Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Lies in Ioannina @ Greece
I hope you will love this
07-04-2009
update trips
Ya sas!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog eens iets laten horen heb via mijn blog, dus ik ga mijn schade eens inhalen (hou jullie klaar voor alweer enkele bijzonder lange berichten... hihihi).
Ik zal beginnen bij de trip, het langst geleden: Corfoe!! Het was een hels gedoe om deze uitstap te organiseren. Ondertussen besef ik dat het hele gedoe rond deze uitstap (het organiseren ervan) en uiteraard ook alle gedoe dat ik reeds daarvoor heb meegemaakt me geleerd heeft om niet teveel meer uit te kijken naar wat komt, maar gewoon te nemen wat komt en daarvan te genieten. En ik moet zeggen, het heeft me al heel wat gewetensrust gegeven, want ondertussen zijn er zo nog al een paar kleinigheden geweest waarop ik enkele weken eerder furieus zou gereageerd hebben, maar nu heb ik telkens zoiets van "ach jah, het weze zo; laten we er het beste van maken". Hihihi, hopelijk hou ik deze eigenschap ook tot in België (maar mezelf kennende... ) ;-) Maar goed, over de uitstap: het oorspronkelijke idee was om naar Dion te gaan. Dion ligt ongeveer op gelijke hoogte met Ioannina, maar het ligt aan de oostkust (Ioanninia ligt in het westen van Griekenland). Ik had samen met Anna de weg uitgestippeld op mijn wegenkaart (dank u wel Niels Tas!) en we wisten dat het een lange trip zou worden. Zatermorgen 8u30: ik vertel Tereza langs welke steden we gaan rijden en dan kwam de *bong*. Bleek dat rijden naar Larissa (een stad waarlangs we zouden rijden) al 3uur in beslag neemt!! En dan waren we nog niet in Dion.. Oh oh, wat nu gezongen. Owkej, we besloten dan om in het kantoor van Europcar (waar we onze auto huren) te vragen of zij een kortere weg wisten. Maar opnieuw hetzelfde antwoord: "Dion? Very far!!"... Hmm, ok... (enkele weken geleden zou ik dus op dit moment beginnen freaken zijn). Ok, goed, dan gaan we gewoon ergens anders naartoe! We begonnen te kijken waar we naartoe konden gaan op de kaart. We wisten al van enkele steden welke de moeite waren om naartoe te gaan en welke niet. Er bleven helemaal niet veel mogelijkheden over. We wilden ook nog naar Meteora gaan, maar dat kon nu niet, aangezien Sarah wilde meegaan naar daar. (Sarah was er niet bij die dag aangezien haar familie hier was en het was hun laatste dag samen...) Een ander "lid" van de groep wilde ook niet naar Meteora, omdat ze daar mensen kent en er dus langer naartoe wilde gaan (uiteraard was dit de persoon die voor de rest niks zei of alternatieven gaf om naartoe te gaan, zo typisch!!! Mensen die geen initiatief nemen, maar overal een mening over hebben kunnen zo *grrrrrrrr* zijn!!). Uiteindelijk kwam ik met het idee om naar Corfoe te gaan. Vanuit Igoumenitsa is er om het uur een boot naar het eiland. Eigenlijk wilde ik niet per sé naar daar aangezien ik er al geweest was, maar kom, het was zo goed als de enige mogelijkheid die we nog hadden en met die bende zou het zowiezo een leuke tri worden! Iedereen stemde toe en we konden vertrekken. Op ongeveer een uur tijd stonden we in Igoumenitsa en daar hebben we de auto achtergelaten. Vandaar de boot op, voor een tocht van 1uur en 45minuten. Het was werkelijk schitterend weer! Amper wolken, zalig zonnetje en geen wind! Eén van de beste dagen die we al gehad hebben. Lekker luieren en zonnen op de boot was zooooo fijn! In Kerkyra (Corfoe-stad) hebben we dan iets gegeten en wat rondgelopen. Tereza en ik waren hopeloos op zoek naar een strand, maar dat was er dus niet in de stad zelf. Toen ik 3jaar geleden met mijn mama op Corfoe was, hebben we Kerkyra ook bezocht en zijn we naar een soort fort geweest dat je moest beklimmen en vandaar had je een spectaculair zicht over de zee en het land. Ik wilde hen daar mee naartoe nemen, maar we konden niet beginnen aan de "beklimming" aangezien de poort gesloten was. Wel jammer! Maar jah, geen probleem. We zijn dan even aan het water gaan zitten en Tereza heeft haar in het water gewaagd. We zaten echter in de schaduw en het water was pokke koud (heb het niet zelf uitgerobeerd). Dus na een kwartiertje zijn we daar ook weer vertrokken. We zijn dan nog iets gaan drinken (en ik heb een heeeeeeeerlijke banana split gegeten!) en dan zijn we terug gegaan naar de boot die ons terug naar Igoumenitsa bracht. We waren allemaal kapot! Schitterende dag geweest. Het grappige van die dag was ook dat we Misha en haar vriend (die hier een paar dagen was) overal tegenkwamen. Het begon 's ochtens op de bus naar het centrum van Ioannina. Zij waren op weg naar het grote busstation om naar Igoumenitsa te gaan (wij dachten toen nog naar Dion te gaan). Toen we in Igoumenitsa op de boot zaten, zagen we plots Misha en haar vriend op de boot stappen! Super grappig! Uiteindelijk hebben we in Kerkyra niet samen rondgelopen aangezien zij minder tijd hadden dan ons (zij moesten immers zorgen dat ze de laatste bus van Igoumenitsa naar Ioannina terug konden nemen en wij hadden een auto in Igoumenitsa dus het maakte niet uit welke boot wij zouden terugnemen)
De maandag daarop was er het bezoek aan Tsoukas Monastery (maandag 30 maart) . Dit was een uitstap opnieuw georganiseerd door the Hellenic Center. Samen met Tereza, Jiri, Ondra, Lisa, Tayfe en nog enkele anderen hebben we een toffe middag gehad. We zijn niet lang geweest, maar het was zeker en vast de moeite waard! Een oud klooster bovenaan een grote kloof. Het uitzicht was spectaculair! Er was uiteraard ook een kerk, maar het was werkelijk een mini-kerk. Er stonden 12 stoelen ofzo en daarmee staat de kerk vol! Heel fijn om te zien. Korte, maar leuke trip dus!
Vorige zaterdag (4april) hebben Anna, Misha, Sarah, Tereza en ik dan een auto gehuurd om naar Meteora te gaan. Dit moet naar het schijnt een bijzonder gekende plaats zijn, maar ik was er nog niet geweest. Na een hele autorit zijn we er uiteindelijk geraakt (dachten we). Het was langer rijden dan we hadden gedacht, maar na 3uur rijden zagen we de rotsen van Meteora! We reden een dorp binnen en hebben er iets gegeten. We dachten dus in Meteora te zijn, maar dat was niet zo. We zaten in een naburig dorp. We zagen bovenaan de rotsen een bus staan, dus da wilde zeggen dat we daar ook moeten opgeraken. We hebben de weg gevraagd en zo kwamen we echt in het rots- en bergachtige Meteora terecht. Onbeschrijfelijk wat we daar hebben gezien. De uitzichten!! Niet normaal prachtig!! Het enige wat je er echt kan bezoeken zijn kloosters denk ik. We hebben dus ook een klooster bezocht. Heel leuk eigenlijk, want ik had dat nog nooit gezien (toch niet voor zover ik me kon herinneren). Het weer was opnieuw goed, dus we hebben daar ook wat buiten in het zonnetje gezeten. Sarah kon er echter niet volop van genieten, want ze heeft last van hoogtevrees. En in dat geval is Meteora helemaal niet aan te raden... Je zit cotinu op hoge plaatsen die uitzichten geven naar het dal en verder, dus jah... We wilden een tweede klooster bezoeken, maar het bleek gesloten te zijn. Dan zijn we op de terugweg naar huis nog ergens gestopt langs de kant van de weg, omdat er een trap was naar boven en die trap zou ons weer een prachtig uitzicht leveren dachten we. En of!!!? Wow, de ging veel verder dan de trap. We bleven maar omhoog stappen en toen vonden we pas echt het hoogtepunt van de dag!!! Nogmaals, ik kan het niet beschrijven, maar het was "perfect" (zoals wij het in het Engels tegen elkaar vertelden).
Goed, nu ga ik jullie laten, want ik moet weeral vertrekken. Straks schrijf ik een nieuw bericht, want ik kan wel nog het één en ander vertellen over de voorbije 2 weken x x x en psssss, tegen niemand zeggen, maar vannacht is Bart hier!!!!!!! Olééééééééé Ons geheimpje he, beste lezers ;-)
Goed, menskens allemaal, wat kan ik jullie nog meer vertellen over de voorbije 2 weken?
De eerste 2 essays zijn af en afgegeven!!! Jippie! Maar nu moeten de resultaten nog afgewacht worden natuurlijk... Voor evaluation in education moesten we nog een discussie houden over de essay, maar dat bleek alles behalve gemakkelijk. Ik was behoorlijk zenuwachtig, omdat ik helemaal niet wist wat ik van het gesprek moest verwachten.De prof spreekt zelf geen Engels, dus zijn assistent speelde tolk tijdens het gesprek. Dat is uiteraard behoorlijk vervelend, want je weet niet wat hij dan allemaal tegen de prof zegt en hoe hij onze woorden vertaald. Na enkele vragen zei de prof het zelf ook dat hij dit geen goed systeem vond, omdat hij rechtstreeks met ons wilde praten. Hij spreekt enkel Grieks en Duits, maar in het Duits kan ik toch geen parlé houden. Al mag ik best fier zijn op mezelf, want ik heb wel enkele mails in het Duits naar die prof verstuurd (welliswaar had ik voor elk woord een online woordenboek nodig!). Maar mijn Duitse kennisis toch echt heel ver weg afgezakt, jammer genoeg. De andere essay moesten we gewoon afgeven (gelukkig maar!) De tijd begint trouwens echt wel te korten om alles af te werken. Ik panikeer nog niet, want ik zit vrij safe met mijn werk, maar we moeten voor een ander vak wel nog eens een presentatie geven (deze keer dus echt de essay presenteren en niet gewoon praten) en die essay is nog niet af. Ik ben ermee bezig en heb al een groot stuk, maar het belangrijkste stuk is eigenlijk het moeilijkste. We moeten de verschillen uitleggen tussen het Vlaamse en Waalse onderwijssysteem. Hmmm, veel zijn er niet, dus begin maar eens te zoeken. Kent er trouwens iemand het Franse woord voor "eindtermen"? En "leerplannen"? Kwestie dat ik eens op de Waalse site van onderwijs kan gaan zoeken. En ik heb hier dus geen Frans woordenboek ofzo, vervelend... Ik hoop alleszins de essays af te hebben in de paasvakantie. Daarna nog 2 weken genieten en dan terug naar huis :( (waar nog heel wat werk voor ons eindwerk op ons staat te wachten :s )
Iets anders nu: enkele weken geleden kreeg ik een e-mail van iemand met enkele vragen over Ioannina. Die man had mijn blog gevonden door te googlen op zoek naar info voor zijn rondreis door Griekenland. Na een aantal keer heen en weer mailen, hadden we afgesproken elkaar te zien hier. André en Rina, 2 gepensioneerde mensen die voor 6 weken door Griekenland reizen hebben ons geweldig goed ontvangen! André had ons hun reisprogramma doorgemaild en dat ziet er super uit! Ze waren ook 2 dagen in Ioannina op een camping, vandaar dus dat we hen een bezoekje hebben gebracht. Het was er echt heel gezellig! En ze boden ons gewoonweg overheerlijke Belgische chocolade aan, jammieeee!!! We bleven en bleven en bleven maar praten; over allerlei dingen. We zijn dan nog samen iets gaan eten en uiteindelijk hebben ze ons dan afgezet aan de universiteit. Ze hebben verteld dat ze ons gaan uitnodigen bij hun thuis (Wetteren, hihihi!!!) als de video van hun reis af is.
Nog een ander nieuwsitem: Sarah verwachtte vandaag het postpakket dat haar mama haar had opgestuurd. Zij dus naar the Hellenic Center en wat zag ze daar: 2 postpakketjes, een ietwat "normaal" pakket en een XL-pakket. Ze hoopte dat het kleinste voor haar zou zijn, zodat ze niet teveel zou hoeven te sleuren en geluk had ze! Maar uiteraard dreef haar nieuwsgierigheid haar naar het grotere pak en voor wie was dat?? Jawel "Lies Tas"! Plus nog 2 brieven voor mij. Uiteraard kon ze niet anders dan beide pakketten mee te nemen :p Dus plots krijg ik hier bezoek van ons Sarah, sleurend met 2 dozen, hihihi ;-) Een postpakket van de heer Niels Tas en zijn demoiselle Antigone! Super zeg!! Had ik helemaal niet verwacht, echt super fijn Dus, Niels en Antigone, als jullie dit lezen, superrrr hard bedankt! De eerste "Dag Allemaal" is er al door
En dan het meest spannende item van de dag: Bart is onderweg naar hier!!!! Over een uur vertrekt de bus van Athene naar Ioannina. Hij zit daar nu a zo'n 2uur te wachten, maar zoals ik mn Bartje ken is hij zijn tijd nuttig aan het besteden door het lezen van een boek over de geschiedenis van de biologie. Ik moet zeggen dat het qua zenuwen heel goed meevalt, maar ik hoop dat ik toch een beetje ga kunnen slapen voor ik moet vertrekken naar het busstation. Ik heb door onze uitstap naar Meteora, het bezoek aan André en Rina, ons essay gesprek en andere noodzakelijke bezigheden niet echt veel kunnen doen voor school de voorbije 4 dagen, dus ik ga sebiet nog zoiets kleins doen voor ons eindwerk en dan is dat ook weer gedaan he Deze avond is het ideale moment om kleine werkjes uit te voeren. Zo moet ik ook nog enkele kleine gaatjes herstellen in mijn kleren en enkele mails versturen. hihihi, hij is er bijna!!
Oh, wat ik ook nog kan vertellen: vandaag zijn Sarah en ik naar een Griekse school geweest. Het is een multiculturele school. Er is een speciale klas voor kinderen die hun eerste jaar in Griekenland zijn en dus extra taalles krijgen voor bepaalde uren. Voor de andere uren zitten ze bij hun gewone leeftijdsgenoten. In die "multiculturele" klas zitten alle leeftijden door elkaar. We hebben dus in deze klas gezeten en in het vierde leerjaar. Het waren bijzonder kleine klasjes (10lln ofzo) Volgens de leerkracht van het 4de leerjaar komt dit, omdat de Grieken hun kinderen niet naar die school willen sturen omdat er zoveel migranten zitten (vergelijkbaar met Belgiëeker?!) We zijn geen hele schooldag gebleven, want dat was gewoon niet vol te houden... De lessen zijn gewoon in het Grieks, dus je begrijpt helemaal niet waarover het gaat en je kan de kinderen ook niet aanspreken (wat ik wel bijzonder jammer vond). Dus na 2 blokken van lessen zijn we doorgegaan. De schooluren zijn wel helemaal anders dan bij ons. School start om 8uur en eindigt om 13u30. Ze eten niet op school (Grieken eten maar om 14u ofzo), maar er is wel opvang tot 16u voor kinderen wiens ouders gaan werken zijn. In het begin was het altijd wel plezant om die klas te zien, maar aangezien we er niks van begrepen werd het snel saai. (+ ik was geweldig moe door te weinig te slapen) Maar kom, ik ben heel blij dat ik die school eens gezien heb! We hebben op die korte tijd al heeeeel wat didactische verschillen gezien met België!
En vandaag was er dan nog iets bijzonders (er komt geen einde aan)... Er was deze middag een "meeting" met enkele mensen van de Europese Unie die bezig zijn met het "Bologna - process". Ze wilden daar met studenten over praten, want ze vinden de mening van studenten heel belangrijk en bezoeken zo'n 15 verschillende landen in verband hiermee. Ze hadden dus enkele Erasmussers en enkele Griekse studenten opgetrommeld. We zaten allemaal rond een giga grote tafel. Het enige probleem was dat ik niet echt wist waarover dat Bologna process gaat. Ik heb er wel al over gehoord, maar verder... Het heeft iets te maken met hoger onderwijs: bachelor en master opleidingen. Ik zal het eens moeten opzoeken. Die mensen stelden enkele vragen en gaven wat uitleg. Ik vond dat eigenlijk wel heel tof! Ook al wist ik niet met welke reden ik hun vragen beantwoordde, het was toch leuk. En ik voelde mij zo klein... Ale, ik probeer het uit te leggen: we waren daar bezig op Europees niveau, en daar zat ik dan... een studentje uit België.
Maar goed, nu ga ik jullie laten, want (zoals eerder gezegd) is dit alweer een ellelang bericht. (Zoals jullie het graag hebben...) Nu zijn jullie toch weer op de hoogte van wat er de voorbije weken gebeurd is hier.
Groetjes!!!
PS: voor de rope-skippers. Ik heb hier al een les double dutch gegeven (met wasdraad...) en het viel goed in de smaak!
Ya sas!
