Twee weken geleden was ik het weekend bij een collega gaan doorbrengen. Zo kon ik ook kennismaken met zijn vrouw en zijn dochtertje en ze zijn allebei super lief! s Avonds hebben we heerlijk gegeten en de volgende dag zijn we naar het platteland getrokken.
Het eerste deel hebben we met de auto gedaan en waaww wat een mooi landschap. Groene grasvelden, geitjes, cactussen waar de mensen hun was op doen drogen (AW! Dat moet prikken) en boeren die hun land bewerken.
We zijn tot aan een afgrond gereden en zijn toen te voet verder gegaan. Beneden was er de zee, maar dan stelde ik me angstig de vraag: Help, hoe ga ik nu beneden geraken? Ze zijn hier heel behendig in het klimmen enzo, maar ik euuuuuhhhhh .dat valt te zien.
Toen we naar beneden wouden komen, deden de vissers ons teken dat het op een andere plek veiliger was (zucht van opluchting)!
Door al dat klimmen enzo word ik er wel vrij goed in en ik vind het zelfs leuk! Aan het strand waren de vissers hun boten aan het klaarmaken om de zee in te trekken. Er waren ook een paar vissers hun netten aan het terugnaaien omdat dolfijnen die gescheurd hadden. Dolfijnen, Waar? Hier? Die wil ik zien!
Volgende keer mag ik mee in de boot om te zien hoe ze vissen (stiekem hoop ik dat ik een paar dolfijnen zal zien :D )
Daarna zijn we langs het strand verder gewandeld en ik heb me heel de tijd beziggehouden (speciaal voor mijn zusje) met het rapen van prachtige schelpen. Daar liggen grote hoornachtige schelpen met stekels, echt prachtig! Op een bepaald moment zijn we terug naar boven geklommen, naar de begraafplaats van hun voorouders. Ik vond het daar zo mooi! Weeral een groen, zonovergoten landschap met rare bomen, cactussen en daartussen witte grafstenen. Verderop zag je dan de hoge donkere bergen. Echt een prachtig zicht!
Daarna hop terug naar beneden geklommen, terug het strand afgewandeld en terug naar boven geklommen. Lang leve het klimmen! Maar teken dat ik er vrij goed in word: ze zeiden: je bent precies een Libanees geitje Wat een compliment zeg ;)
Terug thuis hebben we heerlijke gegrilde kip gegeten en daarna ben ik terug richting huis getrokken (wat voor een storm van traantjes zorgde bij het schattige dochtertje).
Maandag ben ik mijn ooh zo leuke waterpijp gaan halen. Het is precies een antiekstuk en de vaas is in de vorm van een bol, dus je kan die naar een andere persoon draaien om om de beurt te roken. Dinsdag wilde ik de waterpijp uitproberen (ik heb ondertussen geleerd hoe het moet!). Ik deed er water in en .de vaas die groen was, was opeens niet meer groen meer. Ze hadden die blijkbaar langs de binnenkant geschilderd ..haha sluwe verkopers toch. Ik moest er best wel om lachen.
Donderdag ben ik voor een weekendje naar belgie gegaan. Het was de verjaardag van mijn allerliefste mama en dat wou ik voor geen geld missen! Ik vond het heerlijk om iedereen terug te zien, eens een patèke, hesp, te eten. Alles wat er hier niet is J
Zondag was het tijd om terug te vertrekken (toch een beetje tegen mijn goesting), maar ik had wel terug mijn reserve chocolade, snoepjes, speculaas, mee! Haha
Zo, nu kon het normale leventje in Nador terug beginnen (nog 1,5 maand!)
Gisteren had ik een tussentijds evaluatiegesprek met mijn stagementor (meneer Hamouti, de directeur van de kamer van koophandel). Ik vond het best wel spannend en vroeg me af wat hij zou zeggen, maar niets dan positief nieuws!
Deze namiddag is er een feestje van mijn klas Duits. De studenten hadden vorige week examen en zijn allemaal geslaagd! Dat mag natuurlijk gevierd worden. Nu ze geslaagd zijn voor het examen, krijgen ze hun visum en vertrekken ze allemaal naar Duitsland. Zucht, wat ga ik ze missen .
