Via Steyregg, Abwinden, Enhagen, Mauthausen, Baarn im Machlande, Mitterkirchen, Mettensdorf, Eizendorf
67 km (8642 - 8709)
In de voormiddag regen en onweer mét plensbuien, in de namiddag droog en een beetje zo'n, 's avonds opnieuw regen en onweer
___________________________________
Ik heb vannacht goed geslapen. Dat scheelt een stuk. Het ontbijt bij de huisbaas is redelijk, maar toch niet meer dan dat. In de verte hangt dreigend een onweersbui. Ik kijk op een Oostenrijkse buienradar: het zou moeten droog zijn vanaf 9.30 uur. Dus ik blijf braaf binnen tot half tien en ik start licht gekleed. Ik vertrouw de klimatologische voorspelling van de buienradar. Tot de waterkrachtcentrale van Abwinden gaat het goed, maar dan openen de hemelsluizen. Ik heb te weinig tijd om mijn regenkledij aan te doen. Mijn poncho heb ik vlug aan. Het regent gedurende een uur puttekes in de plassen. Nergens een plek om te schuilen! Drijfnat kom ik aan bij het veer. De veerman brengt mij tot Mauthausen. Iets verder vind ik in het portaal van het apothekersmuseum een plek om te schuilen, een beetje af te drogen, regenbroek en fietsoverschoenen aan te trekken. Een paar mensen van de Neo-Apostolische Kirche (nog nooit van gehoord) komen een sigaret roken in het portaal en bekijken dat verzopen kieken argwanend en meewarig. Moet ge nu op zondag fietsen in de regen? Ik hoor het hen denken.
Ik rij verder als de regen wat geminderd is. Deze keer is alles onder controle. Die buienradar van Oostenrijk kan voor mijn part van de radar...
Hoedanook, nu ik mijn regenkledij aan heb ... komt de zon er stillekes door. Gezwind rij ik verder: mijn gele poncho bolt zich op door de wind. Moet een schoon zicht zijn. In Mitterkirchen hou ik halt bij een kraampje en eet ik een pistolet met Leberkäse. Dat smaakt. Ik trek alle regenkleren weer uit want de zon is nu volop van de partij. Ik besluit niet veel kilometers te doen en een plek te zoeken in Grein. Een brochure geeft me verschillende adressen (met prijzen). Er staat er eentje bij: Einzelzimmer mit Dusche/Toilet und Frühstück: 26 euro. Niet te geloven.
Ik probeer mijn geluk en bel aan. Frau Herta doet open en zegt dat er voor mij nog plek is. Ik schat dat ze tegen de 80 jaar aanloopt. De kamer is klein, maar comfortabel en proper. Meer hoef ik niet. Wi-Fi heeft ze niet. Daar begint ze niet meer aan. Ik installeer me en ik vraag of ze een waterslang heeft om mijn fiets af te spuiten. Geen probleem. Pak maar in de garage. In de voortuin onderhoud ik mijn fiets grondig. Dat was nodig want de sintelpaden in Duitsland en het regenachtig weer hadden mijn fiets helemaal onder de modder gestoken. Morgen zal hij veel beter lopen, zoveel is zeker.
Ik ga 's avonds nog iets eten in Grein centrum. Kirchenwirte is een goede tip van Herta.
Mijn oog valt op een spandoek aan het gemeentehuis. 225 jaar stadsschouwburg. Morgen ga ik zeker eens kijken.
|
