De loodzware hitte van de vorige dagen was wat getemperd door de regen van vannacht, maar het was nog steeds 20 graden bij het vertrek. Julien, Ludo en Lucien zouden nog een trainingsritje gaan afleggen, voor de grote uittocht naar Oostenrijk. De nog steeds warme bodem zorgde voor een zwoele lucht, maar dat hield ons niet tegen. Ook de dreigende lucht in de verte kon ons niet weerhouden, We hadden immers de "Apfelstrudel" van vorig jaar nog in onze herrinnering en we vertrokken richting kanaal en volgden dit naar Zutendaal, Eigenbilzen, waar we van oever wisselden. In Veldwezelt namen we richting Maastricht centrum, en volgden vanaf de grote markt het Nederlands fietsroute netwerk, via Bemelen, naar 't Rooth, Ijzeren, Scheulder, Ingber, Gulpen, Wittem, Mechelen, Kleeberg, Vijlen (waar het stiltegebied vervuld was van kerk klokken gelui), Vaals, Vaalsequartier, Aachen, Cenrum.
Deze route was zeker niet de makkelijkste geweest , met véél scherpe hellingen, mooie uitzichten, en vooral rustige wegen. Toen het leed geleden was, vleiden we ons neer op het terras van het café "Extra-blatt", en bestelden 3 koffies met Apfelstrudel, dat waren waarschijnlijk de eersten van de dag. Maakte ons niets uit, het was gewoon lekker !!!
Dan weer de fiets op, en terug naar Vaals, de grote weg naar Maastricht waar Ludo ineens heel opgewonden werd, hij had immers de auto van zijn dromen zien staan voor het rode licht, en dan op de koop toe met een gepersonalisseerde nummerplaat. Zijn dag kon niet meer stuk !!! Toen het verkeerslicht weer op groen sprong, verdween de toevallige ontmoeting en werd droom weer realiteit. Wij verder naar Maastricht, naar Veldwezelt, Eigenbilzen, Eik, Beverst, Diepenbeek. En eens gene platte vandaag !!!
Mooi tochtje geweest, voor wie het ook eens wil proberen: vanaf Maastricht grote markt, 1- 2- 79- 6- 65- 67- 68- 69- 85- 86- 90- 93- 95 tot op de grote weg, dan naar Aachen centrum. Zie kaart en grafiek in de bijlagen
Vandaag zouden we er trainingsrit van maken, t'is te zeggen... een langere afstandsrit. Om zes vertrokken we met de mountainbike naar Putte, dat was onze missie. Julien moest present zijn op een schoolfeest, en Ludo en Lucien waren zo vriendelijk om hem naar daar te begeleiden. Een frisse 10°C liep zich s'morgens even voelen, maar al snel warmde het op. De route liep over het fiets netwerk, en dus peddelden we via Diepenbeek naar Hasselt, van de Japanse tuin naar het centrum, naar Stevoort, Herk de stad, en dan via een ongeplande omweg naar Halen. Richting Diest, waar de bordjes van het netwerk niet zijn zoals thuis in Limburg, maar we vonden al snel de weg naar Scherpenheuvel, Rillaar, Langdorp, Aarschot, Schriek, Begijnendijk, Heist op den berg, Putte,
Hier werden we door Marianne en de Schoonouders uit het verre China welkom geheten. Na een paar welkome broodjes en koffie, stegen we weer op ons ros voor de terugweg. De directe route via de gps bracht ons via een iets ander parcours weer terug, Julien reed nog een 20 tal km mee terug, om zich daarna volledig aan zijn verplichtingen te wijden. Ludo en Lucien fietsten via Beersel en ten noorden van Aarschot naar Herselt, Ludo kon het niet laten om ook deze perfecte fietsdag te bezegelen met een lekke achterband. Zo kennen we hem !!!
Daarna ging het via Lummen, Kuringen, het kanaal naar Hasselt, waar we kozen om ons even op een terras neer te vleien voor een verfrissing. Ludo had onderweg immers de 30°C zien verschijnen op het schermpje.
Dan was het nog een paar keer goed duwen en we waren weer thuis. Vandaag weer 190km bij op de rekening, en met toch verbazend genoeg 405 hoogtemeters.
Volgende week nog een laatste mooie trainingrit, voor we naar Oostenrijk peddelen. We gaan dan nog eens een mooi terrasje zoeken, maar wel in Duitsland...
De langste dag van het jaar, en spijtig genoeg had het team van weervoorspellers nét voor vandaag een heel natte dag voorspeld. Het zou na een natte nacht nog een paar uur droog blijven in de ochtend, en dan zouden er vanaf 11h weer zware buien over onze hoofden trekken. Even overlegd en de knoop doorgehakt, de rit van 175km konden we wel vergeten, we zouden proberen voor de grote plons terug te zijn. Julien, Ludo, GuidoS en Lucien waren al snel akkoord, we zouden even tot op de Planck fietsen.
Via het Beverstbos naar Eik, Eigenbilzen, het kanaal naar Kanne, Opkanne (waar de sluis alweer wat meer vorm had gekregen), richting Visé, Moelingen, doorheen de Voeren naar Veurs, de Planck. Een beetje miezerregen onderweg, maar dat deerde niet met 15 graden. Boven op de Planck links afgebogen naar Maastricht, en ter hoogte van Wolfhaag richting Noorbeek, St Geertruid, Mheer waar we noodgedwongen mochten genieten van een zomer processie. Tussen een bombardon en een paar muzikanten door vervolgden we onze weg naar Gronsveld en zo naar Maastricht centrum. Via de Brusselse poort naar Veldwezelt, waar we weer de kanaal oever opzochten tot Bilzen. Munsterbilzen, Eik, Beverst, en samen met een grote donkere wolk kwamen we aan het Ganzebroek.
We hadden net genoeg tijd om onze fiets neer te zetten, en om onder de grote paraplu plaats te nemen, toen het gespetter begon. Een betere timing dan dit = gewoon niet mogelijk !!!
De winst van vandaag viel wat tegen, met 102 km en 461 hoogtemeters moesten we het deze keer maar doen.
Volgende week staat er het "terras in Duitsland" op het programma, maar dat gaan we waarschijnlijk een weekje verschuiven, we gaan Julien vergezellen naar het Antwerpse, om daarna ook terug komen... met de bedoeling wat kilometers te sprokkelen als voorbereiding van onze rit naar Oostenrijk, wat die datum komt als maar dichter bij...
Om half zeven stonden we vetrekkensklaar, Julien, Ludo, GuidoS, Lucien, en terug na weggeweest... PatrickS. Met de auto reden we naar Eupen, en door het Hertogenwald to aan de parking Drossart. De Mountainbike werden uitgeladen en al al snel waren ze er, de "midgets"...
Duizenden kleine mugjes zaten ineens overal rond en op ons, en we moesten maken dat we snel weg waren...
We reden weg van de grote weg, en doken het veengebied in, waar we kennis maakten met de variant van ons fietsnetwerk; velotour. Andere bordjes, maar hetzelfde principe. Eerst reden we over asfalt, dan weer kiezel, een pad, asfalt, enz. Mooi en rustig, veelal bergaf tijdens de eerste 20km tot aan de oever van het stuwmeer van Eupen, vanaf waar het onheroepelijk weer bergop ging. Het duurde 33km voor we een eerste tegenligger kruisten. Even halt gehouden voor een hapje, maar daar waren de muggen weer, Ludo leek een zeer aantrekkelijke prooi. Een grote groep wandelaars, maakte duidelijk dat we hier toch niet helemaal alleen waren... We passeerden het Signal de Botrange en reden we naar Mont Rigi, en Baraque Michel waar Ludo ons trakteerde, omdat hij vorige week toegetreden was tot het opa- gezelschap. Met een (te) grote kom soep wat dat ook alweer geregeld. Het was beginnen waaien, en daarmee was de muggenplaag gaan liggen, gelukkig!!!
Afdalen naar Jalhay, want we zouden de grote toer inkorten, gewoon omdat we anders te laat waren. In Herbiestier volgden we weer de velotour bordjes, eerst naar de oever van het stuwmeer van de Gileppe, en dan stevig klimwerk helemaal terug naar boven. Even uitblazen in het zonnetje, en dan werden de fietsen weer ingeladen en konden we met een goed gevoel huiswaarts keren. Het was een mooie rit geweest, de muggenbeten zullen wel nog een paar dagen blijven jeuken, maar dat nemen we er maar bij..
De route die wij volgden: vanaf de parking: 67-60-68-56-41-55-54-84-83-80-76, afdalen naar Herbiester, 65-66-67, was goed voor 65 km en bijna 900 hoogtemeters. Alhoewel het niet écht warm werd, was de zon toch goed voelbaar, en met 10 tot 20 graden was het een perfecte fietsdag geweest.
Volgende week staan er 175 km+ op het programma, mogelijk naar Antwerpen...
Wat een enthousiasme deze morgen, ineens weer met z'n zessen... Julien, Ludo, GuidoS, Lucien, maar ook Nico liet zich nog eens zien, en ongelofelijk maar waar... GuidoW stond startensklaar om 7h s'morgens ,. Tegen zijn principes, maar blijkbaar had hij een rusteloze nacht achter de rug, wat duistere waarnemingen gedaan op zijn wekker, en omdat hij dan toch véél vroeger uit bed was dan normaal, vond hij het eigenlijk passend om met ons mee te komen fietsen ... Goed zo !!! Het zou een zonnige dag gaan worden, van 8 tot 16 graden, en wij zouden de Rue de Trent-six tournant gaan afdalen, maar eerst moest er wat geklommen worden. Nog eens een poging gedaan om de route vooraf op GPS te zetten, om zo de rit zonder oponthoud te kunnen uitrijden...
Vertrokken richting Vliermaal- Tongeren- de grote weg naar Juprelle- Rocourt waar we de "Ravel ligne 31" een stukje volgden. afgeslaan richting Montegnée- Saint Nicolas- Souxhon, waar de gps-route ineens door een onooglijk en steil graspad naar beneden liep. Dit konden we niet met de koersfiets, dus reden we een blokje om, en hoopten dat de gps techniek dat wel zou begrijpen ... maar onder in het dorp stuurde het pijltje op het scherm ons weer terug van waar we kwamen. Niet goed !!! Nog wat gexperimenteerd met instellingen, maar opeens kregen we in de smiezen dat de Garmin een grap met ons wou uithalen, want de route terug huiswaarts... doem doeme, alweer !!!
Dan maar weer terug vertrouwen op het menselijk orientatie vermogen, en dus vervolgden we onze weg naar Flémalle- parallel met de Maas naar Chokier waar een mooie afdaling ons tot aan de oever bracht. Naar de brug van Ivoz-Ramet, en het kruispunt overgestoken naar de Rue de Waraxhe- 13 tot 14% omhoog naar Les Thiers, en verder stevig bergop over de Avenue Gros Chene naar Neuville-en-Condroz- Ehein. En toen mochten we afdalen door de 36 bochten naar Engis, de Maas over, weeral stevig omhoog naar St George-en-Meuse. Mooie buitenverblijfjes in deze regio (foto 4275)
Door de gps perikelen waren we wat in tijdnood, en dus kozen we de korte (en snelle) weg veelal dalend naar Crisnée- Tongeren- en via Kortessem bereikten we op een mooie tijd onze stal. Thuisgekomen met 125km en 1019 hoogtemeters
Het was een mooie rit, maar spijtig genoeg liet de moderne techniek ons weer eens in de steek, of zou het misschien aan de mens kunnen liggen??? toch dringend eens uit te zoeken voor we naar Oostenrijk vertrekken...
Volgende week doen we een groot stuk van deze mooie route: http://www.eastbelgium.com/nl/ontspanning/fiets/velotours/themaroutes/rondom-de-hoge-venen/
Ludo en Lucien moesten de klus alleen klaren vandaag, nog even was er hoop dat Wendy onze rangen zou vervoegen, maar spijtig genoeg was er géén beweging te zien daar op de Nieuwstraat. Was zes uur toch misschien wat te vroeg? Voor Julien niet, maar die moest vandaag andere beloftes vervullen. En van de beide Guido's geen spoor, de ene moest nog een burenbijeenkomst verder verteren, van de andere weten we dat zeven uur al té vroeg is...
Het was nochthans een prima morgenstond, met 8 graden wel wat frisjes, maar het hou in de loop van de dag gaan opwarmen tot een kleine 20 graden. Er stond een stevige ZW wind, en dat beloofde veel voor de rit van vandaag.
Met de wind op de kop naar Kortessem, Borgloon, Heers, Waremme, Braives, Oteppe, en weer stevig bergop én met de wind van voren naar Lavoir, Héron naar Andenne. Een overwachte kluun-partij was geen probleem. Langs de oever van de Maas richting Namen waren we niet alleen, een grote kolonie Canadese ganzen had de weg ingepalmd. Wat verder de brug over de Maas genomen, en een beetje zigzaggend over de Ravel 1 in de richting van Nameche. Weer terug de Maas over, en richting Marche- les- dames. Aan het monument van het "gevallen" staatshoofd, stonden vele klimmers klaar om hun ding te gaan doen. Maar wij lieten de Maas hier achter ons, en reden bergop naar Gelbressée. Nog een stevige klim naar Franc-Waret om uit dat "gat" te geraken, en vanaf dan hadden we vrij spel ... de wind nu stevig van achter, de weg recht voor ons, en de snelheid ging vlot boven de 50 per uur. Bierwart, Hannut, Gingelom, St. Truiden, en we kozen om binnendoor huiswaarts te keren. Zepperen, Ulbeek, Wellen, Kortessem, waar we halt hielden voor een drankje, omdat het Ganzebroek vandaag wellicht was overgenomen door de vele rommelmarkt- liefhebbers op de laatste zondag van Mei. De eerste druppels vielen onderweg naar huis, maar we zijn mooi droog thuisgekomen met 155km en 935 hoogtemeters. Het gemiddelde hebben we vandaag met bijna 5km/h kunnen optrekken op onze terugweg... Goed bezig!!!
De Motten in Tongeren zijn de Motten niet meer, althans niet voor de Frans Schoubbe Classic... Julien, Ludo en Lucien waren er, maar voor de rest geen fietsers te zien... even was er twijfel over de juiste datum, maar dank zij de moderne techniek en de nieuwe gsm van Ludo, wisten we als snel dat we op het verkeerde adres stonden... we moesten naar de sporthal in Mal !!! Julien stuurde zijn Espace in de juiste richting, en een kwartiertje later waren we klaar om te vertrekken.
De opkomst was behoorlijk, en het zag er naar uit dat wij niet alleen zouden onderweg zijn. De route was perfect gepijld op de weg, daar zouden we zeker mee rond komen.
Het weer was prima, beetje zon, wat bewolking, 14 tot 20 graden, en dat was een perfect weertje voor wat er allemaal moest komen.
Via Sluizen vetrokken we naar Glons - klim Le Vau- Paifve- Haccourt- Hermalle- klim La Richelle- Dalhem- klim Le Trembleur- Blengny- Bolland- klim Melen- Soumagne- klim Cote de Roza- Soiron- klim Olne- Nessonveaux- klim Transenster- Banneux- Deigne- Secheval- klim Les Forges- Trooz- klim Le Foret- klim St Hadelin- Soumagne- klim Wégimont- Micheroux- Evegnée- klim Saive- Barchon- klim Xhavée- Argenteau- Visé- Lixhe- klim St Pierre- Eben Emael- Wolder- Vroenhoven- Vlijtingen- Riemst- klim Roclenge- klim Galgenberg- Berg- en zo terug naar de sporthal Mal Tongeren. De bevoorrading door W-cup onderweg was perfect en zeer uitgebreid te noemen.
Op wat krampen na in de laatste 20km bij Lucien, en later ook bij het uitstappen bij Julien, was het een zeer mooie rit geweest,
Ludo had voor een extra rustpauze gezorgd... juist ja... plat achteraan, direct na de eerste bevoorrading.
Met 145km en 1760 hoogtemeters ons record voor dit jaar tot nu toe....
Wedden dat we beter kunnen ? Volgende week misschien al
Ludo, Julien, GuidoS, GuidoW, Wendy, Nico en Lucien waren vandaag bereid om hun ros uit te laten. 8 graden deze morgen, het zou droog blijven, wel stond er een matige wind, maar dat zou ons vandaag niet deren, we zouden in groep gaan fietsen samen met een zevental Diepenbeekse wielerclubs. We vertrokken aan het Demerstrand met meer dan 120 deelnemers. De route ging door het Haspengouwse, via Kortessem, Borgloon, Kuttekoven, Mettekoven, Heers, Jeuk, Muizen, Altenhoven, Zoutleeuw, Duras, Kozen, Terkoest, Rapertingen, Diepenbeek, en was goed voor 85 kilometers, en met 518 hoogtemeters viel het allemaal best mee. Als het ware meegezogen door de groep voor ons, was het vooral opletten voor plotse snelheids verminderingen, en daarna was het telkens even doorduwen om terug aan te sluiten. Dit word in het wielerjargon ook wel "aan de rekker hangen" genoemd. De wegkapitein en de seingevers hebben goed werk geleverd, het gemotoriseerd verkeer werd netjes tegengehouden, zodat wij allemaal veilig konden passeren....
Bij de aankomst op het Demerstrand was het al snel duidelijk dat de bediening hier niet in staat was om aan de grote vraag te voldoen, en dus dropen we dorstig af om in het Ganzebroek nog iets te gaan drinken... Het was mooi geweest om mee te maken, maar naar onze mening hebben we wat te weinig contact gehad met de andere clubs... Volgend jaar opnieuw ???
Volgend weekend moeten we gaan kiezen, Zaterdag de Frans Schoubbe? Zondag de normale rit van 150 km? Pinkstermaandag ??? We gaan dat tegen het einde van de week nog afstemmen, zodra we weten of Jill ons goed gezind gaat zijn...
Vandaag wisselden wij van wapens, de dunnen bandjes bleven thuis en het grof geschut met de dikke banden werd bovengehaald. De planning was om op het Fort van Eben-Emael te gaan fietsen en de koersfietsensleur te doorbreken. Met 4 aan de start deze morgen, Julien, Ludo, GuidoS, en Lucien. Binnendoor naar Beverst, Munsterbilzen, waar we het Munsterenbos doorkuisten, daarna door het Bonijterbos naar Waltwilder. De grote weg overgestoken en zo naar Kleine Spouwen, waar we de groet weg volgden naar Riemst, Heukelom, Zussen, in de richting Kanne. Voor de afdaling van de slingerberg naar rechts, naar Eben-Emael, en links af naar de St Pieterberg. Dadelijk na de eerste haarspeld bocht namen we de veldweg Linksaf en volgden de weg naar de hoger gelegen vlakte. Daar doken dan de eerste overblijfselen van het Fort Eben-Emael op. Toen we onze neus voorbij het poortje staken kregen we een mooi zicht op de voormalige schietkoepels van het Fort. Het leek wel of de UFO's hier geland waren. Even wat dichterbij gaan kijken, en (waarschijnlijk door beroepsmisvorming) had Julien een paar aanmerkingen over het destijds gebruikte beton. We hobbelden over de rand van het veldnaar het uitzichtpunt, dat een mooi zicht toelaat op de sluis van Opkanne.
Maar meer bijzonder was die éne witte roos, met een naam kaartje eraan, die hier op de gedenksteen lag. De bloem was heel vers, en toen drong tot door dat het vandaag precies 75 jaar geleden was dat er op het Fort slachtoffers vielen van de tweede wereldoorlog. Om even stil van te worden... 75 jaar geleden dachten de mensen er niet aan hier om voor hun plezier te gaan fietsen...
Verder, door het kleine bospad en langs de rand van het veld naar de Rue du Garage, of beter bekend de top van de St Pieterberg. Een verdoken steen in een plas vettige leem deed Lucien zijn evenwicht verliezen. Maar geen probleem want die kleren moesten toch al in de was, Even het asfalt richting Emael en dan weer links de veldweg genomen. We fietsten nu bijna kaarsrecht door richting top van de Hallembaye. De weg overgestoken, en over "den oude Hallembay" (denken we) naar Wonck afgedaald. Nog even een paar ommetjes gemaakt over enkele groffe veldwegen richting "Charierre" een paar kleine paadjes en door een bosje steil afgedaald naar de bewoonde wereld. In Wonck het fietspad langs de rivier, en door weiland omhoog richting Tour Eben Ezer. Vanaf daar volgden we de grote weg en een ommetje Heukelom weer richting Riemst, Rustig aan naar Bilzen, Beverst, waar Guido ervoor koos om op de weg te blijven, terwijl het overgebleven trio een mooie omweg en de weg door het Beverstbos verkozen. Na een eindspurt slaagden we er toch nog in om alle vier gelijk aan te komen aan het Ganzebroek.
Het was een mooi ritje geweest, gelukkig droog, max rond 15°C, toataal 86km, en 576 hoogtemeters. en we hebben ons geamuseerd.
Volgende week staat er een tocht voor alle Diepenbeekse fietsclubs op het programma. Eens zien hoe dat gaat aflopen.....
Guido en Lucien alléén deze morgen, dat kon niet. Wij dus bij Ludo langs, want wij voelden het aan met onze ellebogen... hij zou zeker niet gelezen hebben dat we vanaf vandaag om 7uur vertrokken. En inderdaad, het was zo, maar al snel waren we onderweg, Na de laatste weerberichten waren we er alle drie van overtuigd vanmorgen... we zouden vandaag nat worden. Toch vertokken we met z'n drieen met de wind in de rug langs het Albertkanaal in de richting van Beringen. Via Beverlo naar Heppen, waar Lucien even moest afstappen, omdat een lekke achterband nu eenmaal niet al fietsend kan worden vervangen ... Verder naar Leopoldsburg naar de haven waar het kanaal van Leopoldsburg naar Mol begint. Het was hier zeer rustig fietsen, langheen één van de mooiste kanaaltjes. Donkere wolken in de verte achter ons, maar wij fietsten zelfs in het zonnetje. De temperatuur was ideaal om te fietsen, en we hadden geen reden tot klagen... tot we het Kempisch kanaal bereikten, waar we oostwaarts moesten, we hadden nu de wind op de neus. Gelukkig nog steeds geen regen, en we begonnen te geloven in een droge rit, we mochten zelf ons bokes opeten onder een staalblauwe hemel. Na een rekensom wisten we dat we een afslag moesten maken, om niet té ver over onze geplande 120km te eindigen, en dus ging het via Neerpelt, naar Brogel, Peer, Meeuwen, Zwartberg waar we even halt hielden voor een drankje. Nu nog naar Genk, en omdat we Ludo waren gaan oppikken vanmorgen, brachten wij hem ook netjes weer naar huis. Thuisgekomen met dik 120km op het tellertje. En nét thuis gekomen begon het gedruppel. Gelukkig... dat herstelde ons vertrouwen in de weerman, maar we konden toch maar fijn onze regenjas weer droog opbergen,
Volgende week gaan we nog eens mountainbiken, een veelbelovend ritje over het Fort van Eben-Emael en omstreken staat gepland !!!
Het was voor iedereen een moeilijk probleem vanmorgen, welke fietskledij vandaag ??? Uiteindelijk voor elk wat wils, want GuidoS stond er bij zijn terugkeer in korte broek, Ludo met beenstukjes, en Lucien dacht dat de winterbroek vandaag de beste keuze was, nu dat er koudere lucht en regen op komst was... Met z'n drieen waren we dus voltallig. We reden over Vliermaal naar "de Metser" en zo via de grote weg naar Tongeren, door Koninksem en met wind op de kop, en bergop naar Crisnee waar GuidoS een pauze inlastte door vooraan plat te rijden. Nadat dit euvel verholpen was, ging het resoluut richting Amay. Het "gat van Amay" leek dieper dan verwacht, maar aan alles komt een eind en dus reden we wat later langs de Maas naar de ,voor Mattel en Spattel beroemde, afslag naar Flone. Het ging er nog steeds bergop, en tijdens de klim kregen we de eerste regendruppeltjes over ons heen. Bovengekomen was het regenjasjes tijd. Terug naar Tongeren nu, met wind in de rug, en gelukkig ook veelal bergaf want GuidoS zijn benen waren dit niet meer gewoon. Regenjas aan, uit, en weer aan, het weer wist niet echt wat het wilde. Lucien vond het prima, nu dat de pollen eindelijk werden weggespoeld. We verkozen om ook de Glainberg mee te pikken, en via Vliermaal weer naar onze thuishaven af te zakken. Zo kwamen we toch nog mooi op tijd aan in het Ganzebroek, waar we GuidoW troffen, die zijn eigen ritje van 60 km had gereden. Wij mochten weer 105km en 670 hoogtemeters bij tellen bij onze verdiensten.
Volgende week hopelijk goed weer, want we kijken al uit naar onze kanalenroute....
3 graden vanmorgen, het zou max 14 graden kunnen worden. Een stevige noord oosten wind deed het welliswaar kouder aanvoelen. Maar eerst moesten Julien en Lucien nog even bij Ludo langs, want die dacht dat hij nog meer dan tijd genoeg had. En toen hij zijn drie paar handschoenen had aangetrokken, vertrokken we langs het Albertkanaal naar Hasselt, Stokrooi, Zolder, Lummen, Beringen. Hier ging het dan in de richting Paal, Diest en Scherpenheuvel waar we de eerste bezoekers moesten ontwijken.
Van daar ging het richting Rillaar en Aarschot waar we tot in het centrum reden. Hier was duidelijk nog niks te beleven op dit uur, maar wellicht zat de schrale wind er voor iets tussen.
Nadat we pater Raskin wat aandacht gunden, reden we in onze sporen terug, maar nu wel met wat meer wind in het nadeel. Toch liep het nog redelijk goed, en de teller stond vaak een stuk in de dertig per uur.
In Diest kozen we voor het fietspad dat vertrekt aan de Halve Maan. Over de demer dijk rden we naar Zelem, en Ludo loodste ons als een rasechte Zelemenaar doorheen het dorp, in de richting van het Schulens meer. We volgen nu het fietsnet 315- 314- 313- 312 todat we weer aan het kanaal stonden in Stokrooi. De zon liet zich nu toch al wat voelen, en toen we aankwamen bij het Ganzebroek was er geen bezwaar om een plaatsje op het terras te kiezen. We hadden dat vandaag verdiend met 350 hoogtemeters en 119 km...
Volgende week staat Amay op het programma, dat word dan dus hoogtemeters sprokkelen !!!
Ludo vertoefde dit weekend in zuidelijker oorden en kon daarom niet aan zijne fiets, maar Julien, en de twee Guido's en Lucien waren wel op het appél. GuidoS zou een uurtje meefietsen, en dan weer huiswaards keren wegens "moet van heel ver terugkomen" zoals hijzelf vertelde, maar gelijkertijd wist hij iets te vertellen over Zonhoven en zondagsmarkt, zijn vrouw en namiddag... afin, als hij volgende week weer helemaal terug is was dit de juiste training, ...
Het was koud bij het vertrek, rond het vriespunt, maar de zon liet zich al snel voelen. De tocht verliep via Beverst naar Bilzen, via Riemst naar de Hallembaye, Moelingen, en vanaf hier doorkruisten we de volledige Voerstreek. We kozen ervoor om naar de Planck omhoog te fietsen, en dan rechtsaf naar Hagelstein. Mooi dat de slechte weg nu vervangen werd door een luxe asfalt laagje, waaroven het prachtig fietsen was... In Hagelstein links af en tot aan het Amerikaans Kerkhof gereden. Door de mooie weer hadden we een prachtig vergezicht over de vallei. Terug via de Planck naar Maastricht, en dat was lekker bergaf met zelfs een beetje rugwind. In Maastricht echter keerde de wind zich tegen ons, en moest de groep van twee toch nog een beetje in het gelid fietsen, om GuidoW uit de wind te zetten en hem uiteindelijk af te zetten op de Nieuwstraat. Koud hadden we het al lang niet meer. Bij Louis was er binnen geen plaats meer voor ons, maar we hadden ons al snel de beste plaats op het terras toegeeigend. Het was een perfect fietsdagje, met 110km en 675 hoogtemeters.
. Tegen zijn principes, maar blijkbaar had hij een rusteloze nacht achter de rug, wat duistere waarnemingen gedaan op zijn wekker, en omdat hij dan toch véél vroeger uit bed was dan normaal, vond hij het eigenlijk passend om met ons mee te komen fietsen ... Goed zo !!! Het zou een zonnige dag gaan worden, van 8 tot 16 graden, en wij zouden de Rue de Trent-six tournant gaan afdalen, maar eerst moest er wat geklommen worden. Nog eens een poging gedaan om de route vooraf op GPS te zetten, om zo de rit zonder oponthoud te kunnen uitrijden...
De Motten in Tongeren zijn de Motten niet meer, althans niet voor de Frans Schoubbe Classic...
Julien, Ludo en Lucien waren er, maar voor de rest geen fietsers te zien... even was er twijfel over de juiste datum, maar dank zij de moderne techniek en de nieuwe gsm van Ludo, wisten we als snel dat we op het verkeerde adres stonden... we moesten naar de sporthal in Mal !!! Julien stuurde zijn Espace in de juiste richting, en een kwartiertje later waren we klaar om te vertrekken.
We hobbelden over de rand van het veldnaar het uitzichtpunt, dat een mooi zicht toelaat op de sluis van Opkanne. 
... Verder naar Leopoldsburg naar de haven waar het kanaal van Leopoldsburg naar Mol begint. Het was hier zeer rustig fietsen, langheen één van de mooiste kanaaltjes. Donkere wolken in de verte achter ons, maar wij fietsten zelfs in het zonnetje. De temperatuur was ideaal om te fietsen, en we hadden geen reden tot klagen... tot we het Kempisch kanaal bereikten, waar we oostwaarts moesten, we hadden nu de wind op de neus. Gelukkig nog steeds geen regen, en we begonnen te geloven in een droge rit, we mochten zelf ons bokes opeten onder een staalblauwe hemel. Na een rekensom wisten we dat we een afslag moesten maken, om niet té ver over onze geplande 120km te eindigen, en dus ging het via Neerpelt, naar Brogel, Peer, Meeuwen, Zwartberg waar we even halt hielden voor een drankje. Nu nog naar Genk, en omdat we Ludo waren gaan oppikken vanmorgen, brachten wij hem ook netjes weer naar huis. Thuisgekomen met dik 120km op het tellertje. En nét thuis gekomen begon het gedruppel. Gelukkig... dat herstelde ons vertrouwen in de weerman, maar we konden toch maar fijn onze regenjas weer droog opbergen, 
