Vandaag wisselden wij van wapens, de dunnen bandjes bleven thuis en het grof geschut met de dikke banden werd bovengehaald. De planning was om op het Fort van Eben-Emael te gaan fietsen en de koersfietsensleur te doorbreken. Met 4 aan de start deze morgen, Julien, Ludo, GuidoS, en Lucien. Binnendoor naar Beverst, Munsterbilzen, waar we het Munsterenbos doorkuisten, daarna door het Bonijterbos naar Waltwilder. De grote weg overgestoken en zo naar Kleine Spouwen, waar we de groet weg volgden naar Riemst, Heukelom, Zussen, in de richting Kanne. Voor de afdaling van de slingerberg naar rechts, naar Eben-Emael, en links af naar de St Pieterberg. Dadelijk na de eerste haarspeld bocht namen we de veldweg Linksaf en volgden de weg naar de hoger gelegen vlakte. Daar doken dan de eerste overblijfselen van het Fort Eben-Emael op. Toen we onze neus voorbij het poortje staken kregen we een mooi zicht op de voormalige schietkoepels van het Fort. Het leek wel of de UFO's hier geland waren. Even wat dichterbij gaan kijken, en (waarschijnlijk door beroepsmisvorming) had Julien een paar aanmerkingen over het destijds gebruikte beton.  We hobbelden over de rand van het veldnaar het uitzichtpunt, dat een mooi zicht toelaat op de sluis van Opkanne. 

Maar meer bijzonder was die éne witte roos, met een naam kaartje eraan, die hier op de gedenksteen lag. De bloem was heel vers, en toen drong tot door dat het vandaag precies 75 jaar geleden was dat er op het Fort slachtoffers vielen van de tweede wereldoorlog. Om even stil van te worden... 75 jaar geleden dachten de mensen er niet aan hier om voor hun plezier te gaan fietsen...

Verder, door het kleine bospad en langs de rand van het veld naar de Rue du Garage, of beter bekend de top van de St Pieterberg. Een verdoken steen in een plas vettige leem deed Lucien zijn evenwicht verliezen. Maar geen probleem want die kleren moesten toch al in de was,   Even het asfalt richting Emael en dan weer links de veldweg genomen. We fietsten nu bijna kaarsrecht door richting top van de Hallembaye. De weg overgestoken, en over "den oude Hallembay" (denken we) naar Wonck afgedaald. Nog even een paar ommetjes gemaakt over enkele groffe veldwegen richting "Charierre" een paar kleine paadjes en door een bosje steil afgedaald naar de bewoonde wereld. In Wonck het fietspad langs de rivier, en door weiland omhoog richting Tour Eben Ezer. Vanaf daar volgden we de grote weg en een ommetje Heukelom weer richting Riemst, Rustig aan naar Bilzen, Beverst, waar Guido ervoor koos om op de weg te blijven, terwijl het overgebleven trio een mooie omweg en de weg door het Beverstbos verkozen. Na een eindspurt slaagden we er toch nog in om alle vier gelijk aan te komen aan het Ganzebroek. 

Het was een mooi ritje geweest, gelukkig droog, max rond 15°C, toataal 86km, en 576 hoogtemeters. en we hebben ons geamuseerd. 

Volgende week staat er een tocht voor alle Diepenbeekse fietsclubs op het programma. Eens zien hoe dat gaat aflopen.....