0 km

Rustdag.

Beter weer.

-------------------------------------------------

's Morgens word ik wakker en constateer ik dat mijn smartphone niet meer toegankelijk is: ik zie de apps staan maar kan ze niet meer activeren doordat een stomme foutmelding er altijd voor kruipt.

Om horendol van te worden. Ik moet dus dit oplossen want ik kan anders geen foto's meer nemen en de blog niet onderhouden.

Wanhopig ga ik op zoek naar een oplossing. Nathalie geeft mij de raad om 1 van die winkels te bezoeken en daar om raad te vragen. Ik wil niet meer naar Orange en ga naar concurrent SFR.

Daar zoeken ze een vol uur naar een oplossing, maar het lukt maar niet. Mandy wil geen geld ... omdat ik pelgrim ben. Ze verwijst mij door naar FNAC. Een zekere Alexandre (piercings in zijn oorlel) zoekt naar een oplossing en zegt mij dat hij alles moet herinstalleren.Ik vrees voor mijn foto's maar die staan gelukkig op een externe kaart. Na terug een half uur is alles weer toegankelijk en de foto's zijn niet verloren. Ikke dolgelukkig want ik zag het even niet meer zitten.

Ik vraag mijn schuld en Alexandre zegt mij dat dit een gratis service is, want - en nu komt het, opnieuw - ik ben een pelgrim op weg naar Compostella.

Hij vraagt mij wel in Santiago een intentie uit te spreken voor een gelukkig en voorspoedig leven voor hem en zijn familie. Ontroerd ga ik naar buiten en weet niet wat ik er moet van denken.

Willen of niet, maar je wordt een pelgrim onderweg. Het is een vreemd gevoel dat een wildvreemde je ook iets zo persoonlijks vraagt als een intentie.

Ik bezoek de kathedraal in Chartres en ben onder de indruk van het kleurenspel van de rosettes.

's Avonds is de kathedraal nog mooier. Het wordt helemaal stemmig, wanneer een groepje jonge Duitsers spontaan meerstemmig zingen op de trappen van het Noordportaal. Let in be van de Beatles. Hun song doen het nog altijd, ook bij de jeugd.

Ik sluit een probleemdag dan toch nog welgezind af.