Ik ben MegaMama
Ik ben een vrouw en woon in Westvlaanderen (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 11/11/1987 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn kindjes natuurlijk.
Mijn allereerste tekst zal gaan over Amalia, geboren op 2 september 2004 om 13u! Mijn oudste dochter...
15 was ik en smoorverliefd op Bjorn, toen 26! Het was volledig wederzijds, ik leerde hem kennen in Kortrijk via een vriendin. We smsten wat samen en hij nodigde mij eens uit en van het een kwam het ander. Na een tijdje besefte ik dat hij toch niet de ware was maar ja, ik was zwanger!
Mijn maandstonden bleven uit en ik dacht mischien eens een test te doen, een kindje stond niet in mijn woordenboek dus de schock was des te groter toen ik ontdekte dat ik zwanger was, mijn allereerste gedachte "wat zal mijn vader zeggen". Ik wist niet meer waar mijn hoofd stond, 16 en zwanger! Hoe ging ik dat doen of zou ik abortus doen?? Zijn familie was volledig gekant ertegen maar ik wou het na veel nadenken niet weg doen, ik had mijn poep verbrand dus moest maar op de blaren zitten! Mijn familie daarintegen, ja die zeiden er niet veel op...
Op 31 augustus 2004 besliste de gyne dat hij mijn bevalling op 38+4 zou inleiden, ik lag al meer dan een week in het ziekenhuis en ik had een zwangerschapsvergifting. Amalia groeide niet meer goed en bleek een lichtgewichtje te zijn! Op 2 september 2004 staken ze om 00u een pil vaginaal op. Ik kwam wakker om 04u en voelde wat pijn in mijn rug, ik belde naar de verpleegster met de vraag voor een kussen want ik vond mijn draai niet meer! Ze legde eerst de monitor aan omdat ze dacht dat het mischien wel weeen konden zijn en gelijk had ze, het waren kleine weeen! Nou als het dat maar is dacht ik! Om 06u kwamen ze een 2de tablet steken. En toen om 09u begon de volle weeenstorm, ik begon te huilen want wist niet wat me overkwam, het deed zo een pijn! Ik dacht dit nooit te overleven, zo een immense pijn had ik! Ik smeekte voor verdoving want ik had gewoon geen tijd om te ademen maar dat bleef duren. Toen ze om 11u kwamen had ik maar 3cm opening en toen begon ik als een gek rond te lopen om de pijn te kunnen verbijten! Om 12u had ik het gevoel dat ik naar de grote wc moest en er kwam gewoon niets uit, de stagaire vond dit raar dus trok ze me naar mijn bed en het bleek dat ik al 9cm opening had en persdrang! In volle spoed naar de arbeidskamer, ik moest nog een paar weeen wegpuffen om die laatste cm te krijgen en om 12u15 mocht ik beginnen persen! Na 45min persen was ze daar, mijn lieve kleine Amalia! 47cm en 2kg732. Ze huilde de longen uit haar lijf! Maar ze was zo mooi en zo klein, ik was direct verliefd op haar (na 4j is de liefde alleen maar groter geworden).
Amalia is ondertussen 4jaar, we hebben veel problemen gehad met haar gezondheid maar ze heeft er zich altijd door gebeten. Het is een sterke meid!
Bloggen is blijkbaar de HOT item van het internet, dus waarom niet meedoen hé! Laat mij mij eventjes voorstellen, ik ben Lies en ik ben 20jaartjes jong. Ik ben ontzettend gelukkig getrouwd sinds enkele maandjes met Christof. Wij zijn sinds bijna 3j samen en ondanks onze ups and downs nog altijd heel erg gelukkig samen! Ik ben ook mama (ja een tienermama) van 2 prachtige dochters! En... zwanger van mijn 3de dochter!
Ik hoor jullie al denken, de eerste 2 warren zeker niet gepland maar ons 3de zeker weten! Mijn eerste dochter komt uit een eerste relatie, ik was 16 toen ze geboren was. En nummertje 2 is nu 18maanden en geboren toen ik 19 was. En nu dochter nummer 3 zal geboren worden als ik 21 ben! Hoe en wat zal zeker nog aan bod komen maar nu moet ik gaan, mijn appeltaart zal anders aanbakken!
Tot de volgende en ik hoop dat ik een mooie blog kan aanmaken!!
