De vakantie is nu echt voorbij. Deze ochtend heb ik Bree afgezet op school. Ze kreeg geen hap door haar keel, zweeg de hele rit en was verschrikkelijk gestresseerd. Ik hoop dat het ze het goed zal hebben daar... Ik kom net van bij Ned Pole. Toch een beetje een vreemde man. Hij stelt zich heel vriendelijk op maar benadrukt dat het hem enkel gaat om zaken doen en geld verdienen. Volgens wat ik van John-Cody hoorde vorige week is hij van plan het hele gebied rond de fjorden toeristisch uit te breiden. Ik hoop vurig dat ik dit met mijn onderzoek kan beletten want deze plek is te mooi om verloren te laten gaan. In ieder geval helpt Ned me wel door mij een degelijke boot te verhuren tegen een niet te hoge prijs. Misschien moet ik niet zo hard voor hem zijn... Hij is immers zijn zoon verloren en zijn relatie met zijn vrouw is ook niet enkel uit liefde ontsprongen. Ik hoor John-Cody kloppen, hij zal waarschijnlijk willen weten hoe het Bree verging. Ik weet niet waarom maar hij heeft iets speciaals en wekt soms de vlinders in mijn buik.
We zijn al een paar dagen op weg met de Korimako, John-Cody's boot. Het is een nieuwe wereld die voor mij opengaat, zo'n prachtige natuur. John-Cody heeft er ons al vele mooie verhalen over verteld, die hij kent van Mahina. Mahina was een heel speciale vrouw, dat merk ik aan de manier waarop John-Cody over haar spreekt. Hij heeft haar doodgraag gezien en nog steeds denk ik. John-Cody kan ook heel goed omgaan met Bree. Daarnet voeren we in de Lucheon Cove waar vele jonge zeeleeuwtjes ons vanop de rotsen gade sloegen. Hij stelde ons voor om ertussen te zwemmen. Bree was angstig toen ze voor het eerst in het water zakte. John-Cody stelde haar gerust en toonde snel alles wat ze moest weten. Ik zag aan haar fonkelende oogjes dat ze het erg naar haar zin had. Ik wou dat dit voor eeuwig kon duren.
Ik heb steeds meer en meer het gevoel dat Bree zich hier op haar gemak voelt, al moet het ergste nog komen... Ik weet dat de start op een nieuwe school haar grootste angst is. Gelukkig kunnen we dit nog een weekje uitstellen. John-Cody nodigde ons uit om een weekje mee te gaan op excursie naar Dusky Sound. Ik heb er echt zin in! Zo kan ik samen met Bree voor het eerste kennismaken met mijn nieuwe werkplaats. We zijn dan ook in de namiddag samen met John-Cody de voorraden gaan inslaan in Te Anau. Ondertussen heeft hij ook Brees toekomstige school getoond. Overal waar we kwamen werd John-Cody begroet. Ik denk dat hij een belangrijke rol in deze gemeenschap heeft gespeeld. Ik ben blij dat we hem tegen het lijf zijn gelopen, hij is een aantrekkelijke man.
