82 km (393-475) , 9.30 - 18.00

Regen, onweerswolken, eigenlijk geen fietsweer.

--------------------------------------------------------------------------

Elke morgen lees ik iets in het boek ' De filosofie van de heuvel ' van Leonard Pfeiffer, de Nederlandse schrijver die op 13 mei de Libris Literatuur prijs won. Ik kreeg zowaar de tranen in de ogen als hij in Dag 4 schrijft:" Dit was geen fietstochtje meer, dit was reizen. Dit was echt. " Zo voel ik het ook aan: dit is geen stomme rondjes koersen, op een hometrainer, godbetert. De camino naar Santiago is meer dan dat. Het is een heuse belevenis. En dat het echt is, zou  weldra blijken.

Het regent praktisch de hele dag. Ik start dus in complete fietskledij.

Geen overbodige luxe. Ik heb ook zo goed als geen foto's van die dag.

In de namiddag een plensbui van jewelste temidden van die eindeloze vlakten die zo typisch zijn in die streek. Gelukkig vind ik nog een slaapplaats in een b&b in centrum van Chartres. Als een verzopen kieken kom ik daar toe. Bij Jean-Loup en ... Nathalie. Weeral. Ze schildert aquarellen van bedenkelijk niveau, ze sculpteert iets beter.

Ik eet samen met Jean Louis patatjes en rauwe hesp. Ik stoef op haar kookkunst, maar Jean-Loup corrigeert mij door te zeggen dat het toch maar 'simple' was. JL is conseiller in een verzekeringsmaatschappij in Parijs en spoort elke dag. Hij vertelt mij dat hij wacht op een voorstel van de personeelsdienst,  want ze willen dat hij stopt. Ik denk dat hij niet veel zin om te stoppen. Zit wat moeilijk in zijn vel? Ach, wie niet?

Hij haalt Grimbergen uit de kelder en deelt het profijtelijk met mij. Ik had graag nog eentje meer gedronken, maar slaap overmant mij en ik val als een blok in slaap. Van half tien tot half acht. Bloggen ging niet. Dit is hier een gezin van principes, zo zegt Nathalie: free wifi hoort hier dus niet. Een oratoire wel: het blijkt een gebedshoek te zijn, compleet met zitbankje,  kaarsjes, ... Dit staat mijlenver van een zolder ingericht als home cinema. Ik herinner mij de verdraagzame woorden van mijn vader: 'God moet zijn getal hebben' zei hij. Voor elk wat wils dus.