribbedebie.
zoals diene kerel die bergskes overvloog .... amaai.
bon, de rest strijdend voor de tweede plaats.... in dezelfde schermutseling 2 man daarachter eigenlijk, de rest moet passen.
den onzen ? ergens middenin aan het afzien gelijk de rest, zwaar hijgend naar boven.
in de 4de ronde (de eerste drie zouden niet meer ingehaald worden ... 2 en 3 komen ook apart binnen ....) komt daar een groen ventje met een blauw helmken alleen de berg op "gevlogen" den onzen, de groep op 100 meter,
der waren evenwel nog meer dan 5 ronden te gaan...... na een goede 3/4 ronde weer ingelopen dus....
de eerste drie lopen verder uit. het parcours weegt door, 30 van de 70 zijn al uit koers. het peloton blijft bij elkaar, af en toe wat geprobeer zonder resultaat.
8ste ronde den onzen iets voor het peloton rijdend, valt stil op de beklimming, omzeggens gans den top was woop-supporter (de club waar hij aangesloten is) en schreeuwt hem naar boven ... hij trekt zich weer op gang .....
9de ronde .... ene rijdt even voor op, gevolgd door een ploegmaat van michiel (50 meter) gevolgd door 4 man (50 meter) daaronder een groen ventje met een blauw helmken en nog een ploegmaat. het peloton volgt op 100 meter. de drie voorop zijn niet meer in te halen... de zes komen tesamen.
10de ronde laatste beklimming van de zes rijden er 3 weg, michiel moet passen, 2 ploegmaten rijden voor. spurt ( van horen zeggen .... ) ... content dat hij over de meet geraakt is ...... (gelijk zovelen)
chapeau voor de eerste drie, ge moet het maar doen alleen, tegen de wind in en op een zwaar parcours.
Kruishoutem 10u00 's morgens. Yip 't was heel vroeg, een miezerig weerken, koud, bewolkt er werd ook wat nattigheid verkondigd... zo vroeg? ja, de dag begon met een tijdrit van ongeveer 6 kilometer pas in de namiddag was er een "gewone" koers. een 12tal gasten van de club waren op de afspraak aanwezig, iedereen wou zich wel eens tegen de klok meten .... start eerste deelnemer aan de tijdrit : 11u30. elke minuut vertrekt een renner. michiel heeft nr 51 en zijn vertrek is gepland om 12u20. in den tour de france is nr51 een traditioneel belangrijk nummer, maar iedereen weet dat kruishoutem niet in frankrijk ligt.
er zijn maar liefst 128 deelnemers en ze komen uit alle windstreken, zelfs nederland, frankrijk, engeland, enen uit zuid-afrika, fransen .... papa's en mama's zetten letterlijk hun tenten op... we zien glimmende aerodynamische machines, kids professioneel uitgerust op losse rollen opwarmen.... triatlonsturen, volle en minder volle wielen (en dat voor nieuwelingen) als je weet dat sommige van die hebbedinges 6 à 7000 euro kosten ...
den onzen kijkt zijn ogen uit en zegt ik ga der hier een lap op geven .... maar ik peinsdegen het mijne ervan. hij gaat zich opwarmen en verkent met de ploeggenoten een paar keer het bochtige parcours. ondertussen verkennen wij ook de omgeving maar raken niet verder dan de ... dan de koffietent. (Ge kunt toch de godganschen dag niet in den auto naar Klara zitten luisteren....) een hele bedoening dat tijdritgedoe. de kids worden aan het zadel vastgehouden, versnellingen worden gecontroleerd, een official geeft aan 30 seconden, 15 seconden en dan met de vingerkes 5,4,3,2,1 start ...... voor elke deelnemer rijdt een motard .... officials van de belgische bond noteren alles heel nauwkeurig en brengen het in de computer. de speaker doet zijn werk voorbeeldig,men kan alles perfect volgen ... alleen op de vertalingen naar het frans en het engels zitten een paar storingen op .... (uit vorige blijkt dat anderstaligen - zo veronderstel ik toch - dat anderstaligen dus toch een aardig mondje kruishoutems verstaan ....)
de laatste renner vertrekt om 13u38....
uitslag michiel 8min28 sec : de clubgenoten rijden allemaal rond dezelfde tijd tussen de 8m25 en 8m35, eentje rijdt een aantal seconden sneller. Michiel is 45ste. geen slecht resultaat. iedereen heel tevreden over de prestaties van de club. de eerste keer een tijdrit gereden. vollen bak op een "gewoon" fietsken.
specialisten steken er met kop en schouder bovenuit.... de winnaar : 7min35 seconden .... 2de 7min42
rit in lijn dan. ongeveer 128 aan de start dan, ongeveer want der waren der een paar minder dan ingeschreven wegens van moeite tijdens den tijdrit in de gracht gereden ...
michiel zit midden in het pak.... het is een mooi parcours van 7 km. er zijn 8 ronden.
in ronde 3 rijden er 7 weg. michiel zit te ver.
de koplopers hebben 20 seconden, in ronde 4 probeert hij met 2 andere naar de kop te rijden. ze hebben 50 meter voor op het peloton. maar raken niet weg en worden weer ingelopen. de koplopers rijden langzaam verder weg.
samen met een andere ouder rijden we op onze fietskes gewoontegetrouw tegen de wedstrijdrichting in. op die manier hebben we een beter idee wat die coureurkes voor de wielen geschoven krijgen. ook zien we beter wat ons gasten doen. ze weten niet precies waar we gaan postvatten. dit beïnvloedt zeer zeker hun manier van rijden. want eigenlijk willen ze ons altijd tonen dat ze "goed" gepositioneerd zitten. onderweg zien we een renner 50 meter ver in een zijstraatje alleen en ver weg van de "bewoonde wereld" in de graskant zitten. zijn fietske ligt in de zijkant... zijnhelmken wat verderop. zielig om zien. het jonge ventje had de moed verloren en had er boos de brui aan gegeven. van koleire had hij zijn helm, bril en fiets het veld ingekeild. de wereld kon hem gestolen worden... een paar mensen die alles hadden zien gebeuren wisten geen raad. wij daar naar toe ... daar hebben we da kerelken toch kunnen overtuigen dat koersen gebeurt met veel vallen en opstaan, en dat er maar één winnaar kon zijn, en dat nooit opgeven de beste manier is om "ne goeje" te worden, en dat ons kinderen die nu WEL goed mee hun best doen vorig jaar ook altijd gelost werden ... allez we hebben diene gast recht gekregen ... zijn traantjes gedroogd en hem terug naar de "bewoonde wereld" gebracht alwaar pa en grootva danig op zoek en hiel ongerust waren waar hunne kleine gast (ver)bleef...
ondertussen hadden we wel al 2 passages gemist hé .... maar dit terzijde.
in de laatste ronde probeert michiel tweemaal maar raakt niet weg. hij eindigt teleurgesteld in het pak ... 47ste.
"tot tweemaal toe komt dezelfsten mij halen" zegt hij "en diene wilt niet overpakken, anders waren we bij de eerste 10"(maar ja diene had twee ploegmaten in de kopgroep zitten ...)"nummer 22" zegtem "als ik hem nog eens tegenkom... diene wint gene koers nie meer...."
blijkt nrken 22 Mike De Bie te zijn, niet de simpelsten en ene van de betere zoniet de beste van België .....
na een paar colakes is den onzen een beetjen gekalmeerd. met een heel pak ervaring meer en een goeje gezonde dosis sportieve wraakgevoelens zijn we naar huis gereden.
Na de start onmiddellijk bochtig en na 500 meter een flinke kassei bergop met een uitloper lang stuk vals plat ook al kassei gevolgd door een straat vol putten en boebels.
Dat hier mensen komen wonen ?
Nadien smalle straatjes heuvelachtig soms vol in de wind. Pas op 3km van de streep wordt de weg breed en heeft men een dubbele betonbaan maar daar zit de wind compleet tegen.
Voor de start, Michiel voelt zich niet goed, hij is mottig, hij zou moeten overgeven . (de laatste dag van het paasverlof zal er wel mee te maken gehad hebben hihi morgen is het terug school .).
De start heeft hij in ieder geval al niet gemist, er was verzetcontrole en was er als de kippen bij. Hij zit vooraan,
Tweede ronde, hij zit in de eerste gelederen, maar rijdt naast de groep volledig in de wind bergop. Hij doet dit ook in de volgende ronde. .
Vierde ronde, het peloton is verbrokkeld, er zijn 3 grote stukken,
Eerst 25 man, dan 15 ... Michiel zit vooraan in een derde grote groep op +/- 45 seconden van de eersten. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen om zelfs niet met het tweede pelotonnetje mee te zijn?
Hij roep dat hij overal pijn heeft, het gaat niet. En ikke terug Volhouden jongen
Een halve ronde verder en na de kasseibeklimming is er een complete hergroepering.
er wordt vooraan gevallen. Michiel schuift op.
(hoe dat ik da weet ? als Michiel gaat koersen, dan rijdt uwen verslaggever ter plekke en om u van dienst te zijn met een fietske rond. En als er daar toevallig staat dat die mannen bergop moeten, dan moet dezen met al zijn kilos dat misschien ook doen .. omdat dezen toevallig dan misschien wel binnendoor langs den anderen kant van het parcours wil geraken .vandaar dus, maar dit terzijde ende minder belangrijk)
Voor het einde van de voorlaatste ronde ontsnappen 13 renners. Op de beklimming van de kassei gaan er 3 in de achtervolging (75meter achter de kopgroep).
Michiel probeert bij hen aan te sluiten maar komt te kort en wordt weer door het peloton gegrepen. (zo goed als der op en der over moet men hier wel letterlijk lezen hé)
Aan de eindmeet :
De dertien spurten voor de overwinning, 3 achtervolgers komen wat later binnen.
Nog wat later, Michiel komt alleen uit de laatste bocht op 15 meter enen daarachter .
Den onzen laat zich op 30 meter van de meet uitbollen en wordt nog voorbij gestoken.
15 seconden later spurt het grote pak voor de andere plaatskes.
resultaat : 18de op 79 en nog steeds binnen de prijskes.
Normaliter zou Michiel de Driedaagse van Haspengouw rijden, een driedaagse interclub, maar heel verstandig hebben de ploegverantwoordelijken hem thuisgelaten.
Een interclub is niet zo maar een kermiskoerske en 3 dagen na elkaar was eigenlijk een beetje veel van het goede geweest. Zeker met het ziek geweest zijn. De ganse opbouw van de winter was al weg en hem forceren zou er zeker niets op verbeteren. integendeel.
Ondanks de aanmaning tot kalmte wou hij toch een tweede wedstrijd in het paasweekend rijden. Vorig jaar in winterse weersomstigheden (tijdens de eerste ronde begon het te sneeuwen) had ik hem halfweg de tweede ronde versteven van de kou uit koers genomen en deze keer zou ons koppig baasje wat er ook gebeurde de koers uitrijden...
Er waren 17 ronden van 3,6 km.
Kleine rondjes en in de open vlakte met enkel weiden en hier en daar een boerderij kon je makkelijk 70% van het parcours overzien.
En een landelijk dorpken waar enkel boer Teun met paard en kar passeert zijn er meestal enkel geasfalteerde of betonnen veldwegen terug te vinden. De leden van de bond vreesden er al voor dat er te veel deelnemers zouden zijn. De kleine straatjes zouden een iet of wat groter aantal renners niet aankunnen.
Gelukkig waren er slechts 49 ingeschreven. een net iets teveel indien het grote pak gezamenlijk naar de streep zou trekken.
Michiel zat steeds vooraan in de eerste 10 van het peloton en heeft een mooie en attente koers gereden.
Er waren 2 grote blokken (roeselare en zeno) die lieten niemand gaan. michiel heeft meerdere malen geprobeerd, en heeft zelfs een paar maal (tevergeefs) meegedaan in een premiespurt. (éénmaal gemist op minder dan een wiel . )
Ik merk dat hij verstandiger aan het rijden is. Hij wordt ook sterk maar mist nog wat explosiviteit om weg te geraken. Daar moet nog aan gewerkt worden.
Met 32 zijn ze naar de spurt getrokken. de speker van dienst had het al menig maal over de menigte uitgeschreeuwd (lees eigenlijk der om geroepen) Aaaaals ze maar niet vallen Aaaals ze maar niet vallen het zou jammer zijn zooon mooeie koers Aaaaals ze maar niet vallen aaaals...
De omstaanders en ander supporters keken mekaar vragend aan . Kan er iemand de speaker zijne micro uit zijn handen trekken aub want het bleef maar galmen Aaaals ze maar niet vallen
Er om vragen is er om vragen. De spurt werd ontsiert door 3 valpartijen, de eerste op 300 meter van de streep, er vlogen een paar fietsen in de lucht ... de mensen aan de aankomstlijn gilden het uit "AAaaaaaaaaaaaahhhhh" alsof ze de pijn na het ter grond komen zelf moesten verbijten...
De speaker herhaalde "ik had het nog zoooo gezeegd "
Het gebeurde achteraan in het peloton.. een eerste bedenking : zou den onzen opgeschoven zijn ....
Neen hij ligt er niet bij, in de massa van 25 zie ik achteraan nog een groen truitje en een blauw helmken, gelukkig. Wegens niet groot en de kop in de grond gestoken om aerodynamischer vooruit te komen verdwijnt hij achter een paar stoere kerels. Rond de plaats waar Michiel in de groep zat duiken op 200 meter van de streep een paar renners rechts de gracht in... Ik hou mijn hart vast...
Een 15tal renners passeren. Michiel rijdt achteraan nog mee en laat zich als het ware uitbollen. Er is gejuich voor de lokale renner die de armen in de lucht mag steken. Ik zie de aankomststreep zelf niet want het zicht wordt belemmerd door een vrachtwagen die dienst doet als verhoog voor de speaker van dienst.
Een hoop gekletter en weer een "Aaaaaaah" van de menigte maar vooral van een renner die ik kermend over het smalle wegdek zie schuiven en aan de zijkant in de nadars belandt .... die blijft zo goed als voor dood liggen.... het kan niet anders, nu ligt de onze er bij .....
In alle staten en onnoemelijk snel een ommetje rond de vrachtwagen gemaakt door het veld en zonder ommezien, naar hem op zoek... Daar stond hij rustig bij moeder de vrouw en bij zijn zus het laatste beetje water uit zijn bedonsken drinkend....
Michiel heeft alle drie de valpartijen maar net kunnen ontwijken en is dan toch nog 13de geworden (in deze eigenlijk een geluksgetal)
Ne mens moet nie schoon zijn om wa sjaans te hebben, maar in deze blijft de stelling, mijn kind skoon kind !
Resumé : Na een weekje ziek, niet slecht 14de en 13de.
de eerste wedstrijd na een de weekje zonder koers. michiel is niet te best en heeft amper kunnen trainen.
de topsport-koers in vlaanderen kwam te vlug en wijselijk heeft hij ingezien dat een weekje supplementaire rust beter is dan te vlug van start willen gaan.
het parcours in erondegem was hem niet onbekend, hij had er vorig jaar ook gereden. toen was hij als eerstejaars vrij snel gelost, mar hield op het heuvelachtige parcours met bredere wegen en smallere straatjes toch nog vrij lang stand.
dit jaar waren er 63 starters.
gelijk gewente rijdt den onzen liever nog een beetje los en komt zo goed als laatste aan de start...
van bij de start wordt er onmiddellijk ingevlogen en 200 meter na de start is er een smal straatje inhalen is uitgesloten.
in de eerste ronde hangt hij dus logischer wijze bij het stuk bergop aan de kerk van erondegem achteraan het peloton.
het weekje rust moet hem precies goed gedaan hebben of is het overmoed. bij de 2de passage ging het voor ons groene ventje precies niet snel genoeg. met 2 rijden ze 200 meter voor het peloton.
in de derde ronde zijn ze met 8 hij is daar weer bij.... er wordt echt snel gereden. de kop van de wedstrijd wijzigt constant.
in de vierde ronde rijden er 5 voor .... gene michiel ..... die zit in de kop van het peloton 50meter achter er wordt serieus jacht gemaakt.
een groep van 9 gaat in een van de volgende ronden in de achtervolging. daar zit ons groen ventje met het blauwe helmken wel bij.
het peloton verbokkelt. de wind en het heuvelachtige parcours maken de selectie. op het lange stuk richting kerk te erondegem rijden 4 groepen in het gezichtsveld.
de kaarten zijn evenwel geschud.de verschillende groepen smelten niet meer samen. michiel zit in het 2de groepje. hier doet michiel meer dan anderen het werk om het gat dicht te rijden.
ze kunnen die 5 niet meer inhalen. het peloton eindigt op meer dan 3 minuten.
in de spurt voor de 6de plaats doet hij niet mee en laat zich (uitgeput) uitbollen over de meet. resultaat 14de, niet slecht rekening houdend met het ziek zijn en de weinig training.
Het Sportkomiteit van Viane onder leiding van Lucien Marquant is al jaar en dag heel bedrijving op vlak van de wielersport.
In september is er al 49 jaar een wielerwedstrijd voor beroepsrenners, Zelfs in de topjaren en Belgische hoogdagen in de Ronde van Frankrijk was er steeds een massaal bijgewoond natour-criterium.
Sinds enkele jaren is er in het begin van het zeizoen een ander topevenement, dit keer voor nieuwelingen.
In eigen gemeente zou het zijn dagje worden, maar, de aanloop was niet schitterend hij was ziek geweest en in 3 dagen had hij maar liefst 4 (vier !!) kilo's verloren wegens buikgriep. hij is even groot als ikzelf maar toen hij een doucheken wou nemen en naast mijn kleine 88kilo in de badkamer stond was het echt den dikke en den dunne .... naast mij stond nog net iets minder dan een gespierde stylo....
vorige week wel gerust en gerecupereerd en niet gekoerst en ook al niet te veel getraind wegens te slecht weer. en enkel wat op de rollen gereden. het kon dus niet goed komen.
mag dit als excuus ingeroepen worden ? zeer zeker (denk ik toch want mijn kind schoon kind .... )
gisteren dus, eigenlijk al van zaterdag... enen heel zemelachtig... (vooral ik) hij heeft het parcours noch wat verkend en heel goed bekeken waar de wind dik in het nadeel zat. hij vertelde mijn ook waar het wegdek er heel slecht bij lag .... oog voor niet onbelangrijke details ...
een heel selectief parcours eigenlijk, eerst een grote ronde via viane en moerbeke richting geraardsbergen waar het flink bergop is, om vervolgens een stukje finale van de Ronde van Vlaanderen met de Bosberg mee te nemen. vervolgens richting Grimminge om via de lange en lastige Onkerzeleberg weer naar Moerbeke en Viane af te zakken
in de plaatselijke ronden tussen viane en bever moesten de renners ook al niet stil zitten omdat het hier ook al op en neer ging.
michiel die in eigen gemeente ging koersen kende het parcours als geen ander.
zaterdagavond, 20u30 trekt em naar zijn bed wegens zomeruurinwording om toch genoeg uitgerust te zijn. de mentale sterkte was er ..... hij was er klaar voor.... ... mentaal ja ....
zondag voormiddag even losrijden .... 20 kilometer op het parcours.
zondagmiddag nummerken en frameplaatje gaan halen. en thuis op 200 meter van start en finish zich "rustig" klaarmakend...
briefing om 14u00 en wat belangrijk is in zo'n grote bende (170 vertrekkers) is dat je VOORAAN start. hij stond vooraan... tot ze meedeelden dat er verzet-controle was.....
vliegende start .... yip en ze vliegen der sebiet in. den onze rijdt rustig achteraan mee. breed uigesmeerd wel met 15 naast elkaar, de ganse rijweg en beide fietspaden inpalmend.... eerste heuvel, den onzen schuift op. al een hoopje gelosten.
de bosberg dan. een paar renners in de aanval en gezwind naar boven, den onzen iets meer naar achteren maar in het pak heeft tijd om met één hand zijn stuur vast te houden en met het andere naar de supporters te zwieren .... we staan er nog een paar minuten om en twintigtal gelosten door te laten en te wachten op de groene vlag.
derde helling de onkerzelestraat. het grote pak komt er aan, een lange sliert achter. michiel rijdt mee in de grote groep, goed opgeschoven. blijkbaar geen problemen en zwiert nog eens. er zijn nog meer gelosten.
sterk nummerken van den onzen, zo ziek geweest en toch meekunnen, ja goed, zonder potten te breken, maar toch en ganse prestatie.
plaatselijke ronden, we zien ze bergop komen tegen de wind, een smal straatje, der wordt serieus gekoerst. het peloton lang uitgerokken, michiel hangt meer achteraan dan in het midden. volgende ronde idem, hij gooit zijn drinkbus weg (eigenlijk een goed teken ...) het peloton bestaat nog uit een 100 man.
voorlaatste ronde, de groep passeert ... geen michiel te zien .... hebben we hem gemist? was hij gepasseerd? ik bel naar die van ons die ergens anders langs het parcours staat, maar die had hem ook niet gezien .... twee minuten later komt daar een groen ventje af met een blauw helmpken .... zielig zo alleen ... uitgemergeld zwalpend.... de jongen zijn benen stonden stijf van de kramp. hij passeert ons roepend en tierend "godverdomme, godverdomme ....."
het was over, de koers duurde 10 kilometer te lang. aan de meet hebben ze hem uit koers genomen...... teleurgesteld natuurlijk.
gisterenavond .... uitgepeigerd om 18u30 is hij in zijn bed getrokken ..... deze morgend 7u45 had hij zich nog geen vin verroerd.
't zag er goed uit en hij was goed mee dat is allemaal positief. hij heeft ervaring opgedaan door in een hele grote groep te kunnen/mogen rijden.
met een knipoog naar de toekomst, volgende keer beter hé.
Het Sportkomiteit van Viane onder de vleugels van Lucien Marquant heeft er weer alles aan gedaan om een topevenement te organiseren. Op zondag 29 maart komt het kruim van de nieuwelingen naar de Geraardsbergse deelgemeente Viane afgezakt. Niet minder dan 170 geselecteerde wielrenners zullen er naar de felbegeerde bloementuil strijden. Alle provincies sturen hun beste renners en er zijn ook ploegen uit Nederland en Groot-Brittanië.
Secretaris Stefan Van Vreckom heeft gezorgd voor een heel selectief parcours dat loopt over één grote en 5 plaatselijke ronden. 68 zware kilometers worden er voor de wielen geschoven. In de grote ronde van 23 kilometer liggen en de beruchte Bosberg (na 8km) en de niet te onderschatten lange Onkerzelestraat. In de 5 plaatselijke ronden is er eigenlijk weinig tijd om te recupereren. De nijdige kuitenbijter in de Beverstraat en het meer dan vals plat van Burght te Bever zullen zeker het onderscheid maken.Er wordt vertrokken om 14u30 aan het Amandusplein . De aankomstlijn wordt getrokken aan het kasteel Viane waar de renners tegen 16u10 hun opwachting zullen maken.
Streekrenner
Michiel Vander Beken is aangesloten bij Wielerclub WOOP (Onder ons Parike) en is heel blij met zijn provinciale selectie. Het is de enige wedstrijd voor nieuwelingen in Viane en als inwoner in de gemeente mocht ik eigenlijk niet ontbreken, vertelt hij.
Men rijdt twee jaar bij de nieuwelingen en als eerstejaars was ik niet sterk genoeg om aan zon grote wedstrijd deel te nemen. Enkel de beste renners van België komen hier aan de start.
Vorig jaar heb ik eigenlijk niet veel potten gebroken, figuurlijk dan, want tijdens het seizoen lag ik 2 keer 6 weken in het gips. Het voorjaar was ook al niks wegens een verplichte doktersrust en ik ben geopereerd geweest aan mijn teen. Veel heb ik niet kunnen koersen. Iedereen vond het dan ook al heel sterk dat ik telkens na een drietal weken weer met de grote groep over de meet reed.
Dit jaar is het anders, ik heb een rustige winter meegemaakt, zonder problemen. Een paar weken terug op stage met de club in Spanje ging het vlot bergop. Lierde was mijn eerste wedstrijd en in Oordegem was ik 4de op 102. Daar heb ik de spurt aangetrokken voor mijn ploegmaat (Elroy Elpers) die dan gewonnen heeft. Spurten is niet mijn ding, ik hou liever van een geaccidenteerd parcours en droom ervan ooit eens alleen als eerste over de meet te rijden, vervolgt hij stilletjes.
Voor de wedstrijd zondag ziet Michiel het positief. Hij kent het parcours als geen ander en hoewel hij vorige week ziek is geweest denkt hij toch nog een goed resultaat neer te kunnen zetten.
om 15u00 wordt er gestart, maar we zijn er al om 13u45, zoals altijd, ruim op tijd om wat op te warmen en het parcours te verkennen.
golvend parcours, overgaand van brede wegen naar smalle kapotgereden en in der haast herstelde wegjes. een aantal heel scherpe bochten met een hoop steenslag .... (heel gevaarlijk zou later blijken -- vele valpartijen)
een lang stuk recht, wind op kop. een aankomstlijn kleine kasseitjes, eerst vals plat dan serieus bergop.
60 km - 12 ronden. 102 vertrekkers. michiel komt slechts 5 minuten voor het vertrek aan de streep en start helemaal achteraan.
in de loop van de week had ik met hem een babbel, over de koers in lierde. voor het eerst was hij in de eerste helft geraakt. 41ste op 94 ... niet om naar huis over te schrijven, maar een hele progressie, voor ons genoeg om fier op te zijn. er waren toen 30 prijzen te verdienen en ik vroeg hem even de film te herdraaien van de laatste 2 rondes... en hierin een andere rol te spelen waardoor hij 11 plaatsen zou kunnen opschuiven... net genoeg om mee te tellen ... maar ook niet meer dan dat. Na een tijdje keek hij mij in de ogen en zei : "zondag geef ik er een lap op" .... en met een glimlach pees ik het mijne er van ....
de koers : de eerste twee ronden zit hij van achter. de derde ronde, een groepje van 4 renners is weg, één van zijn ploegmakkers is mee.
het peloton: iemand van een andere ploeg is vooraan aan het sleuren gevolgd door 3 woopers (wielerclub onder ons parike voor de leken de ploeg van michiel) michiel rijdt derde. het ploegenspel wordt voorbeeldig gespeeld.
volgende ronde, michiel een eindje achterop ..... opgehouden door een valpartij, maar na de aankomstlijn sluit hij opnieuw aan
een aantal rondes verder zijn er opnieuw 4 weg, geen van woop erbij.... ze nemen tot 45 seconden.
michiel neemt 2 ronden na elkaar het peloton op sleeptouw op het lange rechte stuk richting aankomstlijn. de 4 worden ingehaald.
de groep passeert de aankomstlijn. een goei 50 man in het peloton, michiel zit te spelen achterin.
nog 2 ronden. 2 renners zijn weggesprongen. ze hebben 200 meter voor. de kop van het peloton is versplinterd. een stuk of 5 rijden weg. michiel is er verdorie weer bij.
de samenwerking loopt niet zo goed, er zijn twee krakken bij en die zitten naar elkaar te lonken. michiel heeft nog een ploegmaat mee. der wordt "gesproken". hij rijdt het gat toe. er zijn 7 leiders.
laatste ronde. 25 seconden voorsprong. michiel rijdt achteraan de kopgroep.
het peloton is verslagen.
de eindspurt. michiel neemt zijn ploegmaat mee in zijn wiel en trekt de spurt aan. we zien ze komen van op 400 meter. alle 7 op één lijn.
nog 300 ze blijven zitten, nog 200 nog 150 den onze nog altijd alles gevend, der moeten er een paar de rol lossen.
zijn ploegmaat vertrekt..... michiel valt stil .....
een millimeterspurt voor de eerste plaats. de wooper wint. michiel is heel knap 4de. (op 102 renners)
De stage in Lloret de mar in Spanje was een weekje verteerd. Daar werd er eigenlijk goed bergop gereden. En heel bijzonder, Michiel is zonder breuk naar huis gekeerd. Het seizoen zou een goede start kunnen hebben.
94 starters, een mooi parcours, bergop naar de aankomst, alleen jammer dat het kleine ommetje een paar honderd meter voor de aankomst niet aangedaan werd. Het steile klimmetje zou een goede waardemeter kunnen gevormd hebben. Maar ja, dat is maar voor volgend jaar als er bij de juniors gereden wordt.
De start dus, eerder achteraan dan vooraan plaatsgenomen en te eerlijk geweest om niet mee door te schuiven toen de wagen van de koersdirecteur nog door de startklare renners moest.
Michiel heeft goed kunnen volgen. Dit in tegenstelling tot vorig jaar als eerstejaarsnieuweling waar hij veelal de "rol" moest lossen. Hoewel, op het einde van het seizoen durfde hij ook al eens een kansje wagen maar kwam steevast in de tweedehelft van het deelnemersveld over de meet.
De laatste ronde en buiten verwachting heeft hij nog een poging gewaagd, maar als de "grote" jongens de eindmeet ruiken, dan wordt er iets anders gekoerst en werd de onervaren Michiel naar achteren gedrumd.
Resultaat 41ste op 94.
De papa verschrikkelijk content. Michiel was voor het eerst in de eerste helft geraakt !!!
