Het is al een paar dagen geleden dat ik nog op mijn blog geschreven heb, maar ik heb suuuuuper drukke (wel heel fijne) dagen achter de rug. De blog ziet er nu ook heel anders en veeeeeeeeeel beter uit, met dank aan Simon! Ik zou normaal gezien stage lopen op de kamer van koophandel en op een hogeschool hier in Nador: PIGIER. Toen ik in Nador aankwam, vertelden ze met dat deze school tot 8 februari gesloten was. Daarna had ik niets meer gehoord over de school en ik had er ook helemaal niet meer aan gedacht. Dinsdag was ik op mijn gemak aan het werken op de kamer van koophandel...en jawel, weeral lekkere thee aan het drinken....toen opeens de directeur heel gehaast binnenkwam en me vertelde dat we snel snel naar Pigier konden vertrekken.Ok dan! Snel mijn dingen bij elkaar gerapen en weg waren we. In een steegje was er een kleine blauwe deur en jawel hoor: het was de hogeschool. De directeur van de kamer van koophandel stelde me voor aan de directeur van de school als: marie-laure, het belgische meisje dat 5 talen kan. haha, waarom stellen ze me hier altijd zo voor?! Overal waar ik kom : "het meisje dat 5 talen kan" allemaal goed en wel, maar zeg.... Hij stelde voor dat ik de taaldocenten zou helpen bij hun lessen en hij gaf me een lessenrooster met alle taallessen op: HELP! Dat was meer dan een fulltime job! Ik kon er meteen invliegen want om 11.30 was er de les Duits....spannend. Rond 11 uur kwamen er heel wat meisjes binnen op het secretariaat, waar ik zat. De secretaresse vertelde hen als mop dat ik het examen Duits zou afnemen en meteen had ik 10 meisjes rond mij die me hun lessen vanbuiten begonnen op te zeggen en die elkaar bijna omverduwden om tegenover mij te komen zitten. Hilarisch was het! Wat een geslaagde mop van de secretaresse toch Wat later gingen we het klaslokaal binnen en de studenten konden hun ogen nog altijd niet geloven...."waauw een europese vrouw in onze klas". Alle blikken op mij gericht.... best wel ongemakkelijk Ik kwam te weten dat het eigenlijk "inburgeringslessen" waren. Het waren allemaal mensen die naar Duitsland wouden gaan, maar ze krijgen pas hun visum als ze slagen op een taaltest. Deze lessen zou dus een voorbereiding moeten zijn op dit examen. Het waren bijna allemaal meisjes tussen de 17 en 30 jaar en jawel... iedereen was al getrouwd en hun man was in Duitsland. Best wel raar voor ons hé.... een meisje van 17 jaar die al getrouwd is en die naar Duitsland moet verhuizen. Toen ze hoorden dat ik 20 jaar was en NIET getrouwd en NIET verloofd, keken ze me aan alsof ik van mars kwam haha hier ben ik dus lekker de rebel... Na amper 10 minuten in de klas, vond ik het daar al geweldig! Nog nooit had ik zo'n gemotiveerde studenten gezien. Ze moeten in een paar maandjes de duitse taal onder de knie krijgen. Niet zo een gemakkelijke opdracht als je weet dat heel veel van hen nog niet konden lezen en schrijven..... Hun motivatie en doorzettingsvermogen raakten me echt diep! Na de les duits, was de les Nederlands aan de beurt...jawel hoor, Nederlands...hier in Nador! Wat een verbazing. En de verbazing werd nog groter toen ik in het Nederlands werd aangesproken! Hoe raar is het wel niet, om hier Nederlands te horen en met een hollands accent dan nog wel In deze klas waren ze met een stuk minder, maar 5 studenten. Weeral waren ze bijna allemaal getrouwd: jongens en meisjes vanaf 17 jaar. De motivatie was, net zoals bij duits, ongelooflijk! WAW! Toen ik op weg was naar huis kreeg ik een heeeeel ongerust telefoontje van een collega van de kamer van koophandel. De directeur had hen blijkbaar niet verteld dat ik naar de hogeschool was en ze hadden de hele dag in paniek naar mij gezocht! oooh, lief niet?! Ik was echt kapot na die dag, maar waaw! Ik was nog altijd onder de indruk van die studenten en zelf was ik ook heel gemotiveerd. Deze studenten zullen slagen en ik zal hen daar bij helpen! Mijn nieuwe roeping
Ondertussen ben ik al helemaal ingeburgerd op die hogeschool en ik vind het er super, leuke collega's, .... 's Morgens een paar uur werken op de kamer van koophandel en daarna snel snel doorstappen naar de hogeschool. Ondertussen ben ik ook al begonnen met mijn lessen arabisch. Ik heb het alleen heeeeeeel moeilijk met het serieus blijven bij het opzeggen van het alfabet. Zo gaat het er aan toe: Elif, dell, ra, noon, bie, boe, ba, bon, bin, ben, laam, .... Hoe kan een mens nu serieus blijven bij zo een klanken. Probeer dat maar eens 3 keer na elkaar op te zeggen zonder in de lach te schieten...het lukt je niet! Mission impossible!
Wat later gingen we het klaslokaal binnen en de studenten konden hun ogen nog altijd niet geloven...."waauw een europese vrouw in onze klas". Alle blikken op mij gericht.... best wel ongemakkelijk 
haha hier ben ik dus lekker de rebel...
