Kalinichta!

De paasvakantie zit er bijna op. Tijd voor een update van mijn blog:
Het eerste weekend van de vakantie zaten we met z'n allen in Athene (hmmm, tijd met Bart... Mis je!). Anna, Sarah en ik zijn met ons drietjes terug gekeerd naar Ioannina. Hoog tijd om boodschapen te doen, want deze keer is het aan ons om te koken! Alles is gesloten, iedereen is weg, het is hier dus heeeeeeel rustig. In onze Erasmuskeuken liggen enkele dingen om te koken (maar die wil ik niet gebruiken!! Bah, vies allemaal!) Enkel de steelpan die volgens mij al heel wat vuurtjes heeft doorstaan en geweldig krom is, wil ik wel gebruiken. Ik zie het immers niet zitten om nog eens extra geld uit te geven aan potten en pannen om die slechts enkele keren te gebruiken. Sarah denkt er anders over en koopt nog een kookpot. Met de steelpan en de kookpot hebben we heel goed onze plan getrokken: kip met rijst en ananas, puree, hot dogs, pastamaaltijden, croque monsieurs (of toasten zoals we ze hier noemen), heerlijke pannenkoeken en pizza! Verder nog tonijnsla en allerhande andere slaatjes. Het was telkens bijzonder lekker!

Maar... Het noodlot sloeg toe! We ontdekten dat er onder de oven kakkerlakken zaten!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Iiiiiiiiiewwwww, vieeeeees! Goed, we kochten en verdelger en gingen ze 's avonds te lijf met onze spuitbus. Toen bleek dat het niet ging om "enkele kakkerlakken", maar wel om een heel leger kakkerlakken!!! We waren alledrie totaal verbijsterd, maar zetten door. Ze moesten eraan, ALLEMAAL!!!
Ivo, die goede ziel, was zo goed om de keuken de volgende dag te kuisen. Wij hadden immers de hele keuken ondergespoten en al het keukenmateriaal (waaronder de steelpan) was dus ook vol gif bespoten. Lang leve Ivo! Maar toch, sinds die dag kook ikzelf nooit meer in die keuken!! En tot nu heb ik geen kakkerlakken meer gezien (niet dat ik nog veel in de keuken geweest ben sindsdien). Blijven hopen dus!

Verder heb ik mijn taken afgewerkt!!!!! Joepie!!!! En hebben we een paar keer getennist. Ikzelf mag ook bijzonder trots verkondigen dat ik tweemaal ben gaan lopen op de piste! Ik durf echter niet vertellen hoe lang ik heb gelopen, kwestie dat ik wil vermijden zwaar uitgelachen te worden en ik best fier op mezelf wil blijven ;-) Ik vond het voor mezelf twee goede prestaties! Dat is het voornaamste, nietwaar?

Anna, Sarah en ik zijn ook 3 dagen naar Lefkada geweest. Onze trip was geweldig!! Enkel het weer zat ons niet zo goed mee. (ik heb hier trouwens ferm de indruk dat ik de laatste maand in België moet zijn om goed weer te hebben! En je gaat het zien he, wanneer ik terug ben, zal het okke slecht weer worden...) We wilden de eerste dag Lefkada stad zelf bezoeken, maar daar bleek niets te zien te zijn, buiten de haven vol zeilboten (waar ik er een "bootje" heb uitgekozen --> Bart, misschien een tip voor mijn verjaardag? :p) en een winkelstraat. EN, NIET TE VERGETEN, een chocolaterie!!! Een chocolaterie VOL met chocoladetaartjes. Jawel, dit was gewoon de hemel voor mij! Elke dag ging ik er mijn taartje halen dat ik dan 's avonds in onze kamer heerlijk kon opsmullen ;-) We hebben dan nog een wandeling gemaakt iets buiten de stad zelf en dat was wel leuk! Zo hebben we trouwens ontdekt dat Anna een wel heel bijzonder invloed heeft op dieren. Telkens wanneer Anna een hond passeert, heft die spontaan zijn poot om een "piske" te doen Hahaha, hilarisch gewoon! De tweede dag hebben we een auto gehuurd en zijn we het eiland rond gereden. Zo zijn we naar een waterval in Nydri geweest, rachtig gewoonweg!!! Onbeschrijfelijk wat ik daar heb gezien en gevoeld... (foto's op facebook). Ik kan er niet meer over vertellen, want het was een overweldigende ervaring. Verbazingwekkend was het! Wat ik toen zag, waar ik toen stond... Ik kan het nog steeds niet geloven. We hebben dan een poging ondernomen om te zwemmen in de waterval, maar het was net iets te koud. Ik heb het meerdere keren geprobeerd, maar durfde uiteindelijk toch nooit te springen (wegens koude en gebrek aan iets om me aan vast te houden). Ik heb toch tot aan mijn middel in het water gestaan en daar ben ik fier op :p Daarna reden we verder en zijn we nog in enkele dorpen gestopt. N ons middageten reden we verder richting westkust. Nu zouden we de stranden zien waarvoor Lafkada zo gekend is. En jawel hoor, niets was overdreven!! Een hemelblauwe baai en een keienstrand onder de rotsen, prachtig gewoonweg!!! Ook dit had ik nog nooit eerder gezien. Ik was zo verbaasd, zo overdonderd. Het leek wel een sprookje. Was ik in Europa? In Griekenland? Wow zeg! Ook nu was het bijzonder jammer dat er geen zon was en dat het wind het koud maakte. Toch zijn Sarah en ik de zee in gegaan. Sarah heeft heel even gezwommen en ik, alweer, ik durfde niet. Er was slechts één golf die telkens op dezelfde plaats oversloeg, maar het was een bijzonder krachtige golf. Bovendien deden mijn voeten heel veel pijn door de keienondergrond (ik denk dat het deels door de koude was dat het zo pijnlijk was om om die keien met blote voeten te lopen). Op die moment zag ik écht het nut in van de allomgekende watersandalen. Ze zijn bijzonder lelijk, maar op een moment als dat zouden ze wel bijzonder handig geweest zijn! We hebben 2 stranden bezocht: Porto Katziki en Egremini (waarvoor we heel wat trappen en ander kunst en vliegwerk moesten doen vooraleer we dat konden bereiken :d). De avond begon stilaan te vallen en we zijn dan terug gereden naar ons hotel. We hebben samen nog iets gegeten en zijn daarna terug naar de kamer gegaan (waar Anna en ik ons kussengevecht hebben verwezenlijkt! muhahaha). Dan was er nog de laatste dag. Regen... Veel meer heb ik hier niet over te vertellen. We zijn te voet naar het dichtsbijzijnde strand gewandeld (wat toch verder leek te zijn dan we hadden verwacht), maar toen we aankwamen regende het nog steeds en bleek het strand bijzonder vuil te zijn (allemaal menselijk afval uit zee en veel bruine zeewieren denk ik; bijzonder jammer van het menselijk afval!). Na iets te drinken, besloten we dan maar terug te keren en een bus vroeger te nemen naar Ioannina. Rond 19 uur waren we terug. De Tsjechen waren ondertussen ook terug van hun reis door de Peloponesos en het was een geweldig leuk terugzien met Tereza en Misha!! 's Avonds ben ik met de Tsjechen, de Bulgaren, Helena en Lisa nog iets gaan eten voor Ondra's verjaardag. Ik ben echter alleen terug gekeerd, omdat ik heel moe was en ik niet tussen zo'n geweldig leuk gezelschap zat. Na een leuke babbel met de taxichauffeur, kroop ik moe maar tevreden in bed!

25-04-2009 om 00:00 geschreven door Lies