Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Lies in Ioannina @ Greece
I hope you will love this
01-03-2009
Wat hebben we geleerd vandaag, Piet?
Yassas!
Hoeveel pech kan je hebben op één dag? Kan het nog erger als we al gehad hebben? Graag een antwoord op dit bericht aub?!!
6u00: wekker gaat 7u00: taxi bellen (tot 2x toe, want taxi daagt niet op) 7u45: vertrek met de bus naar Preveza Tot hier toe geen problemen! Wat zijn de plannen? Wel, Sarah en ik gaan naar het eiland Lefkada en zouden daar graag carnaval "vieren" (lees: zien). Om in Lefkada te geraken moeten we de bus nemen naar Preveza (2uur onderweg, een héle bus voor ons alleen :p) en daar een andere bus nemen naar Lefkada. 9u30: In het busstation van Preveza gaan we naar de balie om een ticketje te kopen richting Lefkada. Antwoord: "No busses now, first bus is at 14.15" --> Oh my god!!! Neen, dat meen je niet! De vrouw in het busstation hier op de campus vertelde ons dat er elk uur een bus naar Lefkada zou zijn; we vertelden haar ook dat we vandaan (=zondag) naar Lefkada wilden gaan --> Waarom heeft ze ons dit niet verteld??? We zouden rond 18u00 in Preveza een bus terug nemen richting Ioannina, dus dit was echt de moeite niet meer om te gaan. Owkej, tweede lachbui van de dag (gelukkig dat we ondanks het nodige gevloek nog goed kunnen lachen) Dan maar een dagje Preveza... dachten we... We namen een taxi richting centrum Preveza. De taxichauffeur had ons dik afgezet, maar jah, wat kan je doen als niet-Grieks-spreker in een taxi die niet eens een teller heeft? Ik nam mijn Michelingids erbij om te zien wat er in Preveza te zien valt. NIETS! (+ alle winkels zijn dicht want het is zondag) Oh, geweldig... 5 regels tekst in mijn gids over een belangrijke slag van onze geliefde Octavianus hier in de buurt. Owkej, lachbui nummer 3! Hier zitten we dan een hele dag... Dan maar eens een kijkje gaan nemen op het strand. Een strand vol afval, maar het had z'n charme wel. Daar zijn we toch een goed half uur gebleven denk ik om in het helder Ionnische zeewater spannende ontdekkingen te doen. Een aantal zee-egels, een anemoon en 3 schelpen rijker zijnde, keren we terug. Na nog even op de schommel te hebben gezeten op de plaatselijke speeltuin een een toast te hebben gegeten in een plaatselijk sportcafé, trokken we terug met de taxi naar het busstation. Eindelijk een taxi-chauffeur die Engels kon praten, vriendelijk was en ons niet in de zak gezet had! Ons plan: de andere Erasmussers waren van plan om naar carnaval te gaan kijken in Ioannina. Als we om 12uur een bus terug nemen dan zijn we om 14u terug in the city centre en kunnen we met hen nog meevieren. Goed plan! Dat zou onze reisplannen kunnen vergeten; dachten we...
Eens aangekomen in Ioannina zagen we op straat al heel wat serpentines en confetti liggen. Het was heel erg druk in de stad. Ik vond het ook al verdacht dat de auto's door de stad reden. Bij een carnaval zouden toch de straten autovrij worden gemaakt? Anna was nog op de campus, maar zou over een uurtje aankomen. Wij dan maar in hiet iets sjiekere Flocafé binnengegaan om eens te bekomen van ons "avontuur" (fantastische chocolademilkshake!!!!!! Duur, maar geweldig lekker!!!!!). Daar voor de zekerheid toch maar eens gevraagd of de festiviteiten nog moesten starten of al voorbij waren. Rarara????
Het antwoord kan je al raden! Owkej, geen carnaval dus! Ik verwittigde Anna, maar ze is samen met Nikola toch nog gekomen. We zijn (nogmaals) naar het oude stadsgedeelte gegaan en hebben daar nog iets gedronken. Wel heel gezellig! Sarah haar dag was ondertussen volledig goedgemaakt door de aankoop van haar Petrick-ballon. Ze is helemaal in to Spongebob en hier worden haar wildste dromen waargemaakt. Ze hebben hier werkelijk alles van Spongebob!
Dus, Piet, wat hebben we geleerd vandaag? Punt 1: relativeringsvermogen is een must hier! (geen enkel plan van ons is hier al verlopen zoals we het gepland haden, werkelijk geen enkel!) Punt 2: geen grote uitstappen meer plannen op zondag (zeker niet met de bus!!!) en vanaf nu plannen we uitstappen voor 2dagen en punt 3: taxichauffeurs profiteren dik van niet-Grieks-sprekende mensen!
--> Hopelijk kan het cocktailfeestje vanavond wat goedmaken? Nu jah, "cocktail". We maken mojito's --> zonder munt, zonder rietsuiker en als de diepvriezer hier niet wil meewerken ook zonder ijs. Elke dag denk ik hier: pas op als je iets logisch vindt hier, we zitten in Griekenland. En elke dag denk ik dat ik alles al gehad hebben... Maar toch blijft de ene verbazing de andere opvolgen!
Vandaag geen goede dag gehad. Het begon allemaal deze morgen (in de melkherberg.. hahaha --> flauwe lol :p) Sarah en ik moesten voor de tweed dag op rij onze Griekse les skippen om naar ons departement te gaan. Gisteren was alles vlekkeloos verlopen; we wisten wat we moesten weten en alles verliep perfect; een echt mirakel! Vandaag was dat enigszins anders. We moesten bij onze prof van psychologie zijn om te vertellen wat we al hadden gevonden over ons onderwerp voor de essay: emerging adulhood. Daar bleek dat wij verkeerde informatie hadden gezocht. Ze vond het ook bizar dat we gegoogled hadden en geen wetenschappelijke database hadden gebruikt. Ze heeft ons getoond dat de universiteit toegang heeft tot zo'n database met allemaal Engelstalige wetenschappelijke artikels. Ze heeft ons uitgelegd hoe we daar geraken en hoe we ermee moeten werken. Hoe konden wij dit op voorhand weten???? Owkej, Engelstalige wetenschappelijke artikels lezen; echt iets voor mij :s --> not at all! Maar kom, we staan ervoor en moeten erdoor zeker... Sarah ziet deze taak wel zitten, dus dat stelt me wel gerust. Bovendien heeft emerging adulthood in de verste verte niets te maken met de lagere school... (we mochten wel een eigen onderwerp kiezen als we één zouden hebben, maar dat hadden we niet. En toen stelde zij dit onderwerp zelf voor)
Daarna trokken we naar de prof van ons nieuwe vak Environmental Education. Toen we aan zijn kantoor aanklopten, kregen we als enige woorden van hem te horen: "No, no, no." Ok, daar stonden we dan. Gisteren vertelde mister Nikolao dat we met deze man geen enkel probleem zouden hebben; dat hij erg aangenaam is, blablabla... Niet veel van gemerkt dus! (achteraf zijn we teweten gekomen dat hij niet wist dat we zouden komen en dat hij enkel Grieks en Duits kan spreken. Dat verklaarde zijn vreemde gedrag dus)
Tjah, wat nu? Daar stonden we dan; afgewezen door de prof van een vak dat we zouden volgen. Dan maar opieuw proberen om mister Nikolao te spreken, zodat we hem konden vertellen dat we dit vak ook al niet kunnen volgen. Hij bleek niet op zijn bureau te zijn en ook zijn GSM nam hij niet op. Na het compterlokaal te hebben bezocht en enkele wetenschappelijke artikels gevonden te hebben voor psychologie, vertrokken we terug naar onze kamer. Eens op mijn kamer kreeg ik telefoon van... jawel Mister Nikolao. Hij was niet op de campus, maar zou terugkomen zodat we hem konden spreken over onze vakken. Volgende week moet ons curriculum in orde zijn (moet in orde zijn binnen de eerste maand dat je hier bent)!!! Uiteraard, Griekse mentaliteit: don't worry, everything will be ok. Flexibility! Jaja, geruststellende woorden van hem, maar ondertussen hebben we nog steeds geen zevende vak. Volgende week woensdag komt het hopelijk in orde. Vanaf morgen is de universiteit trouwens gesloten tot en met dinsdag (of woensdag? --> zelfs dit is me niet duidelijk!).
Het was me echt m'n dagje niet. Die verdomde Grieken zijn amper te bereiken en iets in orde brengen is precies ook nogal moeilijk. Gelukkig dat we onze lieve mister Nikolao hebben! Het is verdomd moeilijk om hem te bereiken of te spreken, maar als we met hem spreken, ben ik wel telkens gerustgesteld. Hij staat altijd klaar voor ons! Gelukkig was er toch nog wat goed nieuws ook: de brief van pépé is toegekomen, eindelijk! Ik kijk er al een week naar uit om die te krijgen En voor diegenen die pépé kennen; het is echt een brief op zijn pépé's!! Hij is toch zo geweldig, echt waar! Hij heeft de eerste glimlach op mijn gezicht getoverd vandaag met die ontzettend leuke en lieve brief En ook Liens postpakket is toegekomen; schitterend zeg!!! Nogmaals dank Lientje!!! Ook dit pakket zorgde voor een stralende glimlach!
Zonet hebben we met een aantal Erasmussers samengezeten en een paar dingen besproken ivm uitstappen. De snowboardtrip is NOGMAALS uitgesteld (dik tegen mijn zin.. maar ik kan me er nu wel mee verzoenen). Zaterdag gaan we wat dingen bezoeken rondom Ioannina. Zondag gaan we naar het eiland Lefkada. Mister Nikolao raadde het ons aan. Dit is het laatste carnavalweekend en hij zei dat het daar zeer leuk is. Er zou OVERDAG een stoet zijn (jawel, je leest het goed, overdag!). We gaan eens zien wat dat geeft he Dus het snowboarden zal voor volgend weekend zijn (en ik weiger het nog verder uit te stellen!) In de paasvakantie gaan we met z'n allen naar Athene! Het is te zeggen: de anderen gaan allemaal samen naar Athene en ik ga ook mee, maar ... ... ... samen met ... ... jawel, Bart De Smet!!! Jipppiiiiiiiiiiee, Bart komt naar hier!!!! We zullen dan allemaal samen de bus nemen naar Athene en daar zullen Bart en ik waarschijnlijk onze eigen weg gaan :p Maar we gaan uiteraard wel proberen om in dezelfde jeugdherberg te logeren. Bartje, ik zie je zo graag zeg!!! Ik ben zo blij dat je komt!!!
Zow, om af te sluiten nog wat "pictures from the cafeteria" van deze avond. De eenden zijn speciaal voor Lien! En kijkt u vooral goed naar de sigaret die Nikola aan het roken is. Hij geniet er geweldig hard van; ah jah, want ik heb ze gemaakt :p Ik zal er maar niet bijvertellen dat de eerste 2 sigaretten falikant mislukt zijn. Maar kom, ik leer bij. Na 3 maanden word ik een volleerd sigarettenroller :p (voor alle duidelijkheid: ik rol ze NIET voor mezelf!!! BAH sigaretten! Maar het is wel fun om ze te rollen; zeker als ze elke keer mislukken :p) En op de derde foto zien jullie mijn imitatie van de Griekse werkmens...
Zaterdag zijn Sarah en ik Ioannina wat beter gaan verkennen. We hadden een schitterend plan: in de voormiddag shoppen, daarna verder rondtoeren. Wij vroeg uit de veren, iets na 9 staan we in Ioannina centre. Hmmm, alles zag er verdacht gesloten uit! En dat was het dus ook! Overal zagen we militairen en militire voertuigen, politieagenten, "belangrijke" mensen, ... Jammer genoeg kon de soldaat aan wie we vroegen wat er te doen is, geen Engels praten. Grrr, wat een dobber zeg!!! En ik had zo'n zin in shoppen!!!!!! Dan maar naar het oude stadsgedeelte. Toen we aan de uithoek kwamen, hadden we een prachtig zicht over het meer van Ioannina. Ik heb daar nog en fantastisch lekkere hot chocolate gedronken en toen gingen we verder. We zijn daar trouwens te weten gekomen dat het een soort feestdag was in Ioannina (ter ere van verdrijving van de Turken zovele jaren geleden). Aan de andere kant van het oude gedeelte van de stad konden we het eiland zien in het meer (na eerst heel wat verwarring! Maar onze voorspelling bleek wel juist te zijn!). We zijn met een boot naar het eiland gevaren en hebben daar enkele gewelig zonnige uren doorgebracht! Het eiland is amper een kilometer lang, maar het is echt prachtig! De mensen die er wonen (zo'n 150) leven van het toerisme en van de visvangst denken we. En als ik zeg dat ze leven van het toerisme, dan komt dat... jawel, omdat de winkeltjes daar wél open waren! Uiteraard verkoopt elke winkel daar dezelfde waren, maar het was wel heel gezellig. Daarna zijn we het eiland rondgewandeld; heel leuk! Aan de ene kant liepen we met onze voeten bijna in het water en langs de andere kant had je rotsen. Die andere kant intrigeerde ons uiteraard en dus zijn we op de rotsen beginnen klimmen. Pret verzekerd!!! Toen we terug aankwamen in het vissersdorp hebben we daar nog iets gegeten en dan hebben we de boot terug naar het vasteland genomen. Vandaar nog een paar dingen gezocht in het oude stadsgedeelte en zo op het gemak terug richting campus. Een geslaagde dag!!
En om onze shopschade in te halen, zijn we maandag en dinsdag na de Griekse les en al dat geregel op ons departement meteen richting centre gegaan met de bus om toch telkens anderhalfuur te kunnen winkelen (stomme sluitingsuren hier!). Schade ingehaald, zeg maar! (al hebben we door een andere weg te volgen naar het busstation nog een heleboel toffe winkels gezien in straten waar we nog niet geweest waren). Ioannina wemelt van de winkels gewoon! In het bijzonder schoenenwinkels!
Tot slot nog enkele foto's van onze trip. Op facebook vind je ze allemaal (samen met enkele filmpjes die we op het eiland gedraaid hebben) Kalispéra!
En voor diegenen die pépé kennen; het is echt een brief op zijn pépé's!! Hij is toch zo geweldig, echt waar! Hij heeft de eerste glimlach op mijn gezicht getoverd vandaag met die ontzettend leuke en lieve brief 
