Via Dunaszeg, Győrújfalu, Győr, Győrszentiván, Bőny, Nagyszentjános, Ács.
82 km (9024 - 9106)
Bewolkt, af en toe komt de zon erdoor.
_______________________________________
Vrienden, ik ben inmiddels aan mijn laatste kaart uit het set van zeven, vorig jaar gekregen van mijn neef Kurt met de woorden:"Ge hebt nog wat te doen, nonkel Mark." Ben er bijna, Kurt, maar nog niet helemaal. Ik schat overmorgen in Boedapest aan te komen.
Het ontbijt dat Beate heeft klaargemaakt is op zijn Hongaars. Alles in overvloed. Heel attent van haar was de picknick die bij het ontbijt klaarlag.
Gezien de taalproblemen boek ik vanaf nu mijn kamer voor de volgende avond en ik zorg ervoor dat ik telkens Wi-Fi connectie heb, liefst op de kamer. Ik heb voor vandaag geboekt in Komáron. Afstand: ongeveer 80 km.
In het begin ligt het fietspad tot in Győr naast de weg. Zo'n fietspad heeft hetzelfde euvel als bij ons. De boompjes erlangs geven schaduw en verkoeling. Maar boompjes groeien en hun wortels duwen het asfalt naar boven. Gevolg: ik wip voortdurend op en neer op mijn zadel. Dat gaat zo door tot in Győr.
Het centrum van het anders drukke Győr is zo goed als autovrij, maar ik kan er niet lang blijven. Het duurt wel even voor ik uit Győr kan geraken. De LF6-route wordt in Hongarije amper aangeduid. Ik ben in elk geval mijn draad kwijt (tegengesteld aan die scène uit 'In de Gloria'), maar gelukkig heb ik in noodgeval mijn gps. Nathalie, mon guide, wijst me de weg.
Ik hou picknick in Győrszentiván. Daarna fiets ik langs de spoorweg en over de snelweg naar Bőny. Onderweg passeer ik twee bepakte fietsers, richting Boedapest. In Bőny steken ze me voorbij. Ik zeg goeiedag en heb de indruk dat ze me begrijpen. Ze rijden met Koga's. Veel kans op dat het Nederlanders zijn.
Richting Acs is er een vervelend stuk op een zanderige landweg. Als ik ooit in Servië en Roemenië fiets moet ik zeker bredere banden hebben met meer grip in het mulle zand. Ik heb voor het eerst ook twee loslopende honden moeten afhouden.
In Ács komen de twee Koga's me tegemoet en ze raden me af de route te volgen. We geraken aan de praat.
Henk en Peggy komen van Arnhem en hebben in Passau hun auto achtergelaten om naar Boedapest te fietsen. Henk (55 jaar) en Peggy (52 jaar) zijn nog alletwee aan het werk en hebben dus geen zee van tijd zoals een gepensioneerde als ik. Ze hebben 2 dagen Wenen genoten, maar in Boedapest gaan ze niet blijven. Ze sporen terug naar Passau. Dat duurt 8 uur en vraagt 4 keer overstappen. Ik ken dat. Leuk is anders.
Het is een sympathiek en sportief koppel en ik nodig hen uit voor een drankje op een terras in Komáron.
We praten nogal veel over mijn trip naar Compostella en ik geef hen mijn blog door. Henk zou de Compostella ook wel eens willen doen. Misschien heeft hij iets aan mijn blog.
Henk is wel bij de pinken en bij afrekening staat hij erop te betalen. Hij weet van mijn blog, denkt verder dan zijn neus lang is en ziet het al voor zich in mijn verslag. "Vlaming trakteert (nog maar eens) Nederland".
Het tegendeel kan ik nu ook niet over mijn kant laten gaan en we drinken nog een rondje Cola, op mijn kosten welteverstaan. Oef, het evenwicht is hersteld.
We nemen afscheid, maar ik heb het gevoel dat ik hen nog zal ontmoeten. We zien wel.
Het is alsof mijn fiets het geroken heeft, maar ons terras is op een boogscheut van waar ik zal slapen.
Het hotel heeft een bepaalde sfeer: houten lambrisering, krakende trap naar boven, een onbestemde boenwasgeur... Misschien zijn er wel spoken?
Mijn kamer is ruim en rustig gelegen. Het hotel ademt wat Oostblok-vergane-glorie. Zo moet ik op voorhand betalen. Het scheelt niet veel of ik moet stempeltjes apart gaan halen in een ander kantoortje.
Je kan er onbeperkt buffetten voor 5 euro. Terwijl ik aan het eten ben wordt er buiten singletjes gedraaid uit de sixties en seventies. Misschien is er straks een t-dansant?
Vlakbij is een lange tafel gereserveerd. Een vrouw van het gezelschap draagt een soirée kleed met een heel diepe inkijk. Alle venten zetten zich rond haar. Aan een andere tafel zitten drie vrouwen. Eén van hen draagt Oostblok panties. Je weet wel, van die vleeskleurige.
Ik zet me nog wat buiten. Op een groot scherm wordt de eerste voetbalmatch van het EK 2016 uitgezonden. Frankrijk tegen Roemenië. Ik volg het verder op mijn kamer. De beelden zeggen me alles, de Hongaarse commentaar begrijp ik aan geen kanten. Ik denk aan Zomergem. Op 18 juni is de match België-Ierland te zien op groot scherm. Allen daarheen! Het zal wijs zijn.
|
