's Nachts word ik wakker: ik slaap onrustig want ik ben in gedachten voortdurend bezig mijn terugkeer aan het organiseren. Het best is dan niet te liggen piekeren, maar aan de slag te gaan. Dus surf ik op internet op zoek naar adressen van fietsenhandelaars in de buurt. Ik vind er een paar; de meest interessante is Bikebase Budapest. Het is niet ver van mijn kamer en ik lees op hun website dat ze de fiets zelf inpakken. Er staat wel geen prijs bij voor die service. De doos zelf verkopen ze voor 13 euro. Bij ons geven de fietswinkels zo'n doos gratis; ze zijn blij dat ze de kartonnen verpakking kwijt zijn. Hier in Boedapest vragen ze er geld voor.

Ik ben wat rustiger nu ik wat concrete zaken heb gevonden en slaap verder tot de ochtend.

's Morgens ontbijt ik in een Italiaans restaurantje in de buurt en ik bestel me daar een Amerikaans omelet. Het is er niet gezellig en aangezien ik op mijn kamer een kleine kitchenette heb ga ik straks mijn inkopen doen voor ontbijt en avondeten. Ik ben 'op kot' in Boedapest voor een paar dagen, met TV!

Ik vraag nog wat meer tips aan de receptie. De meisjes zijn zeer hulpvaardig en ze helpen waar ze kunnen.

Daarna ga ik te voet naar die fietshandelaar en ondertussen verken ik een beetje de stad.

Toevallig staan ook de IJslanders in die fietsenwinkel; zij laten alles inpakken en vervoeren naar de luchthaven op de dag dat ze vertrekken voor 120 euro. Voor mij alleen wil de man niet naar de luchthaven rijden. Ik vertrek voor hem te laat en hij kan aan mij niet genoeg verdienen.

Ik besluit het allemaal zelf te doen, meer uit principe. Ik wandel met een grote, lege fiets box terug naar mijn kamer. Daarna koop ik op aanraden van die fietshandelaar 60 meter inpaktape in een winkel van papierwaren. De fietsbox moet immers stevig verpakt worden. Alles bij elkaar ben ik een voormiddag bezig.

In de namiddag ga ik op zoek naar een goedkope Turkenzak. Mijn drie aparte fietstassen moeten immers in één 'koffer'. Ik koop mij een paraplu bij een Chinees verkoopstertje in de metro want de komende dagen voorspellen ze (nog maar eens) hevige onweersbuien. Later zal blijken dat dit geen overbodige aankoop is geweest. Van het Chineesje krijg ik de tip dat ik die Turkenzak waarschijnlijk zal kunnen kopen in de overdekte markthal. Ze verstaat mij niet, maar vannacht heb ik een afbeelding van een Turkenzak gedownload op mijn smartphone en ik toon haar die foto. Eén beeld zegt meer dan 1000 woorden en haar beetje Engels is voor mij voldoende.

Die toeristisch interessante Markthal wil ik sowieso eens bezoeken. Aangezien het een te grote wandeling zou worden, koop ik in de metro een dag ticket voor openbaar vervoer. Daarmee kan je voor 3 euro 24 uur non-stop met alle bussen, trams, metro in Boedapest rondtoeren. Aan de infobalie van de Markthal vraag ik aan de hand van de foto waar ik zoiets kan kopen. In de kelderverdieping vind ik een winkeltje waar ze allerhande valiezen en koffers verkopen. Met een brede glimlach verkopen ze mij een Turkenzak ... voor 1 euro.

In de Markthal is het een drukte van jewelste: alles kan je hier kopen (fruit, groenden, vlees, kaas, brood, ....). Als een echte 'local' doe ik mijn inkopen. Er zijn veel eet- en dranktentjes waar je allerlei lekkere hapjes, bier, wijn kunt proeven. In een souvenirwinkeltje koop ik een magneetplaquette van Boedapest; dat kan ik thuis naast alle andere hangen.

Goedgemutst keer ik terug naar mijn kamer.

Het vraagt mij enkele uren, maar tegen de avond zit mijn fiets in de box: stuur in het verlengde van het kader, zadel, voor- en achterwiel aan het kader vastgemaakt met snelbinders, ketting losgemaakt en ingepakt, derailleur veilig tussen de achtervork bevestigd, pedalen gaan er gemakkelijk af met een 15 sleutel (in leen gebruikt van de klusjesman van het hotel), ik laat de lucht uit de banden (heb ik geleerd van mijn schoonbroer Hille), ...

Mijn cursus 'fietsonderhoud' van het afgelopen jaar rendeert nu ten volle. Ik omwikkel de box met inpaktape en snij zelf nog een vier handgrepen bij in het karton. De lompe doos wordt op die manier 'draagbaar'. Ik probeer de Turkenzak uit qua afmetingen en, wonder boven wonder, alles kan erin.

Buiten regent het pijpenstelen. Een verkenning van Boedapest by night zit er niet meer in en vooral, het is voetbal op TV.

Ik installeer mij met wat bier en chips voor de televisie. Ik versta niets van het commentaar van de Hongaarse reporter, maar ik zie wel België verliezen tegen Italië met 2 - 0. Onze 'superster' spelers Hazard en De Bruyne bakken er niet veel van. België begint slecht aan het EK.