Logroño - Santo Domingo de Calzada via Navarrete, Ventosa, Huercanos, Najera, Cardenas, Berceo, San Millan de la Cogolla, Villar de Torre, Ciruena 74 km (1648-1722), 9.00 - 17.00 Zonnig, af en toe bewolkt, niet meer zo heet als gisteren, op het eind hevig onweer MP3: oppepmuziek van ABBA, the Beatles, Shania Twain, Dubliners (the wild rover) ---------------------------------------------------------------------------------------- Wat heb ik toch met Italiaanse vrouwen? In tegenstelling tot mijn bericht van gisteren was het weer prijs. Het zit zo: ik was een stapelbed toegewezen. Bij het uitpakken heb ik vooral bezig geweest op het bovenste bed. Mijn slaapzak was daar blijven liggen. Rond 23 uur ga ik slapen, nog in de roes van de Belgische overwinning, en leg mij op het bovenste bed. Het wil maar niet lukken, ik denk dat ik er ga uitvallen als ik slaap. Dus verleg ik mij naar het onderste bed. Senioren weten van die toestanden van mij. Er liggen wat spullen van mijn buurvrouw, denk ik, en ik verleg die naar boven. Ik slaap totdat ik rond 2 uur wakker word: er zit een jongedame bij mij op bed en we verschieten ons allebei een hoedje, het is schemerdonker. Ik kan wel zien dat ze net gedoucht heeft en "lochte" gekleed is. Een koppel stevige borsten puilen uit de badhanddoek. Zij vraagt:" Por qué": Half slapend wijs ik naar boven en zij zegt:" OK". Case closed, denk ik zo. Niets van. Ik ben mijn slaap kwijt en ik begin mij van alles voor te stellen. Zij boven is ook niet aan het slapen en denk waarschijnlijk hetzelfde:"Wat ligt die vent in mijn bed te slapen?". Ge begrijpt dat ik wat liggen draaien en keren heb... ´s Morgens blijkt dus ene Valentina uit Italië uitgeweest te zijn met een vriend, verschillende biertjes en wijntjes gedronken heeft en pas haar nest heeft opgezocht tegen 2 uur. Zij zei van zichzelf dat ze een 'bad girl´was; wat moet ik daarvan denken? Ze verontschuldigt zich voor het hele voorval. Enfin, we leggen het bij en we nemen een selfie voor alle non-believers. Als Hilde mij een sms bericht stuurt, is het eerste dat ik meld is dat er niets is gebeurd, maar dat er een Italiaanse ´schone´bij mij in bed heeft willen kruipen. Haar reactie:"Wijs zijn hé. Ik heb het volste vertrouwen in jou". Schoon toch .... Ontbijt om 7 uur. Ik zie dat René,mijn Hollandse vriend en route, mij smst: ik zit in Estella, morgen Logroño. In Burgos rustdag. Ik bericht hem terug dat ik een rustdag neem in Burgos en in Leon. Ik denk dat ik hem laat inlopen. Kunnen we misschien samen naar Compostella. Nu het eind begint te naderen, heeft het alleen rijden minder zin. Picnic aan vervallen kerkje en dito vervallen bankjes: het mos staat op de tafeltjes en zitbanken. Ik rij door naar het monasterio van San Millan de Yuso en Suso. Het is UNESCO beschermd werelderfgoed sinds 1997. De moeite waard voor de cultuurgeschiedenis. In een nabijgelegen dorpje staat een borstbeeld van Gonzalo de Berceo: primer poeta en lengua castillana. Hoe een boeregat bekend kan worden. Daar teren ze al 800 jaar op want Gonzalo is geboren in 1180. Onderweg neem ik een foto van huizenhoge hooipakken. Wie ´The Walk´heeft gezien, weet waarom ik hiervan een foto neem. En passant wil ik toch even vermelden dat ik de kaap van 1700 km ben gepasseerd. En geen greintje zadelpijn. Dit is de beste reclame voor Brooks zadels en voor de heer Vlerick in De Pinte waar ik met advies het zadel heb gekocht. Ik vind slaapplaats per ongeluk. Een hevig onweer breekt voor de derde keer uit. Ik sta helemaal uitgeregend en zoek schuilplaats. Ik kom terecht bij de Paters die mij met een gladgestreken gezicht voor 10 euro weten te strikken. Ik lig in het onderste bed, geen twijfel mogelijk want alle bedden zijn genummerd. Tot slot wil ik ode brengen aan de fiets: een prachtige uitvinding en met de huidige technische snufjes (versnellingen, lichtgewicht, gps, ....) kan je dus een reis maken tot diep in Spanje, op eigen kracht, zonder coureur te hoeven zijn. Ik lever hiervan het bewijs. Ik heb dan ook te doen met al die pelgrimstappers die bij afdaling niet kunnen "lozen" (hoe zeggen ze dat trouwens in het schoon Vlaams?). Als zij stoppen gaan ze niet meer vooruit, terwijl ik soms tegen 50 per uur naar beneden ga. ODE AAN DE FIETS.
Reacties op bericht (2)
03-07-2014
Compostela
Dag Mark,
Je bent er. Ik ben heel fier op jou.
Bedankt voor je handgeschreven brief (op de keerzijde van een Michelinkaart) die ik gisteren ontving.
Laat je nu maar eens gaan.
Vele groeten,
Jo
03-07-2014 om 10:29
geschreven door Jo De Coninck
24-06-2014
Beeeeeeeeest!!!!
Dag Vriend Marc!!!!
Man, man, man, RESPECT!!!
Dat is hier sterk werk volgens een strak plan!
We wisten allemaal al dat ge over uitzonderlijke talenten beschikt, maar we hadden er geen idee van dat het er zoveel zijn... Merckx himself kan er maar van dromen, een schrijverstalent dat ongekend is, een babemagneet die alle deernes van gelijk welke nationaliteit (remember die mexicaanse - dit gaat ge misschien nog mogen uitleggen) naar zich toe trekt, ...
En ja, het moet gezegd, maar ook nu blijf je er bescheiden bij ;)))
Het is telkens weer een waar genoegen om te mogen lezen hoe uw tocht verloopt, Vriend Marc, maar mijn egoistisch kantje kijkt er toch al naar uit om u uw ervaring uit eigen mond te horen vertellen met alle sappige anekdotes eraan verbonden ( vooral diegenen die uw blog niet hebben gehaald).
Met de fiets naar Compostella
