|
Santiago - Santiago
0 km
Zonnig
mp3: geen muziek
--------------------------------------------------
Vredig geslapen in hostel La Paz. Deze morgen heb ik de blog bijgewerkt, want ik heb op mijn kamer goede wifi verbinding. Ik plaats foto's van mijn aankomst in Santiago op Facebook en krijg onmiddellijke felicitaties van de vrienden. Muchas gracias, amigos. Chris Thienpondt van de krant wil er zelfs een artikel over maken. Ik chat met hem op Facebook. Benieuwd wat het wordt.
Morgen wil ik doorrijden naar de kust. Ik moet vandaag een oplossing zoeken voor het transport van mijn fiets, de bijhorende fietstassen + bagage en voor mezelf ook natuurlijk. Ik weet wat gedaan.
Ik haal mijn Compostelaat. De stempels in mijn credential zijn ruim voldoende. Het ziet er allemaal heel officieel uit. Bijna als een diploma. Met stempels en handtekeningen. Het is in het Latijn, maar mijn kennis hiervan is tot nul gezakt. Dus ik weet niet of het een volledige aflaat is en of er nu staat dat mijn zielke witgewassen is  . Ik zal het eens aan mijn broer pastoor vragen. Hij zou daar toch meer moeten van weten.
Naast dat bureau voor pelgrims is er ook een onthaalcentrum van de Lage Landen. Vlamingen zijn er welkom. Ik krijg van die Hollanders een koffie, zelfs een koekje. En zij zijn efficiënt. Een zekere Klaas geeft mij antwoord op al mijn vragen. Op een half uur weet ik wat ik moet doen. Ik ben Klaas heel dankbaar, ik neem een foto van hem en geef mijn blog door. Ik hoop dat hij dit leest.
Ik zoek het UPS kantoor op. Het is vlakbij het pension La Paz. Martin van UPS overtuigt mij van de goede service. Voor 100 euro zal mijn Koga deftig ingepakt worden en kan ik al mijn bagage bij mij thuis laten afleveren voor de ronde prijs van 100 . Stukken goedkoper dan andere gelijkaardige voorstellen. Ik heb er in feite mijn vliegticket voor. Martin zegt dat dit op 3 dagen moet kunnen. Als dat zo is en de service is goed (geen verlies of breuken aan de fiets), dan opent dat perspectief voor misschien nog trips....
Ik boek een ticket naar huis via Internet. Normaal land ik dinsdag in Zaventem.
Samen met René, mijn Nederlandse compagnon, eet ik een lunch in één van de tapasbars. Het is er een waar de Spanjaarden komen. Daar is het goed. René zit er wel wat door. Net zoals ik eergisteren. De vermoeidheid begint zijn tol te eisen. Hij gaat naar Finisterre met de bus. Ik ga nog wat fietsen. Ik voel me goed.
Ik neem wat aangedaan afscheid van mijn marinekolonel René; het is een aangename man en we hebben tijdens de camino goede gesprekken gehad. We spreken af dat we blijvend contact onderhouden. Ik zal hem eens Gent laten zien en wat betere bieren laten proeven. Zo kan hij het verschil leren kennen tussen een Heineken en de goeie pintjes van bij ons.
Ik bezoek de kathedraal; die valt wat tegen. Ik heb op deze camino mooiere kerken bewonderd. Amiens, Chartres, Poitiers, Burgos, Léon ... om er maar enkele te noemen.
Maar het belangrijkste is dat ik in alle rust mijn camino kan overdenken en dat ik de gevraagde intenties van vele mensen in gedachten kan overmaken. Ik lummel daarna maar wat rond, koop souvenirs en ik doe mijn inkopen al voor morgen. Ik wil morgen vroeg vertrekken. Het is meer dan 100 km. Op mijn kamer boek ik een hotelletje in Finisterre en reserveer ik mijn huidige kamer al voor de nacht van maandag op dinsdag. UPS is hier vlakbij en met de vrouwen van het pension heb ik al wat kunnen praten. Het zijn lieve mensen. Ze hebben mijn was gedaan en geven mij tips voor onderweg morgen. Ik ben voor hen de trotse 'abuelo de Belgica'. Hostel La Paz, een goed adres.
Ik besef ineens dat ik tot zondag eigenlijk een paar dagen aan zee ben. Kan ik dan toch die zwembroek eens bovenhalen die ik al die tijd in mijn fietstas heb meegevoerd. En zondagavond zeker uitkijken naar een café waar ze de voetbalmatch tegen Argentinië uitzenden. Als de Belgen spelen zoals de laatste match tegen de Amerikanen en Messi onder controle wordt gehouden, dan maken we kans.
|
Met de fiets naar Compostella
